 LOGIN
LOGINPara kay Xian Leem, ang salitang patawad ay higit pa sa simpleng pagbibigay-laya at isa itong pangako na hinihintay niyang marinig mula sa babaeng matagal na niyang hinahanap. Ngunit sa isang hindi inaasahang pagkakataon, nagtagpo ang landas nila ni Katharine Orteza. Isang matapang at pursigidong babae na walang takot humarap sa kahit anong pagsubok sa buhay. Ngunit ang kanilang unang pagkikita ay hindi naging maganda. Isang hindi inaasahang insidente ang naganap. Isang kilos na hindi napigilan, na nagbago ng takbo ng kanilang buhay. Sa gitna ng inis, hiya, at mga lihim na damdamin, sisimulan nila ang isang kwento ng pagkamuhi... na maaaring magtapos sa pag-ibig.
View More“WALANGHIYA kang lalaki ka! Pinapahirapan mo ba talaga ako ha?! Bakit hindi na lang ‘yong Secretary mo ang magbigay sa'yo nito!” sigaw ko. Dahil sa sobrang inis ko hinagis ko sa dibdib niya ang mga papeles na nalaglag sa sahig. B’wisit! Nangingilid na ang mga luha ko sa pinag halo-halong emos’yon. Inis, galit, paghihinayang, pagod, at frustrated. Payak akong natawa nang may naalala ako. “Ay Oo nga pala! Anong karapatan kong magreklamo, eh P.A mo lang naman ako at sinasahuran mo lang.” “Kath--” “Tutal nandito na naman din lang ako, iisipin ko na lang na personal kitang pinuntahan dito sa LONDON para magpaalam na uuwi muna ako sa probinsya namin dahil na ngako ako sa kapatid ko na uuwi ako ngayon para kinabukasan ay mapanood ko siya, ‘di ba day off ko naman bukas? Iisipin ko na lang na hindi ako pagod na hindi ako nakakaramdam ng gutom,” mapait akong ngumiti. "Hayan na ang mga papeles mo at nakapag paalam na ako sa'yo ng maayos. P’wede na naman na
“‘NAK? Kailan ka uuwi?” “‘Di ko rin po alam ‘ma e, pero magpapaalam ako sa boss ko.” “‘Nak ‘di ba nag promise ka sa kapatid mong bunso na pupunta ka sa school niya at papanoorin mo siya? Bukas na ‘yon ‘nak... Umiiyak nga siya ngayon kase akala niya ‘di ka na uuwi kase dalawang linggo na mula no’ng magsimula ang isang buwan. Tapos sa isang araw Christmas Party na niya hindi ko alam kung makakasama kami ng papa mo kase may sakit siya.” Bigla akong nakaramdam ng awa sa bunso kong kapatid. I feel sorry for her. It’s been one month of december, dalawang linggo na mula no’ng mag disyembre at hindi pa ako nakakauwi. Katulad ng ipinangako ko na uuwi ako every month but I always end up in this kind of situation that I broke my promises for her and I hate myself for being this kind of sh*t. “‘Ma? P’wedeng pakausap kay Kathy?” “Sandali lang...” Narinig ko ang pagtawag ni mama kay Kathy. “H-hello? Ate?” “Baby, umiiyak ka ba?” nag-aalalang tanong ko.
“Why did you do that?” tanong niya sa akin habang nagtatagis ang kaniyang bagang. “Ahmm... A-ahh... Ano... Kase... S-sorry...” ‘Yon na lang ang lumabas sa bibig ko at napayuko na lang habang nilalaro ko ang mga daliri ko dahil sa kaba. “Manang! ‘Di ba mahigpit kong pinagbabawal na ‘wag na ‘wag niyong pakikialaman ‘yong kurtina ng bintana ko?! Galawin niyo na ang lahat ‘wag lang yon!” Napaigtad ako sa galit na boses ni Xian at the same time bigla akong na guilty sa ginawa ko. Nagiguilty ako dahil si Manang ang nasisigawan at napapagalitan nang dahil sa akin. “Sir, paumanhin ho ‘di na ho mauulit.” “Hindi na talaga mauulit dahil bukas alam mo na ang gagawin mo manang.” Anong ibig niyang sabihin? Napatango na lang si Manang at walang imik na naglakad palabas sa sala pero bago pa mangyari ‘yon nag angat ako ng tingin ‘tsaka ako sumingit. “A-anong ibig mong sabihin Xian?” hindi ko na nabanggit ang boss dahil sa gulat na namumuo sa kalooban ko.
