chapter 1: She's mmine

*pak!*

Halos mapabaling ang pisngi ko sa tindi ng lakas ng sampal na natanggap ko mula sa aking ama.

Mababanaag mo sa kanyang mukha ang pinagsama-samang galit, disappointment, at kahihiyan.

"What now Zyrene Karishma!  Ano nanamang ginawa mo hah?  Buong akala ko kapag inilayo kita sa pesteng mga kabarkada mo ditto sa Manila ay magtitino ka na!  Yun pala mas lalala ka pa!  Anong sinasabi mong anak mo ang batang to hah?  Ano!"  pasigaw na wika niya sabay sampal nanaman sa kabilang pisngi ko.

Hindi na ako nag-abalang umilag pa, ganoon din naman, masasaktan din naman ako. Tango lamang ang isinagot ko sa kanya.

Lumingon ako sa kabilang dako ng aming bahay,  doon ko namataan sa sofa ang aking ina, umiiyak katabi ang katipan kong si Chad, blangko ang ekspresyon ng kanyang mukha, it hurts me a lot to think na baka pati siya ay talikuran ako.

"you're a disgrace to our family young lady! Paano mo nagawa sa pamilya natin to hah!"  gigil na asik ng aking ama sabay naramdaman ko ang hindi napigil niyang galit.  Hinila niya ng malakas ang aking buhok, halos maiyak ako sa sakit.

"Zavier tama na!" nakita kong luhaang tumakbo ang aking ina upang yakapin ako.

Tuluyan nang bumagsak ang mga luha ko ng mayakap ko ang pinakamagandang babae sa buhay ko.

" ma..."  Humihikbing tawag ko sabay haplos sakanyang pisngi.

Hindi parin nabibitawan ni dadd ang aking buhok ngunit tila naman handa rin ang aking anit sa sakit.

Nang sa wakas ay bitiwan ng aking ama ang aking buhok, nagawa kong makatingin muli sa buong paligid.

Narinig ko ring umiyak si Evana at derekta siyang nakatingin sa akin.  Marahil umiyak siya dahil sa pag-iyak ko, at hindi ko mapigilang mapahikbi lalo nang Makita kong tila ina-abot niya ang munting mga kamay niya upang mahawakan ako.

Kumawala ako sa pagkakayakap ng aking ina at nilapitan ang anak ko.

Kinarga ko siya sa aking mga bisig at hinagkan sa pisngi. "Mama's ok, Evana, stop crying my Baby..." pag-alo ko sa kanya.

Unti unti naman siyang kumalma, at nakatulog sa mga bisig ko.

"My grand daughter.:Wika ng aking ina na hindi ko namalayang nakalapit na pala sa amin.

"From now on Karishma,  hindi na kayo mawawalay sa amin. Dito kayo titira at bubusugin natin ng pagmamahal si Evana..."

"no!"  pasigaw na tinig na halos nagpasinghap saamin.

"Hindinghindi titira sa bahay ko ang malanding babaeng yan at ang bastarda niyang anak!"  mariin at matigas na bulalas ng pinakamahalagang lalaki sa buhay ko.

"Zavier, wag ka namang ganyan sa anak natin!"

"tumigil ka Irene, hindi magkakaganyan yang anak mo kung hindi sa pagiging konsintidora mong ina.  Hayaan mo siyang magdusa at pagbayaran ang kagagawan niya!"

"No! hindi ko hahayaang magdusa ang anak ko at ang apo ko!  Kung ikaw matitiis mo, ako hindi ko kakayanin Zavier!"

"Then choose,  mananatili ang anak mo o maiiwan kayong dalawa rito? Hindi ako mangingiming iwan ang bahay na to kung kasama ang haliparot na babaeng yan!"

"What?  You can't do this Zavier."

"why not,  mamimili ka lang Irene, ako o ang anak mong wala nang dinala kundi sakit ng ulo sa pamilyang to?"

"Ma."  Pigil ko sa pagsasalita pa sana ng aking ina.

"Tama na po.  D don't do this.  K kami po ni Evana ang aalis."

"good."  Walang emosyong tinuran ni dadd na tila karayom na tumusok sa puso ko.

"Karishma anak.  Hindi."  Tangkang pagtutol ng aking ina ngunit bago  pa siya makapagpatuloy ay niyakap ko na siya.

Niyakap ko siya ng buong higpit na tila doon ako humuhugot ng lakas.

"I I'm so sorry Momm, sa lahat ng sakit ng ulong dinala ko sa pamilya at sa lahat ng paghihirap ng kaloobang binigay ko sayo.  M Mahal na mahal ko kayo ni D Dadd.. But I have to go... Siguro nga dapat ko pong matutunan ang mga bagay na dapat kong malaman."

"Mahal na mahal din kita anak.  Pati ang apo ko..."

"Be safe Momm,  I promise, I'll be ok.  Magpapakatatag ako para sa anak ko."

"Anak, a are you really sure?"

"opo ma, p promise po.  Magiging ok po ako, kami niEvana..."

