Share

Kabanata 3

Penulis: Deigratiamimi
last update Terakhir Diperbarui: 2025-06-11 03:34:35

Tanghali na nang unti-unti akong mamulat. Mabigat ang talukap ng mga mata ko, para bang may buhangin na naiwan sa gilid ng pilik ko. Sobrang hapdi. Sobrang sakit. Para akong umiyak buong gabi—well, oo nga pala. I did.

Sumandal ako sa headboard habang hinahagod ang sentido ko. Nasa guest room pa rin ako ng bahay ni Killian. Everything looked too pristine, too expensive, too far from my chaotic world. The linen smelled like fresh cotton and something subtle—lavender, maybe? O baka amoy lang talaga ni Killian na na-absorb ng buong paligid.

Napatingin ako sa paanan ng kama, at doon ko lang napansin ang neatly folded clothes na nakalapag sa maliit na bench. May kasama pang robe at towel. May label pa sa ibabaw.

“For Claudette.”

Parang may kuryenteng dumaloy sa batok ko.

Naglakad ako papunta roon, at hinaplos ang tela. Hindi ito ‘yung karaniwang cotton shirt na binibili ko sa mall. This was soft, imported. Obvious na hindi lang ito basta pinili—pinag-isipan. Hindi ko alam kung matutuwa ako o lalo akong mahihiya.

Napabalikwas ako ng upo nang biglang tumunog ang phone ko. Agad kong dinampot sa bedside table.

Killian.

Napalunok ako bago sinagot ang tawag.

“Hello?” mahina kong sabi, halos pabulong.

“Did you sleep well?” tanong niya, at kahit sa boses lang niya, ramdam kong kalmado siya.

“Yeah… I guess,” mahina kong sagot. “Sorry, I didn’t mean to oversleep. Tanghali na pala.”

“You needed the rest. Your body went through a lot last night,” sagot niya, calm but firm. “I had your clothes prepared. Take a shower, eat something. You’re safe here.”

Napapikit ako sandali. Safe. Ilang beses ko na ba ‘yang narinig, pero ni minsan, hindi ko ‘yon naramdaman mula sa taong dapat sana ay nagpoprotekta sa akin—si Larkin.

“Killian…” mahina kong tawag sa pangalan niya. “Thank you, ha. Pero hindi na ako magtatagal dito. I can’t be a burden.”

There was a short silence on the other end before he replied, “You’re not a burden, Claudette. Don’t ever think that way.”

“I need to go back sa bahay ng parents ko… or maybe I’ll stay with Ate Caleigh. I can’t stay here. What if—what if Larkin finds out?” Nagsimula nang bumilis ang tibok ng dibdib ko. “This could get messy. I don’t want to involve you sa gulo ko. Baka bumalik ulit siya rito sa bahay mo. Madadamay ka pa.”

“Too late for that,” he cut in, but his tone remained composed. “You’re already involved with me the moment I saw you crying in my car, shaking like a child who had no one.”

Hindi ako agad nakasagot. Parang sinuntok ako sa puso ng sinabi niya. Totoo naman. Ang hina ko kagabi. Ang duwag. Ang basag.

“I don’t want you to go back to that house or anywhere na maaring sundan ka ni Larkin. What he did was unacceptable, and I won’t let it happen again,” tuluy-tuloy niyang sabi, authoritative. “Instead, stay in one of my condos. It’s secure, and it’s yours for as long as you need it. Itapon mo rin ang phone mo para hindi ka ma-track ng asawa mo.”

“Wait… condo?” nagulantang kong tanong.

“Yes. It’s already ready. My driver can take you there once you're done resting. You don’t need to worry about anything.”

Napakagat ako sa labi. Why is he doing all this for me? Hindi kami close. Oo, boss ko siya, pero hindi kami… ganito. Hindi siya kailangang magmalasakit ng ganito.

“Mr. Nicolaj, this is too much,” mahina kong bulong. “I can’t accept this. You’ve already done enough.”

“No, Claudette. Not even close to enough,” seryoso niyang sagot. “You’re under my care now. I take responsibility for the people I value.”

Parang may kung anong kumislot sa puso ko sa sinabi niyang ‘people I value.’ Hindi ko alam kung anong ibig sabihin niyon, pero para bang may ibang tono.

“Besides,” dagdag pa niya. “I already had security protocols in place. If he tries anything again, we’ll know.”

Napakagat ako sa labi. I should feel safer. I should feel grateful. Pero bakit parang may bahagi ng sarili kong gustong tumakbo palayo? Baka kasi kapag masyado akong nagpaalaga, masyado akong umasa… masasaktan lang ulit ako.

Pero wala na akong ibang pupuntahan. Sa ngayon, kailangan kong magpakatatag. Para sa sarili ko. Para sa dignidad ko.

“Okay…” mahinang sagot ko. “Just for a few days.”

“I’ll have someone deliver some groceries too. You don’t have to lift a finger.”

Napangiti ako kahit papaano. “You’re starting to sound like my fairy godfather.”

