COLE'S POV
"Ha?" naguluhang tanong ni Sagie
Umiling ako. "Wala. Sabi ko kumain ka ng pansit nang humaba pa Yang buhay mo at mas pumogi kapa lalo." natatawang biro ko.
Tumawa at umiling nalang ito.
I'd like to call this guy a would-be villain medyo mabait din naman siya pero lamang talga ugali nyang nakakainis, Hindi mo maintindihan minsan kung ano ba talaga But im so happy parin na kaibigan ko siya . Well, i hope na sana kaibigan rin ang turing niya sa 'kin.
Duma-dami ang sumasayaw sa dancefloor at nag karoon pa nga ng segment kung saan mag si-switch ng partner ang bawat sasayaw.
Ang nangyari tuloy bukod kay Sagie, nakasayaw ko rin ang ilan pang kalalakihan na nais akong maisayaw. Well sino nga bang ttanggi sa kagandahan kong to? hello Cole Alphonse to no.
Si Luke, Si Kite, Si Fuji, Si Uncle Bj na mukhang may tama na ng alak. Si lukas na walang ibang ginawa kundi ang magkuwento ng kalokohan sa table, Si luke na may pinaplano kasama ang tatlong itlog na sina Lukas CiN at Crispin at gusto pa ata ng mga ito sakupin ang mundo gamit ang imbensyon ni Luke tskt skk.
"Using my inventions, I can divide dimensions more efficiently than particle accelerators around the world and---"
"Sino bang tatay mo, si Tony Stark?. Iron Man ka ba?" tanong ko kay Luke dahil nahihiwagaan ako sa mga sinasabi niyang imbensyon kuno.
"Baka may sira na ang tuktok mo?" mataray kong dag dag na tanong kay luke.
Agad na sumimangot si Luke at nag mukmok sa gilid agad namang na pa-simangot ni Bennet.
"Ang rude mo talaga Kylie saka ang kj mo nag kkwento lang yung tao oh tsk tsk" agad namang singit ni puna Bennet sa akin.
"Hindi ako rude no ang kj mo kasi nag kkwento lang yung tao ano kaba" singhal pa nito.
"So what I don't care hmp" Singhal ko
'Ang pangit naman ng idea nya ble" mapang inis kopa sagot.
"Oo! Kaya magtanim ka na lang ng kamote kesa mag-imbento ng superweapon na gugunaw sa mundo. Utang na loob, Luke gusto ko pang dumami ang anak kay Bennet!"agad namang singit ni Cole. Yung totoo mga may lahing kabute ba tong mga to? panay ang sulpot.
Ngumuso lang ang binatilyo at bumulong na mas mapanganib daw ang vegetables kesa sa missiles. Nakakamatay daw ang gulay.
Kakaibang bata.
After i dance with Luke, another pinsan ni husband ang nakasayaw ko. A certain someone called Rile Leofwin.
Rile Leofwin is the only son of Aunt Sav and Uncle Henry. Henry was adopted, yun ang kuwento ni Hon. Ampon daw si Uncle Henry pero isa sa pinakafavorite na anak ni Lolo Artur. Mabait daw kasi at masunurin.
On the other hand, Rile Leofwin seemed the opposite Among all the Leofwin, he is probably the most outcast sa buong mag ttropa.
He has Gray-hair, blue-eyes, pale-skin... it suited to Rile Leofwin very well. Plus, naka leather jacket siya at black jeans at boots ngayon. Big bike na lang ang kulang sa attire niya, pwede na siyang sumali sa rides rides ng mga biker sa kalsada.
"Saan lakad natin?" tanong ko sa lalaki. "Ayos OOTD ah!"
"Sorry, I don't understand Filipino words," sagot ni Rile in an English-Russian accent.
Medyo pahiya ako dun konti ah. Tumahimik na lang ako. Hindi pala siya laking Pinas gaya sakin.
"I grew up in Russia so I'm sorry if I---" ani nito
"its okay don't worry. It's okay," ani ko at nag hand sign na okay lang.
