Chapter 1#maskkiller

15 years later.

**Alexandra POV 

SINIPAT ko ang itaas ng pintuan na may nakasabit na numero, pagkatapos ay dinukot ko sa bulsa ko ang isang maliit na puting papel kung saan nakasulat ang room number ng kuwartong inukupa ni Mr. Yamamoto. Nang masiguro kong ito nga, pinihit ko ang siradora ng pinto, napa-smirk pa ako ng malamang bukas iyon kaya hindi na ako nag-aksaya pa ng oras at tuluyan ko nang binuksan ang pinto. 

“Ahhh…” ungol ng isang babae ang agad na bumungad sa akin, pagbukas ko ng pinto.

“Yeah! Fuck me harder, oh shit,” anas ng babaeng hindi magkamayaw sa kakaungol.

Napabuga ako ng hangin saka umiling. Hinanap ko ang pinanggalingan ng ungol, nakita ko ang isang kwarto na nakaawang ang pintuan. Maingat akong naglalakad patungo sa pinto. 

“Oh, I’m cumming baby, fuck!” anang isang lalaki na medyo nanginginig pa ang boses.

Hinayaan ko muna siyang abutin ang langit bago ko siya ihatid sa impyerno. Sumandal muna ako sa door jam saka binunot ang calibre 45 na baril mula sa tagiliran ko. Agad kong nilagyan iyon ng silencer, saka hinimas ang kabuuan niyon. 

“Ahhh...” isang malakas at mahabang ungol ang narinig ko mula sa dalawang taong nag-niniig. 

Batid kong narating na nila ang sukdulan kaya mula sa maliit na awang ng pinto ay marahan ko iyong tinulak.

Nakita ko pa ang panlalaki ng mata ng isang hubo’t hubad na babae na noo’y pinailaliman ng isang matandang baboy na lalaki. Nakita ko ang takot na bumalatay sa buong mukha nito. Lumakad ako palapit sa kanila.

Marahil na pansin ni Yamamoto ang panginginig ng babae niya kaya mabilis itong lumingon sa gawi ko.

“How was your trip to heaven Mr. Yamamoto?” Pilyang sabi ko saka huminto sa ‘di kalayuan sa kama nito. 

“W-who are you!?” Malakas na sigaw nitong hindi pa rin umaalis sa ibabaw ng babae.

Kumagat labi ako saka mataman siyang tinitigan. Hindi niya makikita ang mukha ko dahil nakasuot ako ng maskara, kagaya ng makikita sa isang masquerade party. Kulay itim ito na napapalibutan ng itim na beads, meron rin itong itim na feather sa kaliwang bahagi na malayang umaalon-alon sa tuwing gumagalaw ako. Dagdagan pa na medyo madilim ang paligid. Isang kandila lang ang nagbibigay liwanag sa loob ng kwarto. How romantic.

“I… I am a grim reaper and I am here to fetch you. Watashi w* anata o jigoku ni tsurete ikimasu(I will take you to hell) .” Walang emosyong sabi ko.

Saka itinaas ang kamay kong may hawak na baril at itinutok sa kanya.

Napasinghap pa ito dahil sa nakita. Hindi ko na hinintay pang magsalita ito, agad ko ng kinalabit ang gatilyo ng baril ng tatlong beses. Sanay na among gawin ito, kaya balewala lang sa akin ang pumatay. Lalo at kinapopootan ko rin.

“Ah!” Sigaw ng babae nang bumagsak ang katawan nito sa katawan niya.

Bumaon ang tatlong bala sa noo nito.

“Sshh,” sabi ko sabay lagay ng hintuturo ko sa labi ko. 

Mabilis namang tumango ang babae, kaya binalik ko na ang baril sa tagiliran ko. Narinig ko ang paghikbi nito na hindi ko na binigyang pansin. Tumalikod na ako at tuluyang lumabas sa hotel room na iyon.

2,462,238 Japanese Yen o 1 million pesos ang katumbas ng ulo ni Yamamoto. Not bad for a professional hired killer like me. At saka may atraso sa akin ang Yamamoto na iyon, sinabutahi niya ang mga stocks ko from overseas.  He planted a cocaine on it, para kapag mahuli ng mga pulis magkagulo at makakalusot ang illegal na pag-e-export nila ng products. Dahil magiging abala ang mga ito sa pagraid sa akin. He is a fucking asshole!

   Kaya naman ng kausapin ako ng Lieutenant Taguro ng Tokyo,  Japan, through e-mail, dahil hindi naman nila kilala ang tunay na ako ay tanggap mo ang offer nila. Atleast makakabawi ako sa hayop na damulag na iyon,ay pera pa ako.