“Hmm. I prefer ‘guardian billionaire,’ if we’re choosing titles.”

Napatawa ako nang mahina. That was the first time I laughed genuinely in days. And it felt… light.

Pagkababa ng tawag, agad akong naligo at nagbihis gamit ang mga damit na iniwan niya. Fit sila sa akin, parang alam ni Killian ang sukat ko. Or maybe he just had someone pick out sizes close enough. Either way, it felt thoughtful.

I went downstairs and found a note on the kitchen counter.

“Help yourself. I had breakfast delivered from Le Jardin. P.S. There’s fresh orange juice in the fridge. – K.”

Napailing ako. Le Jardin? ‘Yung French café na hindi ko man lang kayang tingnan ‘pag dumadaan ako sa Greenbelt? Killian, what are you doing to me?

Tinungo ko ang dining area at doon ko nakita ang basket ng croissants, isang container ng scrambled eggs na may truffle oil, at fresh fruits. Gano’n ba talaga siya ka-extravagant? Or… gusto niya lang talaga akong i-spoil?

Habang kumakain ako, napatingin ako sa mga painting na naka-display sa hallway. Lahat museum-worthy. May isang abstract na parang sigaw—pula, itim, puti. Parang naramdaman ko ang sarili ko roon. Basag. Magulo. But still hanging on the wall… existing.

Hindi ko maiwasang mapaisip. Anong klaseng lalaki si Killian? Bakit parang hindi siya totoo? Hindi siya mukhang may sabit, pero imposibleng single pa siya, ‘di ba? At his age? At his looks? At his power?

Napailing ako. Don’t overthink, Claudette. This is temporary. Don’t get used to the kindness. Or worse, don’t fall.

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Komen (2)
goodnovel comment avatar
Wintermelon
highly recommended 🩷🩷
goodnovel comment avatar
Wintermelon
highly recommended 🩷🩷
LIHAT SEMUA KOMENTAR

Bab terbaru

  • Unholy Nights With My Billionaire Boss (SSPG)   Kabanata 64

    Tahimik ang loob ng bahay. Tanghali na pero nakahiga pa rin si Killian sa kama, nakasandal sa headboard, may benda pa rin sa kanang balikat at paa. Halata sa mukha niya ang pagod pero hindi iyon naging hadlang para bantayan ang bawat kilos ni Claudette sa loob ng kwarto.Si Claudette ay abala sa pag-aayos ng tray na may pagkain. Kanina pa siya pabalik-balik sa kusina. Ayaw niyang tulungan siya ni Killian dahil gusto niyang magpahinga ito. Pero gaya ng dati, hindi pa rin talaga nagpapapigil ang binata.“Claudette,” mahinang tawag ni Killian.Hindi siya kaagad lumingon.“Pwede ba akong tumayo mamaya? Kahit saglit lang? Gusto ko lang maglakad kahit sa may hallway.”Napabuntong-hininga si Claudette bago sumagot. “Sabi ng doktor, huwag ka munang pilitin ang katawan mo. Hindi ka pa fully recovered.”“Sinasanay ko lang sarili ko. Ayoko naman maging pabigat sa'yo araw-araw.”Nilapitan siya ni Claudette habang hawak ang tray. “Hindi ka pabigat, Killian. Ginusto ko 'to. Gusto kong alagaan ka.”

  • Unholy Nights With My Billionaire Boss (SSPG)   Kabanata 63

    Tahimik ang hallway ng korte habang hinahawi ng dalawang security personnel ang daan para sa isang lalaking nakaupo sa wheelchair. Matigas ang panga ni Killian habang tinititigan ang kahabaan ng daan papunta sa hearing room. Nakasando pa rin ang braso niya ng mga benda at may manipis na tubo na nakakabit sa kanang kamay niya para sa suplay ng gamot, pero hindi iyon hadlang para pigilan ang balak niyang pagpapatotoo laban sa sariling lolo.“Sir, dahan-dahan lang po tayo,” maingat na sabi ng nurse na sumasabay sa gilid niya.“Hindi ako papayag na makalaya ‘yung hayop na ‘yon sa pekeng medical condition,” malamig at matigas ang boses ni Killian. “Dapat niyang pagbayaran ang lahat.”Nang makarating sila sa hearing room, agad siyang sinalubong ni Claudette. Nilapitan siya nito at maingat na hinawakan ang kamay niya.“Okay ka lang ba? May sakit ka pa. Puwede naman akong magsalita sa ngalan mo,” mahinang sabi ni Claudette.Umiling si Killian. “Ako ang apo. Ako ang ginamit niya para sa lahat

