Beranda / Fantasy / The Vampire King 's Wife / CHAPTER 2: The Confusion

Share

CHAPTER 2: The Confusion

Penulis: Soul
last update Terakhir Diperbarui: 2022-06-09 17:46:42

Nanatili akong nakatitig sa sarili ko at pinagpalit palit ang tingin ko sa salamin at sa kasama kong maid.

"Is this me?" I asked, pointing myself in the mirror.

She was wearing a white dress below the knee, paired with two plain white sandals. No jewerly, but on her face, it has light makeup. Such a beautiful, I never thought of myself that I will be looking so beautiful with makeup! All I thought is I was ugly, 'cause that's what my fake friends told me, so are my parents.

They never treat me as their child. I was their only child but it looks like all they think about is their company; they can buy whatever they want because of their money, wearing some expensive jewerlies looks them more richer.

Napatingin ako sa pintuan dahil lamang sa isang katok kasunod nito ay ang pagbukas at ang pagpasok ng dalawa pang maid.

"The king is waiting for you at the dining area, your majesty," magalang na saad ng isa.

I once look at my reflection in the mirror before I turn my gaze to the three maids. I smile at them.

"Am I look nice on my dress?" I asked.

"Yes, your majesty. Napakaganda po ninyo, paniguradong lalong mabibighani ang mahal na hari sa inyo," masayang sagot naman ng isa pang maid.

Hindi nakatakas sa akin ang pagsiko ng katabi nito at pagsuway sa inasta nito sa akin. Napangiti ulit ako.

"Call me by my name, Xelize. Stop calling me that royalty words of yours. Treat me like a normal people. It's doesn't mean your majesty call me his wife, you should also call me your majesty. I hate when someone is being formal infront of me so, act as if I was your friend, your sister." I said in a lower tone.

They all smiled at me after hearing my words. Well, it's true. I never been so formal before. Even my parents scolded me for being unpretentious, you know what I mean, unpretentious hindi mahilig magpa impress sa mga taong nakapaligid.

There was once na sinama ako ng parents ko sa bussiness meeting nila. Even if they don't tell me, I know that they will arrange marriage me to a guy who I doesn't even know and that's Niaus Salvador.

His parents are more richer than my parents so, no more question kung bakit na lang nila ako gustong ipakasal sa lalakeng iyon. But I left our house and I'm sure that at this moment? They're all raging mad at me.

"Let's go?" I asked, shyly.

They all both nodded at me and guide my way to the dining area. I felt so embarassed to be honest. They all looking at me while these three maids, on my both side and at my back are guiding me.

This place is a huge and I really need someone to guide me through the dining area, after all I don't know where it is, I might get lost here.

We stop infront of a big door. At the both side of the door, it has two guards. They open the door and we went inside. Pagkapasok namin ay bumungad agad sa harap ko ang malaki't mahabang lamesa. It is gold and I think it has more than 15 royal chairs?

"Your queen is here, your majesty," magalang na saad ng isang maid na kasama ko.

I look at the guy and he just gave me a cold look.

"Please, take your sit my wife," he said.

Hindi ko alam ang gagawin ko if I should bow infront of him like in the movies or not. So, I just walk my way sa itinuro nitong pwesto. Tinulungan naman akong makaupo ng mga nakabantay din dito sa kwartong ito.

Biglang bumukas ang pinto kaya napatingin ako sa pumasok, a chief.

Seryoso ang mukha nito at bahagyang ngumiti sa lalake nang mailapag nito ang pagkain nito sa lamesa. He then walk towards my direction and smile sweetly.

"Here is your food, your majesty." Nakangiting sabi nito sa akin.

I smiled at him and thank him. I wasn't sure if that guy thank him as well? All I see is he just gave him a cold look like what he did earlier to me.

Tiningnan ko itong naghahanda na para kumain kaya iginaya ko na din ang ginagawa nito.

We were just eating normally in here but me, I can't stop myself staring at the guards and maids. Tatayo lang ba sila hanggang matapos kami? Hindi nila kami iiwan at babantayan lang? As far as I remember, sa bahay namin pag nakatayo ang maid habang kami ay kumakain ay natatakam din ang mga ito.

