Nyx's Point of View
FOUR YEARS LATER KUNG dati ay halos nanginginig ang buo kong pagkatao habang hawak ang isang folder, ngayon ay hawak ko na ang desisyon kung magpapatuloy pa ba ang kontratang ito. "This contract will only push through on my terms," mahina ngunit may awtoridad kong sambit habang lahat ay nag-aabang sa muli kong sasabihin. Four years ago, I begged to be heard. Ngayon, sila na ang nagmamakaawa na pakinggan ko. Who would have thought that the world was indeed round? Ang dating nasa ilalim ay ngayo'y nasa ibabaw na. "We understand, Madam Chairman,” iyon lamang ang sagot ng mga board of directors. Tumayo ako, sabay-sabay silang tumayo para yumuko. Tinalikuran ko sila, at naglakad palabas dala ang kumpiyansa at kapangyarihan na hindi ko akalaing makukuha ko. Darating din ang araw kung saan ay pagsisihan ni Maverick kung bakit niya akoNyx's Point of View"It’s you and me this time." Dagdag niya sa paos na tinig, at hindi ko alam kung bakit biglang nagsitaasan ang mga balahibo ko.I tried to stay calm, forcing myself not to show any emotion. Hindi niya pwedeng malaman na kahit matagal na panahon na ang lumipas, may epekto pa rin siya sa akin."Anong ginagawa mo dito? This is only for girls!" I hissed. Pero para siyang bingi—patuloy sa paglapit, hindi inaalis ang malalim na titig sa akin.Para akong nawawalan ng hangin sa kanyang ginagawa, mahigpit ang kapit ko sa maliit kong wallet-size bag.He closed the distance between us. My knees buckled, but I forced myself to stand tall."Maverick," mahina kong bulong nang yumuko siya, halos magtama na ang aming mga mata.The faint mixture of his cologne clung to my skin. He didn't say a word—just stared at me like I was his prey.Ayaw kong ipakitang nanghihina ako kapag kasama siya, kaya mas lalo kong
Nyx's Point of ViewSINADYA kong isabay ang pagbaba sa aking kotse sa pagbaba ni Nixie na inalalayan ni Maverick. Hindi ko alam kung bakit nandilim ang aking mga mata habang tinitingnan sila.Nakasuot si Nixie ng fitted emerald green gown, strapless, plunging neckline at malalim ang backless. Dumudulas ang satin sa bawat galaw niya; may thigh-high slit, diamond choker at chunky earrings. Naglalakad siyang para bang pagmamay-ari niya ang mundo, nakaangkla ang braso kay Maverick. Si Maverick naman ay suot ang isang classic black tux, crisp white shirt at slim black tie—tailored fit na kitang-kita ang malapad niyang balikat at maskuladong pangangatawan.Kalmado lang siya, tahimik, palaging nakamasid.At lahat ng mga nakakita ay manghang-mangha sa kanila. Na para bang isa silang perpektong mag-asawa habang naglalakad na magkasama.Kinuyom ko ang kamao at kinagat ang labi habang naglalakad sila sa red carpet at tinatawag ang pangalan
Nyx's Point of ViewMABILIS lang ang oras. Sinamahan ako ni Liam sa site, pagkatapos ay hinatid na niya ako pauwi."Nathaniel!" tawag niya sa bata pagkabukas pa lang ng pinto.Niyaya ko na rin siyang maghapunan dito. Sanay na siya sa bahay, kilala na rin ng mga tao kaya welcome siya palagi dito. "Ti...to Liam!" sigaw pabalik ni Nathaniel, halos matalisod pa sa pagmamadaling takbo papunta kay Liam.Liam crouched down so my son could reach him. Maging si ABC ay sumugod din kahit hindi kasing-hyper ni Nathaniel. Mabilis silang binuhat ni Liam—tig-isa sa magkabilang braso—at naglakad patungo sa sala.Napailing ako, napakagat-labi. Ni hindi man lang ako nakita ng sarili kong anak. Favorite talaga nila si Liam dahil pinapabayaan sila sa mga gusto nila at tuwang-tuwa naman sila. "Bantayan mo muna, Liam," bilin ko, bago ako umakyat sa kwarto para maligo.Malagkit kasi ang buong katawan ko sa dami ng ginawa ko ngayong
Nyx's Point of View"IMBITAHIN mo lahat ng nasa listahan na dumalo bukas para sa grand opening ng aking Lumina Realty at ang pagsanib-pwersa natin sa Buenaventura Realty and Development." Utos ko sa sekretarya ko habang nakaupo sa swivel chair."Yes, ma'am.""And one more thing." Tumingin ako sa kanya, pinatalim ang boses ko. "Make everything about tomorrow... mysterious. Including my name.” Tumango siya at mabilis na naglakad paalis.Pinaglaruan ko ang ballpen sa aking kamay habang nakatitig sa malayo, binabalot ng mga malalalim na iniisip.Hindi ako nakatulog kagabi. Paulit-ulit na bumabalik sa tenga ko ang boses ni Nathaniel, hinahanap ang kanyang ama. Para akong binabangungot. A part of me is scared—scared na malaman niya ang totoo. Scared na makita kong tatalikuran siya ni Maverick kagaya ng ginawa niya sa amin noon kaya nawala ang kapatid niya.After all, sa paningin niya... hindi siya maaaring magkaanak. Kaya paa
Nyx's Point of ViewPAGPASOK ko sa villa, sinalubong agad ako ng malakas na halakhak ng aking anak—tumatagos sa bawat sulok ng bahay na para bang siya ang mismong nagbibigay-buhay dito.Mukhang kalaro na naman niya ang anak nina Maricel at Nathan na si ABC. Dumiretso ako sa sala, at nadatnan ko nga silang naglalaro at tuwang-tuwa ang anak ko. "Nathaniel," tawag ko. Agad siyang nag-angat ng tingin at tumakbo papunta sa akin. Nang makalapit, binuhat ko siya at niyakap ng mahigpit."Mom...my!" Masigla niyang sigaw habang mahigpit din akong niyakap.Napangiti ako at hinalikan ang tungki ng kanyang ilong. "How's NatNat?" tanong ko nang ibaba siya. Sa gilid, magalang na nagmano si ABC sa akin. Ginulo ko ang kanyang buhok. Tahimik lang ang bata. Hindi kagaya ni Nathaniel na sobrang ingay, si ABC ay halos hindi mo siya maramdaman sa paligid."Hi, ABC." Bati ko at ngumiti siya nang tipid.Umupo ako sa sofa, at agad ako
Nyx's Point of ViewI tilted my head, a smirk tugging at my lips. "Long time no see, Maverick."Kita ko ang pagkagulat sa kanyang mga mata—mabilis din iyong naglaho, pero sapat na para ako'y makuha ng satisfaction. Ngumisi ako, pinanatili ang titig ko sa kanya na parang tinitimbang ko kung may halaga pa ba siya sa mundo ko.Gumalaw ang kanyang bibig, parang may nais sabihin ngunit walang salitang lumabas.Seryoso ang kanyang mukha habang nakatitig sa akin, pero sa kanyang mga mata may kumislap—isang bagay na hindi ko matukoy. Isang bagay na ayokong bigyan ng kahulugan.Dahil alam kong sa huli. Hindi niya rin mapapanindigan. "Seems like you have nothing to say," malamig kong sambit. "I gotta go then."Dalawang hakbang pa lang ang nagawa ko nang bigla niyang hinila ang aking pulso. Napaigtad ako, at sa isang iglap, magkalapit na ang aming katawan.Halos mabingi ako sa lakas ng pintig ng puso ko. I glare