Chapter 17
Bella's POV
"Asan si Dan?" tanong ni Lukas.
Si Dan na naman ang hinahanap nitong isang ito. Parang hindi nagkita kanina.
"Andun sa kusina. Nagluluto." Sabi ni Aiden.
Ewan ko ba kina Aiden at Fiona at hindi pa nila sabihin sa lahat na sila ng dalawa. Lahat naman siguro ay boboto sa kanila. Kagaya naman kanina ni Lukas, Parang wala lang sa kaniya nung sinabi kong sila na ngang dalawa.
Bakit ba hindi ko naitanong iyon kanina?
"Psst!" nabalik ako sa huwisyo ng mag-psst si Zach.
"B-Bakit?" tanong ko.
Ako ata ang inaano nila.
"Bakit ka tulala?" tanong niya sa akin.
"Masama bang matulala?" pabalang kong sagot sama tumabi sa tabi ni Klarence.
Sa tabi na lang kasi ni Klarence bakante ang upuan kaya napilitan akong dito na lang umupo. Hindi sa gusto ko huh. At kung dun naman ako sa tabi ng iba naupo, Siguradong sa tabi ni Klarence pa din nila ako ipagtutulakan.
"Nga pala, Dahil nandito na din naman kayo. Mas mabuting simulan na natin mamayang gabi ang pagbabantay." Sabi ni Klarence.
Umakbay naman sa akin ang putangina at saka nagngising-aso. Hinampas ko ang braso niya.
"Bakit?" inirapan ko siya.
"Ayan napapala mo sa kasasama kay Fiona eh." Sabi nito.
Agad namang nag-react si Fiona. Siyempre, Narinig ang pangalan niya.
"Excuse me?!"
Tinawanan lang siya ng iba. Pati ako ay napatawa na din. Grabe talagang magreact ang isang Fiona eh ano? Ang OA din niya kasi minsan. Minsan nga, Magugulat ka na lang na basta-basta ka na lang niyang sisigawan kahit wala ka namang ginagawa.
Ganun din naman ako minsan. Pero minsan lang yun, Hindi yun counted.
"Iniisip ko pa lang, Iaantok na ako." Si Caleb.
Matalim siyang tiningnan ni Klarence.
"Joke lang!" sabay peace-sign.
"Malapit na bang maluto yung niluluto ni Dan?" tanong ni Lukas habang hawak-hawak ang tiyan niya.
Napairap na lang sa kanita si Klarence.
"Ah, Guys. May gusto sana kaming sabihin sa inyo ni Fiona." Saad ni Aiden kaya napatingin kami sa kanila.
Sasabihin na ba nila na may relasyon silang dalawa ni Fiona? Kung ako sa kanilaay mas gugustuhin kong sabihin sa kasamahan ko na may relasyon sila. Mas ang magiging madali hindi lang para sa kanila ang gumalaw dito kundi pati na din sa amin.
"May naiisip na akong bagay na sasabihin niyo sa amin. Nais ko lang kumpirmahin." Saad ni Klarence saka umupo ng ayos at hinintay ang sasabihin ni Aiden at Fiona.
Hinawakan ni Aiden ang kamay ni Fiona at saka nagsalita. OMG! Sasabihin na nga nila?
"Kami na ni Fiona." Agad nag-react ang mga gago habang si Klarence ay napangisi na lamang.
Ako ay napangiti naman ng malapad at napapalakpak sa sinabi ni Aiden. Sa wakas ay sinabi din nila. Napatigil ako ng pagpalakpak nang maramdaman ang mga titig ni Klarence sa akin kaya napatingin din ako sa kaniya at tinaasan sia ng kilay pero nginusuan niya lang ako.
"Oy! Narinig ko yon! Congrats!" pakinig naming sigaw ni Dan mula sa kusina.
"Hala! May tao pala don? Baka multo yon?" si Lukas.
"Hayop ka Lukas!" sigaw pabalik ni Dan.
"Your mouth." Matigas na bi Klarence.
May bata...
"Strikto." Parinig ko.
"What do you say?" tanong ni Klarence kaya napatingin ako sa kaniya.
"Ha? Ako? May sinabi? Wala! Wala kaya akong sinabi noh!" pagtanggi ko.
Strikto!
Strikto!
Strikto!
"Hindi eh, May sinabi ka."
"Huh? Wala akong sinabi! Baka si Caeb yung may sinabi o di kaya'y si Lukas!" pagtanggi ko ulit.
