PAGKALABAS niya sa ospital, 6am na iyon ng hapon, uuwi siya para kumain, sa parking lot siya dumeritso, pagdating niya sa kotse, akmang bubuksan na niya ang pintuan ng driver seat nang may humapit sa bewang niya sa gulat niya automatic na sinipa niya kung sino man iyon sa gitnang hita nito napabitaw ito sa kanya at napadaing.
"Aw! Shit!! What the!!"
"Mikael?" gulat na bulalas niya ng makilala ang lalaki na ngayon ay nakahawak sa gitnang hita nito at namimilipit sa sakit.
"Why are you here? And why did you hug me? Are you out of your mind??" sunod-sunod na tanong niya.
Napahawak sa bewang ang lalaki at buntong hininga. "Your strong ah! Sa liit ng katawan mong 'yan nakaka sipa ng gan'on kalakas, plano ba akong baogin? Sayang lahi ko, sweetie," nag-dra-dramang giit ng lalaki.
Umiikot ang mata niya. "Please excuse me, I don't have time for your drama, Mr. so, please let me at peace," seryosong turan niya at tatalikod na sana pero...
Hinawakan siya nito sa kamay para pigilan kaya't magkasalubong ang kilay na hinarap niya ito.
"What?"
Imbis na mainis, ngumisi ang lalaki sa kanya dahilan para mainis siya, pinaka ayaw niya pa naman ang expression na iyon, lalo pa kung ang lalaki ito ang gagawa noon tila kasi lagi siya nito inaakit at inaasar rin.
"You need to come with me," seryosong sabi nito at hinila siya.
"W-what? At bakit? Why I should come with you?" nagtatakang tanong niya.
Hindi ito sumagot kaya napasimangot siya at akmang sisipain niya ang lalaki pero mabilis na sinalo nito ang binti niya.
"Na ah, ah, once is enough baka mabaog pa ko ng tuluyan pag tinamaan mo pa ang mahal kong kinabukasan, marami ang malulungkot pag nagkataon, plano ko pa naman ikalat ang magandang lahi ko—"
"Oh, shut up! And let me go!" putol niya sa pag-monologue nito.
"Sorry, sweety I can't, may pag uusapan tayo kaya sa ayaw mo't sa gusto sumama ka sa akin at huwag mo ubusin ang pasensya ko baka makatikim ka sakin ng halik nauubos sa hininga mo, hmm...." sabi nito at hinawakan siya sa baba.
Itinabig niya ang kamay nito at nakasimangot na tumitig rito. "I'm a doctor, Mr. I have many patients waiting for me, kaya wala akong time para makipaglaro sa iyo and besides, I'm married woman kaya wala ka mahihita sa akin, humanap ka na lang ng ibang mabibiktima mo—"
Pinutol nito ang pagsasalita niya gamit ang kamay nito at walang sabing binuhat siya na parang sako.
"Ahh!! Ano ba!! Put me down!! Put me down!!" tili niya at pinagsusuntok ang likod ng lalaki napatigil siya ng kurutin nito ang pisngi ng pwet niya.
"W-why did you do that? Let me go!!!" singhal niya.
Natahimik lang siya ng ibaba siya nito sa front seat, pinagsisipa niya ito at sinabunutan pero mabilis din naman siya ini-ilagan ng lalaki o 'di kaya nahuhuli nito kamay niya. Napatigil siya ng pinusasan nito ang kamay niya.
"What the—hmp," akmang aangil siya ng lagyan nito ng tape ang bibig niya.
"There, tingnan lang natin kung maka-ingay ka pa at makapanakit, sorry sweetie 'di naman tayo dapat aabot sa ganito kung maayos ka lang sumama sa akin, don't worry, pagdating natin tambayan aalisin ko na agad 'yan pero kailangan muna mangakong mag-b-behave ka okay?" bulong nito sa tenga niya.
