Home / All / Touch and Die / Chapter 4

Share

Chapter 4

last update Last Updated: 2021-04-11 04:39:43

* Warning: *


Thirdperson's P.O.V

Kalalabas niya lang galing bathroom, kakatapos niya lang maligo. Sakto ring tumunog ang cellphone niya. Lumingon siya sa gawi nito habang pinapatuyo ng tuwalya ang buhok niya. Lumapit na siya rito ng hindi ito tumitigil sa pagtunog, sinagot niya ang tawag.

"What is it?" malamig niyang tanong.

"Hey! wala bang hello muna? or hi! kamusta na?" tugon sa kanya ng kabilang linya.

"Mas malamig ka pa sa klima dito, e." may himig na pagtatampo na saad nito.

Naimagine niya rin na nakanguso ito ngayon. She rolled her eyes.

"Tsk! Why are you calling me? Don't call me if you don't have any news to tell." sabi niya sa malamig pa ring tuno.

"Ito naman, oh. Masyado ka talagang ano! Di ba pwedeng namimiss lang kita?" saad nito.

Bumuntong hininga siya.

"Anyway, what is your plan? Do you have an idea how to get in there?" she asked seriously.

Marahan siyang tumungo sa vanity table niya, kinuha ang dart na nasa ibabaw nito saka niya pinaglaruan sa kamay niya.

"You know, its hard to get in there. Mga prestigious lang ang pinapapasok nila. At saka, sure ka na ba talaga? I understand you, but we do not know what's inside of that place." saad niya ng may pag-aalala.

Tahimik siyang nakikinig sa sinasabi nito. Ibinato niya ang dart ng hindi tinitingnan ang patatamaan niya. Humarap siya rito, napangiti siya. Ngiting nakakakilabot, ngiting hindi mo gustong makita mula sa kanya.

"I don't care. All I want is my target." seryoso at malamig niyang sabi.

Muli siyang kumuha ng dart, mabilis niya itong binatong muli sa dart board na may litrato sa gitna. Yung unang dart ay tumama sa noo ng taong nasa larawan, samantala ang pangalawa sa puso nito.

Narinig niya ang pagbuntong hininga ng kausap niya.

"Alright! I won't stop you. Update me if you are in there already." masiglang sabi nito.

Walang salita o paalam niyang pinutol ang linya. Muli niyang sinulyapan ang dart board, pagkatapos ay ipinatong niya ang kanyang dalawang kamay sa vanity table. Seryoso siyang humarap sa salamin nito, tumitig sa mukhang kaharap niya. Napakaganda ng mukhang nasa harap niya, mukhang tinatabunan niya ng iba't ibang make-up. Ang mga mata nitong kakulay ng kalangitan ngunit walang buhay at emosyon.

At mukhang nagpapa-alala sa taong hindi niya magawang kamuhian, kahit anong gawin nito sa kanya.

Bumuntong hininga siya, kumuha na siya ng masusuot. Kinuha niya ang black heels, black jeans, black tube na pinatungan niya ng black leather jacket. Matapos niyang magbihis, dumaan siya sa bintana saka tahimik na lumisan.

Sa gitna ng gabi ng katahimikan, tanging maririnig mo ay ang mga tunog na nagmumula sa mga insekto. Nakasandal siya sa isang puno habang may hinihintay na dumaan. Napalingon siya sa gawi ng kalsada dahil malayo pa lang ay rinig na rinig na niya ang mga hiyawan nito.

Umalis siya sa pagkakasandal, marahan na lumakad papuntang gitna ng kalsada.

Nagulat ang nagmamaneho ng kotse sa pagsulpot niya, hindi niya napansin ang babaeng naglalakad. Mabilis niyang natapakan ang preno ng sasakyan niya.

"Ano ba! Dahan-dahan naman." reklamo ng nasa back seat.

Mabilis siyang tumingin sa harapan, nakahinga siya ng hindi niya ito natamaan.

"HOY! ANO BA? MAGPAPAKAMATAY KA BA? UMALIS KA R'YAN SA GITNA NG KALSADA, H'WAG KANG HUMARANG." galit na bulyaw ng kasama niya na nasa passenger seat, lumabas pa siya para lang marinig nito ang sasabihin.

Ngunit hindi natinag ang babae, nanatili lang itong nakatayo.

"Ano ba yan? Sino ba yan? Nasagasaan ba?" inis na sabi ng lasing na kasama niyang nasa back seat din.

Kahit nakararamdam ng panginginig ng tuhod ang nasa driver seat ay pilit siyang lumabas to check the girl. Para kasi itong multong hindi gumagalaw, pinasadahan niya ang kasuotan nito. Nakahinga naman siya ng sa tingin niya ay normal na tao lamang siya.

"M-Miss? Are you alright?" tanong niya.