Ni pati ang Chief na nagluto nito ay nakatingin lang sa amin.

"My wife, is there something wrong? Hindi mo pa nagagalaw ang pagkain mo, hindi ka ba nasasarapan? Are you craving for something else?" Nagtataka itong tumingin sa akin.

Umiling ako at bahagyang napatingin sa gilid ko.

"Will they be staying here? I mean, hindi ba sila nagugutom?" Nagtatakang tanong ko sa kaniya.

He let out a deep breathe.

"They are guards and maids. They shouldn't be joining when we are eating." Paliwanag nito. Napakunot noo naman ako.

"But what if they are hungry? And why can't they join us? There are lots of chairs in here. Kakasya naman siguro–" naputol ang sasabihin ko nang tumayo ito.

"I'll be going," malamig na saad nito bago hinakbang ang mga paa palayo sa dining area.

Napatingin ako sa mga maid na nasa gilid ko, pati ang mga guards at ang chief ay napatingin sa akin.

"Hindi mo dapat ginanun ang mahal na hari. Ayaw na ayaw pa naman niyang sinusumbatan siya," bulong ng isang maid.

"Hindi ko naman siya sinusumbatan. Nag aalala lang ako na baka gutom na din kayo," malungkot na paliwanag ko.

"Pasensiya na po sa nasabi ng aking kasama. Napalungkot ka tuloy nitong si Rafaela." Paghingi ng tawad ng kasama naman nito.

"Hindi, ayos lang," nakangiting saad ko.

Bigla akong napatingin sa gilid ko nang biglang may tumikhim.

"Your majesty," magalang at nakangiting tawag sa akin ng tagapagluto.

"Ikaw lamang ang nag iisang babaeng na kayang magsalita ng ganoon sa mahal na hari. Hindi ka ba natatakot sa kaniya?" nag aalinlangang tanong nito.

Umiling muna ako bago nagpaliwanag sa kanila, "to be honest, I don't know where I am and I don't actually know who he is. He just bought me as his pet not as his wife. We never been married and I also don't know why y'all look so scared to him." Nanlaki naman ang mga mata nito.

"But, to answer your question. I'm not scared to that guy. He looks harmless but I wasn't sure of what I said. I still don't know him even his name. So may I know about him? Can someone tell me who he is, that you've been calling your majesty?" I continued.

They all look on me like I did something wrong. Even the guards here heard what I say and when I look at them they all look shocked.

"Did I say something wrong?" I asked.

"Uh, hindi po. Nagulat lang kami, hindi po kailanman kumilos ng ganiyan ang mahal na hari. Isa lamang ang masasabi ko, napakaswerte niyo po," patiling sabi ng isa kong maid.

Nag aalinlangan akong ngumiti sa kanila. I felt akward.

"Oh by the way, I'm Rafaela," patuloy na sabi nito.

"You can call me Suzy, I'm Suzette." Pakilala naman ng isa.

"This is our chief, Hades and I am Selene." Pakilala naman ng pangatlo kong maid.

"I'm Xelize and please do call me Xelize instead of your majesty or whatsoever..." I said.

They all gave me a genuine smile and after that day, we've became friends, well, most of the guards and the maids are nice and they are all my friends.

After that guy just walk out ay napagdesisyunan ko na magikot ikot sa kaharian nito. Hindi ko padin maiwasan isipin kung saang lupalop sa mundo ako napunta but this place is so nice. Clean and the air in here isn't polluted as you think. This place is so magical and to be honest, this is my dream world!

"Enjoying?"

Napatingin ako sa gilid ko at doon nakita si Vladimir na nakatingin sa akin.

"Uh, I'm just wandering and came up here," nahihiyang saad ko bago dinugtungan ito, "and this place is so beautiful."

We are at the garden right now. Napakaganda nito at ang lawak ng lugar. Talagang makakalimutan mo ang lahat ng problema kung magstastay ka dito.

"Yeah, this is my favorite place," malamig na sagot nito.

"But it's more beautiful now," patuloy nito na ikinatitig ko sa kaniya.

