ログイン共有
ตอนที่ 8
最終更新日:
2025-11-06 15:20:59ใบบัวหรี่ตามองสีหน้าเว้าวอนร้องขอของเพื่อนแล้วแสร้งทำเป็นเชิดหน้าใส่ แอบนึกขุ่นเคืองเล็ก ๆ ที่เพื่อนคิดว่าคนอย่างเธอจะซื้อได้ด้วยของกิน
น้ำค้างกระโดดเข้ามากอดแขนอย่างออดอ้อน สบสายตาเป็นประกายของเพื่อนสาวที่กำลังครุ่นคิดชั่งใจ แล้วรีบยื่นข้อเสนอที่เป็นไพ่ตายเพิ่มไปอีกข้อ
"อะ ๆ เดี๋ยวแถมเลี้ยงชาไข่มุกพี่ใบบัวทุกวันด้วยเลย ทุ่มสุดตัวแล้วนะ ห้ามต่อรอง!"
"แกพูดแล้วนะ!"
"จริงใจไม่จิงโจ้แน่นอน!"
"เห็นแก่ความเป็นเพื่อนหรอกนะ แล้วฉันก็ไม่อยากเห็นแกเสียรู้คนเจ้าชู้พันธ์นั้นด้วย"
"อ๊าย เพื่อนฉันน่ารักที่สุด!"
ใบบัวทำหน้าเบื่อโลก กรอกตามองบนให้กับคำเยินยอของเพื่อนสาวที่วิ่งเข้ามาสวมกอดเธอเสียแน่น พร้อมทั้งระดมหอมแก้มทั้งซ้ายและขวาด้วยสีหน้าดีอกดีใจจนน่าหมั่นไส้
"พอเลย พอ ๆ ฉันล่ะไม่เข้าใจ ถ้าไม่อยากไปกับหมอนั่นแล้วทำไมไม่บอกตรง ๆ ไปเลย"
"ก็... ถนอมน้ำใจไง เอาน่าาา เพื่อน ๆ กันทั้งนั้น ฉันไม่อยากจะสร้างศัตรูเพิ่มแล้ว"
"ฮึ! เพิ่งคิดได้เหรอยะ แม่คุณหนูสายลุย"
"แหะ ๆ ไม่เอานะ ไม่กัดเพื่อน"
"งั้นจบแล้วนะ ปะ! กลับเข้าห้องกันได้แล้ว ป่านนี้อาจารย์เลื่อนไปสิบสไลด์แล้วมั้ง"
"แกเข้าไปก่อนเลยนะ ฉัน... เอ่อ... ปวดท้องน่ะ ขอปุปุก่อน"
"อืม ไงก็รีบตามมาแล้วกัน"
"เจ้าค่าาา"
น้ำค้างฉีกยิ้มกว้างพลางรุนหลังให้เพื่อนสาวเดินออกไปก่อน รอกระทั่งอีกคนเดินหายลับไปจากสายตาแล้ว ปลายนิ้วเรียวจึงรีบจิ้มพิมพ์ข้อความไปอัปเดตความคืบหน้าทันที
ฮี่ฮี่ มิชชั่น คอมพลีท!
.
