LOGINNyx's Point of View
STOPPING the revenge was never part of the plan. Not when I know my heart still beats for him, kahit kaunti lang. Kasi alam kong sa huli matatalo ako kapag pinagpatuloy ko.I know my heart. Kilala ko kung sino ang pipiliin niya kapag nagkaroon na ng pagpipilian kaya hangga’t maaga ay pinipigilan ko ng mangyari iyon.Siguro, maging mutual na lang kami. He's investing for me, then fine. I will accept him. But... letting him come close again just for the sake of revenge? I can’t.I know it's not a good idea. Nandito na ako, so why stop now, diba? Pero ang puso ko—Hindi ko kayang masaktan ulit. Hindi ko kayang isugal iyon, dahil baka mas lalo lang akong mahulog.I can't. I just can't.Huminga ako nang malalim, pinaglaruan ang ballpen sa aking kamay habang tulala sa kawalan. Siguro naman ay maiintindihan ni Maverick ang gusto kong iparating, diba? Matalino naman siya.But he didn't.HindiNyx's Point of ViewHINDI niya ako pinansin nang makarating ako sa condo namin. At magpapatalo ba ako? Syempre naman hindi!Bakit ko naman siya papansinin? May kasalanan ba ako? Wala. Kaya bahala siya. Kung ayaw niya akong pansinin, then fine. I don't care anyway. Kaya ko naman na walang kausap. Nang gabing iyon, wala akong ginawa kundi magnukmok sa kama. Manood sa netflix, mag research about trabaho. Sagutin ang mga tawag ng sekretarya ko, at nagchachat kay Nathaniel. Habang si Maverick naman ay panay ang pabalik-balik niya sa banyo, na para bang kada minuto ay may nakakalimutan siya. At nagsisimula na akong mainis. Naiistorbo niya ang pagpahinga ko, pero hinayaan ko lang. Baka nga naman may nakalimutan lang talaga. At ayoko rin naman na ako ang unang magsasalita sa pagitan naming dalawa.Wala akong kasalanan. Siya itong ayaw akong pansinin! Kung nag-away sila ng bruhang Crystal na 'yon, labas na ako doon!
Nyx's Point of View NAKATINGIN lang ako sa kanya habang hinihintay kung ano ang sasabihin niya. Ang lakas ng tibok ng puso ko, parang may kaba at inis na nagsasabay sa dibdib ko. Ano bang aaminin niya? Bumuka ang kanyang labi, tapos biglang ipagdidikit muli. Parang pinipigilan niya ang sarili niyang magsalita. In the end, he sighed in exasperation before finally speaking. "Nixie and I... are over. Really over." Napangiwi ako. I blinked, just to make sure I heard him right, pero wala siyang idinugtong. Iyon lang? Akala ko naman ay isang malaking rebelasyon na gugulantang sa amin. "O-okay?" I hesitated. Tumango lang siya, walang paliwanag. Iyon na 'yon? Wala nang iba? I shook my head, pinipigilan ang buntonghininga. Masyado lang siguro akong nag-expect. He b
Nyx's Point of View I stared blankly at my phone. Kung nagsasalita lang siguro ito, baka kanina pa siya nahihiya sa ginagawa kong pagtitig. The message. The unknown name. I wanted to know who he was... but I was afraid of what I might discover. May hinala akong si Maverick iyon, pero parang imposible naman. I groaned softly and slapped my forehead. Ang dami ko ng problema sa buhay, dinagdagan pa ng kung sino mang walang magawa sa oras. I was still staring at my phone when it suddenly rang. It was Liam. Matagal bago ko sagutin dahil nagdadalawang-isip pa ako, but in the end, I did. "Napatawag ka, Liam?" iyon agad ang bungad ko habang sinagot ang kanyang tawag. "How are you?" paos ang boses niya, halatang pagod pero sincere. "Ayos ka lang ba diyan?" "I'm fine, Liam." "Is he hur
Nyx's Point of ViewTIME slows down as I watch the hands of the clock move. Kanina pa ako nakatitig sa orasan na nakasabit sa dingding, pero gano’n pa rin. Parang hindi nga humahakbang ang oras. Tanging tik-tak lang ng orasan ang naririnig ko.Hindi pa bumabalik si Maverick simula kanina. Nakaligo na ako, nagbihis, kumain ulit pero wala pa ring bakas ni Maverick.At hindi ko rin alam kung bakit ko nga ba siya hinihintay. Ewan, parang may gusto lang akong marinig mula sa kanya.But I tried to erase it in my mind. Hindi ko na dapat iniisip pa si Mav. Malaki na siya kung nahuli siya ni Nixie na nagloloko, labas na ako ro’n.Tinawagan ko si Nathaniel nang makapag-ayos na ako ng sarili bago matulog. Gabi na rin kasi at dinadalaw na ako ng antok.Dumapa ako sa kama, naka-on na ang MacBook, at nag-video call ako kay Nanay Alejandra sa WhatsApp.Nanay answered, at ang unang bumungad sa screen ay si Nathaniel na namumugto ang mat
Nyx's Point of View WALA akong ibang inisip buong araw na iyon ay kung paano ako ipinagtanggol ni Maverick laban sa mga magulang ko. He knew Nixie wouldn't want our parents to be disrespected, not even by me. Pero habang tumatagal, napagtanto ko na rin na... hindi ko kailangang itama lahat ng gusto nila. I've realized a lot of things, kaya nag-iba na ang prinsipyo ko sa buhay. Some things are meant to be buried forever. Pero si Maverick... huminga ako nang malalim, pinilit kong alisin siya sa isipan ko. Hindi ito maganda. Mali itong nararamdaman ko. Maybe he was just trying to be nice to me? My lips pressed into a thin line, trying to convince myself that everything would be fine. Pero sa tuwing ipipikit ko ang mga mata ko, bumabalik ang boses niya. The way he said my name. The way he stood for me. Bakit napakalaki ng epekto niya sa akin? Dahil ba... kahit minsan, noon ay hind
Nyx's Point of View HINDI ako tumayo.Hindi dahil wala akong galang kundi dahil hindi naman nila deserve ang respeto ko. Pagkatapos ng lahat ng ginawa nila sa akin? Noong naging asawa ko si Maverick, ni minsan, hindi ko naramdaman na may respeto sila sa akin. Kasi kay Nixie umiikot ang mundo nila. Kasi mas kailangan daw ni Nixie si Maverick. Harap-harapan nila akong hindi pinahalagahan. Nakatitig lang ako sa kanila. Ni hindi ko magawang ngumiti o magalit. Wala lang talaga akong pakialam pero alam kong sa loob ko ay pinipigilan ko lang ang aking sarili. Akala ko kapag nagkita kami ulit, I would be fuming mad but instead, I just stared at them like it was nothing. "Aren't you going to say hi to your mother and father?" Mom's voice was light, but her smile was forced. I knew that kind of smile, the one that hides disgust behind sweetness. Katulad ni Nixie, ganoon si M







