Kabanata 4 Gone

Umaga na. Tinawag niya ang pulis na nagbabantay.

“Wala po bang dumalaw sa akin?  Wala po akong kasalanan!”

“Miss, wala talagang criminal na umaamin sa kasalanan. Eto, kakakadating lang ng drug test mo. Positive. At hindi din birong gramo ng shabu ang nasa bag mo.”

“Hindi akin ‘yan! Kagabi, may dalawang lalaking lumapit sa akin at may tinurok sa braso ko. Baka iyon ang dahilan kung bakit ako nag positibo. Maniwala po kayo sa akin.”

“Tinatawagan po namin ang number na binigay ninyo ngunit walang sumasagot.”

Inabandona na ba siya ng tuluyan ni Noah?

Pangalawang araw na niya sa bilangguan. Hindi na niya kayang tumagal pa sa loob. May dumating na tatlong babae pa kagabi. Para na silang sardinas na nagsisiksikan sa lata.

Hinihintay niya si Noah. Naniniwala siyang tutulungan siya nito.

Pangatlong gabi. May isang babaeng bagong dating. Pinagtripan siya nito.

“Alis diyan. Kahapon ka pa nasa pwestong ‘yan. Gusto ko dyan.”

Wala na siyang lakas na makipagtalo. Umalis na lamang siya.

Ngunit, tinulak siya ng babae. Napasubsob siya sa sahig. Tinapakan nito ang mukha niya.

“Naiinis ako sa lahat ng maganda. Kagaya mo! Gusto kong basagin ang mukha mo!”

Kinuha nito ang relo at singsing niya.

For the first time in her life, nawalan na siya ng ganang lumaban. Hinayaan na lamang niya ang babaeng tadyakan at sipain siya hanggang mapagod ito. Duguan ang mukha niya ng umawat ang mga pulis. She didn’t feel pain anymore. Manhid na yata siya. She’s all alone.

Pang limang araw. Pinakawalan na siya ng mga pulis.

May pumaradang Mercedes-Benz sa harap ng presinto. Iniluwa nito ang isang gwapong lalaki. Sinalubong siya ng lalaki at agad na pinagbuksan ng pinto. Isang malakas na sampal ang ibinigay niya dito.

“What took you so long?”

“Welcome back. Maddison! Sa lakas ng sampal mo, ikaw nga ‘yan. Walang duda. I’m sorry. Your dad stopped me from helping you.”

Umismid na lamang siya. Hinawakan ng lalaki ang kanyang mukha na may galos at labing may sugat.

“Are you okay?”

“Mukha ba akong okay?”

“Dumaan muna tayo sa ospital.”

Umiling siya at pumasok sa kotse.

“I guess, he just wants you to learn your lesson. Umalis ka ng tatlong taon ng walang paalam. Lahat ng transaction mo online. Siguro naman hindi ka na aalis pa.”

“Anong nirereklamo ninyo? I have done my job efficiently kahit pa malayo ako. If you’re going to look at the figures, we are number one in technological industry. Numbers don’t lie.”

“Well, we’re so happy that you’re back,” he said sincerely.

Caleb Martinez was her childhood friend and assistant.

“It’s like saying that you’re happy seeing me unhappy.”

Napatingin sa kanya ang binata. “What do you want me to do with that bastard?! Hindi ko mapapatawad ang treatment na ibinigay niya sa nag-iisang tagapagmana ng Tech Systems.”

Yes, she is wealthier than Noah! Nagpakatanga lamang siya dahil sa pag-ibig. She could not believe na hindi siya nito nagustuhan. Noong una ay challenge ito sa kanya. Hanggang sa tuluyang mahulog ang loob niya sa binata. Ganoon yata talaga. We often desire and pursue what we cannot have. The more someone pulls away, the more we end up wanting them. Isang malaking sampal sa ego niya ang rejection mula kay Noah. But it’s more than that. She knew it's true love, a once in a lifetime kind of love. Nagpakababa siya at tinalikuran ang buhay na meron siya just to be with him. Tama na ang ilang taong pagpapakatanga sa lalaking hindi nakita ang halaga niya. She put her pride aside chasing the love of Noah. It was time to let go.

Samantala sa presinto.

“I'm here for Ms. Maddison Santiago.”

“Sir, nakalaya na po siya ngayon lang po, fifteen minutes ago. May sumundo pong nakakotse.”

“What? Let me check the CCTV.” He couldn’t believe it. Ulilang lubos at walang ibang kaibigan si Maddie maliban sa mga tao sa kumpanya. Inabutan niya ng ilang libo ang nasa front desk upang ipasilip ang CCTV footage. Isinama siya nito sa isang room. Nakita niya na sinundo ito ng isang lalaki. Dali-dali niyang isinulat ang plate number. Hindi pa sila hiwalay ay may bagong lalaki na agad ito. Tama ang hinala niya, she was a greedy gold digger.

Tinawagan niya ang number nito. Unang beses na ginawa niya na hindi work related.

Nakailang dial siya. Busy ang kabilang linya or she blocked his number.

Tinawagan niya si Justin, ang kanyang lawyer at kaibigang matalik.

“I will send a plate number. Find who’s the owner. Make a background check. And I also want you to look for Maddison. She’s gone and leave without a trace.”

“Yes, boss. Wait, you want Maddie to be out of your life. So why waste your time looking for her? Do you miss her?” May himig panunukso ang kaibigan.

“You know what? I can look for another lawyer if you don’t want to do it. It’s work-related. She left without a proper turnover.”

“Chill, bro. Okay. I will update you later.”

He’s sitting in his swivel chair. He hated to admit but he felt lost without Maddie. She’ s really an excellent assistant. But he’s sure that she’ll come back. He loved her that much.

Tumunog ang kanyang telepono. Agad niyang sinagot ang tawag mula kay Justin.

“Caleb Martinez is the owner of Mercedes-Benz plate number you sent. He’s a share holder of Tech Systems. Unfortunately, there’s not much public information about him. Surprisingly, Maddison has no online footprints. Ang info lang na nakuha ko ay mula sa company mo. What’s most intriguing is that she has no records sa presinto kung saan siya nakulong. There’s not even a CCTV footage of her.”

“That’s impossible. I saw it with my own eyes. The police even confirmed that she’s out because someone helped her.”

“Well, mukhang bigating tao ang tumulong sa kanya. Hindi pa naman kayo annulled naunahan ka nang palitan. I just couldn’t believe that she can do it. She’s so tame and shy. Although when she’s working, it looks like she’s a different person. Well, you lost a wife and a great assistant. Accept it and move on.”

“No way! I will make her come back! I should be the one who dumped her not the other way around. Sisiguraduhing kong babalik siyang nakaluhod sa harap ko.”