Chapter 35

Nararamdaman ko ang malamig na simoy ng hangin mula rito sa ‘king balkonahe.

Maganda ang kagamitan, tahanan, at kasuotan ko, maging pera ay marami ako. Lahat ‘yon, ibinigay sa ‘kin ng Young Master. Hindi tumutol ang kanyang magulang dahil ang mga bampira ay iginagalang ang huling liham ng kanilang kadugo oras na mamatay ang mga ito.

Gabi-gabi umaasa ako na gigising akong katabi siya at sasabihin niya sa ‘kin na nakaligtas siya.

Umaasa akong lahat ay isang biro lamang. Pero habang tumatagal, mas lalo kong nararamdaman na wala na ‘kong hinihintay. Iyong sakit na nararamdaman ko, binabago ako nito patungo sa ibang ako, tila ba mas lalo ko ng nararamdaman ang galit na bumabangon sa ‘king damdamin.

Naiiyak ako sa mga oras na ‘to dahil alam ko na hindi ko matutupad ang pangako ko sa kanya, hindi ko kayang mabuhay ng normal habang hidni ko nakikilala kung sino ang gumawa no’n sa kanya.

Mahal na mahal ko ang