Hindi makatulog ang Felicity buong gabi.Hindi siya makatulog nang paulit-ulit, at lagi niyang kinuha ang kanyang mobile phone paminsan-minsan at paulit-ulit na tiningnan ang mga larawan ni Marco.Sa wakas, alas-dose ng hapon, hindi niya maiwasang i-dial ang numero ni Marco.Ang ibang partido ay hindi makatulog, ngunit sumagot sa loob ng ilang segundo."Ano ang nangyayari?" Ang magnetic na boses ng lalaki ay tunog ng mabuti, at hindi ko alam kung kailan naging mas magaan ang Felicity dito.Nagtago si Felicity sa kama, kinagat ang kanyang braso at chokingsa kahirapan,"Marco, sobrang miss na kita."Gusto kong makasama, gusto ko siyang makita.Isipin na gaganapin siya tuwing gabi upang matulog tulad ng dati.Tinakpan ni Marco ang kanyang mobile phone at tiningnan si Diana, na hindi pa natutulog, "Lalabas ako at tumawag."Agad na nagkunwari si Diana na bulag at patuloy na sumigaw, "Marco, huwag kang pumunta, Marco wala akong makita, huwag mo akong iwan."Sinabi ni Marco, "Nasa kanan ako
Tutulungan siya?Nagmamadali na pinunasan ni Felicity ang luha mula sa kanyang mga pisngi, lumingon upang tumingin sa lalaki sa mga hakbang na may poot, at sumigawgalit,"Kailangan mo bang hawakan siya nang mahigpit upang matulungan siya, kailangan mo bang halikan siya?" Huminto siya. "Marco, malinaw na nasa kanya ang iyong puso, inamin mo na gusto mo ng magagandang kababaihan, walang mag-iisip na scum ka, dahil iyon ang kalikasan ng iyong lalaki."Gusto mo lang siya, kung hindi, hindi mo siya ibabalik. Ito ang aming silid ng kasal, ang silid ng kasal na binili mo sa akin, nakikita mo bang kapana-panabik na gawin ang mga bagay na iyon sa ibang mga kababaihan sa iyong silid ng kasal?"Felicity."Malinaw na kinuha ni Marco ang kanyang mga salita, "Tila hindi ka kailanman nagkaroon ng mahabang memorya, dahil gusto mong maging malandi nang labis, pagkatapos ay pumunta ka, huwag mo akong ibalik kapag umalis ka."Galit talaga siya, at nakakatakot ang kanyang katawan. Ngayon lang dahil mal
Ang pakikinig sa ilang mga salita na lumabas mula sa bibig ni Marco, ang tinig ni Felicity ay tulad ng sampung libong mga arrow na tumusok sa puso, at ang kanyang dibdib ay naghihirap sa sakit.Hindi siya komportable.Ang lalamunan ay namamaga at masakit na hindi ko masabi ang isang salita. Ang buong katawan ay paralisado at dahan-dahang squatted, kulot sa lupa, desperadong hindi alam kung ano ang gagawin. Inihiwalay siya ni Marco ngayon, ano ang dapat niyang gawin sa sanggol sa kanyang tiyan sa hinaharap?Ang Felicity ay nakakulong doon at humihikbi, talagang hindi nagkakaroon ng lakas ng loob na sagutin ang tao sa telepono.Ang malamig na magnetic na boses ni Marco ay muling dumating."Felicity, bibigyan kita ng sapat na seguridad sa pananalapi, at hindi kita iiwan sa hinaharap."Pinilit ni Felicity na palayain ang kanyang emosyon, kahit na ang mga luha ay tulad ng mga perlas na may nasirang mga thread.Ngunit hindi niya maiwasang mapasigaw ang sarili, at sinabi sa isang madugong
Inutusan muli ni Marco na ayusin ang mesa at karaniwang kumakain si Felicity.Ngunit nang makita na si Felicity ay hindi lamang kumakain ng mas kaunti, ngunit hindi rin nais na humawak ng isang chopstick para sa maraming pinggan, nagtanong siya nang nag-aalala, "Bakit hindi ito pampagana?"Umiling iling si Felicity. "Kung gayon paano ka kumakain ng kaunti?""Kumakain ako ng mas maraming prutas."Sinasabi na, kinuha ni Felicity ang fruit plate at kinain ito sa isang malaking gulp.Si Marco ay matikas na kumuha ng isang piraso ng steak sa kanyang bibig, at pagkatapos malunok ito, tiningnan niya muli si Felicity at sinabi, "Bumalik ka sa akin pagkatapos kumain?"Tumango si Felicity, tulad ng isang mabuting sanggol, "Magandang ~ ~" "Huwag gumawa ng problema sa hinaharap.""Hmm."Tumango pa rin siya.Biglang nag-iisip ng isang bagay, itinaas ni Felicity ang kanyang mga mata upang tumingin sa kabaligtaran ng lalaki, at nagtanongsa isang mababang tinig,"Marco, hindi mo ba talaga ako kail
