Share

Kabanata I

Author: Hiraya_23
last update Last Updated: 2025-07-31 12:52:25

Hyeanna Reign's POV

Halos maibato ko sa inis ang phone ko nang mabasa ko ang message na galing sa boyfriend kong si Kier.

Tonight is our elementary reunion, and nangako siyang sasamahan ako as my date. Pero bigla akong nanlumo nang mabasa ko ang message niya.

An'ya'y hindi siya matutuloy, wala daw kasing kasama ang nakababatang kapatid niya sa bahay nila. Actually okay lang naman sakin eh, naiintindihan ko naman siya. Kapatid niya yun eh.

Ang kinaiinis ko lang ay malapit na akong malate sa party. Wala kasi akong masasakyan, dahil bukod sa wala si Kier ay dala rin ni kuya Reigh ang sasakyan namin and besides hindi pa naman ako marunong magmaneho.

Biglang nagring ang phone ko kaya agad akong napatingin.

Zandrie's Calling— my bestfriend

Napangiti ako at nakaramdam ng kaunting pag-asa kaya agad kong inaaccept ang tawag niya.

"Hello, Drie..." bungad ko.

"Hello Reign, itatanong ko lang sana kung andyan pa si Reigh?" Tanong ni Zandrie mula sa kabilang linya.

"Ah, nakaalis na siya kanina pa, nga pala—" alam ko kasing may lakad din sila ngayon kaya magbabakasakali lang ako kung pwede ba niya akong samahan. I think he'll choose me over kuya naman eh.

"ano yun?" tanong niya.

"pwede mo ba akon samahan sa reunion namin, please?" sabi ko na may halong paawa effect sa boses ko.

"Anong oras ba?" tanong niya, kaya agad akong napangiti. Sabi na eh. He'll choose me. Mas mahal niya ko kesa sa kuya ko.

"8 magsa-start ang program and it's already 7:43 in my watch. Hindi kasi pwede si Kier at nakaalis na si kuya dala yung car kaya wala na akong masakyan." Pagpalaliwanag ko.

"Okay! okay, wait me there and I'll pick you up." anito, "Yes!" I said out of excitement

"Thankyou Drei! You are really my best of best friends." masaya kong sabi. Narinig ko siyang mag chuckle sa kabilang linya.

We ended the call and I decided to go downstairs at doon siya hintayin.

Maya-maya pa ay narinig kong may bumusinang sasakyan kaya agad akong lumabas.

Sumalubong sakin si Zandrie na ang lapad ng ngiti.

"nginingiti mo?" tanong ko habang mapatawa ng mahina.

"Bawal ba? naku pasalamat ka at ginawan kita ng pabor!" He smirked. "Get in, magandang binibini." anito at pinagbuksan ako ng pinto. Si-nway niya pa ang kamay niya na parang isa siyang kawal at ako yung prinsesa. Jusme. Nakakarindi tong iniisip ko.

"Daghag salamat, ginoo." Pilyong sagot ko at pumasok na sa kotse.

Pagkatapos ay agad siyang tumungo sa kabilang side at pumasok sa driver's seat.

"Yung seatbealt mo, binibini." anito habang inaayos din ang seatbealt niya. Nagseatbealt ako at umayos ng upo.

"Here we go." muli niyang sambit bago tuluyang in- engene ang makina.

Napatingin ako sa kanya ng nagsimula siyang magdrive, he's wearing black t-shirt at kupas na reap jeans and coated with his black leather jacket na fashion style niya na yata. Kapansin-pansin ding wala ang helera ng peircing sa tenga niya at maayos ang pagkakasuklay ng kan'yang buhok.

"Matutunaw ako niyan," napabalik ako sa realidad ng nagsalita siya kasunod ng mahinang pagtawa.

"Kung wala kang boyfriend, iisipin kong ginagahasa mo ko sa isip mo." Anito habang patawa-tawa. Napakunot-noo ako sa sinabi niya.

Aba ang kapal ng mukha ng bestfriend ko. Para naman mukha siyang masarap kung magsalita.

Tiningnan ko siya ng malagkit at hinampas sa balikat.

"I'm not cheater and I'm not rapist." I said and rolled my eyes bilang tugon sa joke niyang medyo creepy.

"Hahaha pikon!" anito na parang inaaasar pa talaga ako.

"Whatever Drie!" bulyaw ko at nagpout.

Hindi naman kalayuan ang venue ng event namin kaya mabilis kaming nakarating.

"We're here," an'ya at naunang bumaba para pagbuksan ako pinto.

"Thankyou ulit," sabi ko bilang pasasalamat saka bumaba ng sasakyan.

