Sa dinami-rami ng go-see na pinagdaanan ko. Ngayon lang ulit ako nakaramdam ng kaba. Namamawis ang mga palad ko at halos hindi kumalma ang tibok ng puso ko.
"Welcome back, Ms. Zamora," nakangiting pagbati ng isa sa mga hairstylist na nasa loob ng dressing room.
Agad na napunta sa 'kin ang atensyon ng ibang modelo na kasama ko sa silid. Naroon ang panunuri ng kanilang mga mata sa presensya ko. Hindi na ako nagtataka dahil sa paglipas ng maraming taon ay nagawa kong patahimikin ang pangalan ko, o mas dapat ko bang sabihin—ng dati kong asawa. Kung may mga nakakatanda man sa akin ay iyon ang mga taong dati kong nakasama o nakasalamuha.
Tipid akong ngumiti sa hairstylist. "Salamat," nahihiyang sambit ko.
Kung noon ay mataas ang kumpyansa ko sa sarili ngayon ay hindi ko maiwasan na mabahala. Isa sa mga dahilan kung bakit nagdalawang-isip ako sa pagbalik ay dahil na rin ng katawan ko. Nagkaroon na ako ng anak, hindi ko alam kung gano'n pa rin ba kaganda an
Kung kanina ay puno ako ng takot para sa anak ko, ngayon ay natatalo ng kaba ang dibdib ko habang pumapasok kami sa mansyon ng dati kong asawa. Hindi ko inakala na rito niya kami dadal'hin, akala ko ay iuuwi niya kami sa condo kaya naman hindi ako nag-alangan na sumama sa kanya kanina.Buhat niya pa rin si Erom na hanggang ngayon ay tahimik at nakayakap sa kanya. Sa mga minutong lumipas, unti-unti akong nakaka-ideya sa ginagawa ng anak ko. Parang hinahaplos ang puso ko habang nakatingin sa kanilang mag-ama. Pinalaki ko si Erom na may kinikilalang tatay para hindi niya maramdaman ang pagkainggit sa iba, ngunit siguro nga ay hindi lahat ng bagay madadaan sa simpleng solusyon.We silently sat on the couch. Pasimpleng sinenyasan ni Valjerome ang mga nagkalat na katulong at tauhan. Sa puntong iyon ay may munting tuwa sa loob ko sa desisyon ni Valjerome na huwag lantarang ipakita ang mundo niya sa anak ko. Oo, matalino si Erom, magaling umintindi at umusisa pero hindi ibig s
"Daddy!" munting irit ni Erom habang nakikipaghabulan kay Valjerome sa salas.Tulad ng hiling ng anak ko ay hinayaan ko na manatili muna kami sa mansyon pansamantala. Aaminin kong mahirap para sa akin pero habang nakikita ko ang labis na tuwa sa mukha niya ay unti-unting gumaan ang loob ko."Erom, anak, baka madapa ka," paalala ko rito.Hindi naman niya ako pinagkaabalahang sagutin o lingunin man lang. Napanguso ako at napatitig sa 'king cellphone nang tumunog iyon. Agad ko itong sinagot nang nakita ang pangalan ni Chaos sa screen."Where are you? Safe ba kayo? Si Erom?" magkakasunod niyang tanong."Daddy!" Erom shrieked when Valjerome caught him.Napatikhim ako at bahagyang tinakpan ang telepono. Pagkatapos niyon ay mabagal akong tumayo para lumayo sa mag-amang nagkukulitan. Sandali pang nagtama ang paningin namin ni Valjerome na mabilis ko ring iniwasan."Ahmm, hello," muli kong imik sa cellphone nang nakalayo ako. "Pasensya ka na,
"Please, Mommy," Erom pleaded for the nth time."Jace Erom," I called with a warning tone.Napanguso siya at tumungo. Nandito na kami ngayon sa silid, naghahanda para sa aming pagtulog nang mangungulit siya sa akin na tawagin ang kanyang ama at patulugin sa tabi namin.Bumuntonghininga ako nang nakita ko ang pagpanglaw ng mga mata niya bagamat hindi siya nakatingin sa akin. Umusod ako saka siya maingat na hinawakan sa kanyang panga para itunghay ang mukha niya."Anak," banayad kong sambit. "Naiintindihan ko ang nararamdaman mo. Alam kong gusto mong makasama ang Daddy mo sa bawat oras pero... Erom, kasi... hindi kami mag-asawa ng Daddy mo. Hindi ko alam kung maiintindihan mo ito pero hindi kami dapat magtabi," mabagal na paliwanag ko."Why? I mean... we are family," he said.Nakagat ko ang ibaba kong labi at saka siya hinila para yakapin. "Yes, he is your father. I am your mother and you are our son, but... Erom, we already separated six year
