CHAPTER 5

VICTORIA’S POV

"Miss Victoria!" she said in shock, but the manager could not erase the smile from her lips.

It was only five o'clock in the afternoon, so I knew they hadn't opened yet. 

"I want to ask you something," I said to her. She looked at me in surprise as she tried to read my mind. I just looked at her thoughtfully. Since Tita X knows this, so I know she already knows.

"What is it, Miss?" she asked in astonishment. I took a deep breath before Eliz handed me the envelope Tita X had given me earlier. She looked at me curiously before she took it.

"Just open this, and I want to know where the hell get this picture inside of VIP room?"

Dahan-dahan niyang binuksan ang envelope bago nanlaki ang mga mata niya. Kaya naman seryoso ko lang siyang tiningnan.

"You know what will happen. It can ruin my career, also my whole life! So, tell me, where the hell did get this fucking pictures?” naiinis na tanong ko dahil sobra na akong na-stress imbes na nagpapahinga na ako ngayon ay namo-mroblema pa ako kung paano ko ito lulusutan.

“Miss, I don't know how did get these pictures. But I will report this. We will investigate this scene,” she said while looking into my eyes.

“Just solve it as soon as possible. Because I will never forgive you if this something happens wrong,” seryosong sambit ko sa kaniya habang bumalik sa kotse. 

Iniabot ko  kay Eliz at Leane ang isang libo bagay na ipinagataka nila.

“Ano to?” nagtatakang tanong nila.

“Pera,” pilosopong sagot ko bago ako pumasok ng kotse ko.

“Iya naman! Teka, anong gagawin namin dito sa isang libo?” tanong muli ni Leane.

“Mag-grab na lang kayo. May kailangan akong puntahan,” sabi ko bago ko isinara ang pinto at nagsimula ng mag-drive.

Im just trying to make myself calm. Ayokon ng ganitong stress. Lalo na at buhay at career ko ang nakasalalay dito. Mawala na ang lahat, huwag lang ang pinakaiingatan kong career ko. 

Muli kong binuksan ang isang stick ng yosi na nasa kotse ko. Hindi nila alam na nagsisigarilyo ako kaya naman kapag gusto kong manigarilyo ay lalayo ako sa kanila. Hindi naman akong pwedeng lumabs ng kotse dahil pagkakaguluhan ako.

I'm not much of a cigarette addict. I only use it when I'm stressed at work. Especially when I have a project that Tita X can't refuse, and I don't like my workmates. It is stressful to have plastic surgery on them significantly, and they are good at destroying people.

Maya-maya lang ay biglang nag-ring ang phone ko. Nakita ko ang pangalan ni Eliz kaya nmaman hindi ko na lang pinansin iyon. May isang lugar akong pupuntahan. 

Ilang oras lang ay nakarating rin ako kung saan ako dapat pupunta. Seryoso akong nakatingin sa harap ng bahay niya. Exclusive village ito kaya for sure hindi ako pagkakaguluhan ng mga tao dito kung sakaling makita nila ako. Bumaba ako na sakit lang ang dala ko bago ako trumingin sa bahay na nasa harap ko.

Hindi pa man ako nakakapag-doorbell nang marinig ko ang ingay na nanggaling sa loob. Hindi pa iyon natapos at mas lalong lumakas ang pagtawa ng isang boses ng babae. Kaya mas lalo akong nainis nang marinig iyon.

Maya-maya ay may humintong kotse sa labas ng bahay. Tiningnan ko iyon ng mabuti kasunod ang paglabas sa gate ng isang babae. Napataas ang kilay ko anng makita kong halikan ni Walter ang babaeng iyon.

“Bye, baby,” sabi pa ng babae habang niyakap pa si Walter kaya mas lalong uminit ang dugo at naningkit ang mga mata ko sa ginawa niya. Naka-cross arm ako habang nakatas ang isang kilay kong nakatingin sa kanila.

Nakita ko namang napansin nila ako kaya medyo nagtaka sila nang makita ako dahil naka-sanglasses ako. Hindi siguroi nila ako nakilala.

“Excuse me, Miss?” tanong ng babae habang nagtatakang nakatingin s aakin. Hindi pa rin naalis ang braso niya sa braso ni Walter.

“Yes?” nakataas na kilay na tanong ko bago ko tinanggal ang sungglasses ko bagay na ikinalaki ng mata ni Walter.

“Victoria?” gulat na tanbong ni Walter habang hindi makapaniwalang nakatingin sa akin.

“Yes, Babe. It’s me,” nakangiting sambit ko habang nakatingin sa kaniya. Nantili akong naka-cross arm.

“Miss Victoria Green?” gulat na tanong ng babae sa akin.

Hindi nko alam kung bakit hindi ako natakot na makita ako ng babae at malaman niyang boyfriend ko si Walter. Stress na ako at gusto ko lang ilabas ang lahat ng stress ko. Tapos dadagdagan pa si Walter?

“Babe, let me explain,” sabi ni Walter sa akin at akmang lalapit pero agad ko siyang piniglan.,

“Hep! Don’t come near me!” sabi ko habang masamang nakatingin sa kaniya.

“Babe? What do you mean, Miss? Do you have a relationship with my boyfriend?” tanong niya sa akin habang hindi makapaniwalang nakatingin sa amin.

Isang ngiti naman ang binigay ko sa kaniya.

“Of course not. I’m Victoria Green. The queen of showbiz,” mayabang na sambit ko habang nakangising tumingin kay Walter.

“Well, sa tingin mo ba papatol ako sa ganitong klaseng lalaki?” tanong ko pa at nandidiring tumingin kay Walter.

