Chapter 7

Mabilis na lumipas ang mga araw at buwan. Naririto kami ni Martin sa tabi ng sapa.

"Happy monthsary, baby" aniya saka ako h******n sa pisngi.

Kasalukuyan kaming nakausap sa mat na inilatag niya. Mayroon din doon na mga pagkain. At siyempre, may iniabot din siyang bulaklak at kwintas.

"I love you so much" dagdag pa nito.

"Happy monthsary, Baby. Thanks for coming into my life" sagot ko naman.

"Isang buwan na lang, graduate ka na ng Grade 12. Big girl na ang baby ko" aniya saka natawa.

"Hey, para naman akong sanggol d'yan e" sabi ko saka ngumuso.

"E ano naman, baby naman kita" natatawang sabi nya.

"Malapit na ako grumaduate pero wala naman sina Nanay at Tatay" malungkot na sabi ko saka tumingin sa malinis na tubig.

Agad naman akong niyakap ni Martin.

"Don't worry, I know, kung nasaan man sina Tito at Tita, super proud sila sa'yo. Ang galing galing kaya ng running for With Highest Honor ko. At isa pa, hindi ka naman namin pababayaan nina Mommy at Daddy. Pangako, naroon kami sa graduation mo." Aniya. Bahagya namang gumaan ang loob ko.

I am so blessed nang dumating ang lalaking ito sa buhay ko. Hindi nila ako pinapabayaan. Si Aling Merna naman ay itinuturing akong parang tunay niyang anak. Naalala ko noong sinabi namin ni Martin sa kaniya na magkasintahan na kami. Aba at ginawang libre na 'yung mga tinda nya sa palengke. Kahit kailan ay hindi nila ipinararamdam sa akin na may kulang sa buhay ko.

Hapon na ng makauwi ako sa bahay. Inihatid ako ni Martin, pagkapasok ko sa loob ng bahay namin ay umalis na din agad siya.

"Saan ka naman nanggaling?" Bungad ni ate.

"Ah, kasama ko lang po si Martin" ani ko kay ate.

"Alam mong bata ka, ilang buwan pa lang ang nakakalipas mula nang mawala ang mga magulang natin, nagawa mo na agad na lumandi" sabi pa ni ate. "Kasalanan mo talaga 'yong bata ka" dagdag pa niya.

Hindi ko na kaya. Sinagot ko na siya.

"Bakit ate, sino ba 'yung nagdala dito ng lalaki sa bahay natin ha, sino ba yung puro pasakit na lamang ang binibigay sa mga magulang natin? Diba ikaw?"

Agad na dumapo sa aking pisngi ang palad nya. Agad din naman na tumulo ang mga luha ko.

"Bastos kang bata ka" sigaw niya saka muli akong sinampal.

Papasok na sana ako sa aking kwarto nang harangan n'ya ako.

"At saan ka pupunta, sa kwarto mo?" Ani ni Vanessa. "Hindi ka makakapasok sa kwarto mo hangga't hindi mo ako naiipagluto ng pagkain, kailangan dapat malinis ang kwarto ko pati na rin ang buong bahay natin, maglinis ka" utos niya.

Nang hindi agad ako nakasagot ay umalis sya saglit, pagbalik niya ay basta na lamang nya ihinagis ang mga pang linis.

Dahil wala na akong magagawa pa ay nag-umpisa na akong gawin ang inuutos niya.

Nagluto muna ako ng pagkain 'nya'. Nang matapos syang kumain ay ipinakain naman nya sa aso ng aming kapitbahay ang tira-tira niyang pagkain. Napalunok na lamang ako.

Pagkatapos ko sa gawaing pangkusina ay sinunod ko naman na linisin ang kwarto nya hanggang sa makatapos na ako sa paglilinis ng bahay. Pasado alas-diez na pala ng gabi.

"Pwede ka na pumasok sa kwarto mo, agahan mo ang gising bukas, maglilinis ka pa at magluluto ng pagkain ko" ani ni Vanessa saka pumasok sa kwarto niya.

Si Marisse naman ay nagpalit muna ng damit at naglinis saka pumunta sa kusina para magluto ng pagkain n'ya.

Pagkatapos ng paggawa ng gawaing bahay at pagkain ay namahinga siya saglit saka naglinis ng katawan. Agad naman siyang nakatulog pagkatapos noon.

