(During Valery and Eunice's fight)
#
VALERY'S POV
Sa namamanhid kong mga paa pinilit ko pa rin ang aking sariling makatayo at kinuha ang matalim na katana sa giliran at paika-ikang pumunta sa direksiyon ni Eunice, nakaluhod ito at ipinikit ang kanyang mga mata dahil sa alam na susugatan ko siya.
I Striked her!
"Ahh!" sigaw niya at napaiyak.
{How could you} seryosong sambit ko sa kanya.
{You killed her!} she exclaimed and I scoffed.
{Yes I did, and I know that's the only way upang makalabas ako sa illusyon mo} sabi ko at nakita ang pagtataka niyang expresyon, tumango-tango siya.
{I see, you're a Phoenix} saad niya pa.
{I am} walang modong pagsasalita ko na mas lalong ipinagtataka niya.
{Even if you're a Phoenix, why are you not scared or ev
Naalala ko ang sarili ko noong pagkamulat ko sa hospital ay agad akong napasigaw ng todong-todo dahil sa sakit ng aking buong katawan. Bigla kong naramdaman ang lahat ng mga matitinding sakit sa ibat-ibang parte ng aking mga katawan, at nawalan rin daw ako ng maraming dugo kaya kinakailangan akong salinan. My blood type is B negative at sa pagkakaalam ko, mahirap daw hanapin ang ganitong klaseng dugo pero, may sumalin daw sa akin kaya nakaligtas ako. Epekto daw kasi iyon sa pagagamit ko nang sobra ng aking kapangyarihan kaya dapat ko daw itong kontrolin dahil kong hindi, maaaring ito ang dahilan ng aking pagkamatay. Pero paano? Sa pagkakaalam ko hindi ko kailanman ginamit ang aking kapan
LUCAS POVI'm having this hot moments with the girl that I don't know that I've been hooking up since yesterday, when suddenly—Someone just splashed water at us! And what the--narito kami ngayon sa walang katao-taong lugar tapos ugh!!Tumingala ako and what!? It came from above that tree!? How--how is it even possible?Someone is literally up there that I didn't noticed! My ability is getting bad."Who's there!?" sigaw ko at nilibot-libot yung malaking puno, how could she or he do this to my hot and gorgeous body?!"Come out or else I'll kill you!!" sigaw ko dahil hindi ko talaga siya nakikita sa dami ng mga dahon and trunks everywhere on it, and also that tree is so damn big and tall. Psh, he or she could be a water manipulator or something."Pfsss, hahaha" dinig ko pang tawa nito sa itaas, tsk--so it's a girl? Have I heard it righ
Relax & Enjoy! VALERY'S POVMonday na ngayon at napabalikwas ako sa aking kinahihigaan dahil sa napakaagang namukaw ng nakakainis na bell sa bawat kwarto naming mga estudyante.May nagsasalita pang announcer na boses ng isang mahinhing babae kaya feeling ko nasa eroplano kami ngayon tsss, Grabeh lang...-Students, kindly gather outside the Main hall. We're going inside the Academy's Colleseum.Students,Paulit-ulit'yon kaya nagligpit na kaagad kami. Isinuot ko na lamang ang aking baby pink hoodie at isang baby pink rin na shorts at itinali yung buhok ko, at agad nang lumabas papunta sa main hall na hindi naliligo.Pagkarating namin, agad kong naaninag na ang dami-daming mga estudyanteng nagtitipon-tipon sa iisang spot na nasa gitna ng main hall. Ang iba naman ay tumatakbo katul
Hindi ako umiimik at nanatili lamang nang concentration sa aming klase, dahil parang hindi ako makagalaw dito. Ano ba kase eh! Bakit nagkakaganito ako?Nahulog ang ballpen ko habang nagpapakalma ng sarili kaya pinulot ko ito. Nanlaki bigla ang mga mata ko nang pinulot niya din yung ballben ko! Pero tila yung kamay ko yung nahawakan niya! Parang isa na namang kuryente ang agad na dumaloy sa aking buong sistema! Waaaaa! My heart screamed.Parang tumigil rin bigla ang aking panghinga at nanigas ako habang nakayuko huhu. Ano na ba ang nangyayari sa akin? Baka sa kapangyarihan niya lang yung dahilan kung bakit parang nakukuryente ako diba?? Huhu.Don't tell me na nagkakadevelop na talaga ako ng pag-ibig sa kanya!?? Wait, pag-ibig agad? What! Hindi ito maaari!!! Napatingin ako sa kanya at—Dug dug dug dug dug!!!Biglang hinablot ko yung kamay ko sa pagkakahawak niya at umupo
