"Bakit hanggang ngayon, wala ka pa ring sagot, Delton?"
Pinasingkit ko ang tingin sa kanya. Nakauwi na kami at lahat ngunit hanggang ngayon ay umiiwas siya sa tanong ko.
"What answer do you want to hear? As I told you, Attorney Santiago is just asking about a case he is holding."
Salubong ang kilay na umiling siya. Naglakad siya patungo sa walk-in closet kung kaya't sinundan ko siya roon. Hindi ako lumabas kahit pa naghubad siya ng coat at longsleeve.
"Sigurado ka, wala kang tinatago sa akin?"
"Savvy, why would I hide something? I have no reason to hide anything."
Pero duda pa rin ako roon. Kahit matanda na si Attorney Santiago ay gwapo pa rin iyon. Kahit lalaki ay magkakagusto roon kaya hindi malabong... baka nga...
Pumikit ako at gustong alisin ang naiisip kay Delton ngunit hindi ko mapigilan ang dila ko sa pagsasalita.
"Bakit ka niya laging tinatawagan?" muling tanong ko bago nagmulat ng mata.
Umiwas siya ng tingin at
"Hm, do I need to crush you back now, Savvy?" dagdag pa niya.Namilog ang mga mata ko at naalarma lalo pa't hindi mapuknat ang ngiti niya."The fuck, Delton?! Ano'ng crush? Crush, crush ka diyan. Hindi kita crush!" tarantang sagot ko.Ngunit tila hindi siya naapektuhan. Nagawa pa niyang itutok ang bibig sa tainga ko."Don't be scared, baby. Your feelings are always valid for me, hm?" he hummed, "If you can't stop thinking about me and if your heart shouts my name and beats faster than normal, then you like me very much, Savvy-"Agad ko siyang tinulak at sinamaan ng tingin, "Shut up, Delton." I gritted my teeth and tried to move away again.Hindi ko matatanggap na mapapalitan si Andres sa puso ko. Si Andres lang ang crush ko. Pumayag man akong maging maayos ang kasal namin, hindi pa rin iyon dahilan para magkagusto sa kanya."Why, Savvy? Why are you pushing me away? Are you afraid I will win over Andres? Sige nga anong nagustuhan mo ro
Kinabukasan hindi ko alam kung lalo akong maiinis na hindi niya pa rin ako sinasagot sa tanong ko kung kaya't tinanong ko muli."Bakit, Delton? Gaano mo kakilala si Daxton?"Sinundan ko siya sa sala habang bitbit ang laptop niya. Naupo siya sa sofa kahit na alam niyang gusto ko siyang kausapin.Ayaw niya akong tingnan at tutok lang ang atensyon niya sa screen ng kanyang laptop kung kaya't mas lalo akong nagduda."Just paint something upstairs, Savvy. I'm kind of busy. I'll deal with you later at night," pagtataboy niya.Tinaas ko ang kilay ko at namewang sa harap niya."The question is simple, Delton. Ano ba ang mahirap sa tanong? Depende na lang kung may tinatago ka."Tumigil siya sa pagtipa at tingin ko ay naubos ko na ang pasensya niya. Nag-angat siya ng tingin at seryoso akong tiningnan."Your question is non-sense, Baby. I know Daxton, of course. He was my client. What else should be the answer?" naiinip niyang tanong.
"You are being a bad girl again, Savvy," he whispered as he found the string of my brassiere and pulled it without second thought."Do you really think I will stay calm knowing that Ashley is here, Delton?" malamig kong tanong ngunit kusa ring kiniling ang ulo ko upang hayaan ang mga labi niyang dumaan sa aking leeg."Hm, if that's so. I didn't know she would visit here. Fine, I will not allow her to come here anymore, Baby," nahihirapan niyang bigkas.Marahan akong tumango at mahigpit na kumapit sa balikat niya matapos maramdaman ang palad niya sa hita ko. Ni hindi ko namalayan na nabuhat na niya ako at pinaikot ang aking mga binti sa kanyang bewang."It appears that your plan is going as planned, Baby. Next time, do not tempt me when I am in the middle of a meeting, for I will have no mercy, Savvy. I can drop everything just for you."I smirked seductively and closed my eyes, feeling as if the butterflies in my stomach didn't know where to fly an
