Isinugod sa pinakamalapit na ospital si Noah. Malapit sa puso nito ang tama ng baril. Nasa bingit na naman ito ng kamatayan dahil sa kanya. Dinala ito sa operating room. Napasandal siya sa pader. Duguan ang kanyang kamay at damit. Patuloy sa pag-agos ang luha sa kanyang mga mata. Abot-abot ang dasal niya na mailigtas ang lalaking pinakamamahal. Habambuhay niyang sisisihin ang sarili kapag may nangyaring hindi maganda dito.Hindi niya kaya kung mawawala itong muli. Ilang oras tumagal ang operasyon bago lumabas ang dalawang duktor na nag-aasikaso sa binata.“Kayo po ba ang pamilya ng pasyente? Tapos na po ang operasyon ngunit nasa kritikal pa din pong kalagayan ang pasyente. Ililipat na po siya sa ICU.”Kahit paano ay nabawasan ang kanyang pangamba. Dumating si Oliver. Kasama nito ang ama ni Noah na hindi makatingin sa kanya ng deretso.“Maddie, kumusta si Noah?” anang daddy ni Noah. Sumilip ito sa bintanang salamin. Bakas ang pag-aalala sa mukha ng matanda.“Ililipat na po siya sa ICU.
Ilang linggo ang lumipas at tuluyan ng gumaling si Noah. Nagkabati na ito at ang ama. Dumalaw din si Justin at nakipag-ayos sa binata. Inamin nito ang lahat ng kasalanan at humingi ng tawad. Ang kanyang mommy naman ay nakarecover na din. Hindi ito kasabwat nila Kaye at Don Arturo. Nakikipagtagpo ito sa kanyang stepfather upang makiusap na tigilan na ang panggugulo. Inatake sa puso si Don Arturo ng mabalitaan ang nangyari kay Kaye. Nagpadala pa din siya ng bulaklak at tulong pinansyal para dito. Inalis niya ang anumang galit sa dibdib para sa kapayapaan ng kanyang isip.Nagbalik na si Noah sa Hotel Natividad Group at at muli itong namamayagpag sa industriya. Patuloy din na nangunguna ang Tech Systems at Sky-High Hotels. Tunay na may katapusan ang anumang pagsubok sa buhay. Basta maging matatag sa bawat problem at walang tinatapakan o sinasaktang ibang tao. Siguradong matatamo ang kapayapaan at kaligayahan.Nagpapahangin siya garden ng beach house nila sa Pangasinan. Nag-staycation sila
“Sign those documents for our annulment,” sabi ni Noah ng hindi man lang tumitingin sa kanya. Nakakunot ang noo nito habang nakatingin sa mga kontratang dapat pirmahan bilang CEO ng Natividad Hotel Group. Napatingin siya sa papeles na nasa mesa. She’s shocked. They were married for three years, nakakapagtaka na bigla na lamang itong nagdesisyon na tapusin ang kasal nila. Alam niyang darating ang pagkakataong ito pero bakit tila tinutusok ng tatlong libong karayom ang puso niya. Nalalamig ang kanyang buong katawan. “Don’t worry. You will still be my personal assistant. No one does your work better than you do. I just want to end our useless marriage.” Napakagat-labi siya upang pigilan ang anumang emosyon. “I don’t think we need this annulment. We’re okay,” mahina niyang sabi. “Magkano ang kailangan mo?” “Ikaw ang kailangan ko. Mahal kita. Mahal na mahal. Noon at ngayon.” Pero syempre wala siyang lakas ng loob sabihin ang mga salitang ito kay Noah. “Dalawampung milyon, sapat na b
She went home. Sa malaking mansyon ng mga Natividad sila nakatira ni Noah but they never shared the same room. May naulinigan siyang tawanan sa garden. Himala at maaga umuwi si Noah. At ang masaklap kasama nito si Nisha. Pagpasok niya sa living area ay nakakalat ang tatlong malalaking maleta. Huwag naman sanang tama ang hinala niyang dito titira ang babaeng ‘yon. Nakaakbay si Noah sa balikat ni Nisha. Ni walang gulat o guilt pagkakita sa kanya. Habang siya ay nanggagalaiti sa galit. But she can’t be angry sa harap ni Noah. She learned to keep all her feelings inside. “Oh, your secretary also lives here? Ang sipag mo naman, wala ka bang pamilya na naghihintay sa’yo? Dapat pala bigyan ka ng employee of the year award,” patuyang sabi nito. “Yeah, I need her. So, para walang hassle, we need to live in the same house. But I think in the next few weeks, she will find a new place to live.” Kitang kita niya ang pagtaas ng kilay ng babaeng kaharap. May maamong mukha ang babae ngunit alam n