Dahan dahan naman itong naglakad palapit sa akin habang nakapamulsa. He walks really cool. A king like him is very gifted because of its beauty and standard- oh why do I always think about this guy?

He stopped a few inch as he slowly reveal his white teeth. He is now smiling. He took my hand and kiss the back of my hand as his eyes are on mine.

"Because finally, you're here," he whispered.

His smooth baritone voice drives me crazy! He just whispered on my ears and I felt a lot of butterflies on my stomach. What does this mean?

Am I slowly falling inlove with this guy? But who the hell first is Vladimir? I am still confuse about him but now, I'm also confuse if I also like him.

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • The Vampire King 's Wife   Chapter 38: I wish you hear me Xelize

    Astrid's POV.Isang linggo na kaming nandito sa mundo ng mga tao. Wala na din kaming balita kay Xelize, simula n'ong umalis ito ay hindi na namin ito nahanap. Sumuko sa paghahanap sila Zarovich at sinabing babalik din si Xelize pero hindi ko maipaliwanag ang sarili ko, pakiramdam ko kailangan ako ni Xelize, kailangan niya kami lalo na't nagdadalawang tao ito..."Astrid?" nabalik ako sa ulirat nang marinig ang isang boses na pamilyar. Lumingon ako at nakita ang isang pormadong lalake na nakasandal sa pintuan ng kwarto ko habang nakatitig sa akin.Kanina niya pa ba ako pinagmamasdan?Dahan-dahan itong naglakad palapit sa akin. Pagkalapit nito ay umupo ito sa tabi ko at tumingin sa labas ng bintana."Iniisip mo pa din ba si Xelize?" panimula nito.Napabuga ako ng hangin bago sumagot sa kaniya, "nag aalala lang naman ako...""Paano kung wala na siya sa mundo ng mga tao? Paano kung hawak na siya ni Tanler kaya hanggang ngayon ay tahimik padin ang buhay natin dito sa mundo ng mga tao?" suno

  • The Vampire King 's Wife   Chapter 37: Eudorah's Back story

    Still Eudorah's POV."Dati rati pa ay puro sakit ang nakuha ko. Palagi ako ang mali at hindi pinipili. Naalala ko pa dati na mas mahal nila si kuya Kefton kaysa sa akin. Dahil isa akong babae ay akala nila isa akong mahina..."Napahagulgol ako ng iyak nang maalala ko ang nangyari sa akin, yung araw na dinala nila ako sa mundo ng mga tao."Eudorah, halika na!" sigaw ni mommy sa pangalan ko."Mom, ayoko nga sumama sa inyo! Bakit hindi si Kefton ang isama niyo!" Napabusangot ako pagkatapos ko iyong sabihin."Eudorah, ang tigas ng ulo mo. Alam mong ang kuya mo ang magiging bagong Alpha ng mga lobo kaya hindi pwedeng siya ang isama namin," paliwanag naman ni daddy.Ilalayo niyo lang naman ako kaya gusto niyo akong isama sa mundo ng mga tao. Palibhasa'y mas pabor sa kanila ang kapated ko kaysa sa akin na isang mahinang lobo dahil babae ako!Sa huli ay wala akong magawa kundi ang sumama. Nanirahan ako sa mundo ng mga tao pero palihim din akong bumabalik sa Barovian, nakasunod at nakatanaw sa

  • The Vampire King 's Wife   Chapter 36: Jealousy

    Astrid's POV.Dahan-dahan kong inimulat ang mga mata ko at inilibot ang paningin. Napalingon ako sa gilid ko at nakita si Zarovich na mahimbing na natutulog. Ibinaling ko naman sa ibang direksyon ang paningin ko para hanapin si Xelize pero walang bakas ng anino nito ang makikita mo sa loob ng kwartong ito."You're awake," Zaro said."Did I woke you up?" I asked to him and get up from the bed."No, not at all," he replied and I just nodded."Zaro, saan si Xelize?" tanong ko sa kaniya.Hindi ito sumagot kaya napatitig ako sa kaniya at nakitang nagbuntong hininga ito. Ano ba ang nangyari kagabi?"She left, Astrid.""What? How? Hindi ka naman nagbibiro, diba? Paanong umalis siya e wala siyang pupuntahan?" sunod-sunod na tanong ko."Last night, when you're unconscious she just left and we couldn't find her. She just disappeared and we don't know where she go," paliwanag nito na ikinasimangot ko."Halika na, kailangan natin sila mahanap. Hindi niya kakayanin ang mag isa, Zaro!" agarang saad

