Home / Romance / Undress Me, Uncle Troy / Chapter 6 - Arizcon Technologies

Share

Chapter 6 - Arizcon Technologies

Author: GRAY
last update Last Updated: 2025-10-18 23:39:41

"A-Ano?"

Kita ko sa mga mata ni mama na hindi siya makapaniwala matapos kong sabihing buntis ako. Nanatili akong tahimik.

"Hindi naman sa ayaw kong magkaanak ka, pero..." Halatang nagdadalawang-isip siya kung sasabihin ba on hindi na lang.

"Pero ano po, mama?" tanong ko sa tonong kinukumbinsi siyang magpatuloy sa pagsasalita.

"Paano ka nabuntis?"

Hindi ko alam kung matatawa ba o kung maiinis sa tanong na iyon ni mama.

"Mama naman..." Napakamot pa sa batok si Harvey na katabi lang ni mama sa may sofa. Si Ate Gwen naman ay nasa kabilang sofa. Silang tatlo muna ang kinausap ko.

"Baka ang ibig sabihin ni mama ay paano kang mabubuntis kung wala ka namang pinakilala sa amin na boyfriend mo," pagpapaliwanag ni Ate Gwen.

"O-Oo, iyon ang i-ibig kong sabihin," pagdedepensa ni mama sa kanyang sarili at saka nahampas naman sa balikat si Harvey. "Ikaw na bata ka! Ano-anong naiisip mo."

"Eh, mama, ayusin mo kasi ang pagtatanong," reklamo naman ni Harvey habang hinihimas ang balikat na nahampas ni mama. "Kahit sinong makaririnig ay iba talaga ang iisipin."

"O baka naman may boyfriend kang hindi pinapakilala sa amin?" tanong pa ni Ate Gwen na may malisyosong mga ngiti.

Nalipat naman ang atensyon namin sa kanya dahil sa tanong niyang iyon.

Kaagad na nag-init ang mukha ko. Ito na nga ba ang sinasabi ko. Madali lang sabihing buntis ako pero hindi madaling sabihin kung sinong ama.

Naalala ko ang sinabi ni Uncle Troy na sabihing may relasyon na kami bago pa ako mabuntis. Sabihin ko raw na siya ang nag-comfort sa akin habang nagmu-move on ako kay Gio. Iyon dapat ang irason ko para magkatugma kami ng kwento.

Nanlalaki ang mga mata ni mama nang magsalita. "H-Huwag mong sabihing..."

Mas doble pa yata ang inilaki ng mga mata ko sa sinabing iyon ni mama. May alam ba siya? Ang bilis ng tibok ng puso ko.

"Si Gio ba?"

Muntik na akong malaglag sa kinauupuan ko. Akala ko pa naman ay may alam siya.

"Kung siya man lang, Ate Emie, magkalimutan na tayo," nakasimangot na sabi ni Harvey. "Hindi ko pa nakakalimutan kung paano natin sila nahuli noon."

Magkasama kami ni Harvey na dumating noon sa office ko, sa EPH. Nasa parking lot kami at napansin ko ang kotse ni Gio.

Dati kasi ay close talaga si Harvey at Gio. Parang sila ang magkapatid. Kaya nang makita nito ang kotse ni Gio ay kaagad itong kumaripas ng takbo.

Hindi ko alam kung tadhana na ba ang gumawa ng paraan para mahuli ko na sila dahil kaagad nabuksan ni Gio ang pinto ng kotse. Hindi nila kami napansin na papalapit na dahil abala sila sa isa't isa.

At si Gio mismo ang unang nakakita. Kaya marahil ay ganoon na lang ang galit nito.

"H-Hindi siya..." kaagad kong sagot at nakita kong kumalma si Harvey.

"Si Troy ba?"

Lahat kami ay napatigil sa tanong ni Ate Gwen.

"Talaga ba? " mahinang saad ni mama.

"Cool..." sabi naman ni Harvey.

Hindi ko alam kung masaya ba sila sa naging reaksyon nila. Kinakabahan ako na para bang maiihi na.