Napa-atras siya ng lumingon ito sa kanya, batid niyang madilim ang lugar na kinaroroonan nila pero tingkad na tingkad ang mga mata nitong kulay asul. Sobrang lamig ang tingin nito. Umihip ang hangin dahilan para magsitaasan ang balahibo niya. Mahihipnotize ka sa ganda nito.

"ANO BA? TATAYO NA LANG BA KAYO R'YAN?" natauhan siya sa sigaw ng kasama niya.

Nagulat siya at nanlaki ang mata ng makita niyang pinatay nito ang kasama niya. May nakatusok ng matalim na bagay sa noo nito.

"Noisy," saad ng babae.

Biglang tumili ang babaeng kasama niya, lumabas ito mula sa kotse. Takot na sumulyap ito sa babae sabay nagmamadaling tumakbo papalayo. Umalingawngaw ang tunog ng baril sa gawi ng tinakbuhan ng kasama niya.

Akala niya makakaligtas na ito. Marahan niyang nilingon ang babae, kita niya ang baril na hawak nito. Hindi siya makagalaw, pakiramdam niya nabato siya at napako sa kinatatayuan niya.

"You! Get out on the car, drag the dead girl over here." utos nito sa natitira niyang kasama na nasa loob pa ng kotse.

Kita niya ang pagbukas ng pinto ng sasakyan, nanginginig na bumaba ito. Putlang-putla na lumingon ito sa kanya, humihingi ng tulong. Napatalon ako sa gulat sa tunog ng baril ang muling umalingawngaw kasabay ng pagsigaw at pagdaing ng kasama niya. Binaril siya sa hita.

"Do it, or I'll slice your leg like a steak." malamig na pagbabanta ng babae.

Walang nagawa ang kasama niya, iika-ika itong tinungo ang kinaroroonan ng kasamang babaeng namatay. Napahawak siya sa bibig niya ng makita niyang hila-hila na ito ng kasama niya, may butas ito sa pagitan ng kanyang mga mata habang dilat na dilat pa ang mata.

"W-Who the h-hell are YOU?" nanginginig niyang tanong.

Kita niyang pinasok ng kasamahan niya ang bangkay sa kotse.

"What the fuck did we do to you?" gigil na gigil niyang sabi.

Naiinis siya sa kanyang sarili dahil wala siyang magawa. Nakatayo lang siya habang pinapanood ang pagkamatay ng mga kasama niya.

Lumingon muli sa kanya ang babae na may ngiti sa labi, ngiting nagpa-atras sa kanya. Ngiting nagpagunaw ng lakas ng loob na mayroon siya.

"Your group violated my rule." simpleng saad lang na sagot nito sa kanya.

"Rule? What rule? We haven't seen nor meet you." takang tanong niya.

Ngumisi ang babae, pinaikot-ikot niya ang baril na hawak nito.

"Easy boy, get in the car together with your friends. You only have 3 seconds to do that. Don't waste it." mapaglarong saad nito sa kanya.

Nagsimula na siyang magbilang, dagli siyang kumilos. Pumasok sa kotse saka nanginginig na pina-andar ang kotse.

Nakangiti niyang sinundan ng tingin ang sasakyan, ang ngiti ay napalitan ng halakhak sabay iling.

"What a stupid!" saad ko.

Inangat niya ang kanyang kamay na may hawak ng baril, kinablit niya ang trigger nito. Pagkatapos ay narinig niya ang malakas na pagsalpok ng sasakyan.

"I don't give a chance." malamig na bulong nito sa hangin.

Tumalikod na siya at lumakad papaalis. Ngunit, hindi niya alam may pares ng mga mata ang mataimtim na nakamasid sa kanya. Saksi sa lahat ng pangyayari.

        

 

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • Touch and Die   EPILOGUE

    ~~~~ AFTER 6 MONTHS ~~~~Marahan kong inilapag ang bouquet of flowers sa puntod niya. Kay tagal rin mula ng dumalaw ako sa kanya."Hi daddy Leo, its been a while since I visit you. Sorry, marami lang kasing nangyari. Ngayon lang ako nagkaroon ng panahon to visit you. Hindi ka naman magtatampo hindi ba?" nakangiti kong ani."But I know you don't, you love me so much kaya hindi mo iyon magagawa." I added.Naalala ko ang memories namin together. He maybe not my real father but for me he is. Kahit kailan hindi ko siya ipagpapalit. Sa kanya ko naramdaman ang pagmamahal ng isang ama."Aljea," Napalingon ako kay Sylvester.And yes, I'm alive.Buhay ako, hindi ko kayang iwan ang taong nag-iisang nagmamahal sa'kin.~~~~