Strikto!
Strikto!
Strikto!
"Bella..." may halong banta niyang saad.
"Wala nga akong sinabi!"
Tinatawanan ako ng mga kasamahan ko dahil sa pagtanggi ko. Oy! Ang papangit talagang ka-bonding ng mga tao dito.
"Bella..." mas matigas niyang saad.
"Strikto ka naman talaga!" hindi ko na napigilan.
Mas lumakas ang tawanan ng mga kasama niya habang siya ay matalim ang mga titig sa akin. Iwas agad ng tingin! Bawal tumingin, Nakakamatay!
Fhowtah, Ang rhuphok mo self...
"Tss... Bago pa magka-World war three, Pumunta na kayo dito para kumain." Sabi ni Dan mula sa kusina.
Nagsimula nang magsipuntahan ang mga kulog sa kusina. Nag-uunahan pa si Ben at Lukas sa upuan pero sa huli, Natalo si Lukas. Ang bagal kasing kumilos.
"Ako dapat diyan!" singhal ni Lukas sa bata.
"Ako yung nauna, Edi ako yung dito." Singhal pabalik ni Ben saka siya inirapan.
Ay! Taray mo ah. Charot.
Umupo na ako saka kami nagsimulang kumain. Ham ang ulam namin tsaka tocino.
"Baka expired na 'to Dandarandandan ha!" sabi ni Lukas na maraming tocino sa bibig.
Ay tologo booo?
"Tsk, Tiningnan ko ang expiration date niyan." Sabi nito.
Matapos naming kumain ay naghugas na ng plato si Dan at Lukas. Siguradong kagulo na naman sa lababo dahil yung dalawang yun ang magkasama sa paghuhugas. Pumunta ako sa kwarto kung nasaan si Klarence at Caleb.
Nakatingin sila parehas sa laptop ni Caleb na puro scientific ang nakalagay. Nakakapanakit ng ulo. Sobra! Yung tipong miski sulyap ay hindi mo magawa dahi talagang mananakit na ang ulo mo.
"Anong tinitingnan niyo?" tanong ko.
Tsismosa mode on!
"Tss, 'Di mo din naman maiintindihan." Sabi ni Klarence habang nakahawak sa labi niya.
"Ako na lang ang tingnan mo." Dugtong pa nito sabay kindat.
Ito na naman ang puso ko. Gusto nang magwala. Pakiramdam ko din ay sobrang pula na ng pisngi ko.
"Ulol." Sabi ko.
Narinig ko ang pagtikhim ni Caleb. Oops! May tao pala dito.
==
Aiden's POV
I was staring at my ex-girlfriend's picture. It was our last picture before she died. Until now, Masakit pa din. Pero unti-unti akong nakakamove-on dahil ni Fiona. Mas minamahal ko siya kaysa kay Lexi... My ex-girlfriend.
Namatay siya sa braso ko. Hindi ko siya naprotektahan. Siya ang namatay na dapat ay ako. Wala siyang ginawa kundi ang mahalin ako. Sana naiparamdam ko kung gaano ko siya kamahal bago siya mawala sa mundong ito.
Itatago ko na sana ang litrato nang biglang bumukas ang pinto at inuluwa nito si Fiona. Nakakunot ang noo niyang tiningnan ang hawak kong litrato.
"B-Bakit mo hawak yan?" halata ang galit sa tono ng pananalita niya.
"Fiona..." pinigilan ko siya sa pag-alis.
"What now?!" galit niyang sigaw dahilan para magsilabasan ang iba pa naming kasamahan.
==
Bella's POV
"What now?!" pakinig naming sigaw ni Fiona galing sa labas.
Nagkatinginan kaming tatlo nina Klarence at Caleb at halatang nagtataka din sila sa nangyayari dun. Agad kaming lumabas para tingnan ang mga nangyayari.
Hawak ni Aiden ang kamay ni Fiona pero agad din namang inalis ito ni Fiona.
"Ano Aiden? Siya pa din ba ha? Naisip mo ba na hindi naman talaga ako ang mahal mo at iyang ex mo pa ding yan ang gusto mo—" pinutol ni Aiden ang sasabihin niya.
"Hell no Fiona! Itatago ko na 'to nung dumating at mali ang iniisip mo." Mahinahong sambit ni Aiden.
Tahimik lang kaming nakikinig sa kanila. Ayaw muna naming makialam dahil away magkasintahan 'to. Wala kaming karapatan. Pero kung kinakailangan, Talagang aawat na kami.