Kabaligtaran nang inaakala ko, hindi ako tinigilan ni Valjerome sa mga nagdaang araw. Oo, hindi na niya ako pinapadalhan ng mga bulaklak o anuman pero halos kada may pagkakataon siyang mambwiset ay ginagawa niya. Lalo na at ginawan niya ng paraan na umepekto agad ang resignation letter ko. Ang ending ay halos buong araw ko siyang nakakasama kapag wala akong shoot o go-see."Please, Mommy. Punta na po tayong mall," pamimilit ni Erom.I shut my eyes and massage my temples. "Anak, ano ba kasi ang gagawin natin doon? May mga laruan ka pa naman, ah?"He pouted his lips and ran towards his Dad. "Daddy, please?" pakiusap niya rito.Kinarga naman siya ni Valjerome at marahan na pinisil ang kanyang ilong. "Sure. Ipapahanda ko ang sasakyan," aniya.Napatampal na lang ako sa 'king mukha at nailing. "Valjerome, stop spoiling Erom," seryoso kong saad na may pagbabanta.Painosente niya akong tiningnan. "What? Spoiling? Maggo-grocery rin ako kaya pupunta a
"Mommy, Daddy? Bakit po kayo nakahiga sa sahig? It's dirty po."My mouth parted when I heard my son. Mabilis akong umalis sa ibabaw ni Valjerome at inayos ang aking sarili. I could even feel my cheeks burning from the embarrassment. Hindi katulad noon na exclusive lang sa amin ang mall, ngayon ay normal kaming nakikihalubilo sa iba. Ramdam ko ang paninitig ng ibang nakakita sa amin ni Valjerome, may mga kinikilig at mayroon ding mga mapanghusga. Mga taong normal na sa henerasyon ngayon."Nako! Pasensya ka na, hija. Natuwa ang bata ko sa pagtutulak ng cart, muntik ka na tuloy mabunggo," ani ng isang ginang habang hinahaplos ang balikat ng isang bata."Sorry po," paghingi niya ng paumanhin at mariin na napahawak sa malaking cart marahil sa takot.Doon ko lang napagtanto ang mga nangyari. Agad akong ngumiti para mapagaan ang loob nila."Okay lang po, hindi naman ako nasaktan. Mag-ingat na lang po tayo sa sunod," mahinahon kong saad."Salamat, h
Valjerome got his gun and attached the silencer. Sandali niya pa akong tiningnan at tipid na nginitian bago siya lumiban patungo sa harapan ng sasakyan."Drive normal," he commanded to Jaime. "Don't let them know that we are aware of their presence," he continued, coldness was dripping in his voice.Kinakain man ng kaba ay pinilit kong kumalma. I moved closer to my son and embraced him tightly. Like what he said to his father, he never dared to open his eyes nor removed the headphones on his ears."Maneuver your wheels between us. Cover our car so Jaime could mislead them. Stall some time, at the next alley, we will attack," Valjerome stated on his phone, talking to his men.Hindi naman nagtagal ay napansin ko ang pagsingit ng dalawang itim na kotse sa pagitan namin. Like what Valjerome commanded, they blocked us from the enemies' sight."Take me down to the next corner. Iuwi mo nang ligtas ang mag-ina ko," Valjerome uttered with an authorative voi
It's been an hour since we got home. Gano'n rin katagal na palihim kong pinanunuod si Valjerome at 'yong babae sa ibaba mula sa ikalawang palapag kung saan ako nakatayo. Jaime was also there. Kung pagbabasehan ang nakikita ko ay para bang malapit sa kanila ang babae.I bit my lower lip when Valjerome smiled at her, then lowered his gaze to her tummy. Malayo man ako ay kita ko ang banayad niyang paninitig doon. Pakiramdam ko ay may kung anong guwang iyong idinulot sa tiyan ko.Elle...That's her name. Noong ipinakilala siya sa akin ni Valjerome kanina ay hindi na agad ako mapakali. Aaminin kong naghintay ako ng iba niya pang sasabihin; kung kaibigan niya ba ito, katrabaho, karelasyon o... ina ng magiging anak niya. But that didn't come. Hindi rin ako sigurado kung makakaya ko bang marinig sakaling kumpirmahin niya ang hinala ko kaya naman namaalam agad ako na iaakyat ko si Erom sa kwarto para makapagpahinga.I let out a deep sigh and decided to go
It's already 11pm, yet I am still awake. Magdamag akong tulala, nagkukulong sa 'king silid. Nakatulog na ang anak ko sa paulit-ulit na pagtatanong sa akin kung maayos lang ako. I kept saying that I'm okay, but who am I fooling? Hindi ko rin hinarap si Valjerome nang minsan niya akong katukin sa silid para kumain, si Erom lang ang pinalabas ko para sumunod sa kanya.My mind was messy. I don't know what to think anymore. Daig ko pa ang nagpa-flashback ng mga memorya sa isip ko.Why, Valjerome?Isang buntonghininga ang pinakawalan ko saka nagdesisyong bumangon upang uminom ng alak sa ibaba. Walang nakakalat na tauhan sa paligid, ngunit gano'n pa man ay alam ko na palihim silang nagbabantay. Nagtungo ako sa mini bar at kumuha ng alak doon. Sunod akong pumunta sa ref para kumuha ng yelo, nang nakuha ko na ang lahat ng kailangan ko ay muli akong bumalik at naupo sa bar stool chair. Nagsimula akong magsalin ng alak at diretyo itong nilagok. Gumuhit ang pait sa