Share
Kabanata 28
“Hindi ko rin alam kung bakit. Basta ang alam ko, hindi ka talaga galing sa ibang bansa kun‘di napunta ka sa taong 2050.”
Alas singko nang matapos kami mag-practice kaya bago siya umuwi ay dinala ko muna siya sa rooftop para makausap. Hindi ako papayag na hindi maging malinaw ang lahat.
Nauna akong umupo sa upuan na naroroon ay ibinaba ang hawak na sa snacks. Sumunod rin naman ito at naupo sa tabi ko.
“Paano mo nakilala si Miel?” panimulang tanong ko. Napailing lang ito.
“Hindi ko alam. Basta ang alam ko lang ay unti-unting lumalabas ang ilang alaala niya. At ang iba ay napanaginipan ko. Akala ko nga nababaliw na ako, e. Haha.” natatawang ani nito. “Ang huling alaala niya na naalala ko ay ‘yong nasa likod ka ng lumang building. No‘ng niyakap ka niya.”
What? Pati &lsq
Kaugnay na kabanata
Time Is Changed Kabanata 29
Tumigil kami sa isang restaurant sa gitna ng kagubatan. Grabe, first date tapos dito? Balak niya bang mamatay ako sa takot? Tanging mga dim lights lang na nakasabit sa mga puno ang nagsisilbi naming ilaw habang naglalakad sa hagdan hagdan pataas. “H‘wag kang matakot. Andito naman ako, e.” Natatawang ani nito. “Kapag talaga may aso na sumulpot ipapain kita.” “H‚wag. Mawawalan ka ng poging manliligaw, sige ka.” inirapan ko lang ito. Nang makarating kami sa restaurant ay nawala ang kaba ko. Hindi naman pala sobrang nakakatakot. ‘yong daan lang talaga ang panira. HAHAHAH Inilibot ko ang paningin sa lugar at sobrang namangha ako sa ganda. Ang daming halaman at ang gaganda ng rin ng mga upuan at paintings. Napaka-sinauna ng datingan. Napatigil ako sa pagmamasid nang biglang magsalita si Waviel. “Pwede ko bang hawakan ang kamay mo?” Hindi ko alam pero kinilig ako sa tanong niyang iyon. Psh. Samantala kanina, walang paalam niya akong hinila, ah. “Go lang.” Ngumiti lang ito kaya naiiwas
Time Is Changed Kabanata 30
Twelixs POVApat na linggo na ang nakaraan matapos sagutin ko siya. At ngayon ay nasa party kami ng isa naming friend. Bale puro kami² lang ang nandito at walang nga parents namin. Si Mom and Dad naman ay busy sa work as always. Ang ibang parents nila naman ay may sarili nilang party. Request kasi ito ni Dave na walang parents dito. Kaya ayon.Debut ngayon ni Dave at lahat ng kaibigan niya ay naririto at kabilang na kami doon. May sarili silang resort kaya dito nila naisip na gawin ang party niya. Kakarating lang nina Psyleb with her girlfriend na si Alice. Nagulat nga ako no'ng tumawag si Alice sa akin at ikinuwento na sila na raw. I didn't expect lang. Naging close rin kami ni Alice after no'ng dance namin sa PE. Like, parang naging mag besty na kami though nasa adjusting stage pa rin ako.Binati kaagad namin sila ni Avi nang makalapit“Good evening.”“Kanina pa kayo?” Tanong ni Psyleb sa amin. Tumango naman kami. Saktong-sakto nang dumating sina Psyleb ay nagsimula na ang party.