"My english is not good too," dugtong ulit ng lalaki.
Bumuntunghininga na lang ako. Hindi siya magaling sa English. Hindi rin sa tagalog. Magtititigan na lang kami siguro nito. hayy ewan
But Rile started talking in Russian words. Ini-expect niya atang maiintindihan ko siya wow salamat sa pag papahirap.
"Pozdravlyashskyu s svafdd'boy. YA ne blizsko k svoim dvoyursodnym brat'yam, osobenno k Zekhelu, no eto prekrasnyy moment, chtoby uvidet' ikh vsekh na etom meropriyatii." pota anong isasagot ko jan diko ngfa maintindihan.
Oh god. Someone, please helppp! I need g****e translate! tf Panic akong lumungin sa paligid. Lukas stridden to my side saying... "Relax, pretty Aunt he just congratulated you on your wedding and that he felt grateful to know all his relatives at this moment," bulong niya bago muling naglaho sa pagitan ng ilang nagsasayaw.
Jusko! Yun lang pala sinabi niya.
Ngumiti ako kay Ray. "Thank you for coming also!"
"YA ne ochen' lyublyu prixvvkhodit'. U menya prostio net vybora. Dedxxushka ubedxil menya."
"Wehehehe!" tawa ko lang bago umikot para makipagpalit ng partner. Iiwas na lang ako dahil ayokong may kausap na alien s***a. Baka minumura na niya ako hindi ko pa alam wtf wag namang ganon.
Lumanding ako sa bisig ni Lolo Arthur. Yay!
"Coline!" anang matanda.
Ngumiwi ako. "Cole lang po, hindi Coline huhu..." sabi ko.
"Parehas din, Magkatunog kaya no ganon nadin yun!" anang matanda.
Hindi na ako kumontra. Baka pingutin pa ako nito sa tenga.
Habang nagsasayaw kami ni Lolo Arthur eh wala siyang ibang ginawa kundi ang magkuwento tungkol sa kabataan ng mga apo niya.
"Yang si Balin? Ay nakuuu, napakamalditang bata niyan! Ilang katulong ba ang lumayas dahil sa kaartehan niyang batang yan. Masama ang ugali pero sa totoo lang... mabait na bata yan.
Atin-atin lang 'to Coline, attention-seeker kasi yan si Balin. Kaya madali lang din utuin basta sa kanya lang atensyon mo." natatawang ani pa ng matanda.
Lol. Utu-uto pala si Kylie.
"At yan namang si Bennet... may pagkamatigas ang ulo niyan."
Totoo yan.
"Pero takot sa Zombie. HAHAHA"
Mas totoo yan. Hahaha!
"Kasalanan ko kasi isinama ko yang manood ng isang Sinihan sa Russia. Six lang yata siya noon. Ayun, natrauma. Masyado palang gore yung istorya para sa edad niya. Hindi kinaya, nagkaphobia siya. Hahahaha!"
Loko-loko din pala to si Lolo Arthur. Tinawanan yung paghihirap ng apo.
Napalingon ako sa bandang kaliwa ko. Nakita ko si Binnet na kasayaw na si Kylie. Well, its time na si Hon naman ang maging partner ko. God baka mabaliw ako dito.
When the music changed, Lolo Arthur flipped me sideways. Pag-ikot ko, nakita ko si Hon na inunat ang mga bisig niya at sinalubong ako ng yakap.
Habang si Kylie eh nagtatakbo pakanan para maiwasan si Lolo Arthur na inaabangan pa man din ang apong babae na si kylie.
Oh well, bahala sila. Ang mahalaga, nasa bisig na ulit ako ng aking asawa.
"Miss me?" bulong ko.
Bennet took my hand and grabbed my waist.
"Hindi." nag tatampo kong sagot.
"Hindi kita mamimiss kasi kanina pa kita sinusundan ng tingin sa bawat pakikipagsayaw mo!" buska ng lalaki sabay pitik sa noo ko. "Baka kasi madapa ka, at baka kung anong manggyari sayo.!"