หลังยืนถกเถียงถึงเรื่องการเดินทางกันอยู่นานสองนาน ในที่สุดทั้งสามก็มาถึงห้างสรรพสินค้าโดยที่ต่างฝ่ายต่างขับรถของตนมาคนละคัน เพื่อความสะดวกแก่การแยกย้ายในภายหลัง
ใบบัวยกสองมือขึ้นกอดอก ทอดมองแผ่นหลังของคนทั้งคู่ซึ่งยืนทะเลาะกันอยู่หน้าเคาน์เตอร์แล้วได้แต่ขมวดคิ้วแน่น เริ่มรู้สึกไม่เข้าใจในสถานการณ์ตรงหน้ามากขึ้นเรื่อย ๆ
ว่านี่คือสีหน้าของคนที่บอกว่ายอมมาดูหนังเพราะไม่อยากทำร้ายน้ำใจใครจริงเหรอ
"ยัยน้ำค้างนะยัยน้ำค้าง เล่นยืนสุมหัวเลือกป็อบคอร์นกันกะหนุงกะหนิงขนาดนี้ ถ้าอีกคนจะไม่ยิ่งเพ้อฝันลม ๆ แล้ง ๆ ไปกว่าเดิมก็แปลกละ! เฮ้อออ"
ใบบัวพึมพำบ่นแล้วส่ายหน้าไปมา หลุบตาลงมองหน้าปัดของนาฬิกาข้อมือเพียงนิดก่อนเงยขึ้นกวาดสายตามองหาใครอีกคนที่เพื่อนสาวบอกว่าจะตามมาหลังจบเคสใหญ่ที่โรงพยาบาล
ขณะกำลังมองหาผู้ร่วมชะตากรรมอีกคน จู่ ๆ ถังป๊อปคอร์นซึ่งเป็นลายพิเศษตามคอลเลคชันหนังที่กำลังเข้าฉายก็ถูกยัดเข้ามากระแทกหน้าอกเสียจนเธอตะครุบมากอดไว้แทบไม่ทัน
"อะไรของนาย"
"ถังนี้ของเธอ"
"ซื้อมาทำไมเนี้ย ฉันไม่ได้สั่งนะ แล้วอีกอย่างเดี๋ยวพนักงานก็เอามาเสิร์ฟตอนเข้าโรงหนังอยู่แล้ว"
"ก็แค่อยากซื้อให้ ทำไมอะฉันรวย ซื้อให้เธออีกสักสิบถังก็ยังได้เลยถ้าเธอกินไหว"
ใบบัวหลุดหัวเราะพรืด ขบขันกับการโอ้อวดของลูกผู้ดีมีเงินที่คิดว่าสาว ๆ ทุกคนจะกรี๊ดกร้าดกับการกระทำแบบนี้ คนอื่นอาจจะหลงเคลิบเคลิ้ม แต่นั่นมันคนอื่นไง ไม่ใช่เธอ!
"ฮึ! โทษทีนะพอดีไม่อิน ถ้าอยากอวดก็ไปอวดกับเด็กปีหนึ่งนู้นไป๊"
"ต้องเป็นชานมไข่มุกใช่ไหมเธอถึงจะอิน"
"ทำไมยะ ฉันชอบชานมไข่มุกแล้วมันผิดตรงไหน อย่ามาล้อกันนะ! "
"เปล่าาา ไม่ได้จะว่าอะไร มันก็....น่ารักดี"
ใบบัวเม้มปากแน่น ถลึงตาดุใส่คนชอบหยอดก่อนจะเสหลบสายตากรุ้มกริ่มเป็นประกาย แสร้งทำเป็นหันไปหาน้ำค้างซึ่งยืนก้มหน้าก้มตาพิมพ์ข้อความอยู่ข้าง ๆ
รอกระทั่งเพื่อนคุยธุระเรียบร้อยแล้วใบบัวจึงกระซิบถามที่ข้างหูด้วยสีหน้าเป็นกังวล เพราะเหลืออีกเพียงห้านาทีเท่านั้นก็จะถึงเวลาฉายหนังแล้วแต่ก็ยังไร้วี่แววของพี่หมอสุดหล่ออยู่ดี
"แก ๆ เมื่อไหร่พี่เกมส์จะมาอ่ะ"
"น่าจะรถติดอ่ะ"
"แล้วตอนนี้พี่เค้าถึงไหนแล้วอ่ะ"
"ไม่รู้เหมือนกัน ไลน์ไปก็อ่านแล้วไม่ตอบ โทรไปก็ไม่รับสาย สงสัยจะขับรถอยู่"
"เอ้า แล้วแบบนี้พี่เขาจะมาแน่เหรอ ไม่ใช่ว่าเทกันกลางทางนะ"
"คนเป็นหมอก็แบบนี้แหละแก กว่าจะออกงานก็ค่ำแล้ว เอางี้นะ แกช่วยเข้าไปกับต้นไม้ก่อนได้ไหม"
"แต่ว่า...."