UMIINOM AKO ng kape dito sa café kasama si Lux. Hindi ko alam kung bakit kailangan ko pang gawin ‘to; ang pagkausap sa ugok na ‘to. “Bro, how are you?” Ipinatong ko ang kape sa lamesa ‘tsaka ako umayos nang-upo at tinignan siya sa mata. “Ginagago mo ba ako?” “Woaahh! Easy bro, nagtatanong lang naman ako eh." “Nakaka-insulto ‘yong tanong mo gago!” “Listen to me first bro. I’m sorry--” huminga siya ng malalim. “We both know na may promise tayo sa isa’t-isa na walang iwanan pero kase--" “Kase mas gusto mong gawin ang mga kagustuhan ng mga magulang mo kaysa sa pangarap mo?! Just f&ck it your reason!” Huminga ulit siya ng malalim. "Oo. Sinunod ko ang mga kagustuhan nila kaysa sa pangarap ko na dapat ay kasama kita. Kaso gusto ko.. Kahit minsan lang ay matuwa sila sa akin,” para siyang nahihiya sa sinasabi niya. "Oo, alam ko na marami akong kasalanan sa’yo pero sana... Sana bigyan mo pa ako nang isa pang pagkakataon. Promise!" tinaas niya pa ang k
HALATANG nagmamadali si Xian sa pag-alis, buti na rin ‘yon dahil mula ngayon iiwas na ako sa kaniya. Mag-damag akong naglinis ng bahay este mansyon niyang di-hightech, paano ba naman kasi, bukod sa pinto niyang di password mayroon din pa lang de remote. ‘Tulad ngayon, pinalilinis ulit sa akin ni manang ‘yong k’warto ni Xian na kalilinis lang naman kahapon. Halos hindi na nga dapuan ng alikabok ang buong silid na mas malaki pa sa bahay namin. Nagtataka ba kayo kung ano ang de remote? So ayon na nga, curious lang ako sa laki ng bintana na natatakpan ng makakapal na kurtina. Lumapit ako do’n at sinusubukang i-usog sa magkabilang gilid ang kurtina pero pinagpawisan na ako’t lahat, hindi ko pa rin na uusog ang kurtina kahit sa maliit na awang lang. Minsan talaga mapapatanong ka na lang, ganito ba kapag mayaman? Nagmadali pa akong bumaba ng kwarto at pasimpleng nagtanong kay manang kung paano mabubuksan ‘yon at para hindi niya rin mahalata na gustong-gusto
“B-BOSS, ano po bang sinasabi niyo? Ang corny ng joke mo. Ha ha ha," pekeng tawa ko habang ang lakas ng kabog ng dibdib ko. Tumikhim ako saka ko kinalas ang pagkakayakap niya sa akin. Binuksan ko ang pintuan pero bago 'yon ay nagsalita muna ako na hindi bumabaling sa kaniya. “Kumain ka na, masamang pinaghihintay ang gras’ya.” ‘Tsaka lang ako tuluyang lumabas ng k’warto. Napasandal ako sa pintuan habang sapo ang dibdib kong kumakabog ng mabilis. “‘Wag kang magpapaniwala sa boss mong bastos sad’yang may saltik lang ‘yon. Inhale! Exhale! Ganiyan nga Kath, relax ka lang. Baka gusto ka lang niyang akitin para makaganti siya sa'yo. ‘Wag kang magpanic, chill ka lang." Pangungumbinsi ko sa sarili ko. Mabilis akong naglakad pababa at nagpunta sa kusina. Lahat sila ay abala sa kaniya-kaniyang ginagawa kaya naman, palabas na sana ako ng kusina nang magsalita si manang Rita, ang mayordoma sa bahay na 'to. “Kath!” tawag niya. Mabilis naman akong hum






Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang  manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.

Comments