CHAPTER 48

Everette

Bakit kaya kabado ako? Kakaiba ang pakiramdam ko habang patungo sa library kung saan nauna si Lolo Emilio, sa akin.

First time kong mag kaganito parang takot na ewan. Kahit sa pagpihit ko ng doorknob hindi ko rin maipaliwanag ang aking nararamdaman.

“May nangyari bang hindi maganda? Kung meron ano naman kaya‘yon?

“Fuck!”

Dahan-dahan pa ako sa pagpihit ng pinto. Subalit gusto kong tumawa ng walang kasing saya dahil sa taong nakaupo sa visitors chair kausap ni Lolo.

“Nanay Erna?” masaya kong sabi.

My God na miss ko sila ni Tatay Dexter. Nagbabalak pa naman na sana akong magpakita sa kanila baka nag-aalala nang husto kasi matagal na akong hindi umuwi.

Ilang years nga ba? Almost five years. Alam nila, nasa hideout lang ako pero hindi naman kagaya noon na kahit hindi ako umuwi tumatawag pa rin ako sa kanila.

This past four years lang wala kasi nga hindi ko sila maalala.

“Nanay!” nakangiti kong sabi. Nakangiti at agad tumayo si ‘nay Erna. Pareho namin sinalubong ang isa't isa sabay