"นะ ๆ ช่วยที ถ้าพี่เกมส์มาถึงแล้วฉันจะรีบตามเข้าไปนะ"
++++++++++++++++++++
ในเซตมีทั้งหมด 5 คนนะคะ
1. คชา x หมอนิล จาก ทำไมถึงเป็นเธอ 2. หมอนัท x หมอฟ้าใส จาก รักอำพราง 3. หมอเกมส์ x น้ำค้าง จาก รักอำพรางคู่พิเศษ 4. ต้นไม้ x ใบบัว จาก เพื่อน(ไม่)จริง 5. อาร์ม x ยูกิ จาก กับดักรักร้าย สามารถอ่านแยกกันได้ค่ะ เพียงแค่มีความสัมพันธ์ที่เชื่อมโยงกันในบางฉากเท่านั้น
最新チャプター
Unfriend เพื่อน (ไม่) จริง ตอนที่ 25
ใบบัวทำตาโต ดิ้นขลุกขลักพลางโน้มตัวไปข้างหน้าเพื่อหนีการสัมผัสแนบชิดกับเขาอย่างตื่นตระหนก ขณะที่มือทุบลงบนท่อนแขนแกร่งประท้วงให้ปล่อยระรัว"อื้ออ ปะ...ปล่อยนะ อย่ามาทำแบบนี้กับบัวนะ""อย่าหนีพี่ไปเลยนะ พี่ขอโทษที่เคยทำให้บัวเสียใจ แต่ตอนนี้พี่กลับมาแล้วนะ""แล้วยังไง พี่จะกลับหรือไม่กลับ มันก็ไม่เกี่ยวกับบัว""พี่รู้นะว่าบัวยังไม่ลืมพี่""บัวลืมพี่ไปหมดแล้ว""ถ้าบัวลืมพี่แล้วจริง ๆ แล้วทำไมต้องหลบหน้าพี่ล่ะ ทำไมต้องคอยหนี ทำไม""เพราะบัวเกลียดพี่ไง!""ไม่ใช่! แต่เป็นเพราะบัวยังรักพี่อยู่ต่างหาก"ใบบัวตัวแข็งทื่อ ถึงจะตกใจกับเสียงตวาดที่ดังลั่นไปทั่วบริเวณแต่พยายามซ่อนความรู้สึกแล้วรักษาสีหน้าให้ดูเป็นปกติทว่าแววตากลับวูบไหว เต็มไปด้วยความประหม่าและหวาดหวั่นอย่างปิดไม่มิดอยู่ดีไม่! เธอไม่ได้รัก เธอไม่ได้รักเขาแล้วเธอร้องเถียงในใจพลางเริ่มออกแรงดิ้นหนีอีกครั้งด้วยเรี่ยวแรงทั้งหมดที่มี แต่ร่างกายกลับอ่อนเปลี้ยจนแรงดิ้นแผ่วเบาอย่างน่าประหลาด"ปล่อยบัว บัวจะกลับบ้าน!""บัว...พี่คิดถึงบัวนะ" เสียงทุ้มแหบพร่าดังขึ้นข้างหู ก่อนที่ใบหน้าคมคายจะฝังเข้ากับซอกคอขาวผุดแล้วพ่นลมหายใจอย่างหนัก
Unfriend เพื่อน (ไม่) จริง ตอนที่ 24
