Share

CHAPTER 3

Author: LeaMirae
last update Last Updated: 2025-07-17 22:59:27

"DRAKE POV"

I silently reading the email that I receive a moment ago. It's been a month since she's gone, at first I really don't give a shit about her. But eveytime that I'm doing my daily routine specially at home, I can't stop thinking about her.

I felt hurt that I can't even explain.

FLASHBACK

I'm on my way home cause it's my birthday today and I want to be with Joy. I just want to get my wallet cause i left it in my room. Pagpasok sa bahay, I immediately open the door and go to the kitchen dahul nauhaw ako.

Papasok na ako sa kitchen ng bumungad sa akin si Claire. With her innocent and bare face.

"Happy birthday hubby!!" She said, until I notice that she have a cake on her hands.

"Make a wish hubby!" Agad niyang sabi.

I don't want to waste my time so I blow the candle immediately.

She smiled. Damn, how can I ignore and hurt a girl like her if she have that fucking smile? But maybe because I have Joy.

"Ano iyong wish mo hubby?!" Kuryusado niyang tanong.

"You want to know?" Napayuko sya.

Fucking Innocent.

"A-Ahh kung pwede sana." Nahihiya niyang sabi.

She always have that attitude when she want to asked something but nagdadalawang-isip sya.

I put my phone on the table and I straightly looked at her face. "I wish that you'd gone, Claire." And after what I said agad agad akong pumunta sa kwarto.

Alam kung iiyak sya.

Agad kong kinuha ang wallet ko at aalis na din sana ng maalala kung naiwan ko ang phone ko. Tsk.

Papalapit na sana ako sa kusina when I heard someone's sobbing and trying to catch her breathe. Lumapit pa ako until i saw Claire laying on the floor, crying and breathing hard while holding my phone.

"Anong pakulo na naman yan at may pa upo upo kapa sa sahig tsked tanga!" Agad kong sabi sa kanya.

"D-Drake.." Nahihirapan niyang tawag sa pangalan ko.

Lumapit ako sa kanya at iniangat ang mukha niya. I was about to shout at her when I saw something in her arm that caught my attention. Umiilaw ito ng pula, at parang nasa loob ng katawan niya?

"What the fuck is this?!" Pasigaw kong tanong

She remained silent and catching her breathe.

I composed myself. Fuck, why do I feel nervous?

"W-What is happening to you Claire?!" I said, my voice is shaking and I i don't know why.

Inangat niya ang kamay niya papuntang mukha ko. When I felt her hands on my face I  don't know but I just want to closed my eyes and feel it forever.

"I-I love y-you Drake.....I-I command m-my promise n-nung b-bata pa tayo." Nauutal niyang saad.

I can't understand what she's saying, dadalhin ko na sana siya sa hospital ng bigla akong natigilan sa sinabi niya.

"And t-that is to m-marry you, and now for the second time Drake. Y-Your wish is my command." Huling salita niya bago pumikit ang mga mata niya.

I felt something that flowing in my checks.

Minutes fast that I found my self panicking.

"Damn Claire wake up!" I nervously said while carrying her.

But fuck she didn't response!

While driving on the way to the hospital, my tears can't stop falling.

Damn. What is the meaning of this?

My hands is shaking, I can feel the nervousness all over my body.

I drive fast until I reach the hospital. I immediately call the nurse to assist her.

"Save her!!" I shouted. What's happening to you Claire?

I don't know what really happened until I remember what I've said before it happens. Is it because of that? 

About my wish? That's not want I meant, hindi ko sya gustong mamatay, ang gusto ko lang mawala sya sa amin para maging masaya kami ni Joy. Napahilamos ako sa mukha ko.

And about what she said, sya ba?

Sya ba ang nawawala kong kaibigan at kababata? Ang pinangakuan kong pakakasalan ko at ako lang ang dapat niyang pakasalan.

Fuck it no!

Si Joy yun, si Joy ang kababata ko dahil sa sinabi niya yun sa akin.

Claire is definitely lying. But,

Why? I felt hurt.

Mga ilang oras na paghihintay ay lumabas ang isang doctor.

"You're the husband right?" I nodded. "She's okay, mabuti at naidala mo sya dito agad." Agad niyang sabi at iniwan ako dahil mamaya niya daw sasabihin ang buong resulta

I was about to enter the room kung saan nandoon sya ng biglang nagvibrate ang cellphone na nadala ko. Joy is calling.