Naging dahilan para magsitayuan ang balahibo niya, ramdam din niyang bumilis ang tibok ng puso niya, hindi niya maiwasang itanong sa sarili.
"Kinilig ba ako?"
Umiling-iling siya. "Hindi pwede!" mabilis na protesta niya. Hindi siya pwede makaramdam ng kilig sa lalaki bukon sa may asawa na siyang tao, hindi ang lalaki ang tipong seryoso sa mga babae dahil katulad lang ito ng mister niya, playboy.
Napakurap-kurap siya nang nararamdaman niyang umuusad na ang kotse.
She's been kidnapped by him at wala man lang siya magawa para ipagtanggol ang sarili, pinanganak ba talaga siya para lang api-apihin ng mga kalalakihan?
...
Binibining mary
A/N: Hoping hindi niyo gawing big deal ang action ni Mikael, baka kasi may mag-overthink and over-react na naman. If you are aiming to read a perfect story, no red flags, no disturbances content then hindi ito ang story para sa iyo. No one force you to read this, you are free to leave and find a novel that suite your preferences, thank you.
HINDI mapawi-pawi ng ngiti sa mga labi ni Mari habang nakaupo na silang dalawa ni Mikael sa harap ng kanyang kaibigan, bisita at pamilya. Sa mga sandaling iyon ay nasa hotel reception na sila, tapos na ang kasal, oras na para sa kainan at kasayahan. “Masaya ba lahat?” malakas na tanong ng kanilang MC na si Jason. Isa sa mga kakilala ni Shyra na siyang kinuha nila bilang Mc nila ng mga sandaling iyon. Halos pilipino ang guest nila, mas ginusto kasi nila ni Mikael magpakasal dito sa pinas kaysa sa Nevada. “YES!!” sigaw naman ng mga bisita.“Mabuti, busog ba lahat?” nakangiting tanong ulit ni Jason.“YES NA YES!!” malakas na sigaw ng mga bisita.“Kung gayon ay panahon na para saksihan natin ang intermission performance ng ating groom,” anunsyo ng kanilang MC.Nagulat siya at mabilis na napatingin sa kanyang mister na ngayon ay nakatayo na pala. Yumuko ito at kinuha ang kanyang kamay at dinala iyon sa mga labi nito sabay sabing,“This is for you, sweetheart.”Bago pa man bumuka ang kany
SOMEHOW, Mari felt nervous at the same time excited sapagkat ang susunod ay, magbibigay na sila ng vow nila sa isa’t-isa, she knows she will probably cry when she will give her message to him.“The couple has prepared vows that they would like to now exchange before those gathered here today. Mikael Louise Wingston and Mari Elliyian Green, please step forward and speak your promises to one another before all who are here to witness your love,” anunsyo ng Pari habang sila namang dalawa ni Mikael ay kaagad na sinunod ang inutos nito.“Mikael, you may begin.”“Mari, my sweetheart, my sunshine, my angel and my everything, I can’t believe this day will come, that you will be here with me. That you will marry me, I admit I’m no hero, I’m not a perfect man. I’m not worthy of any of your affection, time and attention. The pain I cost you is unforgivable, it’s hurt me that I hurt you. Thank you so much for giving me a chance to prove myself to you, that l love you, I will take care of you and