Buti nalang talaga at mabilis kong napakiusapan si Drie— hindi pala ako nakiusap, he agreed in instant. But I'm really thankful he's my bestfriend.

"Walang anuman binibini, basta ikaw. Nga pala, just call me kung magpapasundo kana." Paalam niya at akmang papasok na sa kotse.

Napakunot at noo ko at agad na sumunod at humarang sa pinto ng driver's seat.

"Hindi ka sasama sa loob?" Taas kilay kung tanong.

"Nope, hindi naman ako invited d'yan and look at my attire," he chuckles "...basag trip yun sa napakaganda kong kasama pag nagkataon."

Napaisip ako, may point nga siya. I'm wearing this black off shoulder dress with a black heals and him? All black din pero parang gangster ang atake.

"I don't care, samahan mo nalang ako sa loob. Please..." I pouted at nagpacute pa ng kaunti, "Wala akong kasama, pano kung may mangyaring masama sakin..." I said while repeatedly touching the tip of my pointer finger together atsaka nagpout ulit.

Sa'n na naman kaya ang gagala-an neto at nina kuya? Parang hindi ko yata mapipilit na samahan ako.

"Please..." sabi ko habang naka puppy eye pa. Sige tumanggi ka at mag fefriendship over tayo.

"Haysssst!"

"Please..." ulit ko.

"Okay fine!" an'ya na ikinalapad ng ngiti ko.

Finally, pumasok na kami sa loob. And guess what, pinagtitinginan kami sa matchy matchy color naming outfit na parang sa burol ang punta.

Kaya hindi ko nalang pinansin at lumapit na kami sa isang table kung sa'n nando'n ang mga elementary friends ko.

"Hello, guys!" Bati ko kaagad sa kanila.

Napatayo naman ang mga girls at nakipagbeso beso sakin.

"Long time, no see ah. Ang ganda mo parin." rinig kong sabi ng isa kong kaklase na hindi ko na matandaan ang pangalan.

"I know, and I always be." Sabi ko in my highest level of confidence sabay flip ng hair ko. Napansin kong napachuckle si Zandrie sa ginawa ko. Tama naman kaya! "Bakit hindi bako maganda, para sayo..." mahinang bulong ko na hindi niya yata narinig dahil walang reaksyon ang mukha niya.

"Upo muna kayo," aya ng isa ko pang classmate.

Kaya agad na inatras ni Zandrie ang upuan at inalalayan akong umupo saka siya umupo sa tabi ko.

"Ang sweet ng boyfriend mo," bulong ni Yassy na pinakaclose ko dati.

"He's not my boyfriend!" sabat ko kaagad. At bago pa sila mag-isip ng kung ano-ano ay pinakilala ko si Drei as bestfriend ko.

"Sure kang bestfriend mo yan? So pwede mo 'kong ereto?" Bulong ni Yassy habang ngingiti-ngiti pa.

Hala? Type niya si Drie eh mukhang mapulot ko lang sa kanto eh.

"Taken na'ko miss." Halos matawa ako ng biglang sumagot si Drie na narinig pala ang bulong ni Yassy.

Taken daw? Eh wala nga siyang girlfriend, at parang tatandang binata na.

Marami pang naging pag-uusap sa table namin, about relationship, proffesions at kung ano ano pa.

And then after a minute the party officially started. May nagsasayawan, nag-iinuman at naglalandian. Everyone looks so happy and chill.

And guess what? Yung Zandrie na ayaw akon samahan kanina is sobrang nag-eenjoy yata kakadisco sa gitna at parang pinag agawan pa ng mga elementary friends and classmates ko.

Napachuckle nalang ako at tinungga ang wine na iniinom ko hangang sa maubos ito.

Napatingin ako sa phone ko. Medyo nalungkot ako ng makitang walang message na galing kay Kier. Wala ba siyang balak kamustahin ako? Kung nakapunta ba ako? Or kung sino yung kasama ko?

It's been 3 hours passed at hindi man lang talaga siya kumontak. Napasinghap nalang ako saka binalik ang phone sa pouch ko.

"Hey Reign, want more drinks?" napatingin ako sa nagsalita. It's Quaqin. Nakatingin siya sakin habang inaabot ang baso ng beer.

"Oh sure," sagot ko at tinanggap ito. Umupo siya upuan sa harap ko. Since nasa dance floor lahat ng kasama ko ay medyo nailang ako sa presence ni Quaqin, ohh crap. He's my elementary to highschool stalker.

"Naku baka pinag-iisipan mo na naman ako ng masama ha? Nakamove on na ako sayo. Mangangamusta lang eh." anya na umaktong nagtatampo.

