CHAPTER 4

VICTORIA’S POV

“Perfect! Good job!” a director exclaimed as he clapped his hands in delight.

It was seen on his face that he likes my performance. I also can't deny that, because I did my best. I have a thirty-minute break to rest. I still have a hangover from last night.

I don’t know why my manager didn’t tell me about this. I am not ready yet but because I’m the queen of show business, I can still manage even if I am not feeling well.

“Iya, are you okay?” Eliz asked while preparing her things.

I just ignored her and tried to sleep when the door slammed suddenly which is the reason why my rest was interrupted. I took a deep breath before I slowly opened my eyes.

Who the hell is that person? She's so brave to ruin my rest! I slowly turn around and give death glares to that person. 

“I-I’m sorry, Miss Victoria,” a woman said stammering while in a state of shock.

I ignored her apology, as Eliz tried to keep me calm.

“Iya, kumalma ka. Nandito ang ibang fans ni Ariadna,” sabi niya habang alanganing nakangiti sa akin. Tiningnan ko naman siya ng seryoso dahilan para mas lalo siyang ngumiti. Dahil alam niyang ayoko sa lahat ang nasisira ang pahinga ko. 

“Smile,” nakangiting sambit niya pa habang nakangiti sa akin. Mas lalong naningkit ang mata ko sa ginawa niya.

“Okay lang yon,” nakangiting sambit ni Eliz at nagbago bigla ang expression ng mukha niya kaya naman muli akong tumingin sa kausap niya.

“Sorry again for what my assistant’s did,” nakangiting sambit ni Ariadna habang nakatingin sa akin. 

Hindi ako ngumiti sa kaniya at nanatili akong nakatingin sa kanila.

So, assistant pala niya ang taong sumira ng pahinga ko? Instead of losing my temper and just following what Eliz said, the anger I felt increased even more.

Mabuti na lamang at umalis na sila kaagad dahil baka kung ano pa ang masabi kong hindi kaaya-aya. Narinig ko ang paghinga ng maluwag ni Eliz.

“Mabuti naman at di na siya nagtagal dito. Kinakabahan ako bigla sa iyo,” sabi niya habang ipinagpatuloy ang pag-aayos ng gamit niya.

“Good for them,” I said before I went back to bed. I was about to close my eyes when suddenly someone shouted. I took another deep breath because I had very little patience left.

“Victoria, here’s your food,” narinig kong tawag ni Tita Xandra. Kaya biglang nawala ang galit ko dahil sa narinig ko.

“Pagkain lang pala ang makakapagpawala ng galit ni Miss Victoria,” sabi ng isang producer kaya naman bigla akong nahiya dahil sa napansin niya.

Kakain na sana ako ng biglang tumunog ang cellphone ko kaya naman napatingin ako doon maski sila ay natigilan nang may tumawag sa akin. Nang kuhain ko iyon ay agad kong nakita ang name ni Walter.

Napa-irap ako bigla. Pinatay ko ang tawag bago ako nagsimulang kumain. Galit pa rin ako sa kaniya. Tatawag lang siya kapag na-aalala niya na may girlfriend siya. Did he forget about me? He made a promise that he would come to me but not once did he fulfill anything there.

I resumed eating again as my cellphone rang. It's a bit of a waste of patience. I decided to answer it even though I was mad.

“What do you need?” I asked coldly.

“I miss you, Babe. Are you still mad at me? By the way, what are you doing right now?” tanong niya pa kaya mas lalong tumaas ang kilay ko.

“As if you care what I’m doing to myself?” mataray na tanong ko sa kaniya habang hindi pa rin naalis ang pagkataas ng kilay ko.

“You are still mad at me. I’m sorry, Babe,” sabi niya pa. Muli na namang umirap ang mata ko sa sinabi niya.

Binobola na naman ako ng lalaking ito. Pasalamat siya at walang tao gaano rito dahil bawal nila malaman na may boyfriend ako.

"Do you need anything? Because I need to go," mataray na sambit ko kahit na ang totoo kakain lang naman ako.

“Babe wait. Let’s talk,” sabi niya pero mabilis ko rin iyong pinatay at muling bumalik sa pagkain. Lahat sila seryosong nakatingin sa akin bago nagpatuloy sa pagkain. 