Nagising na lamang siya ng may malamig na tubig na bumubuhos sa ulo nya.

"Gising, hindi ka prinsesa. Bilisan mo, gutom na ako" bungad ni Vanessa kay Marisse. Agad namang bumangon si Marisse saka tumingin sa orasan sa tabi ng kama n'ya. Alas quatro pa lamang.

Agad siyang pumunta sa kusina saka nagluto. Habang nagsasaing ay nagwalis na agad siya sa loob ng bahay nila.

Kumakain na si Vanessa nang makatapos sa paglilinis si Marisse. Naihanda na rin ni Marisse ng gamit nya papasok sa school.

Tulad ng nangyari kagabi ay nagluto muli ng panibagong pagkain si Marisse saka mabilis siyang nagluto at nagpack ng lunch.

Pagdating sa room ay hindi pa naman siya late. Palagi na rin nilang nakakasama ang magkakaibigan na sina Anthony, Jhamir, at Angelo.

"Beshy umamin ka nga" sabi ni Marisse sa dalaga habang nasa powdered room sila.

"Yes beshy, ano 'yon?" Tanong ni Patricia.

"May something ba sa inyo ni Angelo?" Tanong ni Marisse.

Agad naman napatawa ng malakas si Patricia. Mabuti na lamang at sila lang ang tao doon ngayon. "oo bes, may something sa amin. Something wrong" sagot ni Patricia.

Napatawa na rin si Marisse.

"Hmp, kahit na ganon, gagawin ko pa rin ang lahat para lang icrushback nya ako, 'no" ani niya. Nanlaki naman ang mata ko.

"Omg, sinasabi ko na nga ba" sabi ko na lamang. "Akala ko ba best friend kita, bakit hindi ka nagsasabi, ha?" Kunwari ay nagtatampong saad ko.

"E beshy, sasabihin ko naman talaga sa'yo, e kaya nga lang ano, kapag kami na" sabi ni Patricia.

"What? Kelan pa, kapag pumuti na ang uwak?" Tanong ko saka natawa.

Nasa labas na kami ng powdered room, sa tabi ng hagdan.

"Pero alam mo ba, si Angelo, napakapogi nya, ang lambot at ang kissable ng lips nya, ang bango bango pa" kinikilig na sabi ni Patricia. Maya-maya ay para na lamang siyang binuhusan ng malamig na tubig dahil naroon na pala sina Angelo sa likod namin.

"Bro, kissable pala lips mo, malambot pa pala. Pa-try nga" pang aasar ni Jhamir kay Angelo.

"Shut up" inis na sabi ni Angelo kay Jhamir saka iniwan ang mga kaibigan.

Si Patricia naman ay tumakbo na sa kung saan.

"Yung kaibigan mo talaga" natatawang sabi ni Anthony.

"Hindi ko kilala 'yung babaeng 'yon" tanggi ko saka natawa na kaming tatlo. Sumama na ako sa kanila papunta sa canteen, tutal ay kami-kami din naman lagi ang magkakatabi doon. Kumakain na kami nang dumating sa table namin si Angelo. Si Patricia naman ay wala.

"Nasaan kaya ang pinsan mo?" Tanong ko kay Anthony.

"Nasa ilalim ng lupa" sabat ni Jhamir.

"Ha?" Tanong ko.

Napatawa naman si Jhamir. "E syempre, nagpapalamon na 'yon ngayon sa lupa dahil sa nangyari".

Nang makatapos kami sa pagkain ay inihatid ako ni Jhamir at Anthony sa room namin. Si Angelo naman ay babalik na raw sa room nila at hindi na sasama.

"Thank you sa inyo, bye, good luck sa klase" sabi ko sa dalawa saka pumasok na sa room.

Doon ay naabutan ko si Patricia na nakahalumbaba saka tulala.

"Hoy" agaw pansin ko rito. "Kamusta?" Tanong ko pa.

"Ako pa talaga tinanong mo, e'di syempre, hiyang hiya to the bone ang ante mo" sagot n'ya. "Kainis, nakakahiya na tuloy kay Angelo" dagdag pa n'ya.

Nagkwentuhan pa kami saglit bago dumating ang teacher.

Hindi ko namalayan na uwian na pala. Ang bilis talaga ng oras kapag nakatapos na kayo sa first subject.