Halimaw.
Ngumiti pa rin ako. "Na-miss kita," sabi ko sabay yakap sa lalaki.
Oh my god. Bawat sandali ko siyang namimiss, ganito ba talaga pag inlove? Nakakabaliw naman. "I miss your scent," sabi ko. "Para na akong aso na laging hinahanap yung amoy mo hon imiss you agad kahit saglit lang tayong hindi nag ka saka sama huhu."
"You just love me, that's why."
"That's right! I love you!"
A soft smile spread across Bennett's face before he lowered his lips to kiss me. But then...
"Aaaaaahhh!"
May sumigaw at sabay kaming napalingon ni Hon sa pinagmulan ng tinig na iyon att.
Apparently, Kylie was the one who shouts. She was running away from Mikey the Monkeyyy, while Thurstin was laughing behind her.
"What a lovely Couple Hon bagay sila no?" komento ko.
Natawa namang napapailing si Hon at agad na bumalik ito ng titig sakin at agad naman niya akong hinalikan at nag tuloy kami sa pag sasyaw.
Kylie's POVMy throat hurts, my back aches and my stomach started to growl. I opened my eyes, light suddenly blinded me. Itinaas ko ang kamay ko para tabingan ang liwanag na nagmumula kung saan. Matapos mai-adjust ang paningin ko mula sa nakakasilaw na liwanag ay pinagmasdan ko kung saan ako naroroon.Napamaang ako nang makitang nasa loob ako ng isang silid. Hindi man iyon kalakihan, hindi mo rin masasabing maliit yun.Where am I? What is this place?Naguguluhan ang utak ko. I kept on thinking what happened last night. I thought I was in Verona. Parang kausap ko lang si Aunt Vane kagabi. How come, I'm here? How come I'm in this unfamiliar bed? Bakit ako nakahiga dito? Am I in Spain already?Kumirot nang malakas ang ulo ko kaya nasapo ko yun bigla. I feel like my head's gonne burst. Aaaggh! What the hell?! Ngayon ko na lang ulit naramdaman ang ganitong sakit ng ulo. Inabot ko yung unan at itinakip yun sa mukha ko. Block the light! Block the light, Kylie!Pumikit ako nang mariin at pina
Kylie's POVSumilip ako sa ibaba, akala ko hindi 'yun ganun kataas kaya napaatras agad ako nang makitang may kataasan din pala ng pwesto namin. Balak ko sanang tumalon na lang pero tyak na magkakalasug-lasog ang buto ko oras na tumalon ako kaya di na ako nangarap pa.Okay, no choice kundi ang gamitin ang lumang hagdan.Bumaling ako sa bata babae. "Can you step on the ladder? We need to go down," sabi ko."Why?" tila nababaghang tanong ng bata. "Can't we use the one at the lobby?""We can't, there's bad guys down there. Do you understand me?"Hindi na nagsalita ang bata. Agad siyang humawak sa pader kung saan nakakabit ang ladder at nagkusang bumaba."Careful!" halos pasigaw kong sabi dahil sobrang bilis bumaba ng batang babae, saglit lang ay nandoon agad siya sa ibaba nang walang kahirap-hirap. "Jesus, may lahi ka bang unggoy na bata ka?"Nang makababa si Luscrea ay ako naman ang humawak sa pader. Kinapa na paa ko ang unang baitang dahil medyo madilim at natatakot ako na baka mamali a
