I am secretly a strong shipper of romance… in novels. In reality, I have a faint belief with it. Maybe because the love that I witnessed is from my parents. Ang pag-ibig na maraming kapintasan sa simula pa lang. Simula noong masaksihan ko kung paanong lumabas si Papa sa pinto ng bahay namin, dala ang kaniyang mga bagahe at gamit, naging mababaw sa akin ang sinasabi nilang pagmamahal. To me, it’s the call for chaos. That’s why I swore to myself to never engage myself to the flaw of life. Romantic love, particularly, isn’t part of my comfort zone.
But something happened in our 9th grade that caused a ruckus in my heart. All because of that stupid play.
"Si Sebi po!"
Namimilog ang matang nag-angat ako ng tingin noong banggitin ang aking pangalan! Everyone even cheered in agreement.
Ma'am Dessie, our English teacher, smiled at me. "Would you like to take the role, Ms. Velasco?"
Naghiyawan ang lahat sa panghihikayat na tanggapin ko ang role sa isang dula na ipinahayag kanina. Hindi ko alam kung tatanggapin ko ba o hindi. Noong last year kasi, ako ang gumanap sa isang dula para sa school namin. Ako ang bidang babae kaya kampante silang isalang ako ngayon dito. Sa huli, tumango na lang ako sa pagpayag. Mas lalong lumakas ang hiyawan ng lahat dahil sa tuwa. Mayroon pang mga hinampas-hampas ang kanilang mga lamesa para mag-ingay.
"Settle down, guys. Settle down," mahinhin na saway ni Ma'am Dessie. "Who would you like to recommend for the role of Denver?"
I will play the role of Princess Genevieve. The royal one who seeks freedom and love and found those in the arms of a commoner, Denver.
Malakas na tumawa si Atticus at Renz habang nagbubulungan, dahilan para lumingon sa kanila ang lahat. Lumipat naman ang paningin ko kay Rafael na naka-ubob lang at tila walang pakialam sa mga nangyayari sa paligid. Atticus suddenly stood up from his seat while chuckling, nakikipaghampasan pa kay Renz. Biglang umayos ng upo si Rafael at kinunutan sila ng noo dahil sa ingay. Agad naman akong nag-iwas ng tingin noong mapapalingon na siya sa direksyon ko.
"Si Rafael po, Ma'am!" Atticus announced. I almost fell from my seat! "Rafael Alfonzo for the role of Denver Buenaventura!"
My eyes grew big and my mouth hanged open while everyone cheered in approval. Nagtayuan pa ang iba habang tuwang-tuwang pumapalakpak!
“I second the motion!”
When I looked back, Rafael was listening to whatever Atticus is whispering to him while looking at me menacingly. Umiling ako sa kaniya, ipinapahiwatig na ‘wag niyang kuhanin ang role. Hindi ko rin maintindihan ang sarili ko kung bakit ako natataranta!
Para akong binagsakan ng langit noong tumango na si Rafael at tumayo pa sa kaniyang upuan. Para kaming dinagsa ng bagyo sa sobrang gulo at ingay ng lahat! He even fixed his polo while walking towards me, not tearing his eyes away from mine.
He stopped in front of me and offered his hand, he pouted to stifle his smile.
"Come now, my princess," he said, earning another batch of screams from everyone. Kahit si Ma'am Dessie ay natatawa na lang.
Umismid ako at tumayo mag-isa. I heard him laughed but later on followed me in front.
Binigay sa amin ni Ma'am Dessie ang aming script na limang minuto lamang naming babasahin at sasaulohin bago sumalang. Rafael whistled and snickered while reading the script, earning my attention. Katabi ko lang siya at kanina lamang ay seryosong nagbabasa, ngayon ay tumatawa na.
"Bakit?" kuryoso kong tanong at lumapit pa para silipin ang kaniyang tinatawanan.
Dalawang beses siyang napalingon sa akin at ngumisi. He then puckered his lips to point at my script so my eyes drifted there. Itinuro niya ang isang maikling paragraph kung saan nandoon ang gagawin. I huffed when I read the kissing part!
Nakalimutan ko na may kiss nga pala!
"No," agad kong sabi at umiling. "We can skip that."
"You'll ruin the whole story, Siorse," aniya. "It's emphasized."
"We won't kiss, Rafael."
"Kunwari lang. Sundin na natin yung script. Masisira yung story."
I grunted and went to Ma'am Dessie to tell my concern. Hell no, I won't do that with Rafael! Baka bigla siyang saniban ng kawalanghiyaan niya at totohanin ang halik! I won't get my first kiss just like that. Sa dami ko ng novels na nabasa, marami na akong hangad para sa unang halik ko.
"Ma'am, can we change this part of the scene?"
Sinuot muna ni Ma'am Dessie ang kaniyang salamin bago kinuha ang script sa akin.
Ayon sa script, aksidente akong matatapilok at babagsak kay Rafael, kung saan maglalapat ang aming mga labi para sa halik. Iniisip ko pa lang, kinikilabutan na ako.
