Chapter 9

Saktong pababa na ako ng hagdan nang may kumatok. Nilingon ko si Obrei na tulog na tulog pa rin sa sofa namin.

Lumapit na ako sa pinto para buksan.

Napasinghap ako. Si Jaco.

"Hi." Ngumisi siya. Hinawi nito ang buhok saka tinititigan ang mga mata ko.

"You seemed stunned. Na-miss mo ba ako?"

Natigilan nga ako. Dahil muntik na akong atakihin sa puso ng makita siya. Preskong-presko siya sa suot na tee shirt at kupasin na pants. Suot niya rin ang paborito niyang sapatos.

Jaco growing age never failed to amaze me. Araw-araw ata, nagiging gwapo ito sa paningin ko. Araw-araw rin, nagsusumigaw ng kapahamakan. He looks dangerous.

Kapansin-pansin ang pagtangkad na naman niya na di matapos-tapos. Lumaki rin ang katawan nito. Lumawak ang balikat at dibdib. Pumipintig pa ang mga ugat sa bawat haplos nito sa buhok. Bagong gupit rin siya.

"I'm sorry, I'm late. May inasikaso lang sa hotel. I took and bath of course before going here. I miss you