Sa loob ng police station, apat na tao ang nakaupo sa tapat ng bawat isa sa isang mahabang mesa. Ang head officer ay nagrerekord ng mga statement. Tanong niya, "Sino ang nagsimula ng pisikal na away?"Nasuri na nila ang surveillance footage. Ang panayam ay bahagi lamang ng karaniwang pamamaraan ng pagsisiyasat.Lahat sila ay kitang-kitang nasugatan, lalo na si Lily. Ang kanyang mga pisngi ay natatakpan ng pulang bakas ng kamay, at ang kanyang buhok ay magulo. Hindi iisipin ng mga tao na isa siyang international ballerina kung hindi nila tiningnan ang kanyang ID.Tinuro ni Queenie si Yara na mukhang magulo pa sa laban. "Siya ang unang nagtulak kay Lily, officer. Ang mga katulad niya ay dapat nasa likod ng mga rehas sa loob ng isang dekada o kahit dalawa. Who knows kung kailan sila pwedeng pumutok muli kung papayagang gumala ng malaya!"Ganti ni Yara na nakataas ang ulo. "Inaalis ko lang ang isang manggugulo sa lipunan. Noong unang panahon, ang isang walanghiyang gaya niya ay haharap
Pagsapit ng gabi, sumakay ng taxi si Calista papuntang Everglade Manor. Naisipan niyang pag-usapan ang mga bagay-bagay kay Lucian sa telepono. Pero, hindi niya sinasagot ang mga tawag niya sa hindi malamang dahilan.Hindi siya sigurado kung nasa Everglade Manor si Lucian. Bihira siyang pumunta doon nitong mga nakaraang taon. Sa kabila ng tatlong taong kasal, hindi siya nababagay sa kanyang panlipunang bilog. Wala siyang ibang pagpipilian kundi ang maghintay, umaasang naroroon siya.Pagdating, napatingin si Calista sa villa. Binalot ito ng dilim. Saglit siyang nag-alinlangan bago nagpasyang pumasok sa loob.Binuksan niya ang pinto at pinindot ang switch ng ilaw sa dingding. Agad na napuno ng maliwanag na liwanag ang sala. At naroon si Lucian, nagpapahinga sa sopa na nakatagilid ang ulo.Kumunot ang noo ni Lucian at itinaas ang isang kamay para protektahan ang kanyang mga mata. Iritable ang tono niya habang nag-uutos, "Patayin mo ang mga ilaw."Hindi inaasahan ni Calista na nandito
Nairita si Lucian sa malamig na ekspresyon ngayon ni Calista. Talagang naglakas-loob siyang pagbabanta sa kanya ng ganito.Hindi na niya hinintay ang sagot niya, tumalikod siya at naglakad palayo.Sa self-checkout counter, sumandal si Calista sa cart para ayusin sila sa counter. Tumayo si Lucian sa gilid habang naka cross arms. Mukhang hindi niya ito tutulungan.Hindi siya pinansin ni Calista. Hindi niya kailangan ng tulong nito para i-scan ang mga produkto. Sa pagbabayad pa lang ay sumulyap siya sa kanya ng patagilid. Napansin niya ang tingin nito sa malapit na naka-display na condom.Nagyelo ang tono niya habang naglalaway, "Pervert."Si Lucian ay hindi nag-iisip tungkol sa mga condom, o hindi bababa sa hindi lamang noon. Pasimpleng dumapo ang kanyang tingin sa mga ito sa istante."Pervert?" Napangisi si Lucian. Pinag-aralan niya ang ekspresyon nito bago nagpatuloy, "Kung ang pagiging interesado ko diyan ay ikina-pervert ko na, edi mas lalong malaking pervert ka. Ang ginawa ko
Kumunot ang noo ni Lucian. "Nag-ooverthink ka lang. May upcoming project sa Northwood Corporations."Mataas ang tingin ng kinauukulan sa mga may masaya at magkakasundo na pamilya. Kaya, kung maghihiwalay kami ngayon, baka mas matagalan ako para ma-secure ang collaboration."Hiniling lang sa kanya ni Calista na i-provoke siya. Pero, ang walang pakialam na sagot nito ay nagpakilos pa rin sa puso niya."Sikreto ang kasal natin. Di marami ang may alam na mag-asawa tayo," pangangatwiran ni Calista."Oo, pero may mga taong nakakaalam. Kung ang katotohanan tungkol sa atin ay umabot sa kinauukulan, hindi magiging sulit na hiwalayan kita."Habang ipinaliwanag ito ni Lucian kay Calista, binuhat niya ito sa ikalawang palapag. Mula sa kinatatayuan niya, tanging matalim na linya ng panga niya ang nakikita niya. Naalala nito noong kasama niya ito sa kama sa hotel. Nagpakita siya na malamig, mayabang, at dominante.Dinala siya nito sa kwarto, at isang pamilyar na tanawin ang sumalubong sa kanya
