SHEREESOBRANG SAKIT. Hindi ko alam kung paano mawala ang sakit na nararamdaman ko. Ang hirap tanggapin, wala na ang matalik kong kaibigan."What happened?" Mahina pero diin na tanong ko sa tauhan ni Tamari.After five months na nakaratay ako, ngayon ko lang nakausap ang lalaking malapit kay Tamari. Si Lieutenant Deon Monteverde."Sobrang bilis ng pangyayari, Gemini. Pauwi na kami, pero may sniper sa paligid namin. Ang nakapagtataka, si Captain lang ang binaril," aniya ni Deon na nakatingin ito sa malayo.Kasalukuyan na pinuntahan ko ang binata sa resthouse nito. Hindi ko ito mahagilal noong nakaraang buwan. Mabuti na lang, itinuro sa akin ni Hepe na nandito ito sa Tagaytay na pag-aari rin ng binata ang resthouse na ito.Napabuntonghininga naman ako."Nalaman niyo ba kung sino Ange may kagagawan?" Diin na tanong ko Kay Deon.Humarap naman ito sa akin. "No. Hanggang ngayon, Wala pa resulta ang imbestigasyon."Mahina naman ako napatawa. At masama na tiningnan si Deon."Impossible! Alam
EPILOGUE…….EVERYTHING WAS PERFECT. COMPLETE FAMILY. WEALTH. OF COURSE, THE LOVE AND CONTENTMENT."MOM?"Nakatitig lang ako kay mommy habang nag-iimpake ito."Aalis si mommy. Nandito naman si daddy," nakangiting saad ni mommy sa akin.Malungkot naman ako nakatingin rito habang naglalagay ng mga gamit sa kanyang bag.Sa edad ko na sampung taon, naintindihan ko na ang klaseng trabaho nila mommy at daddy.Isang magiting na sundalo ang parents ko. At sobrang proud kami ni Kuya Jarred."Kailan po ang balik niyo?" Mangiyak-ngiyak na tanong ko naman."Ahmm..maybe next week. Don't worry, after this, magbabakasyon tayo."Nangislap naman ang mga mata ko."Mommy?"Napatingin naman ako kay Kuya Jarred. Panay ang kusot ng kanyang mga mata. Bagong gising lang kasi ito."Hi, my prince. How's your sleep?" Tanong ni mommy.Lumapit naman si kuya at pinitik ako sa noo."Mommy, ohh!" Nakasimangot naman ako."Tamari Faye, you're so bad. Nilagyan mo ng palaka ang ilalim ng unan ko!" Napahagikhik naman
"TAMARI."LUMIPAS ang buwan, lagi na lang ako nakatulala. Gusto umiyak, pero wala na along luha na mailabas."Tam?"Napalingon naman ako. Si Dra. Hyde. Simula na dumating ako sa Lugar na ito, siya na ang kasa-kasama ko."Gusto mo ba mamasyal tayo? May ipapakita ako sa'yo," aniya na malapad ang ngiti.Napabuntonghininga naman ako. "Ayoko. Gusto ko lang mapag-isa."Hinawakan naman ni Dra. ang kamay ko."Gusto mo ba gumanti?"Nabigla naman ako sa sinabi ni Dra. Hyde."W-What do you mean po?""I'm your mom, close friend. Masakit din sa akin ang nangyari sa kanila. I'm gonna train you, Tamari. Papasok ka bilang assassin'. Pagdating ng panahon, magagamit mo ito.""A-Assassin? Ano po ibig niyo sabihin?"Ngumiti ito."Balang araw, maintindihan mo rin ito. Magtiwala ka lang sa akin.""Baka hindi ko kaya-."" Kaya mo! Kayanin mo! Ipaghiganti mo ang iyong pamilya!"Kinuyom ko naman ang aking kamay. "PAYAG na ako!""Pero kailangan mo mangpanggap na wala kang naalala, Tamari. Kailangan protektah
Liana anak, pupunta ako mamaya sa mansion," saad ni Nanay habang nagpapakain ito ng mga baboy na alaga namin."Sige ho, Nay. Mamayang gabi na lang ako pupunta doon."Napabuga naman ako ng hangin. Sobrang hirap ng buhay namin sa probinsya ng Samar. Si Tatay may maliit na bukirin ito. Tama lang na nakaraos kami sa araw-araw. Tumigil muna ako sa pag-aaral. Sa ikatlong taon na ako sa kolehiyo. Talaga namang hindi na nakayanan ng magulang ko na paaralin ako. Hindi naman ako nagtatampo, dahil alam ko naman na sobrang hirap ng buhay namin at wala talaga pantustos sa bayarin sa school.Bente tres na ako at hindi naman ako kagandahan. Kahit papaano may nanligaw din sa akin dito sa aming baryo. Wala pa isip ko ang magkaroon ng kasintahan lalo ang pag-aasawa. Marami pa akong pangarap, at isa na roon na iahon sa kahirapan ang parents ko."Anak, ibinta mo na lang ang kamoteng kahoy sa bayan. Para may ibili tayong bigas at konting grocery," saad ni Tatay na bakas ang pagod sa mukha.Sobrang naaawa