NO one could ever think that this day would come but she is happy that she has it now. She can finally marry the man she loves, the father of her unborn child. Yes, today is their wedding day. Time goes fast indeed, one month of preparation was not easy but they became the result today and she can say it's worth it. "You may now open your eyes, ma'am." Dahan-dahang minulat ni Mari ang kanyang mga mata, nasa loob sila ngayon ng dressing room. Inaayusan siya ng kanyang make-up artist na si Argie. Yes! Araw ng kasal nila ngayon ni Mikael. Napangiti siya, muntik na ito hindi matuloy pero heto siya, nakasuot na ng kanyang wedding gown, looking good and glowing with happiness. "Ang ganda mo naman, Mari!" Napatingin siya sa kanyang gilid ng marinig niya ang pamilyar na boses na iyon. "Shyra…" sambit niya sa pangalan ng babae na ngayon ay nakasuot ng kulay yellow na gown. "The one and only, my dear," nakangiting sabi nito. "Finally the tuloy din," nakangiting sabi ni Lhalhaine
PAGKAPALABAS ni Mari sa ospital ay dun sila dumeristo sa bahay ni Mikael at nagulat ang dalawa sa sumalubong sa kanila."WELCOME BACK MARI!" sabay na sigaw ng mga kaibigan nila. "Aw, thank you guys," naiiyak na sabi ni Mari at niyakap sina Lhalhaine, Lara, Anna at Shyra. "Welcome, basta huwag mo kalimutan na ninang kami ng anak ninyo ha," nakangiting sabi ni Shyra."Oo naman," masayang sagot niya."Goods, hala tara na kumain na tayo, maya na tayo mag-chika minutes," giit ni Shyra at bumalik sa tabi ni Cyrex na walang emosyon ang mukha as usual.Masaya silang nagsalo-salo sa may likod ng bahay ni Mikael, kung saan may malapad na garden at sa gilid ay may malawak na swimming pool.PAGDATING ng gabi. Naiwan na sila ni Mikael sa may garden. Nakahiga silang dalawa sa may picnic blanket habang tinatanaw ang mga bituin sa langit."Mikael…""Hmm?""Ano gusto mong gender ng baby natin?" tanong niya sa lalaki at tumingala rito. Nakaunan kasi siya sa may dibdib ni Mikael."Kahit ano, ikaw ba?"
NAGISING si Mari na puro puti ang nakikita niya. Napabalikwas siya ng bangon nang mapagtanto niya kung nasaan siya-ospital. Kaagad na napahawak siya sa tiyan niya nang maalala niya ang nangyari, napaiyak siya nang makapa niyang may malaki pa rin tiyan niya. "Thanks god! Akala ko mawawala ka na sa akin," umiiyak na wika niya. Napa-angat siya ng tingin nang marinig niyang bumukas ang pinto at sumalubong sa kanya ang mukha ng kanyang ina."Mari, anak, mabuti naman at gising ka na, kamusta ang pakiramdam mo?" Napatitig siya sa Ginang. "Medyo ayos na po. S-sino po ang nagdala sa akin rito?" Upo ang Ginang sa may upuan na nasa gilid ng kama niya at inabot ang kanyang kamay. "Napaka-swerte mo sa kanya anak. Mukhang mahal na mahal ka talaga niya-""S-si Mikael po ba?" pigil hiningang tanong niya."Siya nga. Siya ang nagdala sa iyo rito at siya rin ang nag-donate ng dugo para mailigtas kayo mag-ina. Hindi lang iyon, siya rin ang nagbantay sa iyo araw at gabi halos dito na nga tumira ang bat
ANG bilis lang ng panahon, tatlong buwan na siyang nakatira sa bahay ni Mikael. Lumaki na nga ang tiyan niya at nasanay na rin siyang magigising sa umagang may makikitang isang piraso ng bulaklak sa gilid ng kanyang kama. Makakatanggap ng mga pagkaing gusto niyang kainin at mga grocery. Ngayong araw nga'y heto siya nakaupo sa gilid ng kanyang kama habang nakatitig sa isang piraso ng lily of valley. "Mukhang wala siya talagang planong sukuan ako," mahinang aniya at inabot ang lily of valley at dinala iyon sa kanyang ilong.Napapikit siya. "Ang sariwa, maganda at nakakaakit. Mahirap tanggihan at huwag pansinin ang bulaklak na ito ngunit, lily of flower is poisonous plant but it's safe to smell just don't eat it. Parang si Mikael, kahit alam kong bawal siya mahalin dahil siya ang lalaking tuluyang sumira sa tiwala ko sa mga lalaki. Ang lalaking siyang akala ko'y iba sa ama at ex husband ko ngunit hindi pala, siya pala ang puno't-dulo ng lahat pero bakit? Hindi ko siya magawang iwasan at