Naghintay ng reply si Calista pero wala siyang nakuha. She glanced at her unfinished work on the table and snapped, "Well? Kung hindi ka magsasalita, ibababa ko na ang tawag."Pinag-iisipan ni Lucian na ipaliwanag ang kanyang maling tawag, pero naiirita siya sa kanyang pagkainip. Kaya, nagbago ang isip niya at sinabing, "Sunduin mo ako sa Luminary Lounge."Kumunot ang noo ni Calista bago sumagot, "Nahihibang ka na ba? Gusto mong sunduin kita?"Ginawa niya ito noon noong katulong niya, sinusundo siya pagkatapos nitong malasing nang husto. Tinawagan niya ito para tanungin kung kailan siya uuwi.Noong araw na iyon, si David ang nakapulot ng telepono. Alam din niya ang relasyon nila ni Lucian, kaya sinabi nitong lasing ito at pinasundo pa siya nito.Noon, palaging naiinis si Lucian sa kanya. Kaya naman, nang makita niya itong darating para sunduin siya, nawalan siya ng galit kahit lasing na siya. Maging si David ay hindi nakaligtas sa kanyang galit at pinagalitan, ang kanyang taunang
Tumulo ang alak sa mukha ni Lucian, isang hindi pangkaraniwang tanawin na ibinigay sa kanyang karaniwang biyaya. Hindi inaasahang makita siya sa ganoong kalagayan.Ang kanyang mga labi ay bumuo ng isang mahigpit na linya, at ang kanyang galit ay ramdam.Hindi man lang siya tinakot ni Calista. Sinamaan lang niya ito ng tingin at umalis nang walang sabi-sabi.Hindi napigilan ni Cade na ipahayag ang kanyang pagkagalit. Si Calista lang ang maglalakas-loob na magtilamsik ng alak kay Lucian."Pinagdadasal ko na mabilis tumakbo si Ms. Everhart at di siya mahabol ni Lucian," napabuntong-hininga si Cade.Natanaw ni Lucian si Cade, tuyo kahit na malapit siya kay Calista sa insidente. He retorted coldly, "Sana mawalan ka ng boses."Natahimik agad si Cade. Hindi siya pinansin ni Lucian at dumiretso siya kay Calista.Si Lucian ay matangkad at napakahaba ng mga binti. Gumalaw siya para maabutan si Calista sa masayang lakad. Ang mga tao ay likas na ibinaba ang kanilang mga ulo bilang pagsuko h
Umangat ang ulo ni Calista. Ang kanyang reaksyon ay banayad pero kapansin-pansin kay Lucian na nakaakbay pa rin sa kanyang baywang. Napaigting siya sa boses ni Paul.Nakatayo si Paul medyo malayo sa sasakyan. Nakatitig ito sa kanya sa kalahating bukas na bintana ng sasakyan.Nakasuot siya ng casual shirt at slacks. Kahit sa anino ay kitang-kita ang kanyang kagwapuhan.Nawala saglit ang isip ni Calista. Siya ay likas na tumawag, "Paul ..."Muling humigpit ang braso sa bewang niya. Halos mapasigaw siya sa sakit. Pero, naroon si Paul. Kaya naman, wala siyang ibang magawa kundi ang magbuntong-hininga at tiisin ang sakit.Hindi siya sigurado kung nakita ni Paul si Lucian na kasama niya sa kotse. Sabagay, dim ang ilaw sa car park. Malabong nakita niya si Lucian mula sa kanyang distansya at anggulo.Ngumiti si Paul at naglakad palapit sa kanya. "Pakiramdam ko may nakilala akong tao dito, pero hindi ko inaasahan na ikaw iyon!"Lalong umigting ang kanyang katawan habang papalapit si Paul
"Umalis ka nga!" mahinang babala ni Calista. "Kung patuloy mo akong guguluhin, ipopost ko online ang marriage certificate natin. Ipapaalam ko sa mundo na homewrecker si Lily! "Malamig na natawa si Lucian sa mahina niyang pagbabanta. "Hindi ba ikaw ang humihingi ng divorce?""Sasabihin ko na humihingi ako ng isa dahil pinagtaksilan mo ako kasama siya."Hindi nagbago ang ekspresyon ni Lucian. Sagot niya, "Kung ganoon, makakalimutan mo na ang pakikipaghiwalay sa akin."Nag-backfire ang banta niya. Binantaan siya ngayon ni Lucian. Kinasusuklaman ni Calista kung paano laging gumagawa ng paraan si Lucian para kontrahin ang lahat ng sinabi niya. Mula nang magsama sila, hindi na siya namuhay nang kumportable!Hinaplos ni Lucian ang daliri niya. Pagkaraan ng ilang sandali ng pag-aaral, ipinahayag niya, "Hindi namin nabali.""Malamang hinihiling mo ngayon na nabali na lang," reklamo ni Calista."Siyempre hindi. Pero, kung talagang kukunin mo ang tatlong milyong dolyar kay Paul, hindi ko