Nagtungo si Ruby sa talon na madalas niyang puntahan kapag gusto niyang mapag-isa. Malapit lang iyon sa gazebo kung saan ipinagdiriwang ng mga tao sa nayon ang pakikipag-ugnayan na magdadala ng malaking pagbabago sa nayon.Iba ang pakiramdam sa Supai ngayong gabi.Umakyat si Ruby sa isang malaking bato at umupo roon, humiga siya para makita ang mga bituin na nagkalat sa kalangitan kasama ang magandang buwan. Iba ang buwan pero hindi siya nag-iisa, tinatanggap siya ng lahat ng bituin.Iginagalang ng mga bituin ang buwan na iba sa kanila, dahil sa pagtanggap na iyon, maganda nilang nakikita ang liwanag na ibinubuga ng buwan."Gusto mo pa ring tingnan ang buwan at mga bituin, gaya ng tumblr na hiningi mo sa akin noon." Putol ni Haven sa pag-iisip ni Ruby.Nagulat si Ruby pero sinubukan niyang maging kalmado, "Sinundan mo ako?""Kung hindi kita sinundan, hindi ako magiging nandito."Umakyat si Haven sa bato, umupo nang may distansya kay Ruby.Ayaw niyang umalis ang asawa niya k
Tumahimik si Boby matapos marinig ang sinabi ng ama niya. Kaya pala siya tinawag nang mabilis para marinig ang mga kalokohang ito?"Habang nabubuhay ako at nakikilala kita, ngayon lang ako nadismaya sa’yo," sabi ni Boby sa huli.Tumango ang pinuno ng tribo, "Ganoon din ako, nadismaya ako sa aking sarili, anak.""Alam mo na kung bakit pinapayagan mo pa rin?" hindi makapaniwalang tanong ni Boby."Namamalimos siya, hindi ko siya matatanggihan. Ang mga mata niyang puno ng pagsisisi at matatag na determinasyon na ayusin ang lahat ay nag-udyok sa akin na makita ang kanyang patunay.""Anong patunay? Malinaw na sinaktan siya ni Noora, hindi ba sapat na dahilan iyon para protektahan natin siya mula sa hayop na iyon?"Hindi madaldal si Boby pero kapag nagsalita ay matatalas ang mga sinasabi niya.Muling huminga nang malalim ang pinuno ng tribo at dahan-dahan itong inilabas at sinabi, "Isang pagkakataon lang, kung hindi niya ito magagamit nang maayos, maaari mo nang gawin ang gusto
Pinayagan ng pinuno ng tribo si Haven na maligo sa bahay nila, pagkatapos ay nag-almusal silang dalawa. Nagluto si Ruby ng mas maraming pagkain kaysa karaniwan dahil alam niyang madaming kakainin ang ama niya matapos magpuyat.Pero ngayon ay kailangan pang hatiin ang pagkain sa dalawa, kung ganoon, hindi naman pala mukhang tagapagmana ng isang malaking negosyo sa mundo ang lalaking ito. Mukhang isang naliligaw na manlalakbay na nangangailangan ng tulong.Itlog na may karne ng tupa at iba't ibang gulay ang almusal ni Haven ngayong umaga, binigyan din siya ng isang baso ng gatas ng pinuno ng tribo. Habang kumakain, wala silang dalawang nag-uusap.Inenjoy ni Haven ang nilutong pagkain ng kanyang asawa.**"Hiningi ni Ruby sa lolo mo na aprubahan ang proyektong ito?"Deretsahang tanong ni Haven.Tumango ang pinuno ng tribo, "Nag-aalala siya na kung palalampasin niya ang alok mo ay may ibang kompanya ang papasok at mas magiging gulo. Ayaw niyang mapunta si Supai sa maling tao, ka
Tumigil si Ruby sa paglalakad, nasa harapan niya si Haven na may dalang maleta na nakapatong sa lupa. Maamo ang titig ng lalaki, hindi nagkakamali si Ruby kung nakangiti ito nang malumanay.Ayaw nitong pansinin, naglakad si Ruby na nakataas ang baba at nilagpasan ang lalaki nang hindi siya pinapansin."Pwede bang humingi ng isang basong tubig? Nauuhaw ako." Huminto si Ruby na nakalampas na kay Haven, nang hindi lumilingon ay sinabi niya, "hindi mo dapat ito ginagawa.""Nauuhaw ako," sabi ni Haven. Tinignan niya ang likuran ni Ruby nang may lungkot, gusto sana niyang yakapin ang may-ari ng maliit na likuran na iyon pero hindi niya magawa.Sandaling pumikit si Ruby habang humihinga nang malalim at dahan-dahan itong inilabas, pumasok siya sa loob ng bahay at lumabas ulit na may dalang tray na may isang basong tubig."Salamat," sabi ni Haven. Malapit na malapit sa kanya si Ruby, naamoy niya ang halimuyak ng mga pampalasa mula sa katawan ng dalaga.Sandaling pumikit si Haven para mal
Wala siyang pakialam kung ano ang dahilan kung bakit ganoon na lamang ka-obsessed ang pinsan niya kay Supai hanggang sa maalis ito sa proyekto na hindi pa naman siguradong magtatagumpay. Siguro dahil napakalaki ng potensiyal ni Supai kaya kahit gaano kahirap ay susubukan pa rin."Sige, aalis na ako. Sana magtagumpay ka sa pangungumbinsi sa pinuno ng tribo na balita ko ay masama ang ugali."Hindi niya alam kung saan niya nakuha ang balitang iyon, dahil sa totoo lang ay mabait naman ang lalaki."Paano mo naisipang ialok si Supai?" tanong ni Haven."Ah, iyon…." Sandaling natahimik si Thony dahil sa gulat dahil sa biglaang tanong.Nakita niya ang hindi mapakaling titig ng pinsan kaya sinagot niya ito, "May kaibigan ako na nagbakasyon doon at sinabi niya ang ganda ng lugar, hindi nagtagal ay inaya ko ulit siyang bumalik doon, at tama nga siya, napakalaking potensiyal ng lugar na iyon. Pero, habang nasa karinderya ako, may grupo ng mga tao na nagkukuwento na nabigo ang mga negosyante na
"May gumugulo ba sa isip mo? Ano iyon? Gusto mo bang magkwento?" tanong ng pari na lumapit sa kanya.Napaayos ng tayo si Ruby na tulala pa rin. Nasa likuran siya ng simbahan, kung saan may malaking puno na nagbibigay lilim sa sinumang nakatayo sa ilalim nito."Wala naman pong masyadong importante," maikling sagot ni Ruby."Hindi ito kasing-ganda ng ibang lugar sa Supai pero espesyal dahil madalas kang nandito. Naging di malilimutan ang lugar na ito.""Salamat na lang at hindi masyadong maraming tao ang gustong pumunta rito. Kung masyadong maraming tao, hindi na ito magiging kasinghalaga ng ngayon," sabi ni Ruby."May ibig sabihin ang sinabi mo, iniistorbo ka ng nakaraan," sabi ng pari na nasa apatnapu't edad na. Limang taon na siyang tagapayo ni Ruby, parang anak na niya ito."Wala pong ibig sabihin sa akin.""Kung ibinabalik ng Diyos ang nakaraan mo, may hindi pa tapos. Trabaho mo ngayon, tapusin ang iniwan mo." Sinubukan siyang payuhan ng pari."Tapos ko na po lahat, ang