Kabanata 29

Tumigil kami sa isang restaurant sa gitna ng kagubatan. Grabe, first date tapos dito? Balak niya bang mamatay ako sa takot? Tanging mga dim lights lang na nakasabit sa mga puno ang nagsisilbi naming ilaw habang naglalakad sa hagdan hagdan pataas.

“H‘wag kang matakot. Andito naman ako, e.” Natatawang ani nito.

“Kapag talaga may aso na sumulpot ipapain kita.”

“H‚wag. Mawawalan ka ng poging manliligaw, sige ka.” inirapan ko lang ito. Nang makarating kami sa restaurant ay nawala ang kaba ko. Hindi naman pala sobrang nakakatakot. ‘yong daan lang talaga ang panira. HAHAHAH

Inilibot ko ang paningin sa lugar at sobrang namangha ako sa ganda. Ang daming halaman at ang gaganda ng rin ng mga upuan at paintings. Napaka-sinauna ng datingan. Napatigil ako sa pagmamasid nang biglang magsalita si Waviel.

“Pwede ko bang hawakan ang kamay mo?” Hindi ko alam pero kinilig ako sa tanong niyang iyon. Psh. Samantala kanina, walang paalam niya akong hinila, ah.

“Go lang.” Ngumiti lang ito kaya naiiwas