"Kung may gagalawin man ako, hindi ikaw 'yon."Tumabingi ang ulo ni Crassus. "Talaga?" Pinisil nito ang dède niya kaya napamulagat siya. "Kahit na magmamakaawa at susuka ako ng dugo sa harap mo? Kahit pa na mamatay ako?"Ginatungan ito ni Raine. Ngumiti siya. Lumapit siya sa tainga nito at doon ay bumulong. "Kung mamatay ka man, mamamatay ka. Ayaw mo no'n? Sa akin mapupunta ang lahat ng kayamanan mo?"Napatawa si Crassus. Tinitigan niya si Raine sa mata. "Nakalimutan ko kung ano ka kahit na asawa na kita. Oo nga naman, pwede ka naman mag - drama kahit na patay ang asawa mo. Tapos pasimple mong nanakawin ang kayamanan ko."Hinarap niya si Crassus. Tinitigan niya ang mata nito hanggang sa dumapo ang kanyang paningin sa tungki ng ilong nito."Di ba? Tapos yayaman na ako," pabiro niya pang ani."That's good. I don't mind if you'll snatch my wealth, as long as you are here with me while I am dying. Alam ko naman hindi mo ako pababayaan."Napipilan si Raine. Mabilis na pumintig ang kanyang
Pagkapasok ni Crassus sa kwarto ay nakita niyang nag - aayos na ng higaan si Raine. Nakapamulsa siya habang pinagmasdan niya ang ginagawa nito."Nandiyan ka na pala," untag nito sabay pagpag sa unan. Kakaiba ang tono ng pananalita nito ngayon. Parang nakapanatural lang pero malambing pa rin ang boses nito. Imbes dugtungan ang sinabi ni Raine ay nilihis ni Crassus ang usapan. "Hindi mo pa sinasagot ang tanong ko. Para kanino ka gagalaw, Raine?"Pagkatapos niyon ay umupo sa sofa si Crassus. Sumandal siya roon. Itinukod niya ang kanang braso sa arm chair. Dahan - dahan niyang minamasahe ang kanyang sentido at pumipikit."Hind nga ikaw, Crassus," pang - uulit pa ni Raine.Naging hudyat iyon para kay Crassus. Nang sumagi sa isip niya ang imahe ni Paul Tyler ay naikuyom niya ang kanyang kamay."Alam ko naman na hindi ako," sagot pa ni Crassus pero labas sa ilong. "Hindi pa naman ako nakalimot sa marriage agreement natin kaya wala akong pakialam kung sino ang gagalawin mo."Natigilan si Ra
Hindi mapakali si Diana habang tinatahak niya ang CEO office na nasa pinakahuling palapag ng building. Nanlamig ang kanyang kamay at kumabog ng husto ang puso niya.Kaka - lunchbreak pa lang nila nang tumawag si Mr. Almonte para papuntahin siya sa office nito. At bilang empleyado naman nito ay wala siyang choice kung hindi sundin ito. Takot lang niya na masibak sa trabaho. Hindi pa siya makapaniwala kanina nang tumawag ito sa internal phone. Kamuntik niya pa ito mabitawan dahil nagulat siya sa baritonong boses nito.At ito siya, papalapit na sa harap ng opisina nito. Nang marating ni Diana ang pinto ay huminto siya. Pumikit muna siya at humugot ng isang malalim na hininga.Nang masigurong kumalma na ng kaunti ang sistema niya ay kumatok siya. Bumukas ang pinto at nabungaran niya ang sekretarya nito. Pinapasok naman siya ni Mr. Tamayuto. Igiiniya siya nito sa isa pang kwarto at binuksan iyon. Nakita niya si Mr. Almonte na umupo sa swivel chair. Pagpasok niya sa office ay saka pa ito
