"DRAKE POV"
I silently reading the email that I receive a moment ago. It's been a month since she's gone, at first I really don't give a shit about her. But eveytime that I'm doing my daily routine specially at home, I can't stop thinking about her. I felt hurt that I can't even explain. FLASHBACK I'm on my way home cause it's my birthday today and I want to be with Joy. I just want to get my wallet cause i left it in my room. Pagpasok sa bahay, I immediately open the door and go to the kitchen dahul nauhaw ako. Papasok na ako sa kitchen ng bumungad sa akin si Claire. With her innocent and bare face. "Happy birthday hubby!!" She said, until I notice that she have a cake on her hands. "Make a wish hubby!" Agad niyang sabi. I don't want to waste my time so I blow the candle immediately. She smiled. Damn, how can I ignore and hurt a girl like her if she have that fucking smile? But maybe because I have Joy. "Ano iyong wish mo hubby?!" Kuryusado niyang tanong. "You want to know?" Napayuko sya. Fucking Innocent. "A-Ahh kung pwede sana." Nahihiya niyang sabi. She always have that attitude when she want to asked something but nagdadalawang-isip sya. I put my phone on the table and I straightly looked at her face. "I wish that you'd gone, Claire." And after what I said agad agad akong pumunta sa kwarto. Alam kung iiyak sya. Agad kong kinuha ang wallet ko at aalis na din sana ng maalala kung naiwan ko ang phone ko. Tsk. Papalapit na sana ako sa kusina when I heard someone's sobbing and trying to catch her breathe. Lumapit pa ako until i saw Claire laying on the floor, crying and breathing hard while holding my phone. "Anong pakulo na naman yan at may pa upo upo kapa sa sahig tsked tanga!" Agad kong sabi sa kanya. "D-Drake.." Nahihirapan niyang tawag sa pangalan ko. Lumapit ako sa kanya at iniangat ang mukha niya. I was about to shout at her when I saw something in her arm that caught my attention. Umiilaw ito ng pula, at parang nasa loob ng katawan niya? "What the fuck is this?!" Pasigaw kong tanong She remained silent and catching her breathe. I composed myself. Fuck, why do I feel nervous? "W-What is happening to you Claire?!" I said, my voice is shaking and I i don't know why. Inangat niya ang kamay niya papuntang mukha ko. When I felt her hands on my face I don't know but I just want to closed my eyes and feel it forever. "I-I love y-you Drake.....I-I command m-my promise n-nung b-bata pa tayo." Nauutal niyang saad. I can't understand what she's saying, dadalhin ko na sana siya sa hospital ng bigla akong natigilan sa sinabi niya. "And t-that is to m-marry you, and now for the second time Drake. Y-Your wish is my command." Huling salita niya bago pumikit ang mga mata niya. I felt something that flowing in my checks. Minutes fast that I found my self panicking. "Damn Claire wake up!" I nervously said while carrying her. But fuck she didn't response! While driving on the way to the hospital, my tears can't stop falling. Damn. What is the meaning of this? My hands is shaking, I can feel the nervousness all over my body. I drive fast until I reach the hospital. I immediately call the nurse to assist her. "Save her!!" I shouted. What's happening to you Claire? I don't know what really happened until I remember what I've said before it happens. Is it because of that? About my wish? That's not want I meant, hindi ko sya gustong mamatay, ang gusto ko lang mawala sya sa amin para maging masaya kami ni Joy. Napahilamos ako sa mukha ko. And about what she said, sya ba? Sya ba ang nawawala kong kaibigan at kababata? Ang pinangakuan kong pakakasalan ko at ako lang ang dapat niyang pakasalan. Fuck it no! Si Joy yun, si Joy ang kababata ko dahil sa sinabi niya yun sa akin. Claire is definitely lying. But, Why? I felt hurt. Mga ilang oras na paghihintay ay lumabas ang isang doctor. "You're the husband right?" I nodded. "She's okay, mabuti at naidala mo sya dito agad." Agad niyang sabi at