"What are you doing here?"Nabitawan ko ang flashlight na hawak-hawak ko.Nanginginig ang katawan ko.Dahan-dahan akong humarap sa lalaking nasa likuran ko.Ang nagbabaga niyang mga mata ang bumungad agad sa akin.Nakangisi ito sa akin."You're the witness.""H-Hindi k-ko alam ang s-sinasabi mo!" Nangangatal na saad ko naman.Dahan-dahan itong lumapit sa akin.Umatras naman ako. "H-Huwag please!" Umiiyak na pakiusap ko rito."I asked you, what are you doing here?" diin na tanong niya na umigting pa ang kan'yang panga."M-Maliligo!" natatarantang sagot ko at puno na ng luha ang aking mga mata."Really? Late night?"Nagpapadyak naman ako."M-Maawa ka sa akin! Promise, hindi ko sasabihin ang nakita k-ko!"Umiiling-iling ito. Lalo akong nataranta ng hinubad niya ang kan'yang damit.Mabilis naman akong tumakbo pero isang hagip lang niya sa aking braso."H-Huwag!"Nakatitig lang ako sa mukha niya. Nagmamakaawa."Remember my name. I'm Caden Salvacion.""H-Huwag! I-Ipinapangako ko na wala ak
"L-Liana, anak?" Tawag ni Nanay.Nakatulala lang ako sa kawalan. Nang gabing iyon, sumugod si Tatay sa mansion ng Salvacion. "Pupunta tayo sa mansion. Kung hindi ka daw pakakasalan ni Senyorito Caden, si Don Cai na mismo ang gagawa ng paraan para maipakasal kayo."Yumuko na lang ako. Magpapakasal kami ng rapist na iyon?!"Liana. Ano ba ang gusto mo? Ipapakulong na lang natin siya? Sabihin mo anak."Malungkot ko naman tiningnan si Nanay.Alam kong hindi papayag si Donya Aira na makukulong ang unico hijo niya. Nag-iisang anak lang si Caden. May mga kapatid siya pero anak ito sa labas."H-Hindi na ho kailangan pakasalan ko pa ang d-demonyong iyon!" Nanginginig sa galit na saad ko kay Nanay.Napabuntonghininga naman si Nanay. "Sige, itutuloy na lang natin ang kaso."Hindi ko naman maiwasang humagulhol. Alam kong talo na kami. Wala kaming pera o ano mang yaman. Sa panahon ngayon, pera na ang labanan! Baka lalo kaming gipitin ng mga Salvacion. Baka pati ang kaunting aria-arian ni Tatay,
Halos madadapa ako palabas. Napatigil ako bigla dahil sa limang lalaki na nakaharang sa pinto.Hindi! Napaatras ako bigla. Si Caden at ang mga kasama niya na nakita ko rin sa Samar. Sila rin ang nakita ko na may ginawa sa babaeng noong gabing iyon."H-Huwag," mahinang saad ko na nagmamakaawa.Lumapit naman si Caden sa akin."You are always in trouble," aniya at inayos pa ang buhok ko."M-Maawa ka," umiiyak na pakiusap ko sa kan'ya.Mauulit ba ulit ang nangyari sa akin noong gabing iyon?"I hate people who come in without my permission," paos na boses na saad niya at bumaba ang kan'yang ulo sa aking leeg at dinilaan ito.Kinagat ko naman ang ibabang labi ko at pinipigilan ang pag-iyak. "H-Huwag, p-please.Nanginginig na Ang buong katawan ko. Kahit ang mga bibig, nangangatog na sa takot."Don't worry, I'll just punish you. I know you will like it," aniya sa akin ni Caden at hinawakan ang braso ko ng sobrang higpit."That's enough, Salvacion," aniya ng isang lalaki. Lumapit ito sa aki
Bumalik ako sa mansion na nakatulala pa rin. Naging bulag-bulagan na ba ang mga tao dito sa mansion? "Liana?"Napatingin ako kay Manang Narsing."B-Bakit po? B-Bakit?"Umiiyak akong humarap kay manang.Lumapit naman si manang at niyakap ako."I-Ilang babae pa ang gagahasain nila? Ilang babae pa ang papatayin nila, manang?!""L-Liana, w-wala tayong magagawa. Mga makapangyarihang tao sila. Mga mayayaman. Walang sinoman ang may lakas-loob na hulihin sila," maluha-luhang saad ni manang."I-Ibig sabihin, alam niyo ho ang nangyayari sa mansion? I-Iyong underground sa likod?! Iyong babae na nandoon?!"" Liana! Making sa akin. Kahit ikakasal ka kay Caden, kaya ka niyang patayin!""G-Ginahasa niya rin ako manang! Hindi lang ako! S-Sa probinsya namin, m-may babaeng ginahasa sila at pinatay!" Nanginginig ang aking katawan na nakatingin kay manang." J-Jusko!" Bulalas ni manang na tinakpan pa ang bibig."S-Sino ang puwede na lalapitan natin? S-Sino ang tutulong sa mga biktima para bigyan ng hus