Habang inayos ni Raine ang kanyang canvass bag nang pumasok si Mr. De Guzman sa office nila. "Kayong lahat! Makinig kayo!" Itinaas nito ang isang kamay. "May bagong patakaran ang HR DEPARTMENT. Galing ito mismo sa nakatataas kaya pakinggan ni'yo ito ng mabuti."Nagkumpulan ang kanyang kasama. Hindi na siya nag - abalang tumayo pa. Nameywang si Mr. De Guzman sa harap nila. "Gossiping in the middle of work is restricted. Kung sinuman ang lumabag sa patakaran ay mumultahan ng one thousand. Kita ni'yo 'yan?" Turo pa ni Mr. De Guzman sa CCTV. "May naka - monitor riyan at ang dinig ko ay magpapainstall pa sila ng camera bukas. Kaya kung ako sa inyo, matakot na kayo. Every time you get caught, you will be fine one thousand pesos. Effective ito simula ngayon ala dos ng tanghali, kaya kung ako sa inyo, Ayaw ni'yo naman maubos ang inyong sweldo dahil sa kakaputak, hindi ba?"Nagbulungan naman ang trabahante. Siya naman ay lihim na nagpasalamat dahil pabor sa kanya ang parusa. Wala siyang kai
Hindi na maipinta ang mukha ni Crassus habang nakatingin sa screen ng selpon ni Raine. Sa tuwing tumutunog ang selpon nito ay naalibadbaran siya. Paano, alam niyang tumatawag ang Paul Tyler na 'yon. Makikita niya pa lang ang apelyido nito ay naiirita na siya. Hindi naka - lock ang selpon ni Raine at bago niya pa iyon ma - lock ay huminto na ito sa pag - ring. Bumungad kay Crassus ang account nito. Kasunod niyon ay nagsunuran sa pagpadala ng voice message ang dating guro nito. Aksidenteng na - tap niya ang account ng Propessor. Nabasa niya ang chat nito. Nang makitang may pinasa na link si Raine na may pamagat na job application ay kumulo ang dugo ni Crassus. Sa takot na mahuli siya ni Raine ay mabilis niyang ni - lock ang selpon nito. Muli itong tumunog pero hindi na niya ito pinapansin. Umupo siya sa sofa at nagpanggap na parang walang nangyari. Bumunot siya ng libro sa bookshelves at nagbasa pero sa tuwing nadadaanan ng kanyang mata ang mga salita ay wala siyang naiintindihan.
"There are a lot of things that you don't know, Raine," Crassus said in a meaningful tone.Mababakas pa sa boses nito na parang may hindi ito nagustuhan. Napakunot ang kanyang noo. Humiga si Crassus sa kama. Sumunod naman si Raine. Napansin niyang nakatitig si Crassus sa bandang dibdib niya. Inayos niya ang kanyang roba."May itatawag na ako sa'yo."Napakunot ang noo ni Crassus. "Like a nickname?"Tumango si Raine. "Julio. Tatawagin kita na, Julio." Kinagat pa niya ang ilalim ng kanyang labi para pigilan ang sarili mula sa pagtawa. "Bagay sa'yo ang pangalan na Julio."Sumama ang mukha ni Crassus. "At bakit, Julio?"Tumikhim si Raine pero may ngiting nakasilip sa kanyang labi. "Ang bilis magbago iyang mood mo. Parang napakli lang ng kalendaryo. Nasa May pa lang tapos biglang naging June. Kaya Julio."Mas lalong sumama ang mukha ni Crassus. "Ang pangit!"Napabunghalit ng tawa si Raine. "Bakit? Bagay naman sa'yo.""Yeah, right!" ani ni Crassus sabay lapit kay Raine.Sa totoo lang ay gal
Hindi maintindihan ni Raine ang sarili kung bakit ang bilis niyang bumigay kay Crassus. Ang bilis matunaw ng depensa niya pagdating dito. Katulad ngayon, pinapaligaya lang nito ang pagkababae niya pero hindi na maampat ang kanyang halinghing. Kung hindi niya tatakpan ang kanyang bibig ay paniguradong maririnig ang ungol niya sa labas.Marahas niyang kinagat ang kanyang labi. Nang bigla nitong ipinasok ang ang pagkalalaki nito sa kweba niya ay napahiyaw siya. Napaliyad siya dala ng matinding sensasyon. Hindi pa siya nakabawi ay bumayo na ito.Napapikit na lamang si Raine dahil sa pagiging marahas nito. Hindi paman sila nagtatagal sa pagtàtalik ay gusto na niya sumuko. Hindi niya alam kung bakit naging malupit na naman ito sa kanya. Hindi man nito sasabihin pero ramdam niya ang galit ni Crassus. Naghalo ang sarap at sakit sa kanyang sistema kaya nakamot niya ang likod nito. Bumango na rin siya para unti - unting umatras, pero sa tuwing aatras naman siya ay susunod naman ito. Hanggang s