Seryoso akong kumain hanggang sa matapos ay wala akong imik. Natapos ang buong break ko nang hindi ako nakatulog. Babawi na lang ako mamaya sa biyahe. It’s already one in the afternoon. Kaya may time pa para makapaghinga ako mamaya bago ako um-attend sa fan meeting ko.

Fast forward

“Iya.” Napalingon ako nang may tumawag sa akin. Nakita ko naman si Leane na may dalang envelope kaya naman napataas ang kilay ko nang makita ko iyon. 

“Pinapa-abot ni Tita X,” sambit niya pa bago iniabot ang brown envelop sa akin. Nagtataka naman akong kinuha ko iyon bago ko binuksan at binasa.

Natanggal ko bigla ang sungglasses ko nang makita ko ang laman noon. Pictures ko kasama ang isang lalaki at guess what? Nasa bar ako noon.

“Anong laman niyan?” nagtatakang tanong niya habang sumilip sa picture na hawak ko.

“OMG! It’s him!” sabi niya kaya naman napatingin ako sa kaniya ng wala sa oras.

“Its him? Do you know this guy?” nagtatakang tanong ko sa kaniya. 

“So hindi mo talaga alam kung sino yan? Siya yung guy na sinasabi namin ni Eliz sa iyo,” sabi niya pa habang nakatingin sa akin.

Nanlaki ang mata ko nang maalala ang mukha ng lalaking nasa picture. Parang nag-flashback ang lahat sa akin nang maalala ko kung sino iyon.

“See? Ngayon mo lang naalala,” sabi pa ni Eliz habang nakatingin sila sa akin.

“Shut up!” mataray na sambit ko at humawak pa sa ulo ko. Eliz is right! He looks like a gangster! What came to my mind when I kissed this kind of guy?

Natawa lamang silang dalawa habang ako nakayuko sa sobrang hiya ko. I looked at the picture again, and I stared at his pictures. I can’t imagine that I kissed that guy. I’m a queen of show business. How could I bear to kiss such a man?

“Shit! Im dead!” sambit ko pa habang naiinis at akmang ibabato ang gamit na nahawakan ko na ansa iababw ng mesa nang magsalita si Eliz.

“Thirty thousand yan!” sigaw niya habang nakatangin sa lampshade ko. Kaya naman agad akong napatingin bago ko ibinaba ang lampshade na hawak ko. Muli kong hinawakan ang laptop ko nang muling umalma si Leane.

“Mas mahal yan!” sigaw niya pa kaya naman padabog kong ibinaba ang laptop na hawak ko. Muli kong inilibot ang mata ko at naghanap ng maibabato ko kung saan.

“Ito! One thousand five lang to!” sabi niya at iniabot ang phone holder na babasagin. Dahil sa inis ko at wala akong maibato ay agad ko iyong ibinato kung saan.

“I hate it!” sigaw ko pa. Paano nila kami nakuhaan?

“How come na may nakakita sa akin? I told you na kumuha ka ng VIP room right?” sabi ko sa kanila.

“Yes I did, pero yung guy kasi na iyan yung naghatid ng orders natin. Then after niyang maihatid yung drinks ay hindi mo na siya pinalabas,” sabi pa ni Eliz.

Agad akong napalingon sa kaniya.

“What did you say? I stop him?” nagtatakang tanong ko sa kaniya habang hindi makapaniwalang ginawa ko iyon.

Parehas silang tumango na animo’y totoo nga ang lahat ng sinabi niya.

Natigilan akong muli. Medyo sumakit ang ulo ko sa mga nalaman ko. Hindi ko lubos maisip na pinigilan ko ang lalakking iyon na umalis. 

“Alamin niyo kung paano niya ito nakuha o kung sinong poncio pilato ang kumuha ng litrato namin nang hindi ko alam!” naiinis na sabi ko. I don’t know how they got that. 

This would be a big problem if that man spread our pictures! I won't stop until I find him. I immediately took care of something that surprised them.

“Saan ka pupunta?” tanong ni Elix habang nagtatakang tumingin sa akin.

Hindi ako sumagot at agad na kinuha ang blazer at sunglasses ko bago ako lumabas ng kwarto.

“Wait, hintayin mo kami!” sigaw nila subalit hindi ko na sila nilingon pa at nagpatuloy papunta sa elevator.