Time Is Changed Prologue
“Mag nanakaw!”“Habulin ninyo!”“Aish!”Nagising ako dahil sa ingay na naririnig ko mula sa mga taong nag tatakbuhan. Dahan-dahan kong iminulat ang aking mata. Napakurap-kurap pa ako para alamin kung panaginip ba ito o hindi.A-Anong ginagawa ko dito? Kanina lang nasa likod ako ng school, ah? Pinilit kong alalahanin ang nangyari kanina pero sumakit lang ang ulo ko kaya itinigil ko na lang.Tumayo ako mula sa pagkakahiga at inilibot ang paningin sa paligid.Hindi ko alam kung paano ko ba ito ilalarawan.Nakakapanlambot...Napakagulo...Napakaingay...Ang daming usok na nagmumula sa mga pabrica.Ang daming mga pulubi na nagkalat
Time Is Changed Kabanata 1
---Kabanata 1: Assistant'Ayan na naman siya guy's.''Tumabi kayo baka mahawa tayo sa kanya.'What the hell? Anong mahawa? As if naman na may nakakahawa akong sakit. Tss'Look at her hair, hindi ba ay bawal 'yon dito?''Hayaan mo na lang siya, hindi naman tayo ang mapapagalitan.'Iba't ibang bulungan ang aking naririnig habang naglalakad papasok sa gate ng aming paaralan. Hindi ako isang baguhan kaya sanay na sanay na ako sa mga sinasabi ng mga tao sa akin.Ano bang pakialam nila? Why don't they just mind their own business. Tsk they're just wasting
Time Is Changed Kabanata 2
NGISING ngisi ako habang naglalakad papasok ng gate ng El Dorado University. Ano kaya reaksyon ni pres nang hindi ako sumipot sa usapan namin kahapon. Pfft paniguradong nag apoy na iyon sa galit."HAHAHAHAHAHA"'Is she insane?''Ow, that's creepy. Girl.'Napatigil ako sa pagtawa nang makarinig nangbulungan sa tabi.Hindi ko na lang pinansin ang mga bubuyog na iyon bago dumiretso sa cafeteria para kumain."Ate, isang balot ng gummy worms nga." sabi ko sa ate bago inabot ang aking bayad. Nang makuha ko ang binili ko ay dumiretso ako sa likod ng lumang building at doon kinain ang mga gummy worms.It's my favorite.Nasa kalahati na ang gummy worms na kinakain ko nang makaamoy ako ng usok mula sa sigarilyo. Awitness, it means may dumarayo dito para mga sigarilyo? Napangisi ako.
Time Is Changed Kabanata 3
Psyleb's POV“So anong plano natin para sa nutrition months?”“Contest? What do you think?”“What kind of contest huh?”“Slogan, poster, vlog or pageants. Pimili na lang tayo mga pagpipilian.”“That's good idea, what do you think president?”I must be insane. Did I do something wrong? Mali bang pilitin ko siyang mag bago? Gusto ko lang naman bumalik ang dating Twelixs ah. Anong masama doon? TssBakit parang ako pa ang naging masama? Ginagawa ko lang naman ang tungkulin ko bilang president ah. Aish! Hindi ko na talaga alam kung anong gagawin ko. Kung bakit ba kasi ang tigas ng ulo ni Twelixs eh. Tsk!“Pres!”Napabalik ako sa realidad nang may sumigaw sa tainga ko.“What?!” ba
Time Is Changed Kabanata 4
Twelixs POV'Mag nanakaw!''Habulin niyoo!'Nagising ako nang makarinig ako ng ingay mula sa mga taong nag tatakbuhan. Ano bang nangyayari? Bakit kailangan nilang tumakbo? TssSaglit akong nagtaka sa kinatatayuan ko ngayon. Ilang beses pa akong pumikit at sinampal ang sarili pero nandito pa rin ako.Teka? A-ano bang ginagawa ko dito? Kanina lang nasa likod ako ng school ah? T-tsaka ano bang klaseng lugar ito?'Tumayo ako mula sa pagkakahiga at inilibot ang paningin sa paligid.Hindi ko alam kung paano ko ba ito ilalarawan.Nakakapanlambot.Ibang iba na nakasanayan nating lahat.Napakagulo...Napakaingay...Ang daming usok na galing sa mga pabrica.Ang daming mga
Time Is Changed Kabanata 5
INABOT na ako nang alasingko sa pag lalakad, at hanggang ngayon ay hindi ko pa rin alam ang daan pauwi sa amin. Maraming nagbago sa lugar na ito kaya nahihirapan ako sa paghahanap. Dapat siguro ay nagtanong ako sa kapatid ni Waviel kanina. Kung bakit ba kasi nawala sa isip ko 'yon. Aish!Para akong lantang gulay na naglalakad sa tabi ng daan.Simula umaga pa kasi akong hindi kumakain at wala din naman akong dalang pera para makabili ng pagkain. Naiwan ko kasi sa classroom ang bag ko at nandoon rin ang wallet ko na may laman na credit card.Nakakapagsisi tuloy na iniwan ko sa room. Kung lagi ko lang sana dinadala ang bag ko edi sana hindi ako nagugutom ngayon. Kung alam ko lang din na mangyayari 'to edi sana...edi sana sa room na lang ako natulog. Aish! Is this parusa for me ba? Tsk.Na-engkanto ba ako kaya napunta ako dito? Nang makatanaw ako ng isang convenience s
Pinakabagong kabanata
