Pustaka
Cari
Beranda / Romance / Unstoppable Desire / Chapter 207

Share

Chapter 207

Penulis: Real Silient
last update Terakhir Diperbarui: 2025-06-05 00:20:50

Nick’s POV

Dalawang araw akong wala. Kailangan kong lumipad abroad para asikasuhin ang negosyo ko. Kasama na doon ang patuloy kong pag-iimbestiga tungkol sa sikretong organisasyon. Pero kahit malayo ako, tanging si Jessica ang laman ng isip ko. Nag-aalala ako sa kanya. Alam ko na may dinadala siya.

Pagkalapag ng eroplano, diretso agad ako sa mansion ng mga Laviste. Hindi ko na piniling dumaan sa condo. Walang oras para sa pahinga, hindi habang si Jessica ay patuloy kong naiisip.

Si Andrea naman, abala sa kung ano mang “emergency” raw sa kompanya. Kahit kasal na kami, para kaming mga estranghero. At totoo naman, kontrata lang ang bumabalot sa amin. Isang kasunduang walang puso, walang damdamin.

Pagkababa ko ng kotse, agad akong napalingon sa malalakas na yabag mula sa loob ng bahay. Tila ba may tinatakasan ito. Sa paglingon ko, isang anino ang mabilis na lumabas ng mansion, papunta sa kagubatan.

Sinundan ko ito. Habang naglalakad, bigla akong binalikan ng alaala, sinusundan ko ang isan
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci
Bab sebelumnya Bab selanjutnya

Bab terbaru

  • Unstoppable Desire    Chapter 255

    Nick’s POV“Hello, General.”“The mission has completed… Nick, Scarlett were sent to the hospital. She’s with George. Jessica…. ”“No. Just tell me the hospital.” I cut him off. I didn’t want to hear anything else unless it came from her.“Batangas. My men will bring you there...” Malungkot ang tono niya. Mabigat. Para bang… may gustong sabihin.“Salamat. Maraming salamat, General.”Binaba ko agad ang tawag at walang inaksayang oras,.. tinawagan ko si George. Isa. Dalawa. Lima. Sampung tawag. Walang sagot.“Fu**!.. sumagot ka George!**”Tiningnan ko ang orasan. Ilang oras na kaming nasa biyahe. Pagod na pagod na ako, bugbog pa ang katawan, pero wala akong pakialam. Walang tulog. Walang kain. Hanggang makarating ako kay Jessica.“Jess...” bulong ko habang pinipisil ang kamay ko. One hour later.. Ospital sa Batangas“Brrrrrrrrrr—SKRRRT!!!”Mabilis ang preno ng sasakyan. Tumigil kami sa harap ng ospital. Mabilis akong bumaba. Bumungad agad sa akin si George, nakaupo sa malamig na semento

  • Unstoppable Desire    Chapter 254

    George’s POVTulala pa rin akong nakaupo sa sulok ng emergency room habang inaasikaso ng mga doktor si Scarlett. Nanginginig ang mga kamay ko, malamig ang pawis sa aking noo.Ang eksena ng pagsabog... paulit-ulit na gumuguhit sa isip ko. Para akong sinasakal sa bawat ulit nito. Parang sirang plaka, hindi natatapos, hindi humihinto.Pinunasan ko ang luhang hindi pa rin natutuyo sa aking mga mata."Jes... I am so sorry..." mahina kong bulong, halos pabulong sa hangin, kasabay ng pag-ikot ng sakit sa dibdib ko.Bumalik sa akin ang lahat. Lahat ng alaala naming dalawa. Lahat ng sandaling hindi ko kailanman inakalang magiging alaala na lang...Flashback – 9 taong gulang na George

  • Unstoppable Desire    Chapter 253

    Scarlett’s POVMabilis kaming lumabas ni George, halos magkandarapa sa pagtakbo palabas ng kwarto.“Nasaan na si Jessica, George?” tanong ko habang nanginginig ang boses. Ramdam ko ang lamig sa palad ko, at ang kaba sa dibdib ko na parang sasabog.Kita ko sa mukha ni George ang labis na pag-aalala. Pawis ang noo niya kahit malamig ang paligid.“Andito siya kanina” tila sarila ang kausap.“Stay behind me,” utos niya habang dahan-dahan kaming lumabas papunta sa deck.Pagbukas ng pinto, bumungad sa amin ang ilang mga tauhan ng yate, nakaluhod at nakaposas, binabantayan ng SWAT.

