MasukSpoiler alert: We wouldn't divulge more on Mary Loi's vengeance since this is not her story to tell here. Wendy's chasing arc would be the latest after Trixie's happy family episodes. Thank you for reading!
Mabilis ang pintig ng puso ni Sebastian. Hindi niya na halos marinig ang sariling paghinga habang umaakyat sa hagdanan, bawat hakbang ay mabigat, parang may kumakabog sa dibdib niyang pinipigilan ang pagsabog ng galit at kaba.Pag abot niya sa palapag, halos mabingi siya sa tibok ng sariling puso. Nilamon ng adrenaline ang pagod. Kumuha siya ng ilang segundo para ituwid ang sarili, pero ang mga kamay niya ay nanginginig pa rin.He let his presence known to the owner of the unit, then after a while, the lock clicked, and the world seemed to stop for a heartbeat, bago tuluyang bumukas ang pinto.At doon, kasabay ng pag angat ng liwanag mula sa loob ng unit, ay ang pagsabog ng kanyang mundo.Dahil nandoon nga si Helios.But his presence alone is what shocked Seb, it was the damn look of the bastard. Dahil ang lalaki lang naman ay halos hubad na, at tanging tapis lang ng tuwalya ang suot. Helios is damn half naked, with bare chest, disheveled hair, at ekspresyon ng pagkabigla sa mukha. P
Mabilis. Mabigat. Marahas.Ganon na lang maipapaliwanag ni Sebastian ang bawat galaw ng kaniyang kamay sa manibela habang pinapaandar niya ang kaniyang kotse, halos paliparin na niya sa kahabaan ng EDSA ang mamahaling sasakyang iyon na tila lalong nagiging halimaw sa bawat apak niya ng silinyador.Ang ugong ng makina ay parang tugon sa tindi ng pintig ng dibdib niya, mainit, mas mainit pa sa apoy ng impyerno ang dugo ni Sebastian. Hindi na niya ininda ang ilaw ng stoplight, o ang mga businang umaalingawngaw mula sa mga sasakyang nasasalubong niya. Wala siyang pakialam.The night was supposed to be calm, perfectly calm, because he already understand the art of patience while waiting for his wife at home pero ngayon, lahat ng iyon ay binura ng isang text message.Isang message na nagmula kay Ysabel, at isang larawan na bumura sa lahat ng natitirang rason sa isip niya.She’s with him to God knows where. Iyon lang ang tumatak sa isip niya matapos makita ang mga ipinadala.“Goddamn it, Tri
Sebastian’s staring contest with the television only ended nang maramdaman niyang nag vibrate ang kaniyang cellphone sa bulsa.Hindi niya agad pinansin iyon dahil akala niya ay isa lang sa mga notification mula sa board members o sa sinuman sa kaniyang mga empleyeado. Pero nang marinig niya ang message alert tone na ginamit lang niya sa mga personal na comtacts, tamad na tamad niyang inabot ang phone.Upon checking who it was, his forehead creased a little. It’s a message from Samantha, his sister. Napakunot ang noo niya dail ang kapatid niyang ito ay laging abala sa palipat lipat nito ng bansa, not taking their business seriously dahil nandito naman siya. Kaya naman ang mabasa niya ang text nito sa local number ay nakakapagtaka. Binasa niya ang mensahe, at habang lumilipas ang bawat linya, lalo siyang napakunot noo.Samanta:Kuya, are you with your friend Ysabel right now? Narinig ko lang na nakauwi na raw siya sa bansa. If that’s true, please let her know I want to meet her soon
Mabagal ang hininga ni Sebastian habang nakahiga sa malaking sofa sa sala ng bahay nila ngayon ni Trixie. Hawak pa niya ang remote control, paulit ulit na nililipat ang mga channel kahit wala naman talaga siyang pinapanood, o kahit pa mga gustong panoorin. Dahil kahit anong subukan niyang ibaling ang atensyon sa ibang bagay, isa lang talaga ang laman ng isip niya.Si Trixie.At higit pa roon, ang katotohanang kasalukuyan kasama ng asawa niya si Helios.Napapikit siya nang mariin. Pinisil ng isa niyang kamay ang bridge ng ilong, sabay marahang huminga nang malalim, parang sinusubukang pigilan ang unti unting pagsiklab ng inis sa dibdib.“Goddamn it…” mahinang mura niya sa hangin.Kanina pa siya restless. Buong araw niyang pinilit maging kalmado, pero simula nang umalis si Trixie, wala na siyang ginawa kundi ang maghintay, habang nilalabanan ang kagustuhan na tawagan ito, o sundan. Mula pa kagabi, parang may apoy na hindi maapula sa dibdib ni Sebastian. Ang saya sana ng araw niyang na
Sa loob ng kotse, tanging ugong ng makina at malalalim na hinga ni Helios ang pumupuno sa katahimikan. Walang nagsasalita. Ang ilaw mula sa mga poste sa kalsada ay paminsan-minsang sumasalamin sa mukha ni Trixie, na ngayo’y nakasandal sa bintana,nakamasid sa mga ilaw ng siyudad na lumalabo tuwing dumadaan ang mga patak ng ulan.Basang-basa pa rin ang suot niya kahit na pinilit ni Helios na patuyuin iyon gamit ang air-conditioning. Ngunit higit sa lamig ng gabi, mas mabigat ang katahimikan sa pagitan nila.Hindi alam ni Helios kung saan niya sisimulan. Hindi niya alam kung dapat ba siyang humingi ng tawad o manahimik na lang. The truth was... he was still in shock and utter disbelief. Nang sabihin ni Trixie na gusto nitong pumunta sa condo tower ng pamilya niya, hindi niya alam kung ano ang mararamdaman. Nagulat siya, oo. Pero alam niyang wala na siyang karapatang magtanong. After all, siya rin naman ang dahilan kung bakit nangyari ang lahat. Kung hindi niya ipinilit na sumama si Ysab
Sa labas ng mamahaling restaurant ay malamig ang simoy ng hangin, ngunit tila walang kahit anong lamig na kayang pumawi sa init ng kahihiyang dumadaloy sa buong katawan ni Trixie.Basang basa pa rin ang harap ng suot niyang satin dress, mula dibdib hanggang tiyan. Lahat ay nabahiran ng pulang alak na kanina ay ibinuhos mismo ni Ysabel sa kaniya. Sa bawat hakbang niya, ramdam pa rin niya ang lagkit at bigat ng tela, at ang bawat patak ng alak na dumadaloy pababa ay tila paalala ng eksenang ayaw na niyang balikan. Damn that bipolar bitch, Ysabel. Nanatiling tulala si Trixie habang nakatayo sa gilid ng daan, sa ilalim ng malamlam na ilaw ng signage ng restaurant. Nakatitig lang sa malamig na kalsada, habang ang buhok niya’y bahagyang dumikit na sa pisngi dahil sa pagkabasa. Ang mga tao sa paligid hindi nakaligtas sa paningin niya na paminsan minsan ay sumusulyap pa rin sa kaniya, bulungan ng bulungan. Hindi na nga niya alam kung paano siya nakalakad palabas ng lugar na iyon nang hindi