"Wow!" sarkastikong saad ni Fiona habang nakatingala, Pinipigilan ang mga luha niya. "So balak mong itago sa akin yan? Talaga ba Aiden ha?"
Napahawak sa sintido si Aiden.
"Fiona, Hindi." Pinipilit niyang ikalma ang sarili niya. "Takte, Hindi ba sinabi kong ikaw ang mahal ko, Kaya nga ikaw ang girlfriend ko hindi ba?"
Tuluyan nang nagsibagsakan ang mga luha sa mata ni Fiona.
"Ayun na nga eh! Ako nga yung girlfriend mo! Ako yung andirito, Ako yung buhay, Ako yung may gustong magparamdam sa'yo na mahal kita kasi pinipilit kong iparamdam na sayong sayo ako!"
"Fiona! Hindi mo na kailangang ipilit ang sarili mo sa akin dahil akin ka at sa'yo ako."
"Then, Bakit parang pakiramdam ko siya pa din?" malungkot na sambit ni Fiona. "Ako yung nandirito hindi ba? Bakit kailangang ganito? Ilang gabi ko nang napapansin, Ilang araw na! Na parang siya pa din yung gusto mong makasama at hindi ako. Oo, Palagi tayong magkasama pero bakit? Kapag nagigising ako at nananaginip ka, Bakit pangalan niya yung binabanggit mo? Hindi ba dapat ako yun?" pinahid niya ang luha sa mga mata niya.
Bigla akong nakaramdam ng awa kay Fiona dahil sa mga sinabi niya. Kung ako ang nasa lugar niya, Hindi ko rin siguro maiiwasang magkaganiyan.
"Nung isang gabi, Nagising ako kasi balak kong magbanyo. Tapos narinig ko ang pangalan ni Lexi. You whispered her name Aiden! Pero hinayaan ko yon. Pero alam mo bang nasaktan ako nung sinabi mong, Mahal na mahal kita Lexi? Jusko, Hindi ko alam ang gagawin ko nun. Pinilit kong itago ang nararamdaman kong sakit at lungkot Aiden. Hinayaan ko lang yun."
"Fiona, Panaginip ko lang yun!" sabi ni Aiden.
"Yun na nga eh! Panaginip lang yun pero ang sakit sakit. Hanggang sa panaginip ba naman ay siya pa din Aiden? Ako yung andito pero bakit pakiramdam ko ay ako yung patay? Sabihin niyo nang napaka-selfish ko pero mali ba yung masaktan ako? Masakit na Aiden! Dahil pilit kong ipinaparamdam na nandito ako palagi para sa'yo, na ako yung nandito para mahalin ka at alagaan ka hangga't kaya ko. Tapos ito lang ba ang mapapala ko?"
Chapter 18Bella's POV"Fiona, Alam mo din sana na masakit sa akin ang pagkawala niya." Sabi ni Aiden na umiiyak na din.Gustuhin ko mang umawat sa kanila ay hindi ko magawa."Oo alam ko. Kahit naman siguro sino masasaktan kung sila ang nasa kalagayan mo. Pero Aiden! It's fvcking three years! Tatlong taon na yan—""Oo tatlong taon na! Tatlong taon na Fiona pero masakit pa din. Sobrang sak
Chapter 19Bella's POV"Ang mga armas!" sigaw ni Klarence sa mga kasamahan niya."Klarence, Ang sugat mo." Sabi ko sa kaniya pero nginitian niya lang ako."Maayos na ako." Sabi niya bago ako halikan sa noo. "Dito lang kayo sa loob, Huwag kayong lalabas." Sabi nito sa amin.Pipigilan ko pa sana siya nang harangin ako nina Lukas at Fiona. "Huwag ka nang sumunod dun Bella. Mapapahamak ka lang!" sa
Chapter 20 Bella's POV "KLARENCE!" sigaw ko kahit hindi ko na siya makita. Pinagtutulungan na siya ng mga zombies ngayon. "Bella, Tama na." Saad ni Zach habang inilalayo ako sa may pinto. "Zach! Si Klarence, Tulungan natin siya. Kailangan niya tayo." Sabi ko habang humahagulhol. "Bella, Wala na si Kla—" pinutol ko ang sasabihin niya.