Thurstin's POVTumayo ako at mabilis na tumungo sa pintuan papunta sa kusina ng hotel. Alam kong nabaghan si Fabian sa inasal ko pero hindi ko na siya pinansin. Mas kailangan kongpuntahan si Kylie sa taas. We need to get out of this building asap.I was about to run to the stairs, but I halted. Nasa may lobby na ng hotel ang mga bandido at kasalukuyang nagtatanong sa matandang receptionist na nandoon."Hal ra'ayt hadhih almar'ata?"May hawak silang papel na alam kong may larawan ng hinahanap nila. Larawan ni Kylie."No arabic, english or espanol only," sagot ng babae. Napadako ang tingin niya sa kin at alam kong nakilala niya agad ako. Nag-iwas ng tingin ang babae."Have you seen this woman?" tanong muli ng lalaki na may malalim na tinig.Umiling ang matandang babae. "No. Who is that?"Saglit akong nakahinga nang maluwag. Alam kong nakilala kami ng matandang babae dahil nakita niya kami kanina sa lobby ng hotel pero mas pinili pa rin niyang manahimik."Think again," anang lalaki na m
Kylie's POVPagkabihis ko sa bata ay inaya na kami ni Thurstin na kumain. At dahil gutom na rin ako, hindi na ako nagpaawat.Nakapalibot kami sa maliit na mesa. Nasa pagitan namin ni Thurstin ang bata. Kung sinumang makakakita sa amin ay sasabihing isa kaming pamilya. Somehow, it feels good on my heart. Kaya pangiti-ngiti lang ako habang kumakain.The grass is good. I mean the seaweeds and the spinach. They were tasty, especially the corn soup. Halatang nagustuhan din yun ng bata dahil panay ang hum niya."Did you cook this?" tanong ko kay Thurstin.Tumango ang lalaki. "Nakigamit ulit ako ng kitchen ng hotel. Okay lang ba ang lasa?""Yep! It was good," nag-thumbs up ako. "You're a good cook."Umabot hanggang tenga ang ngiti ni Thurstin. Pumalakpak pa siya. "Swerte ng mapapangasawa ko ano?"Inikot ko ang mata ko. "Oo na. Oo na. Nakakainggit ang mapapangasawa mo." Sarcastic ang pagkakasabi ko pero parang walang talab yun sa lalaki."Bakit ka maiinggit? Eh pwede namang ikaw yun?"Muntik
Kylie's POVKinuha ko yung bagong labang damit na suot ko kahapon. Yung pang muslim clothes na galing pa sa matandang si Norudint, sana ligtas siya. Mabuti nga at nagkataong may laundry service ang hotel, despite its poor status.Kinuha ko rin yung sabon at shampoo ni Thurstin. Maliligo ako, kating-kati na ako dahil sa alikabok. Tutal tulog naman ang bata at nasa ibaba si Thurstin. Pagkakataon ko na.Pumasok ako sa C.R. As expected, mahina talaga ang tulo ng tubig sa shower. Wala rin namang bathtub kaya wala akong choice kundi yun ang gamitin.Naghubad ako ng damit at tumapat sa tubig na every ten seconds bago muli tumulo. Baka limang oras bago ako matapos maligo nito haaaays.Habang nakatapat ako sa tubig ay hindi ko maiwasang hindi isipin ang nangyari sa akin nitong nagdaang mga araw. Ni sa masamang panaginip ay hindi ko naisip na mangyayari sa akin ito.Yung pagbagsak ng eroplano. Habulin ng mga bandido. Paglalakad sa desyerto. Habulin ulit ng mga bandido. Magkasakit at kung ano pa
Kylie's POV"Stop!" galit niyang sabi sa mukhang manyakis na lalaking sunod nang sunod sa 'kin. Nakatutok sa kanya ang baril na hawak ni Thurstin. Napataas na lang siya ng kamay. Samantalang nagtatakbo palayo yung matabang kasama niya."Señor..." anang lalaki na naiwan."Why are you following my wife?" ani Thurstin.Nakakatakot ang expression ng mukha niya. Kita ko ring habol niya ang hininga niya. Kanina pa ba niya ako hinahanap? He got this uneasy and tired expression on his face."Lo siento...lo siento!" nanginginig na sabi ng mukhang manyakis na lalaki."Thurstin!" sigaw ng kung sino sa may likuran namin. Paglingon ko, nakita ko si Maximilien na tumatakbo."M-Maximilien..." mahinang anas nung lalaking humabol sa akin. Gumuhit ang takot sa mukha ng lalaki at nang makitang papalapit si Maximilien ay bigla siyang tumakbo palayo. Bakas ang malaking pagkatakot sa lalaki. Halos madapa-dapa ito.Oh? Takot siya kay Max?Ibinaba ni Thurstin ang baril na hawak niya at iniabot kay Maximilien