Napalingon ako sa dating kinauupuan ng aking ina, nahagip ng paningin ko ang lalaking mahal ko, at, teka?  Sa kinauupuan ng aking ina ay naroon at nakamasid sa amin ang nag-iisang kapatid ko. Hindi ko napigilang takbuhin siya at yakapin ng mahigpit.

"kuya Noah!"

Gumanti siya ng yakap sa akin, tinitigan niya ako mula ulo hanggang paa, nakita ko kung pano magdilim ang ekspresyon ng kanyang mga mata ng dumako ang tingin niya sa namuula kong magkabilang pisngi.

Bumaling siya kay Dadd, nagtagis ang kanyang mga bagang. Hindi  ko akalaing for the first time ay mangangahas siyang kumprontahin ang aming ama.

"Why on earth did you do this to Karishma, Dadd?"

'Because she deserves it."  Malamig na tugon ng kanyang kausap.

"Bakit?  Dahil nagkaanak siya sa pagkadalaga?  She needs you now dadd, why do you have to hurt her?"

"shut up Noah, do not defend her because she's not worth it."

"She is my sister and I will protect her no matter what!"

"Kuya..."

"Lumayas ka na Zyrene Karishma,  you will only cause trouble in this house.  Forget that you have a Father, get a life!"  biglang baling niyasa akin nanagpatulonamuli ng mgaluhako.

"I I’m sorry..."

"get lost!"

"Daddy please..."

"get, aaa, g get"

Halos mataranta kami ng makitang sapu-sapo niya ang kanyang dibdib,  Halos mamutla siya ngunit galit parin ang mga matang nakatitig sa akin.

Napahagulhol ako ng iyak at sumabay rin ang palahaw ng nagising kong anak.

"Daddy!"

"Noah ang daddy mo!" tarantang sigaw din ni mommy.

Katulong ang aming family driver, binuhat ni kuya Noah ang aking ama at halos kumirot ang puso ko ng Makita ang anyo niya.

"God Please, save my dadd."  Tanging nausal ko na lamang.

Napasalampak ako sa sahig at doon umiyak ng umiyak.

Ang sakit sakit ng kalooban ko at hindi ko alam kung anong mangyayari sa buhay ko.

"get up."  Malamig ang ekspresyong turan ng lalaking sumulpot sa harap ko.

"Chad..."

Inalalayan niya akong makatayo at pinaupo sa kalapit na sofa.

"Nagbabakasakali akong sana kahit ikaw man lang making sa akin Chad."  Lakas loob na sabi ko."I don't care about you Zyrene, alam mo yan.  Pano pumasok sa isip mong makikinig ako sayo?"

"we're getting married..."

"sa tingin mo  papakasalan pa kita?  Ang isang katulad mong disgrasyada ay dumi sa pangalang iniingatan ko at ng pamilya ko."

"But I love you Chad, and this child is not-----"

"not yours?  Ano ka, ulirang bayani?  mag-a-ampon ng isang batang ulila?  Paniniwalaan ko ba na ganoon kang klase ng tao hah?  you're a brat, a rebel, nothing but a pritty face but dumby personality.  Tsk, buti na lang ang pamilya ko na mismo ang mag-uurong ng kasal natin pag nalaman nila to."

Masakit, sobrang sakit. Parang piniga ang puso ko sa mga katagang binitawan niya laban sa akin.

"B but it's true Chad, evana is-----"

"shut up Zyrene,  wag na wag mong ipapaako sa akin ang batang bunga ng kalandian mo."

"So mas madali sa inyong paniwalaaang hindi makakagawa ng mabuti ang isang tulad ko ganoon ba?"  humihikbing tanong ko.

"oo."  Sagot niyang nagpahinto sa mundo ko.

"fine."

Buong lakas ng loob ang inipon ko at tumindig mula sa pagkakasalampak ko sa sofa.  Inayos ko ang karga sa kumalma nang si Evana.

"I've always been a bad person, but I wil be a good mother to my child. Tama ka, akin siEvana, akin siya, dahil ramdam ng puso ko ang koneksyon ko sa kanya.  Live your life to the fullest Richardson, at sana makahanap ka ng babaeng hindi dudungis sa pangalan ng pamilya mo. Pare-pareho kayong lahat!"

Lumabas ako ng tarangkahan ng aming bahay ng walang pumipigil sa akin.  Ni ang lumingon ay hindi ko na ginawa.  Ang kailangan ko ngayon ay lakas at tatag ng loob.

Dinukot ko ang aking wallet, isang libo na lamang ang laman nito.

May ATM card pa naman ako pero kung makaligtas si dadd, alam kong hindi ko na magagamit iyon.

Isang tao lang ang naisip kong puntahan.

I dialed her number and she responded agad.

"zy!"

"Cassy,  they all hate me now..."

Narinig ko ang pagbuntong hininga niya.

"fine, let me fetch you there, malapit ka pa ba sa inyo?  Hintayin mo ako.  Ditto ka muna sa amin." She says as I tried to calm down