Kabanata 2 Gustong Mamuhay Nang Magkahiwalay

"Calista Everhart, anong ibig mong sabihin dito? Isang divorce agreement?"

Nagising agad si Calista nang marinig ang boses ni Lucian. "Edi literal, isang divorce agreement."

Ngumiti siya ng malamig. "Bago ka pumasok sa trabaho, pumunta ka sa opisina ko at alisin mo 'tong basura. Gusto kong nasa Everglade Manor ka ng 8 pm. Dalhin mo na rin ang bagahe mo."

Ngumisi siya. "Lucian Northwood, anong—"

Bago niya tmakuwestiyon ang katinuan nito, bigla niyang naintindihan kung bakit siya kinokontak nito.

"Wala kang dapat ikabahala na baka matawag si Lily na homewrecker. Ang tanging nakakaalam tungkol sa kasal natin ay ang mga magulang natin at malalapit na kaibigan.

"Sa mga tagalabas, ikaw pa rin ang mabuting tao na handang suportahan nang buo ang career ng girlfriend mo at handang magdusa sa kalungkutan. Ngayong nagbunga na ang sakripisyo mo, masaya ang lahat para sa'yo."

Ang mga larawan ni Lucian na nagpadala kay Lily sa ospital ay kinuha at inilabas kagabi. At ngayon, si Calista ay nagbibring up ng divorce. Si Lily ang sisisihin bilang homewrecker kung makalabas ang balita.

Nang matapos si Calista, napagtanto niyang matagal nang itinigil ni Lucian ang tawag.

"P*ta-..." pagmumura niya sa kanyang ulo.

Ang hotel na kasalukuyang tinutuluyan niya ay malapit sa Northwood Corporation. Kaya, hindi siya nagmamadali. Dahan-dahan niyang inenjoy ang kanyang almusal bago sumakay sa subway.

Noong una siyang ikinasal kay Lucian, pumayag siya sa kahilingan ng kanyang biyenan na maging personal assistant ni Lucian.

Sa ibang salita, para siyang isang yaya.

Trabaho niya na pangasiwaan ang kanyang mga pagkain at walang kabuluhang personal na mga bagay. Iyon lang ang kailangan para mabayaran siya sa katapusan ng bawat buwan.

Walang nakakaalam sa opisina na asawa siya ng amo.

Sa kanyang pananaw, nakakaawa siya sa sitwasyong 'yun.

Alam ng lahat ang tungkol kay Lily, ang homewrecker. Pero, si Calista, ang siyang dapat na asawa, ay nasa isang spy mission. Kailangan niyang iwasan ang atensyon.

Sa tuwing sumasakay sina Lucian at Calista sa parehong sasakyan papunta sa trabaho, kailangan niyang bumaba ng kotse dalawang bloke mula sa opisina

Dumating siya sa trabaho at nagsimulang magsulat ng kanyang resignation letter. Maghihiwalay pa rin sila. Ano pang silbi ng pagiging yaya niya?

May dumaan sa desk niya at nagtanong, "Ms. Everhart, magreresign ka na ba? Ikakasal ka na ba sa bigatin mong boyfriend?"

Natigilan si Calista. Kanina, may nakahuli sa kanya na bumaba sa sasakyan ni Lucian. Tinanong siya ng nagulat na saksi kung kotse niya iyon.

Noong panahong iyon, nais niyang ilihim ang relasyon. Kaya, nagsinungaling siya sa kanyang kasamahan. Kotse daw iyon ng boyfriend niya.

Kinabukasan, alam ng lahat sa kumpanya na mayroon siyang mayaman na kasintahan. Alam pa nilang siya ang nagmaneho ng sasakyan ni Lucian.

Walang nag-link ng mga bagay kay Lucian dahil hindi nito kinakain ang mga pagkain na inihanda ni Calista. Itinuring siyang hangal sa paghahanda ng mga pagkain sa lahat ng oras sa kabila ng pag-alam sa attitude ni Lucian

"Hindi. Naghiwalay na kami." Itinanggi ito ni Calista.

"Sinuko mo na yung pagkakataon mong yumaman? Kung ako sayo, maiiyak na ako!" bulalas ng isa niyang kasamahan. Kung tutuusin, lihim na natutuwa ang kasamahan sa kasawian ni Calista.

Naisip ni Calista si Lucian bago sinabi sa malambot pero matalas na tono, "Ang tanging asset niya lang naman ay yung matalas na dila niya. Bakit pa ako magtatagal dun?"

"Ano naman ang tungkol sa asset na iyon?" tanong ng isang curious na kasamahan.

Naputol ang pag-uusap ng biglang may umubo. Nang lumingon sila para tingnan kung sino iyon, natakot sila.

"Mr. Northwood..."

Ang taong umubo ay ang executive assistant ni Lucian, si David Brown.

Napatingin siya kay Lucian na nakatayo sa tabi niya. "Pakiiwasan ang pagchichismisan, lalo sa ganyang usapan."

