Chapter 3: Agreement

Chapter 3 : Agreement

Nasa ganoong posisyon ako nang may mapagtanto.

Papayag nalang ba akong ganito nalang? Papayag na lang ba akong manatili nalang na multo habang buhay?

No.

Definitely NO! Dapat may gawin ako.

So with all the strenght left in me ay tumayo ako. I walked towards the direction kung saan lumiko ang dalaga. I ran even. I'm sure hindi pa iyon nakakalayo. Sa isang liko ko pa ay tumambad sa akin ang isang malaking gusali.

"GWYNETH UNIVERSITY"

Naglakad ako papasok sa malaking tarangkahan ng paaralan. Paroo't parito ang mga estudyanteng may kaparehong kasuotan ng dalaga kanina. So this must be her school. I would surely have a hard time looking for her around. Considering na nasa bukana pa lang ako ay halos di ko na makita ang ibang gusali dahil sa naglalakihang iba pang gusali na nakakalat sa paligid ng paaralan.

Without wasting my time ay agad kong sinuyod ng tingin ang buong paaralan. Where could I find her?

Palakad-pakad lamang ako sa buong skwelahan. Akyat sa mga room, silip ng konti. Tapos kapag wala sya ay agad din akong bababa. Ilang gusali na ang napuntahan ko ngunit there's no signs of her.

Saan ka ba kasi makikita babygirl? Pagod na ako!

Umupo ako sa isang bench na nakakalat sa bandang sulok ng paaralan. Hinilot hilot ko ang tuhod ko dahil medyo nangangalay na din ito. I never thought souls like me could get exhausted too. Akala ko ba nakakalipad ang mga kaluluwa? Ba't ako naglalakad lang? Mapag-aralan nga sa susunod at nang hindi ko na kailangan magtyaga ng ganito. 

I was between those thoughts when a loud 'thud' breaks the silence of the place. Napalingon ako sa kanan at nakita ang grupo ng mga dalaga na may pinagkukumpulan. Nilapitan ko ito only to find out na si babygirl pala ang pinalilibutan nila. Nakayuko ito at nakaluhod sa sahig. Sayang ang flawless skin. Kinuha ng matabang dalaga ang bag ni babygirl at binuksan iyon. Tinapon lahat ng dalaga ang loob ng bag kay babygirl. Aba! tarantado to ah.

"Serves you right, bitch!" - Nakangising saad naman ng payat na mukhang pinaglihi pa ata sa walis tingting.

Humalukipkip ang leader nila at tinaasan ng kilay si babygirl. Eto namang leader nila parang clown sa kapal ng make-up. Akala ata nito coloring book yung mukha niya.

"Ano na? Freiya? Hanggang diyan ka nalang ba?" - nanunuya pang saad nito.

Tumingala si Babygirl. Nagtama ang paningin naming dalawa. Her eyes widen in shock. Tinaasan ko lang sya ng kilay at inirapan. Ang tapang tapang pag kaharap ako. May pacold² pang nalalaman, eh tataob din pala sa tatlong to.

"Oh? Natameme ka dyan?" - maangas pang saad nung tabachoy. 

Aba namumuro na to ah. Tinaasan ko ng kilay si Babygirl, urging her to fight back pero tinignan lang ako nito. Tsss, gusto pa ata ng gaga mabugbog.

May kinuhang bote ang leader nila. Bote ng alak. Sinenyasan ng leader yung dalawa upang hawakan si babygirl. Nagpumiglas si babygirl pero wala pa ring saysay. Hinawakan ng madiin ng leader nila yung bunganga ni babygirl at ipapasak na sana yung bote ng alak sa bibig ni babygirl para mainom niya. Patay si babygirl nito pag nagkataon.  Bago pa man tuluyang sumayad sa labi ni Freiya, as what they call her, ay agad ko na itong tinabig kaya natapon ito sa damit ng isang nakahawak kay Freiya. Lahat sila ay nagulat sa nangyari. Napatayo ang leader nilang clown at nanlalaki ang mga matang tiningnan si tabachoy.

