KABANATA 60.2

"P-inaiyak mo ko, Delton," akusa ko sa kanya lalo pa't ayaw na yatang tumigil ng mga luha ko habang nasa biyahe.

Hindi ko nga alam kung ilang beses ko na ba siyang nahampas sa tuwing tatawa siya. Tuwang-tuwa siya sa reaksyon ko habang siya ay tuwang-tuwa naman.

"Savvy, I didn't mean to make you cry. Nasaan na ba ang tigressa kong asawa?—Aw! Savvy, masakit," reklami niya matapos tumama muli ng palad ko sa kanyang braso.

"Magbiro ka pa! Wala kang tutulugan mamayang gabi!"

Agad niyang tinigil ang sasakyan sa gilid at bumuntong hininga. Inabutan niya ako ng bottled water habang siya mismo ang nagpunas ng liha ko gamit ang tisyu.

"Shh, Savvy. Please calm down. Huwag kang masyadong umiyak. Baka mamaya dehydrated ka na pagdating sa mansyon," aniyang nangungunot ang noo.

Umirap ako at uminom sa tubig. Hindi ko rin maintindihan sarili ko sa sobrang pagiging emosyanal. Ganito ba talaga kapag buntis?

Ilang beses akong huminga ng malalim hanggang sa kumalma. Nang makita niyang kalmado na ako ay a