I answered the call and her mad voice echoed. She's fucking angry. Hindi ko na sya pinatapos sa pagsasalita at agad na lumabas sa hospital. I can't stand it if she's mad at me. Tinawagan ko ang Papa ni Claire at sinabi sa kanya ang mga nangyari bago ko tuluyang iwanan si Claire doon.

At yun ang huling araw na nakita ko sya.

Weeks past until I received some emails, naglalaman ng divorce paper namin ni Claire.

I'm shocked.

I was about to call her Dad, dahil hindi na ako pumunta doon. Kahit sabihing asawa ko sya. I really can't, cause Joy is stopping me at may isa pang dahilan.

Tatawagan ko na sana siya ng may nagsend ulit na emails sakin na naglalaman ng isang picture. And that is Claire's,

Dead body.

END OF FLASHBACK

Hindi ako naniniwalang patay na sya. Wala siya sa hospital, sa bahay, pati ang daddy niya ay wala din. Hindi ko manlang nalaman ang dahilan ng lahat at kung ano ang sakit na meron sya.

And fuck! How could I fucking believe it kung walang nangyaring libing?!

Sinubukan kong alamin but someone keeps on blocking my way.

Ayukong isipin pero nasasaktan ako at nawawala ang pag-asa kong buhay pa sya sa tuwing nakikita ko ang picture na may patay niyang katawan. It looks really like her.

The day na malaman ko yun, nagwawala ang sistema ko. Naglasing ako dahil sa hindi malamang damdamin.

I don't love her but why?

Kung may nararamdaman man ako sayo kaya ko ginagawa to ay hindi ko na alam.

Months past since pinahanap ko sya. Pero nagagalit si Joy sa akin dahil nalalaman niya yung mga ginagawa ko and damn I can't bare it if Joy is mad at me. I really don't know what to do.

I take a loud deep breath, now that I'm going to be a father I really need to focus.

I'm sorry Claire but still, I choose Joy and if you're really dead.

May you rest and peace.

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Comments (1)
goodnovel comment avatar
Jenelyn Sechico Rivera
nge,,kapal ng.mukha mo
VIEW ALL COMMENTS

Latest chapter

  • Unwanted Bride    CHAPTER 164

    Tumagal ako sa kwarto niya kahit gusto niya na akong paalisin. I even feed him, hindi niya naman kasi kayang balatan ang mansanas. "Kinakain lang 'to ng may balat, Villamore! Ang arte mo kumain ng mansanas!" Nang makauwi kami sa Pilipinas, ilang linggo ang lumipas ay pinuntahan ko siya. I needed to talk to him, and I saw him in the hospital bed. "Maging ninong ka ng anak ko, Villamore. O kaya kumanta ka sa kasal namin." I asked two things to him, pero bago ko sinabi yun sinabi ko sa kanya na aalagaan ko si Claire at mamahalin siya habang buhay. I told him how much I loved Claire, at kita ko sa mata niya na masaya siyang narinig yun. I told him na hinding-hindi ko siya sasaktan. "K-Kakanta ako sa kasal n'yo." He chose the latter, I was shock that time dahil tinanggihan niya ang una kong inalok. Akala ko kasi ay pipiliin niya ang una pero hindi ko inaasahan ang sumunod niyang sinabi at yun ang pinili nito. Tumagal ako sa kwarto niya kahit gusto niya na akong paalisin. I even

  • Unwanted Bride    CHAPTER 163

    Not until I woke up with her by my side. I thought I was dreaming, akala ko naaamoy ko lang siya, akala ko naririnig ko lang ang boses niya. I cried again with that thought. Umiyak ako habang takip ng palad ang mukha, pinagsisihan kong tinaboy ko siya! Hanggang sa may bigla nalang dumagan sa akin, at sunod kong narinig ang pag-iyak niya, minulat ko ang mga mata at sunod kong nakita ang babaeng mahal ko. Crying in my chest while telling me to remember her. That night, I let myself go back to where I belonged, back to my home. Mugto ang mga mata niya habang nakatingin sa akin ng gabing yun. Damn! She came back to me! She chose me! She came home to me! We let ourselves go back home, to our own home. Sobrang saya ko nang gabing yun, tinanggap namin ang isat-isa. My heart felt lighter, and I told her that I accepted everything, that she was never at fault. She told me everything, and despite my anger, I couldn't help but feel sorry for Drake. I saw how much he loved Claire. Ang