"Uhh... Sorry... I-i" - nauutal nitong saad

" Teka, di ko naman siguro kasalanang masyado kang malaki kaya ka natapunan right? May mata ka naman para umiwas pero di mo ginawa, are you tanga?" - Agad na bawi ng leader.

Pinigilan ko ang sariling matawa. How naive of this girl, she have the guts to talk to a person who's times 2 bigger than her. 

Nakita ko kung paano kumuyom ang kamao ng matabang dalaga. She was about to launched at the leader but the school bell rang. Nagtinginan silang tatlo bago nag-unahang umalis. Ngunit bago tuluyang makaalis ang leader nila ay may iniwan pa itong salita kay babygirl.

"Lagot ka sakin mamaya" - nanggagalaiti pa nitong tugon. Sinuklian lamang ito ng matalim na tingin ni babygirl.

Napatingin ako kay babygirl nang kami nalang dalawa. Pinagmasdan ko syang tumayo at pinagpagan ang sarili. Inayos niya din ang mga gamit niya at isa isahang isinilid sa bag. Hindi na sya nag-abalang tingnan ako at nag amba syang aalis but I called her.

"Hey! Yun lang? Wala man lang thank you?" - I sarcastically said.

Tamad itong nilingon ako.

" Look, I didn't ask for your help. Kaya ko naman sana sila so you shouldn't have indulge your self in a battle where you're not included" - saad niya at tumalikod. Napaangat ang sulok ng labi ko.

"Really? Kaya mo nga ba talaga sila Freiya? Sa nakita ko kanina, I doubt it. Masyado kang kumpyansa sa sarili mo in front of me, Does that confidence worked when you're in trouble? No. Alam naman nating pareho na duwag ka." 

Mabilis siyang napalingon sa akin after I said those words. Napangiti ako. Bull's-eye! 

"Anong sabi mo?" - nagpupuyos ito sa galit.

Oh! I think I'm stepping at her pride. Tamad kong pinasadahan ng tingin ang mga kuko ko bago siya nilingon with a grin plastered on my face.

"What? Saan dun?" - Inosente kong saad. Teasing her.

"Hin.di.a.ko.du.wag!" - may diin niyang sabi. Napailing nalang ako.

"Kung hindi ka duwag, ba't di mo maipagtanggol ang sarili mo? If you're brave enough matatalo mo naman sana sila. Marami lang sila but hindi sila matalino. So what's stopping you then?" - saad ko nang nakangisi. 

Nakipagtitigan siya sa akin. With those fiery eyes I could burn. Sadly, I'm not in my physical form. But then of course hindi ko din binitawan ang tingin niya, challenging her. 

Ilang minuto pa ay siya din ang unang nagbawi ng tingin. Napangisi naman ako ng matagumpay. 

Got'ya!

"Fine! Ano bang kailangan mo sakin?" - Tanong niya sounding defeated.

" Alam mo kung anong kailangan ko sayo Freiya" - saad ko.

" What will I get in return?" - Hmm. Wise, i like that. 

" My protection. As long as nandito ako, you won't get touched by anyone, Never." - saad ko with my serious tone.

Lumapit sakin si Freiya at inilahad ang kamay niya.

"Deal!" - she extended her hands towards me.

Bago ko iyon tinanggap ay may dinagdag muna ako.

"I'll be needing your help too, to know who I am." - saad ko. Tinaasan niya ako ng kilay.

" What? Paano kita tutulungan kung hindi mo alam kung sino ka?" - Nalilito niyang saad.

" Kaya nga tutulungan mo ako diba? Para malaman ko kung sino ako. FYI alam ko ang pangalan ko. Other than that, blanko na lahat. So hindi parin sobrang hirap." - Napatango naman sya.

" Okay, deal! I'm Freiya Celeste Devoun, accepting your offer" - Sya at inilahad ang kamay sa akin. Ngumiti ako ng maluwag and clasp my hands with hers.

"I'm Zaire Aera, sealing the agreement" - saad ko. Agad nya din naman binitawan ang kamay ko.

" Let's meet later. May klase pa ako" - saad nya saka dali-daling tumakbo palayo.

Tinanaw ko lang sya hanggang sa nawala na sya sa paningin ko.

So.... This is the start.