Isa akong hired killer dito sa bansang Japan, isa rin akong successful business woman. I just love killing people, well, hindi naman ako gano'n kasama dahil ang mga pinapatay ko ay masasamang tao lang rin naman. Masamang ulo ang binebenta nila sa akin. Minsan mismong mga pulis pa ang nag ha-hire sa akin, kagaya na lang ng isang drug lord na si Yamamoto. Isa itong maimpluwensyang tao sa mundo ng droga.

    Minsan rin mga may-ari ng mga illegal gambling at mga sindikato ang pinapapapatay sa akin. Hindi nila ako makikilala dahil sa disguise ko at gabi ko sila tinitira at bago ko gawin iyon iniimbestigahan ko muna ang profile nila pati ang mga koneksyon nila pati tinutuluyan nila, sinisiguro kong walang aberya na ikapahamak ko, no one know about my identity. They called me ‘The masked killer’ 

ISA-ISA kong hinubad ang suot kong itim na mga damit, hinayaan ko lang ito sa sahig at humakbang na ako papunta sa banyo. Ini-on ko ang shower, and I click the warm button. Naramdaman ko ang maligamgam na tubig na dumadaloy sa kahubaran ko. Hindi muna ako gumalaw at dinama ang sarap ng tubig. 

Today is the day. Ang matagal ko ng hinihintay ang pagbabalik ko sa pilipinas at, ang paniningil ko ay magsisimula ngayon. 

I can’t wait to see you Bernardo Lim.

Sigaw ng isip ko sabay pagtangis ng bagang ko nang maalala ko ang nangyari, labing-limang taon na ang lumipas.

Inabot ko ang isang liquid soap at naglagay sa palad ko pagkatapos ay nagsimula na akong sabunin ang buo kong katawan, nag-shampoo na rin ako. Pagkatapos kong maligo ay lumabas akong hubo’t hubad mula sa banyo, hindi ko alintana ang basa kong katawan saka dumeretso na ako.

“Oh shit!” Narinig kong mura ng isang lalaki kaya napalingon ako. Napa-smirk ako ng makita kong mabilis na tumalikod ang isang matangkad at may salamin sa mata na lalaki, kakapasok lang nito sa kuwarto ko. Marahil ay hindi niya ako nakita sa sala kaya pumasok na siya. 

He is my nerd secretary. He knows everything dahil siya rin ang kumakalap ng mga impormasyon sa mga biktima ko. He knows about computer and hacking. That’s why I trust him. Isa rin itong bakla kaya wala lang sa akin kung makita niya ang katawan ko. Well, I really don’t care.

Hinayaan ko na siya at dumeretso na ako sa walk in closet ko. Nakahilira doon ang mga iba’t ibang klase ng damit ko na puro kulay itim walang ibang kulay na nahahalo. I loved black, simula ng araw na iyon, simula ng araw na nakita ko kung paano pinatay ang pamilya ko ay araw-araw na akong nagluluksa kaya araw-araw akong nakaitim.

Kumuha ako ng itim na sleeve less dress at sinuot iyon matapos kong patuyuin ang katawan ko. Pumunta ako sa lagayan ng mga sandal ko at kinuha ang hanggang tuhod na itim rin na boots. Matapos isuot ay pinaibabawan ko ng itim na coat ang dress ko. Saka sinuot ko na rin sa hita ko ang lagayan ng paborito kong baril ang señorita revolver. Pagkatapos ay sinuksok ko na ang revolver sa lagayan. Inaayos ko na rin ang pagkakalugay ng hanggang balakang kong buhok. Naglagay na rin ako ng palamuti sa mukha, simple lang ang make up ko pero makikita ang ka seryusohan ng mukha ko, my fierce look. 

Naglagay ako ng liquid eyeliner at black eyeshadow sa mata ko, itim na eyebrow rin ang pinangguhit ko sa kilay ko. Saka pinasadahan ng pulang lipstick ang labi ko. Nang ma satisfied na ako sa looks ko ay lumabas na ako tangan ang handbag ko. 

“Kumusta ang plano, Enrique.” Bungad ko sa secretary ko na noo’y nasa sala na at kinakalikot ang laptop nito. 

Sinipat niya ako saglit saka binalik rin ang tingin sa laptop nito. 

“Everything is ready Señorita, we are ready to go," anito saka malakas na pinindot ang enter button ng laptop at sinara iyon. Tumayo ito at pinagsalin ako ng isang redwine sa wine glass. Saka inabot sa akin. Tinanggap ko iyon at umupo sa couch.

“Good. Dumaan muna tayo kay lolo kailangan kong magpaalam,”simpleng sabi ko habang nakatitig sa redwine na kumalahati sa wineglass.

 Pinaikot ikot ko iyon at kitang kita ko na naghugis buhawi ang pulang inumin. Saka inisang lagok ko iyon.