iniwan ako dahil mamaya niya daw sasabihin ang buong resulta I was about to enter the room kung saan nandoon sya ng biglang nagvibrate ang cellphone na nadala ko. Joy is calling. I answered the call and her mad voice echoed. She's fucking angry. Hindi ko na sya pinatapos sa pagsasalita at agad na lumabas sa hospital. I can't stand it if she's mad at me. Tinawagan ko ang Papa ni Claire at sinabi sa kanya ang mga nangyari bago ko tuluyang iwanan si Claire doon. At yun ang huling araw na nakita ko sya. Weeks past until I received some emails, naglalaman ng divorce paper namin ni Claire. I'm shocked. I was about to call her Dad, dahil hindi na ako pumunta doon. Kahit sabihing asawa ko sya. I really can't, cause Joy is stopping me at may isa pang dahilan. Tatawagan ko na sana siya ng may nagsend ulit na emails sakin na naglalaman ng isang picture. And that is Claire's, Dead body. END OF FLASHBACK Hindi ako naniniwalang patay na sya. Wala siya sa hospital, sa bahay, pati ang daddy niya ay wala din. Hindi ko manlang nalaman ang dahilan ng lahat at kung ano ang sakit na meron sya. And fuck! How could I fucking believe it kung walang nangyaring libing?! Sinubukan kong alamin but someone keeps on blocking my way. Ayukong isipin pero nasasaktan ako at nawawala ang pag-asa kong buhay pa sya sa tuwing nakikita ko ang picture na may patay niyang katawan. It looks really like her. The day na malaman ko yun, nagwawala ang sistema ko. Naglasing ako dahil sa hindi malamang damdamin. I don't love her but why? Kung may nararamdaman man ako sayo kaya ko ginagawa to ay hindi ko na alam. Months past since pinahanap ko sya. Pero nagagalit si Joy sa akin dahil nalalaman niya yung mga ginagawa ko and damn I can't bare it if Joy is mad at me. I really don't know what to do. I take a loud deep breath, now that I'm going to be a father I really need to focus. I'm sorry Claire but still, I choose Joy and if you're really dead. May you rest and peace."Gusto niyang hanapin ko kayo...ang pamilya niya, at sabihing namuhay sya sa m-maikling panahon. Sinubukan ko kahit pangalan at apelyido niya lang ang gamit ko." humugot sya ng malalim na hininga. "N-Nahirapan ako at ngayon ko lang nalaman dahil tanging yun lang ang alam nya, ang pangalan niya." Pumatak ang luha sa mga mata niya at sa tuwing pupunasan niya ito ay meron na namang susunod. Ramdam ko ang bawat sakit, lungkot at pangungulila sa bawat salitang binitawan niya, sa bawat boses na naririnig ko sa kanya. "Sobrang mahal ko ang Kuya mo, Chase, kaya ginawa k-ko lahat para...p-para mahanap kayong pamilya niya. At...ikaw lang pala ang magiging daan para magawa ko yun, Claire." Nanlalabo ang matang nagtagpo ang tingin naming dalawa at hindi ko alam kung paano ipaliwanag ang damdaming nararamdaman ko ngayon! Hinarap nito si Joy. "Ngayon sa tingin mo, s-sa tingin mo...ate, ha! Sino ang dahilan?" tanong nito sa kapatid. Mapangutyang tiningnan nito si Joy. "Huwag kang magsalita na
Masakit, masakit na marinig kay Allison yun lalo na't alam kong mahal niya ang Kuya ni Chase na walang ibang minahal kundi si Joy, ang ate niya. Sumulyap ako kay Chase at kita ko ang sakit sa mukha niya, sa bawat salitang naririnig niya mula kay Allison. "W-What?.." naguguluhang sambit ni Joy. Bakas sa mukha nito ang pagtataka dahil sa mga narinig maging si Chase ay napapailing na hindi makapaniwala sa napapakinggan. Alam kong mabigat sa kanya ito, ang malaman ang katotohanan sa ibang tao. "Kayo ni Drake noon pero may nangyayari sa inyo ni Chris...mahal ka nya ate, mahal ka ng taong mahal ko! At alam mo yun!" Hinarap niya ang katabi ko. "Inampon ng tita ko si Chris nang makita sya nito sa kalsada, walang malay, may sugat sa ulo at nang magising walang ibang alam kundi ang tanging pangalan at apelyido niya. Sabay kaming lumaki hanggang sa sabay kaming lumipat dito sa manila at nakilala niya ang half sister ko." pagtukoy nito kay Joy. "Mahal ko na sya nang panahon na yun pero ib