  • Unstoppable Desire    Chapter 252

    Jessica’s POVMasakit ang buong katawan ko. Akala ko sanay na ako sa sakit, pero hindi pala. Parang binasag ang binti ko sa lakas ng pagkakasipa. Ramdam ko rin ang pamamaga sa pisngi at labi ko.“Ouch…” Pilit kong itinayo ang sarili ko. Kailangan kong sundan si George… kahit paika-ika.Habang dahan-dahan akong lumalakad papunta sa kwarto kung saan dinala si Scarlett, bigla….“BANG! BANG!” “Aaah!” Napasigaw ako. Tumigil ang puso ko sa gulat. Ang tunog ng putok, sobrang lapit, parang tumama sa pader mismo sa tabi ko.Napakapit ako sa dingding. Nanginginig ang mga kamay ko. Pero hindi

  • Unstoppable Desire    Chapter 251

    Nick’s POV “Saan niyo ako dadalhin?” tanong ko habang patuloy sa pagtakbo ang sasakyan.“Iuuwi na kita,” sagot ng lalaking halatang nasa singkwenta pataas na ang edad.“Bakit ayaw niyo pong magpakilala?”“Makikilala mo rin ako... sa tamang panahon. Ang importante ngayon, masigurado nating ligtas ka.”“Magpakalayo ka muna. Kalimutan mo ang iyong paghihiganti.”Natigilan ako. Kilala niya ako. Alam niya kung sino ako... at kung ano ang nasa puso ko.“P-Paanong...?”“Ang tatay mo ang pumasok sa organisasyon. Kaya siya napahamak. Malaki ang kasalanan niya sa grupo. Pero hindi kontrolado ng organisasyon ang iniisip ng bawat miyembro. Wag mong isugal ang sarili mo... at ang pamilya mo.”“Halang ang bituka ng kalaban mo. Hindi mo sila kayang banggain mag-isa. Sila ay nasa paligid mo, mas marami pa kaysa inaakala mo.” dagdag pa nitoPinakiramdaman ko ang lahat ng sinabi niya. Tumayo ang balahibo ko sa likod ng leeg. Kasama ba siya sa organisasyon?“Ituon mo ang galit mo sa totoong pumatay sa

  • Unstoppable Desire    Chapter 250

    George’s POV Mag-iisang oras na kaming tumatakbo sa gitna ng karagatan. Tahimik ang lahat, tanging alon at tunog ng makina ang maririnig. Hanggang sa may naaninag akong liwanag sa di kalayuan.“Sir, may nakita na kaming isang yate,” sabi ng isang SWAT na kausap ang nasa headquarters.“6 miles away. Let me verify…”“Mukhang may malaking posibilidad na sa yate na 'yon nanggaling ang signal.”“Copy, Sir.”Halos madurog ang aking mga palad sa pagkakakuyom, di ko na maitago ang pag-aalala.“Men, siguraduhin ninyong makalapit tayo sa yate nang hindi tayo napapansin. Remove all signals.”Hindi ko alam kung excitement ba 'to, kaba, o takot. Halo-halo na. Nanginginig ang loob ko.Tumigil ang bangka ilang metro mula sa yate.“Mauuna kaming bumaba, Sir. Dito lang muna kayo,” sabi ng isa.“Sa tubig kami dadaan. Sergeant, ikaw na bahala dito kay Mister David.”“Pwede ba akong sumama?”“Sorry, Sir. Hanggang dito lang po muna tayo. Hintayin natin ang hudyat bago lumapit sa yate.”Labag man sa loob

Bab Lainnya

Anda juga akan menyukai

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status