"Kaya pala noong nawalan ka ng malay ay siya kaagad ang bumuhat sa iyo," sabi pa ni mama na ikinagulat ko naman.

"N-Nandito siya noong forty days ni papa?" gulat kong tanong.

"Yes," sagot ni Ate Gwen. "Siya rin ang nagbalita sa amin na maayos na ang kalagayan mo."

"At ang pinaka-cool pa ay siya ang umayos ng kaso mo, ate," sabi naman ni Harvey. "Nabalik lahat ng shares at nalinis pa ang pangalan mo."

Hindi ko alam iyon.

He was there all the time.

"Pero, malayo ang agwat ninyo sa isa't isa..." dagdag na saad ni mama.

"Ten years, I guessed?" hindi siguradong saad ni Ate Gwen.

"Oo, ten years," sagot ko naman.

"Hindi naman halatang may edad na si Uncle Troy," sabi pa ni Harvey. "Isa pa mas gwapo naman siya kaysa roon sa ex mong hayop, ate."

Hindi naman iyon problema sa akin. Gaya nga ng sabi ni Harvey ay hindi halatang ten years ang agwat ng mga edad namin ni Uncle Troy.

Ni hindi pumasok sa isipan ko na aabot ang lahat sa ganito. Pero mas hindi ko inaasahan na ganoon ang pagtrato sa akin ni Uncle Troy, na parang nasa isang relasyon talaga kami.

"Wala namang kaso sa akin, anak, kung siya ang ama ng magiging apo ko, " biglang saad ni mama sa mahinahong tono. "P-Pero ipapanganak mo bang illegitimate ang apo ko?"

"May plano po kaming magpakasal at pupunta sila rito bukas para pormal na hingiin ang permiso mo, mama," dire-diretso kong sabi.

"What?"

"Ano?"

Sabay pang nagulat sina mama at Ate Gwen.

"Holy son of cool!" bulalas naman ni Harvey. Parang siya lang itong tuwang-tuwa na si Troy ang ama ng magiging pamangkin niya.

"Kailangan nating magpalinis ng bahay!" sabi ni Ate Gwen.

"Ako mismo magluluto para bukas!" natataranta namang saad ni mama.

"Kumalma nga kayo—"

"Paano kami kakalma, Maria Emerald?" Halata nga sa mukha ni mama ang pagkataranta dahil buong pangalan ko na ang binanggit niya. "Anak si Troy at hindi si Gio na apo lang."

Kumunot ang noo ko sa sinabi ni mama. "Hindi ko maintindihan kung anong pinupunto mo, mama."

"Ang CEO ng Arizcon Technologies ang pupunta rito sa bahay!"

Doon ko lang napagtanto na anak nga pala si Troy ni Apollo Arizcon— ang nangungunang negosyante sa bansa, sikat at nirerespeto ng lahat.

Bakit hindi ko iyon naisip?

Kaya ngayon ay nilukuban na ako ng kaba!

Naniningkit ang mga mata kong napalingon kay Harvey. Kaya pala ang saya niya. May plano ba siyang humingi niyong bagong release ng kumpanya nila Uncle Troy?

"Pero, ate..." biglang sambit ni Harvey sa seryoso nitong tinig. "A-Alam na ba ni Ku— ni Gio?"

Natigilan ako. Kahit sina mama at Ate Gwen ay ganoon din ang reaksyon.

"Ano na lang ang sasabihin ng iba kapag nalamang magpapakasal kayo ni Troy?" nag-aalalang tanong ni mama. "Panigurado ay mapupuno ka ng mga negative comments, anak."

Hindi ko rin alam.

Bahala na.

May pakiramdam akong hindi naman ako pababayaan ni Uncle Troy.

