Share
Chapter 35
"Ayaw m-mo na ba Dylan? H-Hindi ba a-ako magaling dito, kahit kanina pa akong pagod sa ginagawa k-ko?" nangangatal na sabi ko pa.
"Ah sobrang sarap Ry ko, pero hinay-hinay lang," hinihingal na sabi pa nya.
"Tumigil ka nga Dylan, baka may makarinig pa sayo ,isipin pa na baka kung ano ang ginagawa natin dito" inis na sabi ko pa, kahit namumula na ang mukha ko.
"Ok lang yan Ry ko, tayo lang naman ang nandito," nakangisi pang sabi nito habang nakadapa sa kanyang kama.
"Balakajan, ayaw ko na, nangangalay na ng kamay ko sa pagmamasahe sayo," saad ko sabay alis sa pagkakaupo ko sa likuran nya.
"Teka Ry ko, Joke lang naman e, sige na kaunti pa," nagpapa-awang sabi pa niya.
"Di ba may sasabihin ka pa sakin Dylan, bakit di mo pa simulan ngayon?"
"Oo nga pala, hehe buti pina-alala mo Ry ko," dahil sa sinabi nya ay napasimangot naman ako.
Pag uwi kasi nya kanina ay binanggit nya na may
Related chapters
The kasambahay [BL] Chapter 36
Chapter 36"Bukas pwede na nating kunin ang Uniform mo.""Talaga Dylan, naka-enroll na ako kahit hindi na tayo pumunta dun?""Haha Oo naman Ry ko, may online enrollment naman sila kaya di na tayo pupunta dun. atsaka nabayaran ko na ang tuition mo for one month," nakangiting sagot nito."Salamat Dylan, pwede bang ibawas mo na lang sa sahod ko ang ibinayad sa tuition fee?""Wag na Ry ko, saka na lang pagnakita ka na sa negosyo mo," sabi pa nito."Eh pero matagal pa iyon," takang tanong ko naman."Di mas magaling, ibig sabihin ay matagal pa tayong magkakasama," sabi pa nito na nakangisi sakin.Hayss wala talaga akong laban sa isang to, nakakatakot ang kakulitan nya.--------------------------------MONDAYEto na ang araw na pinakahihintay ko, halos di nga ako nakatulog kagabi dahil sa pagkasabik. Ngayon ay pupunta na kami dun sa School na nag ooffer din ng Cooking class para kunin ang aki
The kasambahay [BL] Chapter 37
Chapter 37"Sir kayo po pala?" gulat na sabi ng mga Guards ng makita kung sino ang humigit sakin."Kilala nyo po ba sya?" tanong pa ng mga ito."Yes, ako na bahala sa kanya.""Sige po sir, mauuna na po kami" pagpapaalam pa ng mga guardya."N-Nico? ikaw pala," gulat na sabi ko pa rito."Rylan !! anong ginagawa mo dito," masiglang sagot naman nito sakin."Ah kasama ko si Dy---""Ry ko!!! " sigaw na nakapaggulat samin ni Nico, napatawa naman ako ng mapansing medyo napatalon pa si Nico dahil sa takot."Ry ko!! Bakit bigla kang nawala? at bakit kasama mo si Nico," tanong pa nito sakin ng makalapit sya sa aming pwesto."Hehe, Sorry Dylan, nalibang kasi ako sa pagtingin sa paligid, tapos dumating yung mga Guards para palabasin ako pero iniligtas ako ni Nico," masayang sabi ko pa dito, kaya naman napatingin sya ng masama kay Nico, tinaasan lang naman sya ng dalawang kilay nito at nginisihan."Hayss kaya pala k
The kasambahay [BL] Chapter 38
Chapter 38"Ha? Dugo?" sabi pa nya na parang walang nararamdaman."Ayan!!! nasa ilong mo!" sabi ko habang nagmadaling humanap ng damit na pwedeng ipamunas sa kanyang ilong.Dahil sa aking pagkataranta ay nakadampot ako ng damit na puti na nakapatong sa kama.Habang pinupunasan ko sya ay nakatitig lang naman ito sakin. pagkatapos ko syang punasan ay pinatingala ko sya para di na tumulo pa ang dugo sa ilong nya."Salamat Ry ko," sabi pa nya habang pilit na sumisilip sakin kahit nakatingala na."Walang problema Dylan, teka may tissue ka ba dito o kaya ay bulak?" tanong ko pa."Oo Ry ko nasa cabinet sa loob ng Banyo."Nagtungo naman ako sa lugar na sinabi nya at kinuha ang kailangan ko, pagbalik ko ay inabutan ko sya ng tissue para ilagay sa kanyang ilong para di na ito tumulo pa sa damit nya.Hayss, naipunas ko na lang
The kasambahay [BL] Chapter 39
"Dylan! gising na," sabi ko pa dito habang inaalog ang balikat nito."Hmm, Ry ko Good morning," pupungas-pungas na sabi pa nito habang nagkukusot pa ng mata."Good morning Dylan, bumangon kana at maligo.""Opo Ry po, Sobrang excited ka ata ngayon ah," ngisi pang sabi nito sabay tingin sa alarm clock na nasa bedside table nya.Di ko ipagkakaila na talaga namang maaga akong nagising ngayon dahil sa pagkasabik dahil sa pagpasok ko mamaya, pero syempre gusto ko din namang maaga din si Dylan sa trabaho nya kaya ginising ko na rin sya."Ano naman kung excited ako ha? walang magbabago, kailangan mo paring bumangon," masungit na pagkakasabi ko sa kanya.Imbis na magalit ito katulad ng mga natural na amo dahil pinangangaralan sila ng kanilang kasambahay ay napangisi lang ito, at napakamot sa ulo habang tumatayo."Sabi ko nga po liligo na--"sabi
