Selos

Leonardo'sPOV

Minamaneho ko ang kotse papuntang Head Quarters kasama si Rhianna. Napatingin ako sa kanya habang nakatanaw siya sa labas ng bintana.

"Kamusta pakiramdam mo?" tanong ko sa kanya. Sobra akong nag-alala sa kanya kagabi. Sobra kong seneryuso ang laban. Hindi ko napansin na nasasaktan na pala siya.

Lumingon siya sakin. Ayon na naman ang mga tingin niya. Tinging nakakahalina. Biglang lumakas ang tibok ng dibdib ko.

"Ayos na ako. Salamat pala sa ginawa mong paghilot sa paa ko kagabi." wika niya tsaka ngumiti sakin. Kusang kumurba ang aking mga labi para suklian siya ng matamis na ngiti.

Ibinalik ko ang atensyon sa daan. Isang linggo ang gagawing pagsasanay ni Rhianna bago kami sasabak. Ililigtas namin ang kanyang Ina at Kapatid. Ganunpaman, nandito pa rin ako sa tabi niya at handa siyang iligtas.

"Leo." untag sakin ni Rhianna.

"Bakit Rhianna?" tanong ko.

"May sasabihin ako." wika niya. Nilingon ko siya.

"Si Don Ysmael, siya ang aking amain na nagkulong samin." Naihinto ko a