  • The Vampire King 's Wife   Chapter 35: Zarovich expose their true identity

    Zarovich's POV.Agad kong iniwas ang mga suntok na binibigay ni Xelize sa akin. Pula ang mga mata nito at nakalabas ang mga matutulis na pangil nito.I quickly do a backflip to avoid Xelize's punches and quickly ran towards Astrid. She is unconscious because of what Xelize do to her. Mabilis ang pangyayari kaya hindi na namin ito napigilan.Agad namang humarang sila Kefton pero agad ding tumalon sa bintana si Xelize. Agad na sinundan nila Kefton si Xelize nang hindi na nag aaksaya ng oras."Anong nangyayari? Bakit nagkaganoon ang kasama niyo?" diretsong tanong ni Lysha.Nakatitig din ang mga kasama nito sa akin, may dala silang baril kaya wala akong magawa kundi ang aminin sa kanila ang pagkatao namin."Xelize, Astrid and I are vampires. While Levi, Liriko and Kefton are werewolves, Lysha. We are the runaway creatures in Barovian Kingdom. If you guys wondering why we are here in your world because we need to protect our queen, Xelize and the baby on her tomb. If Tanler find us, he wil

  • The Vampire King 's Wife   Chapter 34: Xelize, calm down

    Still Astrid's POV.Pagkababa ko sa hagdanan ay hinanap ko agad si Zarovich pero hindi ko ito makita sa loob ng bahay kaya agad akong dumiretso sa kusina para hanapin si Leysha hindi naman ako nabigo dahil nando'n nga ito at naghahanda ng makakain namin."Oh, Astrid! Nakababa ka na pala," nakangiting saad nito."Nakita mo ba kung saan ang kasama ko? Si Zarovich, Leysha?" tanong ko rito. Lumapit naman ako sa kaniya habang siya naman ay napatigil sa kaniyang ginagawa at nag isip."Ah, siya ba? Nasa labas siya. Nasa likod nitong bahay."Bumalik na agad ito sa pagluluto niya ako naman ay dumiretso na sa likod ng bahay at nakita ang lalakeng hinahanap ko. Tahimik lang itong nakaupo sa may kahoy, mukhang nag iisip ito."Ang lalim naman ng iniisip mo..." biglaang sabi ko na ikinalingon nito sa direksyon ko."Why are you here?" tanong nito."Hinahanap kita.""You can just wait me inside, you know its dangerous out here–""But you're here?"Napatigil ito at napabuntong hininga. Siya pa talaga

  • The Vampire King 's Wife   Chapter 33: Xelize, wake up...

    Still Astrid's POV."Saan na tayo pupunta ngayon?"Napukaw ang atensiyon ko sa biglaang pagtanong ni Kefton. Buhat-buhat na nito si Xelize na wala pa ding malay."Hindi ko alam pero kailangan muna natin makaalis sa lugar na ito..." sabi ni Zarovich at nauna ng maglakad sa amin.Sumunod na din kami sa kaniya palabas ng eskwelahang ito. Pagkalabas namin ay agad kaming napatigil sa papalapit na sasakyan. Napakunot naman ang noo ko at napatingin kila Kefton na ganoon din tulad ko na nagtataka. Maya-maya ay bumagal ang malaking sasakyan at tumigil sa harapan namin. Bumaba ang isang grupo ng mga kabataan, apat na lalake at isang babae na ngumunguya pa ito."Kailangan niyo ba ng tulong?" tanong ng babae.Dahan-dahan kaming napatango sa kaniya. Mukhang napansin nito ang kasama namin na sugatan."Sakay na kayo sa likod," 'ika nito at pumasok sa loob ng kotse."Sasama ba tayo?" nagtatakang tanong ni Liriko."We need some help, baka alam nila kung paano makahanap ng gamot para kay Xelize," saad

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status