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • Undress Me, Uncle Troy   Chapter 72 - Pagkakaunawaan

    Tahimik ang buong bahay, tila lumulubog pa sa bigat ng mga salitang binitawan ni Troy kanina. Mahimbing pa rin ang tulog ni TJ, habang ako naman ay nakaupo na sa gilid ng kama, nakahawak sa aking dibdib na parang sinusubukang pakalmahin ang pagbilis ng tibok nito.Nakahawak si Troy sa pinto ng kwarto, nasa anino siya ng ilaw sa hallway. Ang postura niya—nakayuko, nakasandal, parang wala nang lakas—ay mas malinaw pang ebidensya ng limang taon niyang tinago.At bago pa siya tuluyang umalis, bago pa kami lamunin ng katahimikan, lumabas sa bibig ko ang tanong na matagal ko nang kinikimkim.“Troy… lahat ba ng tungkol sa inyo ni Tricia ay totoo?”Napatigil siya.Hindi siya agad lumingon, hindi agad sumagot.Parang isang minuto siyang nanatiling nakatalikod, saka dahan-dahan umangat ang balikat niya sa paghinga. Nang humarap siya sa akin, doon ko nakita ang panginginig ng panga niya at ang pamumuo ng lungkot sa mata niya.“Hindi,” sagot niya, mariin. “Wala sa mga sinabi nila ang totoo. Wala

  • Undress Me, Uncle Troy   Chapter 71 - Ang Kanyang Rason

    Tahimik ang buong bahay matapos ang pag-uusap namin. Nakaupo ako sa gilid ng kama habang pinagmamasdan si TJ na unti-unting humihikab. Nakapulupot pa rin ang maliit niyang braso sa leeg ng papa niya, parang ayaw nang kumawala.“Tulog na, anak,” mahina kong bulong.Si Troy ang marahang humiga sa tabi ni TJ, akay-akay ang ulo ng bata. Dahan-dahan niyang inalis ang kamay ni TJ mula sa leeg niya at inayos ang kumot. Tinakpan niya ang bata mula dibdib hanggang paa, saka marahang hinaplos ang buhok nito.“Matagal ko nang pinangarap na ganito,” narinig kong sabi niya, halos pabulong.Hindi ako sumagot. Pinagmamasdan ko lang ang paraan ng pagtingin niya kay TJ—puno ng pangungulila, panghihinayang, at pag-ibig na itinatago niya sa limang taong lumipas.Nang tuluyan nang pumikit ang anak namin, tumayo si Troy at marahang lumabas ng kwarto. Sumunod ako, sinarado ko ang pinto nang dahan-dahan. Nasa hallway na siya, nakasandal sa dingding, nakatingin sa sahig na parang may mabigat na pasan.“Emie…

  • Undress Me, Uncle Troy   Chapter 70 - Para Kay TJ

    Nakita ko ang mga mata ni TJ— nanlalaki, matatalim, at punô ng katanungan. Hindi pa siya nakakausap ng malinaw si Troy, pero parang ramdam niya na may naiiba. May bahid ng lungkot, takot, at pagkasabik sa iisang tingin.“Baby…” bulong ko, dahan-dahang lumapit siya sa gilid ng kama. “T-TJ, halika… dahan-dahan lang, okay?”Ngumiti siya nang kaunti, hindi dahil natutuwa, kundi dahil natatakot. Ngunit ang takot na iyon ay hindi hadlang sa kanyang kumpiyansa. Parang alam niya na kahit may takot, may proteksiyon sa paligid niya.Si Troy, nanatiling nakaluhod, pinilit hawakan ang mata ng anak niya. Subalit napansin ko ang kaba sa mga galaw niya—ang bawat hinga, ang bawat titig, parang kinikimkim niya ang limang taon ng pangungulila.“H-Hi… TJ, it's me again,” nanginginig na boses niya, halos bulong.Tumigil ang puso ko sa isang iglap. Ang limang taong lumipas ay parang bumabalik sa isang sandali lang. Ang bata, ang ama niya, at ako—lahat sa iisang silid, nagtatagpo muli pagkatapos ng mahaban