Napansin ni Diana na naging tahimik si Raine."Doon tayo," paanyaya niya sa pinakasulok para walang makakarinig sa kanila.Sumunod naman ito. Mayamaya pa ay dumating na ang waitress. Kahit na nilatag na ang pagkain sa harap nila ay tila hindi ito nasiyahan. Tila malayo ang nilakbay ng isip nito. Alam naman niya kung bakit kaya nagbigay siya ng suhestiyon.Naghintay muna siya na umalis ang waitress. Nginitian niya ito saka nagpasalamat."Kung gulong - gulo ka na talaga, magtanong ka na lang sa asawa mo," saad niya sabay higop ng sabaw ng nilagang baka.Napangiwi ito. "At ano naman ang sasabihin ko? Na nahihirapan akong pumili ng trabaho? Baka kapag sinabi kong nag - apply ako sa Firm ni Professor Xhun ay magwawala iyon. Alam mo naman na matindi ang galit niya sa dating guro ko.""Ayon, alam mo naman pala." Pinatong ni Diana ang kutsara sa platito. Tinitigan niya si Raine. Hininaan niya ang kanyang boses pero hindi rin sobrang hina. Sapat lang para marinig nito. "Alam mo naman pala na
Kasabay ng pagbitaw ni Raine sa maleta ay napatingin din siya sa sahig. Hindi niya kaagad nadampoy ang kanyang dala dahil sa pag - iisip."Oo nga naman. Tama ang kapatid mo. Bakit hindi mo tawahan ang asawa mo nang magkaalaman na?" Segunda pa ni Marie.Kunot - noong hinawakan niya ang handel ng maleta. Hindi pa man niya ito tuluyang napagulong ay bumukas ang zipper ng maleta. Kumalat ang laman niyon sa sahig. Natigilan siya.Nanginginig na binalik niya ang mga damit sa maleta. Hindi siya makatingin kina Athelios at Marie. Natatakot siya sa mapanghusgang mga mata nila.Kung tatawagan niya si Crassus. Sasagutin kaya nito ang tawag niya? Papayag kaya ito kung papuntahin niya rito? Iyon pa lang ay ayaw na niyang malaman ang sagot. Natatakot siya na baka mapahiya siya. Isa pa, alam din niya na hindi ito pupunta. Marami itong inaasikaso sa kompanya.Kakasara niya pa lang sa zipper ay tumunog ang selpon niya. Hinugot niya ito sa bulsa ng kanyang pantalon. Nang mabasa niya kung sino ang tumaw
"Ano?"Blangkong tinitigan ni Raine ang kanyang kapatid. "Ano bang problema mo, ha?"Tumaas ang kilay ni Athelios. Nakameywang ang kanan niyang kamay habang nakaturo naman sa maleta niya ang kaliwa nito."Sumagot ka rin kasi."Nilapag ni Raine ang hawak na pajama. Itinukod niya ang dalawang kamay at saka tumayo. Kamuntik na siyang mapaigik nang bumalatay sa binti niya ang sakit. Lumunok siya para maitago ang hapdi."Hindi ko kailangan magpaliwanag sa'yo. Hindi ikaw ang sadya ko rito. Kaya pwede ba, tigilan mo na ako? Gusto kong magligpit ng matiwasay." bwelta pa ni Raine.Dinuro siya ni Athelios kaya mas lalong sumama ang mukha niya. "Ang simple lang ng tanong ko pero hindi mo makuhang sumagot. Iyong pera lang naman ang gusto kong kunin."Napangisi si Raine. "Para saan ba ang pera mo at bakit atat na atat ka?" Tinuro niya si Marie. "Dahil ba dito?""Labas ka na roon." Muling sinipa ni Athelios ang maleta kaya nausog iyon papunta sa kanan ni Raine. "Bakit ba kasi na ayaw mong aminin na
