Chapter 122

"Medyo natagalan ka."

Ngumiti ako ng tipid kay Lianna pagkaupo ko.

"May nangyari lang."

Nakakaramdam pa rin ako ng inis dahil sa naganap sa comfort room pero kahit papaano naman ay masasabi kong hindi na ako nagpaapi kay Rita.

Hindi niya talaga ako tinitigilan, pero sa mga binitawan kong salita, sa nakita kong takot sa mukha niya, mukhang alam na ni Rita ang mangyayari sakaling ulitin niya pa na maliitin at insultuhin ako sa harapan ng ibang tao.

Zehra Clarabelle Cervelli.

Marunong akong umunawa ng sitwasyon, kaya kong palagpasin ang mga ginagawang hindi mabuti sa akin pero hindi sa lahat ng pagkakataon.

"Nangyari? Ano 'yon? Palabas na nga rin sana ako para sundan ka, eh."

"Pasensiya ka na, Lianna. Nagugutom ka na ba?" nasa harapan na rin kasi namin ang mga pagkain. Nauna siguro ng ilang minuto bago ako dumating.

"No. But, I was worried about you."

Napabuga ako ng hangin. "Si Rita kasi, naroon rin sa cr kanina. Nagkaroon lang kami ng... kaunting kumprontahan."

Namilog ang mga mata niy