  • Undress Me, Uncle Troy   Chapter 69 - Pagsusumamo

    Tahimik ang buong biyahe pauwi. Wala ni isa sa amin ang nagsalita—hindi si Mama, hindi sina Kuya Harold at Harvey, at lalo na ako. Sa likod, nakayakap si TJ sa stuffed toy niyang aso, pero ang tunog ng paghikbi niya ang mas naririnig ko kaysa sa tunog ng makina ng sasakyan.Parang ang bigat-bigat ng hangin na hindi ko alam kung saan ko ilalagay ang sarili ko. Kanina lang, sa mismong lamay ni Papa Apollo, unang nakita ni TJ ang ama niya. At ngayon, ilang oras pa lang ang lumilipas, pero hindi pa rin nawawala sa tenga ko ang boses ng anak ko habang umiiyak—habang paulit-ulit niyang sinasabing “Papa… Papa…”At ang sakit. Sobrang sakit.Pagbaba namin ng sasakyan, si TJ ang unang bumigay. Mabigat ang hakbang, nanginginig ang balikat, tapos tuluyan na siyang umiyak nang malakas.“M-Mama… si Papa… bakit po hindi siya sumama?”Niyakap ko agad siya, halos gumuhit ang kuko ko sa likod ng damit niya dahil sa higpit ng pagkakakapit ko.“Anak… kailangan niyang manatili ro’n.”“Pero gusto ko pong s

  • Undress Me, Uncle Troy   Chapter 68 - Gyera

    “Emie,” mahina pero mariing bulong ni Mama Cynthia sa akin, “halika. Sandali.”Bago pa ako makapagtanong, hinila niya ako palayo. Hindi basta hila—kundi parang pagtakas. Parang may ayaw siyang makita. Parang may iniiwasan kami.Nilingon ko si Mama Estella, si Kuya Harold, tsaka si Harvey. Nakita ko ang pag-aalala sa mukha nila pero tumango lang si Kuya, na parang sinasabing sige, sumunod ka muna kay Cynthia. Si TJ naman ay naiwan kay Troy, si Troy na halatang hindi pa rin makapaniwala na may batang nakayakap sa kanya.Habang naglalakad kami ni Cynthia, narinig ko ang sunod-sunod na click ng mga camera, ang bulungan ng mga tao, at ang mga masamang tingin na hindi ko alam kung saan galing—sa kanila ba o ako lang ang nag-i-imagine. Sa bawat hakbang namin, lalo pang lumalayo ang ingay, pero hindi nawawala ang bigat sa dibdib ko.Pagdating namin sa gilid ng malaking bahay, malayo sa mga mata ng tao, saka lang binitawan ni Mama Cynthia ang kamay ko. Halos mapaupo siya sa hagdan ng maliit na

  • Undress Me, Uncle Troy   Chapter 67 - Mag-ama

    Hindi ko alam kung paano ako nakatulog kagabi. Hanggang ngayon, hindi pa rin nagsi-sink in sa utak ko ang balitang natanggap namin. Parang hindi totoo. Parang isa lang itong masamang panaginip na sana paggising ko ay mawawala na. Pero pagdilat ng mata ko, naroon pa rin ang sakit. Ang bigat sa dibdib. Ang katahimikan ng buong bahay na parang pinagsakluban ng ulap.Patay na si Papa Apollo.Ang taong ilang beses sinabi sa akin noon na kailangan kong maging matapang. Ang taong nagsabi sa akin noon na may lugar ako sa pamilya nila. Ang lalaking itinuring kong pangalawang ama. Ngayon, wala na. Tinanggal mula sa mundong ito nang parang wala lang. Wala kaming detalye, wala paliwana, pero sa loob-loob ko—Alam kong hindi iyon aksidente gaya ng sinabi ni Mama Cynthia.At ngayon, narito ako. Nakatayo sa harap ng malaking gate ng mga Arizcon. Ramdam ko ang presensiya ng mga kamera at taong nag-aabang sa gilid. Hindi ko alam kung dahil ba sa lamay o dahil sa presensiya ko. O baka pareho. May mga b

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status