Namilog ang mata ni Raine. Hindi siya kaagad makahuma nang tumambad sa kanya ang masagwang eksena. Natulos siya sa kinatatayuan. Athelios is busy banging his woman's pûssy in a dog style. Nakatalikod ito sa kanya at ang babae nito ay panay ang paghalinghing. Huba't hubad ang dalawa at sa tuwing naglabas pasok si Athelios sa kweba ng babae nito ay umaalog ang malaking dyuga nito. Gusto niyang bulwayan ang dalawa. Talagang hindi nila napansin ang presensiya niya. Patuloy pa rin sa pagbayo ang magaling niyang kapatid na para bang hinahabol nito ang rurok ng kaligayahan.Hindi niya makayanan ang kanyang nakita. Mabilis siyang tumalikod habang nakahawak sa hamba ng pinto. "Baka gusto ni'yong tumigil?" Kalmadong saad ni Raine pero hindi na maipinta ang kanyang mukha.Narinig niyang humiyaw ang babae. Napatingala siya sabay ismid. Napameywang siya. "Oh, Raine. Nandiyan ka pala?" tanong pa ni Athelios.Napapikit si Raine dahil sa narinig niya ang pagiging kalmado nito. Nakita niya ito na
Nang marating ni Raine ang bahay nila ay nanumbalik sa kanya ang alaala ng nakaraan. Naging nostalgic sa kanya ang lahat. Lalo na nang makita niya ang puno ng mangga na nasa harap mismo ng kanilang bahay.Napahawak siya sa luma nilang tarangkahan na binahayan na ng kalawang. Dati ay kumikinang pa ito dahil sa pag - aalaga ng kanyang Ama. Ngayon na wala ng nag - aasikaso ay naging marupok na ang ibang parte nito. Malayong - malayo sa dati nitong itsura na makintab at matibay.Tinulak niya ito at pumasok. Muli na naman siya nanibago dahil napakatigas nito kung itulak. Sumadsad na kasi ang katawan nito sa lupa kaya kailangan niya pa itong iangat para makapasok.Napagawi ang paningin niya sa bakuran nila. Bigla siyang nanlumo. Paano at marami ng nakatubong damo roon. Ang dating makulay na palibot ay puno na ng patay na sanga ng kahoy at patay na dahon. Ang parteng lupa na nasa gawing gilid ng bakod ay naging talahiban. Naghahabulan sa pakikipagtaasan ang mga masamang damo roon. Kauti na l
Pagkatapos ng ilang buwan na pagtatrabaho ni Raine sa Almira ay bumalik siya sa Forgatto Celestina. Kasama ang dalawa pang kasama, sabay silang bumalik sa Araw ng Huwebes sa dating kompanya. Hindi na maampat ang ngiti ni Mr. De Guzman. Nakausap niya kasi si Raine. Sinabi nito na bibitawan na ang job oppurtunity na ibinigay ng taga Audit Department. Nang marinig niya ito ay halos mapunit na ang kanyang labi dahil sa malaki niyang ngiti. "Mabuti naman ang pinag - isipan mo ng mabuti ang suhestiyon ko, Ma'am Raine," ani pa ni Mr. De Guzman. Nagkibit - balikat si Raine. Gusto man niyang sabihin na walang kinalaman ang suhestiyon nito sa naging pasya niya. Pero mas pinili na lang niya na maglihim. "Direktor ko po kayo. Mas mataas po ang experience mo sa akin kaya nararapat lang na makinig ako sa'yo," sabi ni Raine. Tumango si Mr. De Guzman. "Bueno! Sasabihin ko kay Mr. Almonte ang naging pasya mo." The next day, Mr. De Guzman promoted Raine to be the financial manager. Nang marinig
"Imma fool."Napailing si Crassus nang maanalisa niya ang kanyang mali. Napabuntonghiningang yumuko siya.Tumayo siya at lumabas ng kwarto. Pumunta siya sa kanyang silid. Kinuha niya ang sigarilyo niya at saka selpon. Saka siya bumaba para tumambay sa veranda.Idinial niya ang numero ng isang kaibigan. "Rothan.""Hey!" Pasigaw na sagot ni Rothan sa kabilang linya.Lumalim ang gitla sa noo ni Crassus. "Saan ka na naman nagsusuot? At bakit ang ingay? Nag - babar hopping ka ba?""Im with a friend," sagot ni Rothan sa kabilang linya.Napailing si Crassus. "We need to talk," he said in a serious tone. "It's important."Narinig niyang hindi nagsalita si Rothan pero rinig niya ang pamamaalam nito sa mga kasama nito."Call me in a minute. Yo saldré primero. (Lalabas muna ako)" Rothan said."Okay," Saka niya pinatay ang tawag.Umupo siya. Sinindi niya ang sigarilyo habang nakaharap sa garden. Napatitig siya sa malaking kahoy na nasa gitna. Mayamaya pa ay may tumawag. Nagtaka si Crassus dahil