  • Unholy Nights With My Billionaire Boss (SSPG)   Kabanata 62

    Umarte si Don Rafael na tila ba pinagsakluban siya ng langit at lupa habang nakakulong sa loob ng isang malamig na detention cell. Nakaupo siya sa sulok ng selda, nakasapo ang isang kamay sa dibdib habang paulit-ulit na umuungol na tila hirap na hirap sa paghinga.“Guard! Guard!” sigaw ng isa sa mga kasamang detainee, habang lumalapit sa rehas. “’Yung matanda! Parang inaatake na sa puso!”Agad na nagdatingan ang mga bantay. Tumakbo ang isa sa kanila papasok, habang ang isa ay tinawagan ang in-house medic ng presinto. Nang buksan ang selda, tumumba sa sahig si Don Rafael, nangingisay, nilalaro ang sariling dila, at pilit inaabot ang dibdib.“Sir, huwag kang gagalaw. Dito ka lang. Relax. Parating na ang nurse,” saad ng isang officer, habang sinusubukan siyang pasandalin sa dingding.Ang totoo, wala ni kaunting sakit ang nararamdaman ng matanda. Mula’t sapul ay plinano na niya ang lahat. Kilala niya ang sistema. At sa tagal ng pananatili niya sa kapangyarihan at impluwensiya, alam niya k

  • Unholy Nights With My Billionaire Boss (SSPG)   Kabanata 61

    Marahas ang pagkakabukas ng pintuan sa silid ni Killian. Agad siyang nagising mula sa sandaling pagkaidlip sa malamig na sahig habang nakakadena pa rin ang kanang pulso. Dalawang malalaking tauhan ni Don Rafael ang pumasok, walang pakundangang sinunggaban siya at pinilit tumayo."Bitawan n’yo ako!" sigaw ni Killian, nanginginig sa galit. "Hindi ako papayag sa kasal na 'to!"Ngunit bingi ang mga tauhan ng matanda. Parang mga makina silang sumusunod lamang sa utos. Pinwersa nilang ilakad si Killian habang nakakadena pa ang isa niyang kamay. Wala siyang suot kundi puting long sleeves na gusot at duguan pa sa bahagi ng balikat—tanda ng sariwa pang sugat. Nagsusumiksik pa rin sa isip niya ang huling beses na nakita niya si Claudette.Ilang hakbang pa, at nasilayan na niya ang hardin sa likod ng mansyon. Lahat ay puti’t ginto—mula sa carpet, bulaklak, hanggang sa telang nakasabit sa altar. Maraming bisita, karamihan ay mga taong may impluwensya sa negosyo ang naroon. Sa harap ng altar ay n

  • Unholy Nights With My Billionaire Boss (SSPG)   Kabanata 60

    Madilim na ang kalangitan at ang katahimikan ng gabi ay tila naging saksi sa muling paghinga ni Claudette matapos ang mga araw ng impyernong pinagdaanan niya. Suot ang lumang hoodie na ipinahiram ng isa sa mga tauhan ni Don Rafael, halos hindi na siya makilala. Gasgas ang ilang bahagi ng balat niya sa tuhod, may pasa sa braso, at ang labi niya ay may punit—tila marka ng pananakit at pang-aalipusta. Ngunit ang mga mata niya—bagamat pagod at namumugto ay puno ng paninindigan. "Ma'am, hanggang dito na lang po ako," ani ng lalaking tumulong sa kaniya, marahan ang tono. Isa siyang tauhan ni Don Rafael na, sa hindi inaasahang pagkakataon, ay naantig sa hirap ni Claudette. "Salamat po... sobra," mahina niyang tugon. Napatingin siya sa maliit na flash drive na iniabot ng lalaki. "Ano 'to?" "’Yan po ang kasagutan sa lahat," sagot ng lalaki bago siya tinalikuran. "Ingatan n’yo. Magsasabi ‘yan ng totoo." Nang bumukas ang gate, agad siyang sinalubong ng mga matang puno ng gulat at pag-aalala—a

  • Unholy Nights With My Billionaire Boss (SSPG)   Kabanata 59

    Tatlong araw na ang lumipas mula nang huling makita si Claudette. Tatlong araw ng walang kasiguraduhan, tatlong gabing walang tulog ang pamilya niya, lalo na si Caleigh, na halos ikabaliw ang pagkawala ng kapatid. Maging ang kanilang ina ay halos hindi na kumain. Kahit buntis si Claudette, walang konsiderasyong ipinakita si Don Rafael—ang lalaking buong pusong kinamumuhian na ngayon ng pamilyang Villamor.Nakapag-file na ng missing person report si Caleigh sa tulong ni Drako, ngunit wala silang hawak na ebidensiyang magtuturo kay Don Rafael. Maging ang CCTV footage sa ospital ay nabura na rin—isang patunay kung gaano kalawak ang impluwensiya ng matandang Nicolaj. Wala siyang iniwang bakas. Samantala, sa isang lihim na silid sa ilalim ng isang hacienda sa labas ng lungsod, naroroon si Claudette—nakakulong at hindi pa rin mapipigil ang kanyang pag-iyak. Sa bawat pag-ikot ng araw, mas lumalalim ang takot sa puso niya. Hindi dahil sa maaaring may mangyari sa kanya, kundi dahil walang nak

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status