"You can't skip this, Ms. Velasco. It's an important scene in the story since this is where they'll finally end their misunderstanding." She explained it all thoroughly again, like she didn't discuss it a while ago. "You still have 2 minutes left. You can kiss his cheeks instead or turn your back from your classmates so you can fake the kiss."
I bit my lower lip and nodded.
"Rafael," I called him as I approach. Hindi ako nag-aangat ng tingin at kunwaring focus na focus sa script ko. "Pagkasambot mo sa akin, iikot mo agad ako. Tapos doon na lang tayo kunwari mag ki-kiss."
"Kunwari?" I can hear humor within his voice.
I glared at him and hit him with the script I was holding. "Edi yung sahig ang halikan mo kung gusto mong totohanan, gago."
He smirked boyishly. "Fine, sauluhin mo na. Gagalingan ko mamaya."
So, I did and forced myself to not get distracted by him. Napapakinggan ko pa rin ang mahihina niyang tawa habang nagbabasa, siguro ay nahihiwagaan sa mga salitang sasabihin namin.
We will act the scene where we have a huge misunderstanding and Rafael, as Denver, will try to explain to me as Princess Genevieve. Matatapos iyon sa kissing scene dahil ayon sa libro, nagtalik na sila sa gubat.
Pumuwesto na ako kung saan namin na pag-usapan ni Rafael. Some of my classmates took out their phones to film it. Nakita ko pa si Rein na nangunguna na at tatawa-tawa pa.
"Go bebe ko!"
"Lights, camera, action!"
I started walking in a fast pace while Rafael is trying to catch up with me.
"Genevieve!"
"Enough with your insignificant lies, Denver!" I shouted; my voice quivered. "I won't have faith in you any longer!"
"Let me explain!" He grabbed my arm and made me face him. Hindi ko ipinahalata ang gulat ko dahil namangha sa galing ng pag-arte niya. His eyes grew gentle as he tries to catch my sight. "Look at me..."
Iniwas ko lalo ang tingin ko. Hindi ko alam kung bakit kumakabog ang puso ko. Lalo na noong bumaba na ang hawak niya sa akin at pinagsiklop ang aming mga kamay!
"I love you."
I got distracted a bit with how low his voice was, it sounded so genuine and true. Magaling pala siya sa ganito! I waited for him to say my name as Genevieve, but I think he forgot. Kaya mabilis akong sumunod ayon sa script.
"Liar!"
"Please, look at me," he whispered and touched my cheeks softly. Inihaharap ang mukha ko sa kaniya. I hissed and took a step back, ngunit agad rin kaming nagkalapit muli noong humakbang siya papalapit. "Let's fix this misunderstanding, I can't lose you. I won't lose you again!"
I looked at him with teary eyes. Kita ko ang manghang sumasayaw sa kaniyang mga mata habang pinapanood ako. A ghost of a smile is forming on his lips.
"You already did." My voice broke. "You are to marry another woman!"
"I will not!" aniya. "I only belong to you!"
"Do you expect me to watch you be wedded somebody else instead?"
"It’s a misunderstanding, please–"
"Because I won't! I will not once!" My tears fell down. I heard my classmates' gasps in amusement. "I can't watch the man I love marry another woman!"
His eyes grew big and muttered, "You love me?"
I pursed my lips. God, this is cringey.
Hindi kasi alam ni Denver na mahal din siya ni Genevieve at sa parteng ito, na amin iyon ng babae dahil sa bugso ng damdamin. Tumalikod ako para tumakas ngunit mabilis siyang naka-ikot sa aking unahan at hinarangan ako. I glared at him. He was already wearing his smile and trying to catch my eyes again.
I walked away once more. Genevieve was already getting swayed by his words. Kaya pinili niyang talikuran ito at tumakas. Kinakabahan ako dahil ito na 'yong part na matatapilok ako.
Noong makita ko na nakadaan na sa gilid ko si Rafael ay nagkunwari na akong matutumba. I panicked when his hand almost slipped, failing to do what we planned! Muntikan na akong mahulog ngunit agad niyang nailagay ang kaniyang kamay sa likod ko at inalalayan. Mabilis niya akong naiikot patalikod pagkatapos.
And then the next thing I knew, Rafael's lips were already touching mine!