  • Unwanted Bride    CHAPTER 162

    Pinili kong hindi siya kausapin and mourned Kuya's loss instead. All hope of seeing Kuya again was lost. Ang matagal na pag-asang nasa puso ko ay parang sa isang iglap lang ay naglago. I didn't expect to see her standing outside our house the next day. After days of not reaching out to her, God knows how much I missed her, despite my mind telling me she was the reason for Kuya's disappearance. She held Kuya's heart at hindi ko alam kung paano siya haharapin. I walked out expressionless and faced her, at sa tagpong nakita ko siya ay alam ng Diyos kung gaano ko siya kagustong yakapin at halikan lalo na nang makita at marinig ko kung gaano siya nangungulila sa akin. Ilang beses ko pang pinigilan ang sarili kong yakapin siya pabalik nang niyakap niya ako, God knows how many times I silently scold myself not to touch her lalo na ng sunod-sunod siyang umiyak at nabasa ng ulan. Tangina! Hindi ko nga sya hinahayaang mapawisan! But that day, I pushed her away, thinking I didn't tr

  • Unwanted Bride    CHAPTER 161

    Wala na akong maihihiling pa. Ito na ang bagong yugto ng buhay ko, dito ako dinala ng mga pinili ko. At wala akong pinagsisihan. Si Chase ang lalaking mamahalin ko habang buhay. The choices I made brought me here. That's why it's crucial to choose wisely, dahil lagi tayong may pagpipilian. In the battle between past and present, I chose the present. Napangiti ako habang inaalala ang regalong huling ibinigay ni Drake sa'akin. Isang susi. Susi ng bahay kung saan nandoon lahat ng ipininta niya. Kung saan nandoon ang mga ala-ala niya sa'akin. Kung saan niya ibinuhos ang pagmamahal niyang hindi na nasuklian pa. Hindi man maibabalik ang buhay niya...sana masaya siya. Sana siya ang pinakamatingkad na bituin sa langit. Tanaw ko ang kahel na langit. "Drake, even the stars took you away from us, but in our heart, you'll forever stay." Muli akong napangiti. Wala na akong maihihiling pa dahil andito ako ngayon. Masaya at kasama ang taong pinili ko, ang taong mahal ko at mamahalin ak

  • Unwanted Bride     CHAPTER 160

    Tahimik akong umiyak, hinaplos ko ang salamin kung saan tanaw na tanaw ko siya, he just looked like he was sleeping, still handsome."I-I...didn't know I'd see him again...in this situation," I said. I thought he'd get better, and we'd go back to being friends. I thought he'd fight and choose himself. But now, here he was. In his final moment, he chose himself, chose to be at peace. But what I didn't expect was that he'd do it forever, in heaven.Lumipas ang mga araw at ngayon ang araw ng libing ni Drake. Katulad noon ay hindi ko nakita ang pamilya niya. Tumingin ako kay Papa ng hinawakan nito ang balikat ko at tinapik. Agad kaming sumunod ni Chase sa unahan at naunang ihulog ni Chase ang bulaklak na hawak niya. Pero kapansin pansin ang bulaklak na hawak ko, puting Rosas ang sa kanila pero ang sa akin ay pula."You may rest in peace, Drake. Until we meet again." I whispered softly as I kissed the read rose bago ito tuluyang hinulog.Natapos ang libing at wala kaming ibang nariri

  • Unwanted Bride    CHAPTER 159

    Hindi, hindi pa siya patay! Ang sabi ko sa kanya ay magpapagaling siya! Ang sabi niya ay magkikita pa kaming dalawa!Magiging ninong pa siya ng anak ko!Naramdaman ko nalang ang mahigpit na yakap sa akin. "Claire..." Bakas sa boses nito ang nararamdaman niya."A-Ang sabi n-niya mag...magkikita pa kami, gagaling pa s-sya..." Humagulgol kong saad.Hindi pa siya patay! Malakas si Drake! Alam ko yun!"C-Chase..." sunod-sunod akong umiling sa bisig niya.Sinubukan niya akong pakalmahin pero hindi ako natigil. It's like something in my heart is being stabbed, ang sakit! Sana hindi totoo!Paano na ang mga bagay na gagawin niya pa? Hindi naman ito ang bagong yugto ng buhay niya na gusto ko!"Shh....uuwi tayo. Puntahan natin siya." Hinarap niya ako sa kanya.His eyes were also bloodshot. "C-Chase.." Nag-aalalang saad."It's okay, it's okay, baby." pagpapagaan nito ng damdamin ko. "We can make every nights our honeymoon, right?" tumango-tango ako.Muli niya akong niyakap.I cried again in his

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status