Nilibot sila ng tingin ni Lucian bago nilapag si Calista. Madilim ang kanyang mga mata. "Pumunta ka sa opisina ko, Ms. Everhart."

Pagpapatuloy niya, "Lahat ng nakisali sa pag-uusap ay makakatanggap ng bawas sa suweldo. Ireport niyo ang sarili niyo sa Finance Department."

Halos lahat sila ay biglang nag-alisan maliban kay Calista. Patuloy siyang nagta-type sa kanyang keyboard na walang ekspresyon.

…

Simple lang ang interior design sa opisina ni Lucian. Nang makapasok siya sa silid, kaswal niyang binabalikan ang isang dokumento.

Alam niya kung ano ang dokumentong iyon. Iyon ay ang divorce agreement. Ito ay ipinadala kay Lucian ayon sa kahilingan ni Calista nitong umaga lang.

May kumpiyansang tumayo si Calista sa harap ng mesa. "Mr. Northwood."

Nagtaas siya ng tingin. Pero nanatiling hindi nababasa ang kanyang ekspresyon. Malamig ang tono niya. " Ang tanging asset ko lang ay yung matalas na dila ko. Paano ka naman nakarating sa conclusion na yan, Ms. Everhart?"

Kinagat ni Calista ang kanyang mga labi sa pagtatangkang magpakatanga. Siguradong wala na siya sa isip niya para patuloy na magsalita tungkol sa paksang iyon.

Ilang sandali ang katahimikan bago niya hinayaang lumipas ang tanong. Inihagis ni Lucian sa mesa ang divorce agreement.

"Gusto mo bang ipaliwanag ang dahilan ng divorce na nakasulat dito?"

Natahimik siya ng ilang segundo bago magalang na sumagot, "Edi yung literal na ibig sabihin nito."

Isinulat niya ito nang napakalinaw. Kahit sino ay maiintindihan ito.

"Kakulangan ng intimacy sa buong kasal. Ang kabilang partido ay hindi matugunan ang mga pangunahing pangangailangan ng asawa. Sa tingin ko ang kabilang partido ay maaaring may sexual dysfunction."

Bawat salitang binibitawan niya ay napapangiti siya. Naisip niyang baka mawalan ito ng kontrol at masakal siya anumang oras.

Pero ito ay isang tapat na pahayag. Hindi siya ginalaw ni Lucian sa nakalipas na tatlong taon.

Nang basahin niya ang mga tuntunin para sa pamamahagi ng asset, isang kislap ng lamig ang sumilay sa kanyang mga mata. “Mukhang may natutunan ka sa posisyon mo bilang assistant ko.

"Alam mo na ngayon ang bawat detalye ng mga ari-arian ko, ha? Pero, Calista Everhart, sa tingin mo ba makakatanggap ka ng kahit isang sentimo mula sa akin?"

Nakahanda si Calista na umalis sa kasunduan nang walang maiuuwing halaga. Kaya naman, hindi siya naabala nito.

Ang pagwawalang bahala ni Calista ay tila nakaprovoke pa lalo kay Lucian. Hinawakan niya ang baba ng baba. "Paano mo papakainin ang sarili mo pagkatapos ng divorce? Gamit yang sweldo mo kada buwan? Kahit kalimutan mo pa ang pambayad ng renta, sapat ba ang kinikita mo para sa suot mong kuwintas? "

Isa itong ganap na insulto.

Ibinaling niya ang kanyang ulo sa gilid, sinusubukang kumawala sa pagkakahawak ni Lucian. Pero hindi niya ito magawa. Sa halip, hinigpitan pa ni Lucian ang hawak sa baba niya.

Tiniis ni Calista ang sakit. "Wala kang pakialam."

Malamig siyang ngumisi na para bang hihiwalayan niya ito. "Nakahanap ka na ba ng ibang target?"

Inisip niya na oo ang ibig sabihin ng katahimikan nito at biglang ngumiti nang nakakainsulto.

Pinakawalan niya si Calista. "Tingin ko may kailangan akong linawin sa'yo. Wala kang karapatang humingi ng divorce. May tatlong buwan pa tayo sa agreement."

Pero, wala itong pinagkaiba kay Calista. Hindi niya ito tinuring na asawa. Kaya ano ang punto ng pagsunod sa kasunduan?

Ganito lang naman ang reaksyon ni Lucian dahil nauna si Calista na makipaghiwalay. Isa itong kahihiyan para kina Lucian at Lily.

"Yung stupid ego niya ang dahilan!" Naisip ni Calista

Parang imposibleng pumayag siya sa hiwalayan ngayon.

Kaya, nagpasya siyang linawin ang sarili. "Hindi na nagmamatter kung ilang buwan pa ang natitira sa kasunduan. Hindi na ako babalik."

Tumingin siya sa kanya. "Sinasabi mo ba na gusto mong bumukod at mamuhay tayo nang magkahiwalay?"