Hindi ko na nagawang magpaalam nang maayos kay Renz pagkatapos niya akong ihatid sa building ng condo ko. I only got to smile a bit and nodded at him when he bid his good bye. At least, I waited for his car to go before I turned my back and went inside.Tulala ako buong oras na hinihintay kong tumigil sa tamang palapag ang elevator na sinasakyan. At nang makarating nga sa condo ko, dumiretso na ako sa banyo at naglinis.Pumikit ako habang dinadama ang tubig na bumabagsak sa katawan ko mula sa shower. It's draining how I can still see his image right before I entered Renz's car.Why did he even take a step forward? As if he was going to approach me.Rafael... Kailan mo ba balak bitawan ang puso ko?At kailan ko ba babawiin?Huminga ako nang malalim. I should really go back to sleep and take a rest. Mawawala na rin naman 'tong pakiramdam na ito kinabukasan. Ang mahalaga ay hindi ako magtatagal at aalis na rin agad bukas.I was drying my hair with a towel when I remembered that I left my
“Let’s raise our glasses for the newlyweds as they share another sweet kiss as husband and wife!”Nakangiti kong itinaas ang aking kopita katulad ng lahat. When they finally kissed, noon lang namin mahinang ipinukpok ang baso ng kurbyentos upang gumawa ng tunog while cheering on them. Mas lalong lumakas ang hiyawan noong pinalalim ni Levi ang halik at humawak naman sa batok niya si Rein na nagustuhan ang ginawa ng asawa.Their kiss ended after a few more seconds. Patuloy pa rin ang pang-aasar sa kanila lalo na’t namumula si Rein, noon lang nahiya noong nagsisigaw na ang lahat.“What a very passionate kiss from Mr. and Mrs. Fernandez! Talagang kinilig ang lahat!”Hinarangan ni Rein ang mukha niya at pabirong hinampas ang braso ng asawa. Levi only laughed and held her waist to pull her closer, earning another batch of screams from us.Pagkatapos kumalma ng lahat ay umupo na rin kami. May mga server na dumating para
Noong tuluyan na akong makalayo sa kanila ay saka ko lamang sinagot si Kenzo. “What do you mean I have a new project?” Rinig ko ang pagsalin niya ng tubig mula sa kabilang linya. Taking his time, I even heard him sipping his water and his big gulp was as if on purpose to tease me. Napahaplos ako sa aking braso noong humangin, nilalamig kahit kasalukuyang tirik ang araw. Wala sa sariling ibinalik ko ang tingin sa kabilang panig ng simbahan at nakitang papaalis na ang lahat para dumiretso sa venue. Nanatili ang paningin ko sa partikular na pamilyang halos pinapanood din ng lahat. Rafael opened the door for Sianna and even held her waist to guide her inside. Nakagat ko ang ibabang labi noong marahas na tumibok ng aking puso dahil sa nakita. Rafael then reached for the back seat, probably to check on their son who was seated there. Pagkatapos ay nakangiti niyang isinara ang pintuan ng kotse at nagulat ako noong bigla siyang bumaling sa direksyon ko! Hindi
Long before I realized that I lost my way from the perception of my sanity, I gripped my hand as I try to go back to the right path.The rapid of my heart wasn't helping and an act of a claw clutching it in agony tortured me more.Kailan ko nga ba huling naramdaman 'to?Hindi ko akalain na makikita ko siya rito. Hindi ako sinabihan nila Rein at Mavros. Hindi ako handa!Huminga ako nang malalim. Trying to convince myself that there are no more reasons for me to be affected by the fact that he's here, I smiled a little and had my eyes straight to the altar.Dapat ay matagal na akong okay sa katotohanang ito. Dapat... matagal na rin akong nakalimot. Ngunit talagang imposible."Ayos ka lang?" mahinang bulong sa akin ni Mavros na siyang nasa tabi ko ngayon.Ngumiti ako at tumango. Ngunit mas lalong lumalim ang kunot sa kaniyang noo
“On behalf of LAX Airlines and the entire crew, I’d like to thank you for joining us on this trip, and we are looking forward to seeing you on board again in the near future. Have a nice day!”"Thank you." I smiled at the flight attendant who attended me when I asked for help with my baggage. Ngumiti siya sa akin at tumungo bago nagpaalam.Dire-diretso ang lakad ko hanggang sa marating ko ang station two at napagdesisyonang doon na muna tumigil para tawagan si Renz na siyang susundo raw sa akin. Ani Rein, hindi na raw pala sila makakapunta rito dahil baka mahuli sa kasal. Ayos lang naman sa akin dahil naiintindihan ko, mas makakabuti pa nga."Saan ka?" tanong ko kay Renz na siyang kausap ko na sa telepono."You don't see me?" he said. "Maghanap ka ng lalaking nagwawagayway ng kartolina. Kita na kita."Napangiti ako at agad na inilibot ang paningin sa paligid. Bahagya pa akong natawa noong makita si Renz na todo
The next day, my phone was bombed with notifications from Rein and Mavros. Some of my other friends sent me friend requests and accepted mine. Kahit si Kenzo ay nakita ko sa listahan. Bahagya akong natawa dahil doon bago tinanggap ang kaniya.Rein Liana: Ellei Rolloque Velasco. Sebi, ikaw ba talaga 'to? Ikaw ba 'to?Rein Liana: Sumagot ka naman, oh. Parang awa mo na, Sebi. Miss na miss na kita.Agad kong sinalo ang mga luhang tumulo kahit nangingiti dahil sa pagbabasa ng mga mensaheng pinadala nila.Maverick Rosu: Sebi... Ikaw ba 'to?Maverick Rosu: We miss you so much. We're here, okay? Nandito lang kami. Kahit nasaang lupalop ka man ng mundo ngayon, handa kaming pumunta kung nasaan ka man para damayan ka. Mahal na mahal ka namin, okay?Mavros: Thank you for reaching out again. Talk to us when you're ready. Nandito lang kami.Maybe at some point, I regretted leaving them behind and had them searching for t