หื้อ ขม! ขมมาก!! ไม่เห็นจะกินง่ายแบบในหนังเลยความขมแผ่ซ่านไปทั่วโพรงปากจนใบหน้าบิดเบี้ยวเหยเก ถึงจะเคยดื่มเจ้าพวกนี้มาก่อน แต่นี่เป็นครั้งแรกของการดื่มมันโดยปราศจากอย่างอื่นผสมปากเล็กเปล่งเสียงครางออกมาอย่างสุดกลั้น แก้มแดงระเรื่อขึ้น รู้สึกร้อนวูบวาบไล่ไปตามใบหน้าและลำคอหลังของเหลวทั้งหมดไหลเข้าสู่ร่างกายเป็นที่เรียบร้อยแล้ว"หึหึ น้ำครับ""ขอบคุณค่ะ"ใบบัวอ้อมแอ้มพูดไม่เต็มเสียง ยื่นแก้วเครื่องดื่มคืนก่อนรับน้ำเปล่าที่กันต์ส่งมาดื่มตามหลัง หวังให้มันช่วยชะล้างความขมที่ยังติดลิ้นและดับความร้อนบนใบหน้า แต่ดูเหมือนว่าอย่างหลังจะยังคงอยู่เต็มอัตรากันต์ละสายตาจากสองพวงแก้มนวลที่แดงระเรื่อแล้วหลุบสายตาลงมองแก้วที่บัดนี้เหลือไว้เพียงน้ำแข็งก้อนโตในมือ ริมฝีปากหนาคลี่ยิ้มด้วยความพึงพอใจก่อนส่งมันคืนให้พนักงานที่ยืนรอรับอยู่ด้านหลัง"ไม่ยักรู้ว่าบัวก็ดื่มเก่งเหมือนกัน""แหม~ ยังไงบัวก็เทียบกับพี่พายไม่ติดหรอกค่ะ"พระพายยิ้มขำ มือยื่นออกไปหมายจะหยิกแก้มนุ่มอย่างที่ชอบทำ แต่ก็ถูกกลุ่มเพื่อนตัวตีตวัดแขนโอบรอบคอแล้วดึงตัวออกจากวงสนทนาไปเสียก่อน "มานี่เลยครับคุณมึง อย่ามัวแต่ป้อน้องรหัส ปล่อ
Unfriend เพื่อน (ไม่) จริง ตอนที่ 23
"ไม่เจอกันนานเลยนะครับ .... น้องบัว"เสียงกระซิบแหบพร่าดังขึ้นที่ข้างหูก่อนจะตามมาด้วยสัมผัสอุ่นจัดแตะลงเหนือบั้นท้ายอวบ ทำเอาใบบัวสะดุ้งโหยงแล้วพยายามจะเดินหนี แต่ด้วยจำนวนคนและพื้นที่ที่ไม่เอื้ออำนวยเธอจึงทำได้แค่เอนตัวออกห่างเพราะรู้ว่ามีโอกาสเกินครึ่งที่จะได้พบเจอ 'เขาคนนั้น' เธอถึงปฏิเสธที่จะอยู่ร่วมงานโดยให้ข้ออ้างว่ามีธุระกับที่บ้านต่อ พี่รหัสไม่กล้ารั้งตัวเธอเอาไว้แต่ดูเหมือนว่าเธอจะกะเวลาส่งของขวัญพลาดไปนิดแต่ในเมื่อหลบไม่พ้นกันแล้วมันก็คงเปล่าประโยชน์ที่เธอจะเดินหนี แถมตอนนี้เธอก็อัปเกรดเป็นใบบัวคนใหม่แล้ว ดังนั้นมันก็ไม่มีเหตุผลอะไรให้เธอต้องเกรงกลัวแล้วหลบหน้าเขาอย่างที่ผ่าน ๆ มาคิดได้แบบนั้นใบบัวก็สูดลมหายใจเข้าปอดลึก ๆ เรียกความมั่นใจให้ตัวเอง ก่อนตัดสินใจหันกลับมาเผชิญหน้า ประสานสายตากับอีกฝ่ายนิ่ง ๆ"สวัสดีค่ะพี่กันต์"หญิงสาวเอ่ยทักทายพร้อมส่งยิ้มบาง ๆ ไปให้ อาศัยจังหวะที่ผู้คนย้ายไปรุมเจ้าของวันเกิดรีบก้าวถอยหลังเพิ่มอีกสองก้าว แสดงออกถึงความห่างเหินและการรักษาระยะห่างอย่างชัดเจนกันต์เลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย ดวงตาฉายแววประหลาดใจออกมาแวบหนึ่งเมื่อพบว่าแววตาใสซื่อของ
