Ambulance
It's been a week since the foundation thing happened, but everyone's still up to it. They are still talking on how great this year's celebration was. Hindi lang din naman kasi nagfocus 'yong mga foundations sa booths kundi talagang ni-celebrate din namin ang anniversary ng campus mismo.
We have also been given a day to relax ourselves. That means may isang araw kami na walang pasok no'n, hindi pa kasama 'yong dalawang araw ng weekend. Kaya ginamit ko 'yong tatlong araw na 'yon para bisitahin sila Mommy.
"Aalis ka?" tanong ni Venice noong nag-iimpake ako.
Inangat ko ang tingin sa kanya. Pansin ko ang pangangayayat niya at ang malalim niyang mata. For the past three days celebrating the school's foundation, lagi na siyang late na umuwi. Kagabi nga ay tinanong pa ako ng headlady kung nasaan siya dahil wala raw'ng binilin sa kanya si Venice. Of course, to save her ass, I told her the exact reas
Confession"Sleeping pills?!" gulat kong tanong at muling binalik sa malaking kama ni Venice ang tingin."You really didn't know about this, Ms. Favela? You are her roommate," seryosong saad ng admin ng university namin.Puno ng pag-aalala ang mukha ko nang binalik sa kanya ang tingin. I didn't know. We're roommates, but that's just it. Hindi siya nagsasabi sa akin ng mga personal na bagay gaya nito. I wonder why she's taking some sleeping pills."Well, let's just hope for her fast recovery. I heard she got overdosed because of taking such pills," sambit ng isa pa sa head admin ng university.Marami pa silang binilin sa akin bago sila tuluyang umalis. Dahil sa sobrang tulala ay hindi ko na agad naisarado ang pinto. Mabuti na lang at nandito sina Ella at Nova. I heard their polite goodbyes before they finally walked to me."Are you okay?" mahinhing tanong ni E
HospitalIritado akong bumalik sa kwarto ko. Of course it's normal to sneeze but not in front of a person who's confessing his feelings! Damn it. I'm so mad at myself. How should I abandon this wrecked life?"Bwiset! Tapos ngayon hindi na ako binabahing?" Mas lalo akong nairita hindi lang sa sarili ko, kundi pati na rin sa walang kamalay-malay kong sipon. "Gosh. Does he find me gross now?"I almost shrieked out of that thought. Medyo nawawala na tuloy sa isip ko 'yong mismong sinabi niya talaga.Nawala ang reaksyon ko at tumayo. Wait, why would I be shy? At least ako bumahing lang. E, siya nag-confess, e. He should be the one who's overthinking right now, not me... 'diba? 'Diba dapat siya?Tumango ako bilang pagpayag sa sarili. Right. Siya dapat ang mahiya sa akin dahil siya ang may feelings sa akin. Bakit ako mahihiya, nag-confess ba ako?I got relaxed on th
MarriageThree days since I last visited Venice, my mind seems to wander more than it already is. Tuwing tulala ako ay mas lalo akong nag-iisip. Hindi ko nga alam kung ano ba talagang iniisip ko. Basta ang alam ko lang ay magsisimula 'yon kay Jasper at magtatapos sa mga posibleng ginawa nila ni Venice noong sila pa. Sa huli ay maiirita ako na naibubuhos ko 'yon minsan sa iba.Si Venice ay nasa hospital pa rin hanggang ngayon. Hindi naman lumalala 'yong kondisyon niya pero binigyan siya ng university ng isang linggo na pahinga. Sinabi rin niya sa akin na magpapa-check siya sa iilang psychiatrist para masiguro na ayos na nga siya bago ulit pumasok.I roamed my gaze inside our university's peaceful library. Kanina noong may klase kami, binaggit ng isa sa mga professors namin na malapit na ang exam. It's actually two weeks from now. Saka ko lang nalaman kaninang lunch, noong kasabay ko 'yong dalawa kong kaibigan.&nbs