  • Touch and Die   Chapter 132

    Helaria P.o.vHindi ko napansin na sarado na pala at tuluyang nailibing na si Rhexyl.Rhexyl might be cold pero sweet at mapagmahal siya inside.Believe me kapag nakilala mo na siya, at napamahal na siya sa'yo. He will treat you like her family.Nagtataka siguro kayo if who I am.I am Helaria, the girl they talk about na patay na. I am Breeze girlfriend na hindi ko alam if ako pa rin.And I'm step sister of Crelly na ako talaga ang tunay na anak ng mga inakalang magulang ni Crelly.Maliit pa lang ako ay sadyang lapitin na talaga ako ng disgrasya.Then, I met Rhexyl. She save me from my kidnapper.Same age lang kami pero namangha na ako sa kanya sa oras na iyon dahil sa murang edad she knows how to fight. Pinatay niya ng walang hirap ang mga kidnapper ko.She is very snob and cold. Akala ko hindi ko na muli siya maki

  • Touch and Die   Chapter 131

    Rhexyl's P.O.VMarahan kong iminulat ang aking tingin. Bumungad sa'kin ang kulay asul na kalangitan. Naririnig ko ang mga huni ng ibon. Nakikita ko ang nagliliparang paru-paro at tutubi.Napabangon ako, bumungad sa'kin ang malawak na lugar na napupuno ng mga bulaklak. Nasa gitna ako nito.Kunot-noo akong tumayo.Where I am? Why I am here? Nagsimula akong maglakad. Hindi ko alam kung nasaan ako eksaktong naroroon. But I feel so light, walang nararamdaman na iba.Pakiramdam ko, I am content and happy.Tinuloy ko ang paglalakad. Habang naglalakad ako ay nawiwili akong tumitingin sa paligid ko. And ganda at ang sariwa ng hangin.I wanna stay here, forever.Dito na lang ako.Ito ang tipo ng lugar na gusto ko. Tahimik with good ambiance. Hindi ko aka

  • Touch and Die   Chapter 130

    Rhena's P.O.V Walang paglayan ang sakit na nararamdaman ko. Pakiramdam ko bilyon-bilyong karayom ang nakatusok sa'king dibdib.Walang tigil ang pagtulo ng aking mga luha. Hindi ko na alam kung ilang oras na akong umiiyak.Isa-isa kong tiningnan ang album. Lahat ng larawan ni Rhexyl ay nandito. Mula sa nasa loob siya ng incubator, noong isang taon siya, dalawa hanggang umabot ng walong taon.Ngunit lumilipas ang taon napansin kong unti-unting umiiba ang kulay niya.Naramdaman ko ang sakit ng unti-unti na niyang tinatago ang itsura niya.Nakita ko ang aking larawan sa loob ng kahon. Marahan ko itong kinuha. Pagtingin ko sa likuran mayroong nakasulat.~~~Grandma said, she's my mother. I can't deny it cause we are look a like. But I know she hated me. She doesn't love me. She don't want me. And since she doesn't want me, I don't

  • Touch and Die   Chapter 129

    Lahat ng ginawa ko sa kanya ay bumalik lahat sa'kin. Lahat ng sakit, pahirap, pang-aalipusta ay naalala ko lahat.Nanginig ang buo kong pangangatawan. Nanghina at hindi ako makapaniwala.Hindi ito totoo. I am just dreaming.Marahan akong napabaling sa dalawang brown envelope na nasa ibabaw ng kama. Nanghihinang pumunta ako ng kama saka inabot ito.Nanginginig na binuksan ko ang isa sa mga ito.99.9% positive Nakalagay sa DNA results na Ang biological father ni Rhexyl ay si Franco, ang asawa ko.Kahit sobrang nanginginig ang kamay ko ay pilit ko pa ring binuksan ang isa.Malakas na humagulgol ako, nailagay ko sa bibig ko ang aking kamay.Same results as my husband. Nanghihina akong napaupo sa sahig."I-It c-can't be." nanghihina kong ani.Nanlalabo ang aking panin

  • Touch and Die   Chapter 128

    Dapat ko bang sabihin sa kanya? Muli akong humugot ng hininga."She's in critical condition. Ang lason na nilagay niya sa dagger ay mabilis na kumalat sa katawan niya. Sylvester's trying to revive her. Rhexyl is determined to give your wish." ani ko.Hindi ko alam kung saan siyang lugar dinala ng apo ko. Binibigyan niya lang kami ng update about Rhexyl's condition.I know my son won't give up on her. Sylvester's love Rhexyl so much. He will do everything for her."And this, pinabibigay sa'kin ito ni Rhexyl, it's for you." Inilapag ko ang puting sobre sa kanya.Ngumiti ako sa kanya."Hindi na rin ako magtatagal pa. I have to go." ani ko saka marahang tumayo.Tahimik kong nilisan ang Restaurant. I'm hoping na sana makahanap pa ng reason si Rhexyl para muling mabuhay at manatili sa tabi ng apo ko.

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status