Unfriend เพื่อน (ไม่) จริง ตอนที่ 22
ต้นไม้นิ่งเงียบ ครุ่นคิดตามที่เหตุผลที่หญิงสาวให้มาอยู่อึดใจหนึ่ง ก่อนจะถอนหายใจพรืดแล้วทิ้งตัวลงพิงเบาะ ยอมนั่งเฝ้ารถอย่างที่เธอสั่งไว้แม้ไม่เต็มใจเท่าไหร่นัก"กี่นาที""ฮะ?""จะไปกี่นาที""แป๊บหนึ่งไง"ใบบัวทำหน้าเหนื่อยหน่ายใจ เมื่อกี้ก็วุ่นวายกับชุด ตอนนี้ก็จะมาวุ่นวายกับเวลาอยู่ในงานของเธออีก ตกลงหมอนี่จะเป็นเพื่อนหรือเป็นพ่อกันแน่เนี้ย"ฉันให้เวลาแค่สิบนาที ถ้าช้าฉันจะเข้าไปตาม""อะไรของนายเนี้ย""ตอนนี้เหลือเวลาแค่เก้านาทีกับอีกห้าสิบวิ"ชายหนุ่มก้มลงมองนาฬิกาข้อมือเรือนหรูก่อนหันมาบอกเธอด้วยน้ำเสียงราบเรียบ แววตานิ่งดุดันไม่มีวี่แววของการล้อเล่นอย่างที่ทำอยู่เป็นประจำเจืออยู่เลยแม้แต่น้อยแม้จะไม่ค่อยเข้าใจกับอาการที่เขาแสดงออก แต่ใบบัวก็เลือกที่จะตัดปัญหาด้วยการเอี้ยวตัวไปคว้าถุงกระดาษของแบรนด์ดังจากเบาะหลังมาคล้องข้อมือแล้วก้าวขาลงจากรถไปอย่างรวดเร็วก็ดีเหมือนกัน จะได้มีข้ออ้างบอกพี่พายเพราะยังไงวันนี้เธอก็ตั้งใจไว้แต่แรกแล้วว่า จะแค่แวะเอาของขวัญมาให้เท่านั้นใบบัวมุ่งตรงไปยังโซน VIP ทันทีหลังตรวจบัตรประชาชนเรียบร้อยแล้ว ดวงตากลมโตกวาดมองหาเจ้าของวันเกิดสุดหล่อก่อนก้าวฉับ
Unfriend เพื่อน (ไม่) จริง ตอนที่ 21
เอี๊ยดดดดการเบรกอย่างกะทันหันส่งผลให้คันหลังที่ตามมาพลอยตกอกตกใจ พากันเบี่ยงหลบเป็นพัลวันพร้อมบีบแตรอวยพรกันเป็นทิวแถว แต่ด้วยอารมณ์ตอนนี้เธอจึงไม่ได้สนใจกับคันอื่น ๆ มากนัก"นะ...