CHAPTER SEVENTEEN

NAPANGITI naman si Pamela sa suhestiyon ng lalaki.

"Gusto ko rin sana, ang totoo ay nabanggit ko na iyan sa asawa ko. Kaso."Nag-alangan si Pamela na magsabi sa kaharap. Kabago-bago lang nilang magkakilala nito, nakakahiya na magpaka-feeling close siya rito.

"Just say it Ela, starting today ay ituring mo na akong isang kaibigan."Nakakahikayat ang ngiti na bumalatay sa labi ni Johann kaya upang mapagpasiyahan ni Pamela na ibahagi na rin dito ang napag-usapan nila dati ng asawa.

"A-ayaw na kasi ni Varun na bumalik ako sa pagpipinta,"tugon niya. Kasabay niyon ang pagkalungkot  ng mukha niya.

"Why? I-I mean... bakit ayaw niya."May pagtataka sa tinig ng lalaki. Ewan niya if guni-guni lang ni Pamela ang dumaan na galit sa mata ng binata.

"Gusto niya kasing magfocus ako sa pag-aalaga sa anak namin at sa kanya."Agad na inabot ni Pamela ang baso ng pineapple juice na inorder ni Johann sa kanya. Nang titigan niya ito ay napatango-tango ito.