"Geeez!" I slightly chuckles, "eto maganda parin." yun nalang ang naisagot ko at tinungga ang beer na inabot niya.

"Oyyy! dahan dahan lang." saway niya pa ng makitang ininom ko ito ng straight. Pero dahil sa nagmomment ako ay hindi ko siya pinansin.

Ang totoo kasi, gusto ko nang magtampo kay Kier, pero syempre alam kong valid yung reasons kung bakit hindi ko siya kasama ngayon.

Kakaisip ko kay Kier ay hindi ko namalayang parami na ng parami ang naiinom ko. Maya-maya pa ay naramdaman ko ang pag ikot ng paningin ko.

Hanggang sa nadatnan ko nalang ang sarili ko na nakisayaw na sa dance floor at may hawak na namang baso ng beer.

Ilang minuto pa ang lumipas at tila wala na ako sa sarili.

______________

Nakakasilaw, kaya't kinurap kurap ko muna ang aking mga mata bago tuluyang iminulat. Napatingin ako sa paligid, bukas ang bintana na katabi nitong kamang kinahihigaan ko kaya't derektang tumatama sa akin ang sinag ng araw.

Akmang tatayo ako ng naramdaman ko ang kirot ng sentido ko. Napakabigat din ng katawan ko na para bang ilang beses akong binugbog ng nakaraang araw.

Nilibot ko ang aking paningin sa kwartong kinaroroonan.

"Holy Shit," mura ko ng mapagtantong wala ako sa kwarto ko.

Kaninong kwarto to? Paano ako napunta rito?

And...

Agad kong tiningnan ang sarili ko sa ilalim ng kumot.

Fuck! I'm wearing nothing!

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • Unwanted Husband   Kabanata XXI

    Aayusin ko muna ang lahat sa amin ni Zandrie.Tumingin lang sa 'kin si Kier, "Maghihintay ako." saad niya bago tuluyang umalis.Muli na namang dinurog ang puso ko, ang sakit makitang naglalakad siya palayo sa 'kin.Nang tuluyan ng makaalis si Kier ay bumaling ako kay Zandrie."Pinaglalaruan mo ba ako?" agaw kong sigaw sa kan'ya."What? No!""I-I just wanted you to—""To be happy Zandrie? Pero hindi mo parin ako ibabalik sa kan'ya. What the fuck is this Zandrie? Para saan 'to? To remind me na kahit nasa tapat ko na si Kier hindi mababago ang katutuhanang kasal ako sa 'yo gano'n ba?" sunod sunod na tanong ko. Hindi ko na naman mapiligilan ang pag buhos ng mga luha ko."Shit! No Reign," nasapo niya ang noo niya. Palakad lakad na parang naguguluhan.He brushed his hair pagkuwa'y lumapit sakin, ipanatong ang dalawa niyang kamay sa balikat ko."Free me Zandrie!" matigas kong saad habang matalim na nakatitig sa kan'ya.He chuckled bitterly, "I'm not gonna let you go! Specially I'm not letting

  • Unwanted Husband   Kabanata XX

    No. Hindi pwedeng mawala ulit sa 'kin si Kier. Sobrang tagal kong hinintay ang pagkakataon na 'to. Ang makita siya ulit. Kaya hinding-hindi ako papayag na mauwi nalang sa wala ang chance na 'to. "Zandrie, ano ba? Bitiwan mo ko!" usal ko. Pinipilit na makawala sa yakap niya para mahabol ko si Kier. Kailangan kong maayos ang lahat sa 'min. Marami pa akong gustong sabihin."Reign," narinig kong saad niya at hinigpitan ang pagkakahawak sa 'kin. Fuck him! Kailan ba niya matatanggap na kahit buntis ako sa kan'ya, hinding-hindi ko siya kayang mahalin. Na kahit buntis ako sa kan'ya si Kier ang hinahanap-hanap ko."Zandrie please, hayaan mo naman akong maging okay! Hayaan mo naman akong maging maayos at masaya!" sigaw ko sa gitna ng paghikbi. Narinig kong napalunok siya ng laway, bahagyang kumakalas ang yakap niya sa 'kin hanggang sa tuluyan na niya akong mabitawan. Dapat lang! He has nothing to hold on. Mabilis akong tumakbo para habulin si Kier, saktong nasa baba pa siya kaya't mabilis an