Chapter 21 Bella's POV "Nakita niyo ba si Klarence?" tanong ko sa mga kasamahan ko na nakikipagyakapan na sa mga kamag-anak at kakilala nila. "Ate Bella, Asan na si Kuya?" tanong ni Ben na akay-akay ko. Kanina ko pa siyang hinahanap kasabay ng paghanap ko sa pamilya ko. Binabalot na ako ng kaba na baka hindi sila naging normal. "Hindi ko pa napapansin eh." Sabi ani Zach na nagmamasid
Chapter 22Bella’s POV“Kapag hindi ka dun nag-aral, sige ka.” Sabi ni Klarence habang magkahawak kami ng kamay.“Dun na nga ako mag-aaral eh!” sabi ko sabay hampas sa braso niya. Ack! “Paulit-ulit ka na eh, Kanina ka pa.” Sabi ko pa bago maupo sa may bench. Umupo na din siya sa tabi ko.Pagkatapos ng dalawang taon, medyo nakakaahon na din sa wakas ang mundo. Malinis na ang ilang lugar dito at masisimulan na ulit ang pasukan. Akalain niyo ‘yun, parang kahapon lang, ang daming zombies dito sa tabi-tabi.Ang hindi ko ata kinaya ay nung malaman nina Lukas na ‘yung teacher nila sa P.E. ang magiging guro nila. Grabe! Muntik nang maiyak si Lukas dahil dun. Kapag sinuswerte ka nga naman oo.“Naninigurado lang, baka magbago na naman ang pasya niyo eh.” Sabi nito.Inirapan ko siya, “B
A/N: Hi! This is for Zach’s story :). Yes, side story ‘to Haha. Excited sa story ng ibang Zombie Apocalypse boys! Hahaha. Enjoy Reading!++++++++++++++++++++++++++++++ Chapter 23 Mara’s POV “Ang gwapo talaga nung Klarence ano? Mara. Tapos lumaban pa sila sa mga zombies.” Puri ng kaibigan kong si Ellen kay Klarence. Napairap na lang ako sa tinuran niya. Biggest crush niya talaga si Klarence simula nung matapos ang Zombie Apocalypse. Mabuti na lang talaga at nakapunta kaagad kami sa Safe Zone. “Talaga? Mukha kasing masungit eh.” Sabi ko bago uminom ng buko juice. First Day of School ngayon. Medyo nakaahon na kasi ang mundo pagkalipas ng dalawang taon. Finally, medyo nakaka-adjust na kami. Scholar silang lahat—i mean, sina Klarence, Zach, Bella, Lukas, Dan,Aiden at C
Chapter 24Mara’s POV“Kami na lang ang ilibre mo ng isaw para hindi sayang effort mo sa paghihintay.” Request ni Aiden.“Hoy ikaw talaga!” saway sa kaniya ni Fiona. Natawa lang ako sa inasta niya.“Nagbabaka-sakali lang eh.”Ganito ba talaga sila maglambingan? Mas mukhang matapang talaga si Fiona kaysa kay Aiden. Haha.“Sige ba. Libre ko.” Sabi ko na labis na ikinatuwa ni Aiden. Kinutusan lang siya ni Fiona.Aantayin ko pa din si Zach, baka maalala niya ang usapan namin at bumalik siya.--Nagpasundo na ako kay Mang Mando—Driver namin. Hindi naman dumating si Zach eh. Umasa pa naman ako. Masakot pala ang umasa ‘no?‘Yung tipong akala mo darating siya pero kahit anong hintay mo, wala si
Chapter 25Mara’s POVGusto ko nang kainin ng lupa sa mga oras na ito. Gusto ko nang mahimatay o kahit ano man basta mawala ako dito ngayon. Ba’t ba kasi binasa ni Ma’am sa buong klase ‘yun?Grabe ‘yung nararamdaman kong hiya. Pinagsisisihan ko tuloy na isinulat ko pa ‘yung “Soon to be wife” na ‘yun. At bakit ba nawala sa isip ko na nandito pala si Ma’am.Napasulyap ako kay Zach at kitang-kita ko ang malaki niyang ngisi. ‘Yung feeling mo eh nanalo siya sa lotto. Ganun! Ganun eh. Napayuko na lang tuloy ako dahil sa kahihiyan. Dapat kasi, sa simula pa lang, hindi ko na siya sinagot.Sinagot?“Next time, kung magsusulatan kayo, huwag sa klase ko.” Sabi ni Ma’am bago iabot ang sulat kay Zach. Aba! Inabot pa talaga kay Zach huhu.Parang feeling ko, gusto ko na