Chapter 18: Unreal

Chapter 18

Unreal

"What's happening?"

Madali akong napahiwalay kay Manang dahil sa biglaang pagbungad ni Ivan sa may pintuan ng kusina. I wiped my tears. Kusa namang umurong ang mga senyales ng kalungkutan ko.

"Hijo—"

Bastos man pero pinutol ko si Manang. I don't want him to know.

"Uh, medyo masakit kasi 'yung lalamunan ko. N-Naiyak lang ako sa... sakit," pagdadahilan ko.

Ivan was wearing his three-piece suit. Mukhang may trabaho siya o 'di kaya, may pinuntahang trabaho. He glanced at my bowl and turned to me after.

"You're eating. That's good. Uminom ka ng gamot pagkatapos," kalmadong aniya.

Tipid akong tumango. "Salamat nga pala."

I was expecting he'd deny it but he didn't. Instead, he asked Marilyn about the breakfast. Nagpaalam siyang may aasikasuhin muna sa office niya sa study. Doon lang ako nakahinga nang maayos.

Umuubo-ubo pa rin ako kahit nalamanan na ang tiyan. I took my medicine for that hour. Natapos na rin ang agahan kaya naisipan kong gisingin na si Ice. But then