NAGULAT si Heckson nang makita niya si Mikael na kakabukas lamang ng pintuan ng kanyang opisina. Isang linggo na nakakalipas matapos ang pag-iinuman nila kasama ng iba pa nilang kaibigan at ngayon araw pa lang ng pakita muli si Mikael sa kanya. Magkahalong pagkagulat at saya ang nadama niya."Oh, napasyal ka?" kaagad na sabi niya sa kanyang kaibigan. Marahang ngumiti si Mikael. Hindi niya maiwasang mapangiwi sa itsura ng kaibigan niya, humaba na kasi ang balbas nito, magulo ang buhok at nangingitim ang mga mata."Kael, kumakain ka rin ba? O natutulog ka ba?" nag-alalang tanong niya nang hindi na sumagot si Mikael sa kanyang tanong."Hindi makakabuti ka kapag nagpatuloy kang ganiyan–""Pwede ko bang hiramin ang bahay mo?"Napakurap-kurap siya at napatitig sa kaibigan sa sinabi nito. "Iyong bahay na katabi ng bahay ko sana," dagdag pa ni Mikael."Kael—""Please, Son. Hindi ako mapapanatag kapag hindi ko nakikita mag-ina ko. Hindi ko alam kung ayos lang ba sila, kumakain ba ng maayos s
NABITIN sa eri ang kamay ni Mikael na, akma kasi niyang iinumin ang natirang beer sa may can nang bigla niya na lamang narinig ang pamilyar na boses ng mga kaibigan niya sa labas."Sabi na nga ba dito ka didiretso 'e," nakasimangot na komento ni Tyeron at nameywang sa harap niya."Tsk! Ang daya mo 'a, iinumin ka pala, hindi ka man lang nagyaya," singit naman ni Heckson na inagaw sa kanya ang hawak niyang can at ininom ang laman nun, napasimangot naman siya. Pumanta siya rito sa tambayan nila kasi gusto niya mapag-isa pero heto mga baliw niyang kaibigan sinisira ang plano niya."Bakit ba kayo narito?" inis na tanong niya. Napadaing siya nang batukan siya ng kung sino mula sa likuran niya, galit na lumingon siya at nanlaki mga mata niya nang makita niyang nakatayo roon si Maximo."Max?!" gulat na bulalas niya."Oh, bakit parang gulat na gulat ka?" masungit na tanong nito at umupo sa may gilid niya at nagsimula na rin magbukas ng inumin na gusto nito.Bumuntonghininga siya, hindi niya al
KINABUKASAN, tumambad sa mga mata ni Mari ang ganda ng langit pagkamulat ng kanyang mga mata, bukas kasi ang malaking bintana sa ospital room niya, napapikit siya at huminga ng malalim. Napatingin siya sa side table dahil nahagip ng mga mata niyang may nakalagay na bulaklak roon. Kumunot-noo niya dahil bago siya makatulog kagabi ay wala pa ang mga bulaklak na iyan, halatang fresh ang mga iyon dahil sa itsura. Hindi niya maiwasang abutin ang vase, na ngayon niya lang rin nakita, may kalakihan iyon."Teka...alam ko ang bulaklak na ito 'a..." mahinang komento niya ng mahawakan niya ang kulay puti at maliit na bulaklak, medyo hawig sa roses dahil parehos ang hugis ng mga ito. Dinala niya ang bulaklak sa kanyang ilong at hindi niya maiwasang singhutin ang amoy nito, it's smell refreshing. "Lily of valley," mahinang sabi niya. Iyon ang pangalan ng bulaklak. Alam niya dahil hindi man halata pero mahilig siya sa mga bulaklak kaya't may kaunting knowledge siya sa mga ito. Binalik niya ang vas