Like"May gagawin ka ba bukas?" tanong ni Ella sa kalagitnaan ng pagbabasa namin.Mula sa librong hawak ko ay inangat ko ang tingin sa kanya. She's blandly looking at the outside's scenery. Nothing much... just the sunset and its beauty.Agad na nagsalubong ang kilay ko nang nakita ang kakaibang reaksyon na nakapaskil sa mukha niya. She looks... so bored. The heck? Nag-aaral kami tapos wala siyang gana?! That's new!"Are you okay?" I asked, looking at her from head to her hands.Nilingon niya ako, gamit ang pagod na mata, at yumuko sa table namin. Gulat ko siyang tinignan. It's the first time she got tired from studying! Now I'm getting worried."Are you really asking me that, Giovanna? We've been... reading shits for hours," pagod niyang saad at muling straight na umupo. "Gusto ko nang umuwi!"Nilingon ko ang paligid ng library dahil sa
Mad"Ano ngang pinag-usapan niyo noong nakaraang gabi?" pag-uulit na tanong ni Nova gamit ang iritadong tono. Kanina niya pa kasi tinatanong 'yan pero hanggang ngayon ay hindi ko pa rin sinasagot. Bumalik sa kanya ang seryoso kong tingin nang ibinaling niya ang kanyang ulo sa direksyon ni Lucas. "Lucas!"I took a deep breath and land my eyes back at him. His wide, muscled back is facing us. From here, I can see a pair of earplugs suck in both of his ears. He obviously doesn't want to talk to anyone, especially to me.Yumuko ako nang hindi niya kami nilingon. O kahit si Nova na lang sana. Binalik ko ang tingin sa librong binabasa ko at nagsimula na ulit magbasa.We are here in our university's library. Kakatapos lang ng exam ngayon-ngayon lang at dito agad ako dumiretso para tignan kung tama ba 'yong mga pinagsasasagot ko sa naging exam namin para sa finals kanina.I didn't know t
TuitionI smiled as another beam of light touched my newly washed face. Maganda ang tulog ko kagabi kaya maganda rin ang gising ko. I just can't erase this smile away from my face."You look happy. May nangyari ba?" Dinig kong tanong ni Venice mula sa gilid ko.Mula sa pag-aayos ng lahat ng gamit ko ay binaling ko sa kanya ang nakangiti kong mukha. Like me, she looks ready for our final exam, too. This will be our final exam's day that's why all of the university's students are all excited."Nothing. Last day na kasi kaya masaya ako," ngiti ko pa ring sagot at nauna na sa paglalakad papunta sa pinto namin. Nilingon ko siya habang sinusuot ang I.D. ko. "Tara na, sabay na tayo."Inangat niya ang tingin sa akin at nakangiting tumango. Sinukbit niya ang kamay sa braso ko bago kami sabay na lumabas.We talked about general things, like the possible exam questions
BirthdayI can't believe mom even invited him over our lunch. Pagkatapos niyang bayaran ang kulang ko ay niyaya niya si Jasper na samahan kaming magtanghalian. I tried really, really hard to stop him and say no, but he still agreed. Malaki pa ang ngiti niya, hindi ko alam kung inaasar ba ako o ano.I am silently scrolling on my phone while my mom and this guy over here are having their sweetest conversation. Para bang dati na silang magkakilala sa dami ng pinag-uusapan nila. Ni hindi nga ako nagsasalita, unless papansinin ako ni Mommy."Oo nga pala, why don't you come over in our house this Monday, Jasper?" Mula sa nakakaburyo kong phone ay inangat ko ang tingin kay Mommy dahil sa sinabi niyang iyon. Sinamaan ko siya ng tingin bago nilingon ang nasa tabi kong si Jasper. Mabilis na nawala ang ngiti niya siguro nang nakita ang masama kong mata. "It's her birthday this upcoming Monday."Mariin akong pum
ChooseThat day became my most memorable and most favorite day I've ever had. I didn't know celebrating a birthday with friends is actually more fulfilling and satisfying than celebrating it alone. Or just celebrating with your parents.I found out that the reason why mom planned a different celebration in Jasper's restaurant was to celebrate my birthday with him, too. Na-disappoint yata si Mommy na hindi siya makakapunta. It's not a big deal or whatever to me but I guess it is to her.That was the first birthday I was genuinely happy... and the last.For every happiness. For every laughters. For every ecstatic conversations. I remember, there will always be a despair after. That not the happiness I felt for just a second will last until at the end of my lifetime.It's always like that. It will always be like that.Three days after my birthday, my friends are