Ilang linggo na ang nakalipas nang hindi na kami masyadong nag-uusap nina Evie at Shina dahilwala na sila masyadong oras, kahit nga nasa iisang kwarto lang kami ni Evie ay hindi ko na rin siya masyadong nakakausap.Sa bawat oras kasi na makarating kami sa kwarto ay kaagad na siyang nagpapahinga. Naiintindihan ko naman iyon dahil alam kong pagod na pagod sila palagi sa mga matitindi nilang trainings.Napansin ko ngang palagi silang may mga malalalim na sugat pero alam kong magiging okey sila sa tila'y tig-isa talaga sila ng mga magagaling na physicians which is good. Naging magaanyung pakiramdan ko at hindi na nag-aalala nang sobra.Tinetraining rin ako ni Xavier kapag may oras siya pero, ewan ko nga ba dahil nahihiya na talaga ako kasi parang inaaksaya ko lang ang oras niya.Hindi naman talaga ako ang dapat niyang unahin lalo na't papalapit na ang 'Battle Struggle' in 2 months! Kinakabahan na t
UNKNOWN'S POV"Ang tagal....Ang tagal tagal!" sigaw ko sa aking inutusang babae."Huminahon po kayo mahal na Reyna malapit na siyang makabalik" saad pa nito kaya mas naiirita ako!"How can I be calm?! You—" naputol ang mga aking sasabihin ng biglang bumukas na yung malaking pinto sa harapan ko at nakita ang pinakamamahal kong anak."FINALLY!" masaya kong sambit habang sa pumapalakpak."Mother" my daughter said and then bowed to me."Tell me now everything my dear" I told her ng biglang sumigaw na naman yung babaeng nakakulong sa aking kulungan. Napairap ako."You!!! How could you do this!" sigaw niya pa sa aking anak kaya lumapit ako sa kanya at kinuha ang isang ispada sa aking likuran habang tinutok ito sa kanyang leeg."Mom!" my daughter screamed yet I still pointed my sword to this pathetic woman.
GIN'S POV"Dude!""What?" sigaw pabalik sa'kin ni Xavier habang suntok ng suntok pa rin ng kanyang punching bag, psh mukhang may kaaway si pare tss, selos lang yan e, kala niya di ko nabasa yung utak niya kanina huh? Hmm.~Flashback~ [Wow, I can't believe he hugged her] Napahinto ako sa pag-inom ng Coffee. I looked at Xavier with a fading smile.Am I hearing it right? Or... Tss. Of course I'm hearing it right! I knew there's something wrong. Salamat nga at hindi niya ako napapansin na pinasok ko na yung utak niya. He's too distracted for the first time. I cannot believe it.[I really hate this guy, I'm supposed to be the one—]Napatingin si Xavier sa'kin kaya napatingin ako sa kung saan. Damn. I'm gonna be dead if he knew.~End of the flashback~
I'm looking at the white wall not realizing I've been looking at it for quite long... I stood up to get out of my room.Another day had passed and today is already 5pm in the afternoon, which all of the classes are obviously over.Wag na ngalang muna ako magtraining. Mas mukha pa kasi akong haggard kesa sa mga magpaparticipate sa game. Napangiwi ako sa sarili bago napailing-iling.Ilang sandali ay naisipan kong pumunta na lamang muli sa garden malapit sa Principal's office. Naalala ko lang talaga yung time na—dito kami unang nagkita.I smiled bitterly. Nakakatawa na lamang isipin iyon, just imagine. Halos mahimatay ako sa kaba at curiousity noon, pero pilit ko pa din na hindi ipahalata sa kanya na kinakabahan ako, pinakita ko pa nga na ang tapang ko eh tss.Wala lang, feel ko lang talaga na dito muna tumambay mag-isa at uminom ng pampalamig sikmura para mabawasan yung init na nararam