Kylie's POVTumagal ang pag-uusap ni Thurstin at Maximilien sa loob. At nainip ako kaya tumayo ako sa at naisipang lumabas ng garahe. Mukhang tatagal pa ang usapan nila kaya minabuti kong maglakad-lakad at tumingin sa paligid.Sabi ni Thurstin, central commercial district daw ng Old Town ang lugar na 'to. Pansin ko naman yun dahil sa samu't saring paninda na nasa gilid ng kalsada.Parang tiangge sa Pilipinas, mas kaunti nga lamang ang tinitinda at mamimili. May mga damit, kalimitan ay damit na pang-muslim. Palibhasa ay muslim din ang magtitinda.Sa kanang bahagi ng kalsada ay naroon ang mga muslim. Marami silang tindang gamit sa bahay, mula sa mga lutuan, sandok, may mga batong inukit na hindi ko alam kung para saan. Hanggang sa carpet, vase at payong na kahina-hinalang binebenta nila samantalang di naman umuulan sa Sahara.Nakakatuwang pagmasdan ang masayang kalakalan. Maya't maya ang sigawan ng mga mamimili at tindero. Siguro nagtatawaran sila sa presyo.Sa kaliwang bahagi naman ng
Kylie's PoVI just kept on staring at Thurstin while he's laughing the air out of his lungs. He really looked good especially when he's laughing like that. Namumula na rin siya sa dahil sa sobrang pagtawa. Akala mo wala kaming malaking problema."K-kylie... hahahahahaha! Grabe! Kakaiba ka talaga magpatawa. Hahanahahahaha!"Kylie.Tinatawag na niya ulit akong Kylie. I just noticed Thurstin calls me Kylie when he's in light mood. And he calls me balin when he's being serious. Tsk! I really don't like people calling me Kylie. Pero pag siya ang tumatawag sa akin ng Kylie, gumagaan ang pakiramdam ko... kasi alam kong good mood si Thurstin.Kapag tinatawag niya akong Kylie, feeling ko galit siya sa 'kin. Weird di ba? Ewan. Iba talaga epekto ng desyerto sa 'kin.Tumatawa pa rin si Thurstin nang pumasok si Max na may dalang pitsel ng tubig at dalawang baso."Whoa! Something funny happened?" nakangiting sabi ni Max. Inilapag niya sa harap ko ang pitsel at baso.Tumigil sa pagtawa si Thurstin b
Thurstin's POV"Yeah, I'm sure... It was cole" sagot niya makalipas ang ilang segundo. Hindi ko alam pero biglang nag-iwas ng tingin si Kylie. "Nagpakilala siya. Isa pa, natural na nandun siya sa Mansion ni Uncle Emenrad. Buntis siya, diba? At kailangan niya ng kasama so it's a given that the in-laws are looking after her."Tumango-tango ako pero hindi ako nagsalita. Of course, mas okay na nandun si Cole sa in-laws and parents niya. Lalo pa at busy sa trabaho ang asawa niya."Nasabi ko sa kanya na kasama kita at nandito tayo sa Laayoune bago pa man naputol ang linya. I'm hoping with that piece of information she'll be able to help us. I really wanna go home," malungkot na sabi ni Kylie.Gusto ko mang magsalita at aluin siya ay hindi ko nagawa. Nasa parehas kaming sitwasyon. She was as helpless as I am. Napabuga na lang ako ng hangin.Mahabang oras ang nilakad namin bago kami nakabalik sa Old Town. Pinilit kong tukuyin kung saang bahagi na nga ang hotel na tinutuluyan namin pero nalili