Tumagos sa puso ko ang sinabi niya at muli...sinisi ko na naman ang sarili ko. "Bakit? Nakalimutan mo na ba na ang babaeng yan ang dahilan kung bakit hindi mo na makikita pa ang Kuya mo?" "Ate!" Kumuyom ang kamao ko sa narinig at para bang sinipa lahat ng lakas ko nang maramdaman kong binitawan ni Chase ang kamay ko. "Bakit ko nagawa yun? Why did I do all that, Claire? Because I'm jealous! I'm jealous of you! You're rich, you have money, samantalang ako wala!" puno ng hinanagpis niyang saad. "I first saw and met Drake when we were kids, I wanted to be friends with him, but he chose to approach you first! And if I didn't befriend you, I wouldn't have been able to get close to him." sumbat niya sa harapan ko. I wished I'm hearing it all wrong. Inggit? Sa loob ng mga panahong pinagsamahan namin ay hindi ko naisip yun, at kahit pa ngayong malalaki na kami. "You fucking have it all, Claire! Beauty, money, and him. And yes, I considered you as a friend for a short time, but it wasn't
Hawak nya ang kamay ko habang palabas kami ng kwarto, naririnig namin ang iyak ni Zaya kaya dumiretso kami pababa ng hagdan dahil nagmumula ito sa sala. Nakasunod lang ako kay Drake at nakayuko dahil tinitingnan ko ang hagdang nilalakaran ko nang bigla syang mapatigil saktong nakababa kami sa hagdan. Napakunot noo ako dahil hindi sya naglakad ulit at humigpit ang hawak nya sa kamay ko kaya hindi inaalis ang tingin sa kanya ay lumipat ako sa gilid niya. "Chase?" pagtawag ko pero wala sa akin ang atensyon niya at nasa unahan. "Finally!" Nakarinig ako ng palakpak, kusang pumihit ang katawan ko paharap. Then...I saw her. "The one who ruined everything." matigas nitong saad. "Joy..." "Wow! Gulat na gulat ka ata?" Nakatayo sya sa harapan ko ngayon, maayos pero napansin kong parang may nagbago sa kanya at hindi ko lang yun maipaliwanag. "Ilayo mo nga sakin ang batang yan!" "Don't you fucking dare hurt her!" galit na sigaw ni Chase sa gilid ko nang winaksi ni Joy si
Umiling ako. Ngayong gumulo ang utak ko ay hindi ko alam kung sino ba ang dapat paghinalaan. "W-Wala akong ginawa..." pangungumbinsi ko sa kanya. "I know, baby. But I have...someone in mind." Gulat akong napatingin sa kanya. "S-Sino?" Bumuntong-hininga sya at sumubsob sa tyan ko, pinulupot ang mga kamay sa bewang ko, kusang bumalik sa paghaplos ng buhok nya ang kamay ko. Siguro kung wala akong ibang iniisip ay matutuwa ako, pero ngayon, hindi. "I'll take care of that, baby." Muling umangat ang tingin nito saakin. "But for now, you need to answer your Manager's email, I'm sorry nakita ko sa notification mo." he said before giving me the phone. Umupo ako sa tabi niya at kinuha yun sa kamay nya. He looked at me intently. Ngayon lang nagkasignal at alam kong galit na sa akin ang manager ko at hindi nga ako nagkamali ng mabasa ang sunod-sunod na reklamo nya, kesyo nasaan na daw ako. Hindi ko maiwasang malungkot habang nagtitipa ng mensahe. I loved my job so much but now I needed t
Nakakaramdam na din ako ng gutom lalo na sa naaamoy kong fried rice ni Tita Alma, pinigil ko lang talaga ang sarili ko dahil gusto kong makasabay si Chase. Bumalik ako sa kwarto para gisingin sya, hinahaplos ko pa ang tyan ko dahil nagugutom na talaga ako. Maliit pa man at halos hindi pa halata pero pakiramdam ko malaki na sya sa loob ng tyan ko. Hindi pa din ako makapaniwala na nakabuo agad kami, talagang tinotoo nga ni Chase ang sinabi niya. Hindi ko din naisip na baka buntis ako noong hindi ako dinatnan, ang buong akala ko ay delayed lang ako pero buntis na pala. Pumasok ako ng dire-diretso sa kwarto nang bigla akong napatigil sa kinatatayuan. Hawak ni Chase ang cellphone ko habang nakatayo sa gilid ng kama, tabi ng bedside table dahil doon ko yun nailapag kagabi. "C-Chase..." pagkuha ko ng atensyon nya. Maliit akong humakbang palapit sa kanya pero agad na naman akong napatigil nang humarap saakin ang hindi niya maipintang mukha. I suddenly felt a lump in my throat. What h