Umakyat si Marco sa itaas at bumalik sa silid, at nakita si Felicity na nakahiga sa kama, dalawang maliit na maikling binti na nagba-bounce sa gilid ng kama, na parang pinagsisikapan ang kanyang sama ng loob.Lumakad si Marco at nagsalita, "Galit ulit?Si Felicity ay hindi nakataas ang kanyang ulo, ang kanyang mga binti ay nagba-bounce ng ilang beses, at nagalit siya pabalik: "Hindi.""Maayos kung hindi."Si Marco talaga ay walang pasensya na pahintulutan ito at iyon.Lumingon siya at pumasok sa balabal upang magbago.Ang Felicity ay hindi nakarinig ng isang tunog sa loob ng mahabang panahon, at dahan-dahang tumagilid sa kanyang ulo upang hanapin ang pigura ni Marco.Pagkakita sa kanya sa balabal, dahan-dahang tumayo siya at sumandal sa dingding, at tinanong sa isang mababang tinig, "Lumabas ba si Marco?""Well, pumunta sa kumpanya." Tumahimik si Marco sa pagkilos ng pagtali sa kanyang kurbatang, at tiningnan si Felicity, "Halika rito."Masunurin na lumakad si Felicity at tumayo sa h
Ang address na ipinadala ni Angela ay nasa isang ordinaryong KTV, at hindi nais ni Felicity na sumakay ng taxi nang direkta.Sa paghahanap ng pribadong silid na sinabi ni Angela, itinaas niya ang kanyang kamay upang itulak ang pintuan.Mayroon lamang isang Angela sa madilim na pribadong silid, at nang makita niyang darating si Felicity, mabilis siyang bumati sa kanya."Narito ka."Tumango si Felicity, kinuha ang regalo na dinala niya mula sa kanyang bag at ibinigay ito kay Angela, "Maligayang kaarawan."Tumingin si Angela sa regalo at nag-atubili sandali bago ngumiti ng mapait atsinabi, "Salamat, halika at umupo ka, inutusan ko ang lahat ng alak, ikaw lamang ang sasamahan ko ngayon, at pareho kaming hindi lasing o bumalik."Nang makita na talagang maraming binuksan na alak sa talahanayan ng kape, sinabi ni Felicity nang umupo siya, "Ako ay alerdyi sa alkohol at hindi makakainom ng alkohol." Talagang buntis at hindi maiinom. Nagbago ang mukha ni Angela, "Kaya, ano ang inumin?"Umilin
In broad daylight, someone dared to find trouble with the people around Marco without fear of death.It's really impatient to live.Without asking more, Marco looked at the office door, "Leo, pumunta ka rito."Agad niyang itinulak ang pintuan, yumuko, "Pangulo." "Pumunta at siyasatin kung ano ang nangyari sa babae na ito nang lumabas siya ngayon, at bigyan mo ako ng mga resulta sa gabi."Nang tumango si Leo at malapit nang magretiro, sinabi ni Felicity na masigasig, "Sa Enchanted KTV, kung hindi mo talaga malalaman, maaari kang pumunta at tanungin ang aking kasama sa silid na si Angela, ngunit huwag ilantad ang aking pagkakakilanlan sa kanya, sinabi mong pulis ka, dapat siyang makipagtulungan sa iyo."Naiintindihan ni Jantesuke, at malumanay na isinara ang pinto at umalis.Inalis ni Felicity ang kanyang tingin at inilagay muli sa mga bisig ng lalaki, hinawakan ang kanyang leeg ng parehong mga kamay.Paalalahanan siya ni Marco, "Huwag hulaan ang anumang bagay nang walang katibayan."H
Sa pangalawa nang hinalikan siya ni Diana, iniwasan ito ni Marco ng isang itim na mukha.Tumingin siya sa babaeng katabi niya at nagtanong, "Maaari mo bang makita?" Nag-panic si Diana, at sinabi na may mahinang puso, "Hindi, hindi.""Kung hindi, huwag lumipat, manatili, magbabago ako sa aking bahay."Sinasabi na, tumayo si Marco at ibinaba si Diana at strode sa itaas.......Sa silid, galit na sinaktan ni Felicity ang unan sa lupa, at muli niya itong hinapak.Anong uri ng saloobin si Marco ngayon, malinaw na nasiyahan si Diana na nakasandal sa kanya.Ano ang sasabihin upang mapaunlakan siya, para lamang makagawa ng pinsala na dulot sa kanya, sa kanyang opinyon, hindi mapigilan ni Marco ang tukso ng magagandang kababaihan.Sapat na, ang mga kalalakihan ay pareho, ngunit ang sinumang babae na kumuha ng inisyatibo, hindi sila tatanggi. Nagalit si Felicity, at humakbang siya sa unan sa lupa nang ilang beses.Sa pintuan ng silid, ang mainit na tinig ng lalaki ay mahina, "Problema ulit?"P