นาย นายว่าอะไรนะ"ใบหน้าหวานออกอาการเลิ่กลั่กเหลอหลาอย่างชัดเจน เธอรีบเบี่ยงรถยนต์เข้าเลนซ้ายสุดก่อนหันไปจ้องมองสีหน้าทะเล้นขี้เล่นของเจ้าของคำพูดด้วยสายตาเหลือเชื่ออะไรกัน อยู่ดี ๆ จะมาโมเมว่าเธอเป็นแฟนแบบนี้ไม่ได้นะ เธอยังไม่ได้ตอบรับเลยแม้แต่ครึ่งคำต้นไม้ยิ้มขำ ไม่คิดจะอธิบายอะไรเพิ่มเติมเพราะไม่ต้องการเปิดช่องให้เธอพูดปฏิเสธใด ๆ อีก เขาโน้มกายไปหาหญิงสาว ยกท่อนแขนข้างหนึ่งขึ้นวางพาดบนเบาะคนขับแล้วเลิกคิ้วยียวน"ฉันยังไม่.....! ""ต้องให้ฉันง้างปากเธออีกไหม ถึงจะยอมรับกัน"ใบหน้าคมคายเลื่อนเข้ามาใกล้ขึ้นมากกว่าเดิม ทำเอาใบบัวรีบกลืนคำที่เหลือลงท้องในทันที ถึงจะอยากคัดค้านมากแค่ไหนก็ทำได้แค่ขบเขี้ยวเคี้ยวฟันแล้วส่งสายตาโกรธเคืองไปให้เธอไม่ได้กลัวนะ แต่เธอรู้ว่าเขาทำจริงอย่างที่พูดแน่ ๆ แล้วคนที่เสียเปรียบมันก็จะเป็นใครไปได้ล่ะ ถ้าไม่ใช่เธอ!"ว่าไงครับบบ ที่รัก หึหึ"ต้นไม้หยอกเย้า ทอดมองพวงแก้มนวลท
Unfriend เพื่อน (ไม่) จริง ตอนที่ 20
"โอ๊ยยย จะตามไปถึงห้องน้ำเลยไหม"ใบบัวบ่นอุบพลางเร่งฝีเท้ามากขึ้น หลังจากที่เธอไม่ยอมให้คำตอบใด ๆ และหลีกเลี่ยงการอยู่กับเขาเพียงสองต่อสอง คนเอาแต่ใจก็เอาแต่ตามติดเธอต้อย ๆ ไม่ยอมห่างกระทั่งถึงเวลาที่ต้องแยกย้ายกันกลับบ้านในช่วงห้าโมงเย็นอีกฝ่ายก็ยังทำท่าจะตามขึ้นรถมาด้วย ทำเอาเธอเหนื่อยใจจนต้องหมุนตัวกลับไปประจันหน้ากันตรง ๆ"นี่! ฉันไม่ใช่แม่เป็ดนะ นายจะมาเดินตามทำไม""รู้""รู้แล้วก็เลิกตามฉันได้แล้ว""ก็อยากอยู่ใกล้ ๆ เธอ"พวงแก้มนวลแดงระเรื่อขึ้นเล็กน้อย เขินอายกับความตรงไปตรงมาของชายหนุ่มจนประกอบหน้าไม่ถูก ใบบัวจึงหมุนตัวกลับแล้วหนีขึ้นรถแทนการต่อปากต่อคำมือเล็กรีบเอื้อมไปกดปุ่มล็อกประตูทันทีที่ขึ้นมานั่งประจำที่คนขับ ทว่าก็ยังช้ากว่าคนตัวโตที่ก้าวขึ้นมานั่งทำหน้าแป้นแล้นอยู่บนเบาะข้างคนขับอยู่ดี"วันนี้ขอกลับด้วยคนนะ""รถนายก็มีนี่ จะมากลับรถชาวบ้านทำไมเล่า""ให้คนรถมาเอากลับไปแล้ว"ต้นไม้ตัดบทด้วยข้ออ้างที่คิดว่าเหมาะสมที่สุด แล้วรีบออดอ้อนเสียงอ่อนเสียงหวานพร้อมส่งสายตาเว้าวอนเมื่อหญิงสาวอ้าปากจะพูดไล่เขาอีกรอบ"นะ ๆ ขอติดรถไปด้วย""แต่วันนี้ฉันมีธุระในเมือง ไม่มีเวลาว่างพอ
あなたも気に入るかもしれません