Kagat ko ang labing nakatitig sa mga papeles na basa sa kape. Hindi ko alam kung paano magsasalita gayong ramdam ko ang paniningkit ng mga mata ni Delton sa akin."What now, Savvy?" inip niyang tanong.Kanina pa niya ako tinatanong kung paano iyon aayusin ngunit hindi ko naman din alam kung paano!Bagsak ang balikat na napanguso ako bago ilang beses na kumurap-kurap sa harap niya."Kiss, Attorney?" mahina kong alok, nagbabakasakaling matunaw ang galit niya.Imbis na matuwa ay kumunot ang noo nito at salubong na ang mga kilay. Ngayon ko ramdam ang maaaring nararamdaman niya kapag ako naman ang masungit sa kanya. Gusto ko mang magtaray ay hindi ko magawa. Alam kong kasalanan ko kung kaya't hindi ako makapalag."Does your kiss make this document dry clearly, Savvy?" he coldly said as he tried to cage me between the table and his body."Huh? Hindi pero baka mawawala ang galit mo?" hindi siguradong tanong ko.Ang mga mata niya ay na
"Paki-ulit nga nang sinabi mo, Delton," matatag kong utos.He closed his eyes tightly and held my arm firmly. And when he opened his eyes again, fear, doubt, and uncertainty were all that I saw."Please go with me if I ever leave, Savvy."Umawang ang mga labi ko at halos hindi makahinga sa sambit niya. Hindi na iyon tanong, kun'di deklara na."Why, Delton? Saan ka pupunta?" naguguluhang tanong ko.Hinarap niya ako nang tuluyan at hinawakan mabuti. Hinuli ang mga tingin ko bago ito nagsalita."We will leave this all behind—"Ngunit pareho kaming natigilan matapos marinig na may nabasag. Sabay pa kaming napalingon kay Ashley na nanginginig ang kamay habang ang namimilog ang mga matang nakatingin sa aming dalawa. Sa paanan niya ay ang nabasag na tasa ng kape at platito."Aalis ka, Delton? Iiwan mo ang firm?" hindi makapaniwalang tanong nito.Kiniling ko ang ulo at binalik ang tingin kay Delton. Kagaya ni Ashley, ay ga
"Iyong pula, Delton." Tinuro ko ang kulay pulang tube brassiere para kunin niya."This is embarrassing, Savvy. Why on earth am I doing this again?" he murmured impatiently.Napanguso ako at nagpatuloy sa pagtingin ng brassiere na nakadisplay. Kumibit balikat ako at inosenteng ngumiti sa kanya."Because, I am your wife? Deserve ko naman talagang pagsilbihan ng isang Delton Carancho di ba?" mayabang at matatag kong bigkas.Nanliit ang mga mata niya at napirmi ang mga labi. Ngunit kalaunan ay kita ko ang multo ng ngiti sa mga labi niya."How much do you wanna spend with these brassieres and underwear? A hundred thousand, Savvy?" sarkastikong tanong niya.Hindi ko alam kung paano iyon sasagutin matapos maalalang malaki nga ang nagastos ko noong nag-shopping ako mag-isa. Hindi man niya iyon kinuwestiyon, alam kong hindi iyon maganda para sa kanya."Uhm, siguro mga ninety-nine thousand na lang, Attorney. Don't worry, I'll buy you some brief
"Isang linggo lang, Delton. Gusto ko lang makita sila Mommy," pilit ko habang pilit sinasabayan ang mabilis niyang lakad papasok sa law firm."It's a no, Savvy. Still a no," matatag niyang pagtanggi.Bagsak ang balikat na tumigil ako sa paglalakad at hinayaan siyang mauna na sa loob ng firm.Hindi ko maiwasang malungkot na tatanggi siya. Kanina pa sa sasakyan, nagalit na siya at talagang ayaw akong pakinggan. Hindi ko maintidihan ang inaakto niya dahil sa pagkaka-alala ko, siya pa ang naghatid sa akin noon sa mansyon. Ngunit ngayon ayaw niya.Nagsalubong ang kilay ko nang hindi man lang siya tumigil sa pagpasok sa elevator, tila hindi nito alintana na wala ako sa tabi niya."Ma'am, pumasok na po kayo. Mainit na po sa labas," ani ng guwardiya sa akin.Bumuntong hininga ako at agad na umiling, "Hindi na po, Kuya. Uhm, magpapahangin lang po muna ako." Ngumiti ako nang maliit bago tumalikod.Bahala na si Delton na maghanap sa akin. Magsis
"Kami na, Ma'am Sage," muling ulit nito.Naitikom ko ang bibig at marahang kinagat ang labi ko upang pigilan ang sarkastikong tawa. Ngunit hindi ako nagwagi. Mahina akong humalakhak na kinakunot ng noo ni Ashley.Tumalim ang tingin nito at nawala ang ngisi sa labi niya."Funny, Dear. Hindi ko naman alam na gusto mo pa lang maging kabit." Naiiling na bigkas ko."You are young, probably wild and free. You all have the chance to look for someone free, someone who is not tied to someone." Mas linapitan ko siya at tinapat ang aking bibig sa kanyang tainga, "Don't go after a married man, Darling," I whispered in her ear.Nakangisi pa ako nang humiwalay sa kanya habang siya ay nanlilisik ang tinging binibigay sa akin.Marahan kong pinagpagan ang balikat niya at kunwaring sinserong ngumiti, "Just a piece of advice, Ashley, huwag puro landi, gamitin mo rin 'yang utak mo."Tumalikod na ako at humakbang ngunit nagawa pa rin niyang pigilan