The kasambahay [BL] Chapter 40
"Ayy bansot!" pang gagaya pa ni Cris sa sinabi ni Mitch."Ano bang ginagawa mo dito ha!?" inis na tanong naman nito."Bakit ba ang taray mo? Hindi naman ikaw ang ipinunta ko dito.""Aba't ang lakas din talaga ng loob mo ano?" si Mitch na nakapamaywang na."Talagang malakas ang loob ko dahil gwapo ako," mayabang na sabi naman ni Cris dito."Yakk, mukhang yan, Gwapo?? baka hindi lakas ng loob ang kailangan mo? baka naman salamin? hahaha," malakas na tawa pa ni Mitch, napapailing na lang ako sa dalawang ito."Ikaw talaga bansot, ep--""May kailangan ka ba Cris?" tanong ko na lang para maawat ang awayan na naman nila."Ha-ha wala naman Rylan, Diba pauwi na kayo? hatid na kita," nahihiya pang sabi nito sabay kamot sa batok nya."Oo pauwi na kami, pasensya na di ko matatanggap ang alok mo, mag jejeep na lang ako pauwi," p
The kasambahay [BL] Chapter 41
"Ry ko, we're homeee!!!" masaya pang sigaw ni Dylan ng makauwi na kami sa bahay, may pagtaas pa ang kamay nito habang nakasunod lang naman ako sa likod nya."Ry ko, may pasalubong ako sayo," sya sabay abot sakin ng box ng pizza, inilapag din nya ang dalang brief case sa sofa habang inaalis ang suot na coat."Salamat Dylan," napakagat labi ako habang pinipigilan ang ngiti na gustong kumawala sa labi ko, medyo nahihiya pa rin ako dahil sa nangyari kanina pero di ko mapilang masabik dahil narito na sya ulit.Ilang oras lang kaming nagkahiwalay pero napakatagal na noon para sakin kaya naman masaya akong natupad ang aking hiling na maaga syang maka-uwi ngayon.Dahil sa lalim ng iniisip ko ay di ko napansin na nakalapit na pala sya sakin. As in malapit na halos lumapat na ang aking mukha sa matipuno nyang dibdib. Naramdaman kong itinaas nya ang aking mukha sa pamamagitan ng paghawak saking baba, yumuko sya para
The kasambahay [BL] Chapter 42
Ang sumunod na araw ay wala akong pasok sa Cooking class kaya naman nasa bahay lang ako buong maghapon.Hanggang ngayon ay di ko pa rin mapagilang di mapangiti kapag na-aalala ko ang nangyari kagabi, buong maghapon na ang nakalipas ay ganito pa rin ako, may sakit na ata talaga ako, love sickness!!! hahaha sa utak kamo.Hayss nababaliw na talaga ako, nababaliw na ako kay Dylan.Ayiee haha-ha-ha..napatigil ako sa pagtawa ng mapansin kong naparami na pala ang lagay ko ng asin sa ulam na niluluto ko para sa hapunan namin. Agad ko itong tinikman at dinagdagan ng tubig dahil medyo napa-alat nga.Napatingin ako sa orasan para alamin kung malapit ng umuwi si Dylan. Sabik na ulit kasi ako na makasama sya, pero nawala ang ngiti sa labi ko ng mapansing late na sya. 6:00 pm ang uwi nya, 6:45 na pero wala pa sya. Kinuha ko ang aking cellphone sa bulsa ng apron(Yung regalo ni Dylan) na suot ko para tiningnan kung tumawag o nagtext
The kasambahay [BL] Chapter 43
Kinabukasan ay pinilit kong ginising si Dylan pero mahimbing parin ang tulog nito kaya naisipan kong tawagan si Nico at sabihing baka di makapasok si Dylan."Nico, tulog parin si Dylan hanggang ngayon, baka di na sya makapasok sa trabaho.""Ok Rylan, ako na ang bahala dito," sabi pa ni Nico.Pagkatapos ng aming pag uusap ay bumalik na ako sa kusina para ipaghanda ng inumin si Dylan para sa kanyang hangover, kailangan ko na rin ayusin ang aking mga gamit dahil may klase ako ngayon sa cooking class. Habang nagdidilig ako ng halaman sa Garden at sa may pool ay napansin ko na nakaupo na si Dylan sa kusina. Gamit ang Back door ay doon ako pumasok para mas madali akong makapunta sa kusina."Dylan, gising kana pala, Good Morning," masaya ko pang bati sa kanya na parang walang nangyari kagabi.Hindi sya umimik, ni hindi nga nya ako tinapunan ng tingin, nakatulala lang sya.Parang tinuso
Latest chapter