Habang kumakain ay napansin ni Raine ang pagiging tahimik ni Crassus. Madalas itong nakatitig sa kawalan na para bang nalulong sa malalim na pag - iisip.Kaya hindi nakapagtimpi si Raine. Kinausap niya si Crassus. "May problema ba?"Napakurap si Crassus at napatitig sa kanya. Ginalaw nito ang pagkain. Parati lang nito ginagalaw pero pakaunti lang kung sumubo.Umiling ito. "Wala."Naglapat ng mariin ang labi ni Raine. Inatupag na lang niya ang kanyang pagkain pero nang mapansin niya na tahimik naman ito ay muli niya itong kinausap."Masyado ka naman atang tahimik ngayon. Ayos ka lang ba?" Pukaw pa ni Raine.Hindi makatingin kay Raine si Crassus. "Just eat, Raine. Huwag mo na akong isipin."Marahas na napabuga ng hangin si Raine. Padarag niyang nilapag ang kutsara at inis na tinitigan si Crassus. Saka siya tumango."Bakit mang - aaya ka pang kumain kung wala ka naman pala sa mood? Sana pala ay dumiretso na lang tayo ng uwi nang pareho na tayo makapagpahinga. Nagsasayang ka lang ng oras.
Napakunot ang noo ni Crassus. Mahigpit niyang hinawakan ang manubela na room ay kumuha ng lakas."Ano ang dapat kong malaman?" tanong niya.Hindi kaagad sumagot si Raine. Mas lalong nagkarambola ang puso ni Crassus. Nababasa niya sa aksiyon ni Raine na nag - aalinlangan ito."Ano kasi.."Malamig na tinitigan ni Crassus si Raine. Hindi siya kumibo. Gusto niya na ito na ang kusang magsalita.Napabuntonghininga si Raine. "Natatandaan mo pa ba iyong sinundo mo ako sa presinto?"Kumunot ang noo ni Crassus. "Iyong walang magpapiyansa sa'yo kaya tinawagan na ako ng Pulis?"Tumango si Raine. "Hmm."Binalot ng pagtataka si Crassus. "Bakit? Anong meron?"Nilaro ni Raine ang zipper. "Iyong lalaking nagtangkang manakit sa akin. Naalala mo?"Biglang dumilim ang mukha ni Crassus. "Bakit?"Tinitigan siya ni Raine sa mata. "May half brother si Sasha na lalaki. Iyong naabutan mo sa presinto noon, siya ang kapatid ni Sasha, si Romano." Tumingin sa labas ng bintana si Raine. "Kanina kasi ay napang - abo
"Natanggap din pala siya," komento pa ni Raine habang nakatingin sa lista na nasa selpon.Pabagsak niyang nilapag sa kanyang kamay sa hita. Lumaylay ang balikat niya. Muli niyang binasa ang pangalan nito. Napabuntonghininga siya nang maanalisang hindi siya namalik - mata.Gustuhin man niyang magtrabaho sa Departmentong iyon ay hindi na niya magawa. Nadala na siya sa nangyari noong biyernes at ayaw niya ng maulit 'yon. Labag man sa kalooban niya pero wala siyang choice kung hindi i - give up ang slot niya sa iba.Nagpadala siya ng email kay Sir Rothn. Medyo nahirapan pa siya kung paano magpaalam dahil hindi siya makapag - isip ng maayos. Ayaw kasing tanggapin ng puso niya ang kanyang desisyon. Dumaan ang mahigit kalahating oras ay sinent ni Raine ang kanyang apology letter. Simula niyon ay naging matamlay na sa pagtatrabaho si Raine.Nasa loob ng opisina ni Crassus si Rothan. Kararating pa lang nito para ibigay sa kanya ang listahan ng mga empleyadong natanggap sa Audit Department."