“Victoria! Stop this! Let me explain first!” sabi niya at akmang hihilahin ako pero agad kong binawi ang braso ko mula sa kamay niya.

“Don’t touch me, jerk! Don’t you dare to touch my skin! Stupid!” sigaw ko sa kaniya at isang sampal ang ibinigay ko sa kaniya bago ako pumasok ng kotse ko.

 Nakita ko anamng naghabol siya sa akin pero hindi ko na siya nilingon pa at nagpatuloy na ayoko. Baka sagasaan ko pa siya kung magpupumilit siyang kausapin kon siya at makinig sa akniya. Hindi ako magdadalawang isip na sagasaan talaga siya!

Masyadong matigas ang pagmumukha niya para ipagpalit pa ako. Nasa ginto na siya lumipat pa siya sa bato! Well, he deserves it! He is not deserve my precious life!

Fast Forward

The bartender stared at me when I down the glass. I look at him seriously while my head is aching, but I want to drink more alcohol.

“Just one more,” sabi ko at hindi inalis ang tingin ko sa kaniya.

“But Miss Victoria–” 

“I said more,” I said again as he looked terrible.

 A few moments later, my cellphone rang, and even though I was dizzy, I could still read on what screens appeared. I saw there the unknown number. Even if I erased his name, I know it was him. I was even more bored, so I threw my cellphone anywhere, which was a reason to stop other people and look at me.

I ignored them and continued to drink. The bouncer is here; that's why they will not be able to approach me lightly. I immediately drink the remaining vodka on my glass. My head was aching, and I temporarily leaned on the post on my side.

“Miss Victoria, are you okay, Ma’am?” the bouncer asked me in worried.

I didn’t answer him, and I stayed on what’s my position.

“Sir, excuse me. Bawal ho kayo lumapit dito,” rinig kong sabi ng bouncer.

“She knows me,” sabi ng isang boses ng lalaki kaya naman bigla akong bumangon at hinanap kung sino ang nagsabi no’n.

“Sir, pasensya na talaga. Pero bawal kayo dito,” sabi muli ng bouncer sa di kalayuan. Hindi ko masyadong makita kung sino iyoin dahil madilim at nahihilo na rin ako.

“She is my girlfriend,” sambit niya at alam ko na kung sino iyon. Kaya naman kahit na nahihilo mako ay mabilis akong tumayo para lapitan sila. Natitgil naman sila sa pag-uusap nila nang makita nila ako.

“How dare you to came here!” sigaw ko at akmang lalapit sa kaniya nang mawalan ako ng balanse at tutumba na pero nagulat ako nang hindi ako masaktan.

Napalingon ako kung sino ang yumakap sa akin para hindi ako masaktan at masugatan. Pero agad rin nanlaki ang mata ko nang makita kung sino iyon. 

Seryoso lang siyang nakatingin sa mga mata ko na animo’y hinihigop ang lakas ko. 

“Bro, thank you for saving her. Ako na ang bahala sa aknya,” sabi ni Walter at bigla akong itinayo at inagaw sa lalaking iyon.

“Ang kapal mo naman! Don’t touch me, idiot!” sigaw ko at umatras sa kaniya.

“Ano bang ginagawa mo dito? Paano mo nalaman na andito ako?” naiinis na sambit ko sa kaniya.

“Iya, mag-usap tayo,” sabi niya sa akin kaya naman tumawa ako at humarap sa aknia.

“Kausapin your face! Bobolahin mo lanng naman ako! Umalis ka nga!” sigaw ko sa kaniya habang masamang nakatingin sa kaniya.

“Iya, wait! Let me explain!” sabi niya at akamng lalapit sa akin ng pigilan siya ng lalaking katabi ko.

“Sinabi na niyang tigilan mo an siya, umalis ka na lang,” sabi niya at base sa pananalita niya ay para siyang nanghahamon ng gulo. 

“Huwag kang makialam dito, bro,” sabi ni Walter bago ako muling pagtuunan ng tingin.

Mataas pa sa mount apo ang isang kilay kong tinignan siyya.

“Can you stop bothering me? You’are annoying!” mataray na sambit ko kahit na ang totoo ay hilong-hilo na ako kaya umiikot na ang eyeball ko.

“Iya–” Hindi pa niya naitutuloy ang sasabihin niya nang unahan ko siyang magsalita.

“So hindi ka talaga aalis?” nakataas pa rin ang kilay na tanong ko sa kaniya. Huminag siya ng malalim bago muling sumulyap sa akin. Mataray ko lang siyang tinignan bago siya tuluyang lumakad palayo. 

Akmang papaalisin na ng mga bouncer ang lalaki anang pigilan ko sila. Kinuha ko ang gamit ko at hinila ko siya palabas.

“Who the hell are you?!” sigaw ko nang makarating kami ng parking. Muli na namang sumakit ang ulo ko dala ng kalasingan.

“Okay ka lang ba?” nag-aalalang tanong niya.

“Answer me!” sigaw ko bago tumingin ng masama sa kaniya.

Hindi siya nagsalita bago siya lumapit sa akin habang nakatingin lang sa mga mata ko. Para na naman akong hinihigop ng mga tingin niya. Hanggang sa mapaatras ako sa pinto ng kotse ko habang hindi pa rin naalis ang tingin sa kaniya.

“Gusto mo ba talagang malaman kung sino ako?” bulong niya sa akin habang hindi inaalis ang tingin sa mga mata ko. Para akong istatwa na hindi ko man lang maialis ang mga tingin ko sa kaniya.

Kasunod noon ang unti-unti niyang paglapit hanggang sa maramdaman ko ang labi niya na dumampi sa labi ko.