  • Unwanted Husband   Kabanata XIX

    "What happen? You should be happy right?" mahinang saad niya. "Kier you knew that I'm not gonna be happy if its not you. Please hear me out now." This is my chance to explain everything. I want to tell him how much I regretted this mistake."Even if mag-explain ka, you're already married." saad niya. Mahina pero halatang may lungkot sa bawat salita."We'll file an annullment. Please Kier. Pakinggan mo ko," tumingin siya ulit sa'kin at hinawakan ako sa pisgne."Do you still love me?" seryosong tanong niya, titig na titig ang mga mata niya sa 'kin. Mahina ang boses niya, sapat lang para marinig ko pero parang biglang tumatahimik ang mundo— tanging kabog ng dibdib ko at boses lang niya ang tanging ingay na naririnig ko."Yes, Kier. Ikaw lang ang minahal ko." agad na sagot ko. Confirming him. Na kahit kasal na ako kay Zandrie ay sa kan'ya parin tumitibok ang puso ko. Na kahit magkakaanak ako kay Zandrie ay sa nasa kan'ya parin ang pagmamahal ko."Then come with me. Sumama ka sakin." hina

  • Unwanted Husband   Kabanata XVIII

    Zandrie's Point Of View Hindi ko alam kung tama ang naging desisyon ko. I know, nagpapakamartyr ako dahil sa ginawa ko but still I don't want to hand her over him. Hindi ko kaya. Mahal ko Reign, pero hindi ko kayang basta-basta nalang siyang isauli sa ex niya. Asawa ko na siya. But shit! Ano ba tong ginagawa ko? Dahan-dahan kong binuksan ang pinto, naroon siya. Nakatalikod lang siya sa'kin but I know she's crying again. She's suffering, and I need to stop her from being stressed right now, even if it hurts my ego. "Reign," tawag ko sa kan'ya pero hindi siya sumagot. Ano bang aasahan ko? I'm just his unwanted husband. "Reign." tawag ni Kier sa kan'ya na nasa likod ko. Pinilit kong maging kalmado, h'wag magpadala sa emosyon ko at selos— kasi ako naman ang nagdala kay Kier dito. Agad na lumingon sa gawi namin si Reign. Her face was shocked. Nanlalaki ang mugto niyang mata. But I can clearly see her excitement. Shit! Parang tinurok ng milyon-milyong karayom ang puso ko. Naiyukom ko

  • Unwanted Husband   Kabanata XVII

    Zandrie's POV She run. After all my efforts, tumakbo lang siya. Humihikbi na parang gusto na talaga niyang takasan ang mundo —takasan ako. Gusto niyang ilayo ang sarili niya sa'kin, kahit pa dito. Sa madilim at mabuhanging dalampasigan, na taning liwanag nalang ng buwan at ng mumunting apoy sa siga namin ang nagbibigay liwanag sa lugar. "Hey, Reign!" tawag ko at agad na tumayo. Agad akong sumunod sa kan'ya, kahit pa hindi ko alam kung sa'n siya pupunta. Hindi rin nagtagal ay naabutan ko siya, she's crying. Her hands are covering her face, pero hindi no'n naitatago na wala talagang silbi ang mga effort na ginawa ko. Na kahit anong gawin ko hindi niya ako makikita bilang asawa niya. Hindi niya nakikita na mahal ko siya, it's always Kier, never me. I tapped her shoulder, pero agad niyang winakli iyon, "Don't touch me, Zandrie." She said. Tumingin sa akin, revealing to me her tears, revealing how much she's hurt. Bakit ang sakit? Makita mo yung taong pinaglalaban mo na t

  • Unwanted Husband   Kabanata XVI

    Reign's POV “Palagi kang kumain ng mga masusutansyang pag-kain Mrs. And stay away from your source of stress," napatingin ako kay Zandrei na nakatayo sa likuran ko na parang kinakausap ko siya ng tahimik gamit ang mga titig, 'layuan daw kita.'"Yes po. Thank you po Doc."Pasasalamat ko, ang totoo'y nag-alala ako sa baby ko. Baka lumaki siyang iyakin, dahil puro iyak ako. Minsan pinipigan ko naman talagang lukubin ng lungkot pero hindi ko talaga naiiwasan, lalo na kapag pumapasok sa isip ko si Kier. Nag paalam na kami sa OB ko at nauna na akong nag lakad habang nakasunod lang sa likod ko si Zandrie.Pumasok na ako sa sasakyan at gano'n din siya. Walang salita ang namagitan sa aming dalawa habang bumabyahe, pero teka? Parang hindi yata ito ang daan pauwi sa bahay namin."Sa'n mo ko balak dalhin, Zandrie? Ano ba pagod ako!" imik ko. Ngumiti lang siya bilang sagot.At dahil ayaw kong i-stress ang sarili ko kay kumalma ako at hindi nalang din siya napansin. Sinaksak ko nalang sa taenga k

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status