Nagbabantay sa ospital si Noah. Kailangan niya ng pirma nito kaya pinuntahan niya sa ospital. Papasok pa lang siya ng private room ni Nisha ay nadinig niya ang malakas na sigaw nito. Napasugod siya sa loob upang alamin ang nangyari. Kasunod niya si Noah na galing sa labas at may dalang pagkain. Hindi makausap si Nisha. Niyakap ito ni Noah. Isang tagpo na ang sakit sa mata at damdamin niya. Itinuro ni Nisha ang box sa higaan nito. Kinuha ito ni Noah at binuksan, may tumulong pulang likido mula sa box. Patay na manok at may gilit sa leeg ang nasa loob ng kahon. Itinuturo siya ni Nisha. Hindi na nito kailangan magsalita. Kung nakakamatay lang ang tingin, bumulagta na siya sa titig ng asawa. Hinila nito palabas. Halos bumaon ang daliri nito sa braso niya. Napatitig siya sa kulay dark brown na mga mata nito. “Wala akong kasalanan. Hindi ako ang nagbigay ng box.” “You know what, huling huli ka na nagsisinungaling ka pa. Don’t tell me na kusang pumasok ang manok sa box para mag-suicide
Umaga na. Tinawag niya ang pulis na nagbabantay. “Wala po bang dumalaw sa akin? Wala po akong kasalanan!” “Miss, wala talagang criminal na umaamin sa kasalanan. Eto, kakakadating lang ng drug test mo. Positive. At hindi din birong gramo ng shabu ang nasa bag mo.” “Hindi akin ‘yan! Kagabi, may dalawang lalaking lumapit sa akin at may tinurok sa braso ko. Baka iyon ang dahilan kung bakit ako nag positibo. Maniwala po kayo sa akin.” “Tinatawagan po namin ang number na binigay ninyo ngunit walang sumasagot.” Inabandona na ba siya ng tuluyan ni Noah? Pangalawang araw na niya sa bilangguan. Hindi na niya kayang tumagal pa sa loob. May dumating na tatlong babae pa kagabi. Para na silang sardinas na nagsisiksikan sa lata. Hinihintay niya si Noah. Naniniwala siyang tutulungan siya nito. Pangatlong gabi. May isang babaeng bagong dating. Pinagtripan siya nito. “Alis diyan. Kahapon ka pa nasa pwestong ‘yan. Gusto ko dyan.” Wala na siyang lakas na makipagtalo. Umalis na lamang siya. Ngu
She attended a party with Caleb. Kaarawan ng isang kilalang tao sa business world. She's dressed in a dark green cocktail dress that emphasizes her slim figure. Maikli din ito kaya kitang kita ang magandang hugis ng kanyang maputing legs. Nakalugay din ang kanyang tuwid at mahabang buhok. She forced herself to socialize dahil kailangan sa kanyang mundong ginagalawan. She’s really bored sa mga ganitong uri ng event. Nahagip ng mata niya si Noah. May kutob siyang hindi magiging maganda ang gabi. She decided to leave. Kaso nauna siyang mapansin ni Noah. Hinagod nito ng tingin ang kanyang katawan. He never seen her wearing something sexy. Palagi ding nakatali ang kanyang buhok. “Small world! How’s my assistant who just vanished into thin air?” “I’m so much better now than when I worked with you,” kalmado niyang sabi. Tumingin si Noah sa lalaking nakatayo sa kanyang likuran. “Aren’t you going to introduce me to your new boss or boyfriend?” “I’m Caleb. Nice to meet you.” Inabot ni Cal
“Bro, I have investigated E.M. Valencia or Maddison as we know her. She owns more than half of the company. At first, she bought 45% share before your mother died. She accumulated the remaining 17% just last week when Mr. Reyes sold his 7% and Mr. Chang Sold his 10% which will be presented in the meeting next week. Wala akong makitang butas, legal ang lahat ng papel na hawak niya.”Justin stopped speaking dahil anytime sasabog na tila bulkan si Noah which was understandable dahil ang mga magulang ni Noah ang nagsimula ng Natividad Hotel Group. Kilala niya ito. They were best of friends since high school. He was born with golden spoon while he needed to beg for scholarship para lamang makatapos ng pag-aaral.“Why the hell, we did’nt know who she was?!” tiimbagang sabi nito. Pinagmukha silang tanga ni Maddie.“His lawyer represents her sa mga meetings. How do we know? Plus, ang dali ng access niya sa mga private documents, she’s your assistant. Sa tingin ko may katulong siya sa mga gina