3

EP3 - กลรัก รุ่นพี่สถาปัตย์ (ฟาริน)

หลังจากหลินที่ไปช่วยโฟยกเอกสารที่ห้องอาจารย์กลับมา ทั้งหลินและฟารินก็พากันเข้าเรียนตามเวลาคลาสแรก ชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัยของฟารินดูจะมีแต่เรื่องสนุกเพราะเธอค่อนข้างมองโลกในแง่ดีเสมอ

ครืด ครืด เอเอฟ

(ฮัลโหล)

(เลิกเรียนกี่โมง?)

(บ่ายๆ มีอะไร)ฟารินเอ่ย

(ยืมรถหน่อย)เอเอฟน้องชายที่อายุห่างกันแค่ปีเดียวเพราะตอนที่ฟีนกับเอมิลี่มีเธอได้อายุไม่กี่เดือน เอมิลี่ก็ตั้งท้องเอเอฟลูกคนที่สองต่อ

(แล้วพี่จะกลับยังไงเล่า)

(ให้ผู้ชายไปส่งดิ ยืมรถหน่อย โดนพ่อยึดรถ)เอเอฟเอ่ย

(ไม่ให้)

(พี่สาวคนสวยครับ ยืมหน่อยนะ วันนี้จะไปวันเกิดเพื่อน)

(เด็กมัธยมที่ไหนเขามีรถขับไปไหนมาไหนกัน พ่อยึดถูกแล้วมั้ย)ฟารินเอ่ย

(ไม่ถูกดิ เอามายืมหน่อย ยืนรออยู่หน้าตึกคณะเนี้ย)

(เดี๋ยว!! อันนี้เรียกมัดมือชกมั้ยเนี้ย)ฟารินเอ่ย

(ขอบคุณครับ)

ฟารินวางสายก่อนถอนหายใจ เธอบอกเพื่อนว่าจะไปเข้าห้องน้ำและจะไปเจอน้องชายไม่นานเดี๋ยวจะกลับมา หลินก็ไมไ่ด้ว่าอะไร เมื่อฟารินเดินลงมาจากตึกเรียนที่หน้าคณะ เธอเจอเอเอฟน้องชายสุดหล่อที่ยืนรอเรียกคะแนนจากสาวๆรุ่นพี่ในคณะได้ไม่น้อย

"เอฟ"

"กว่าจะลงมา เกือบถูกลากไปกินในห้องน้ำแล้วเนี้ย สาวคณะนี้เขาหื่นกันแบบนี้หรือไง"เอเอฟเอ่ยอย่างหยอกล้อ

"ตลกหรือไง อะกุญแจรถ"

"เดี๋ยว! ทำไมคันนี้?"

"ก็ขับคันนี้มาเรียนเมื่อเช้า"

กุญแจรถมินิที่เธอส่งให้น้องชาย ทำเอาน้องชายถึงกับขมวดคิ้ว ผู้ชายอกสามศอกจะมาขับมินิคันน่ารักคันนี้ มันยังไๆอยู่นะ

"แล้วพอร์ชไปไหนอ่ะ ทำไมไม่ขับมา?"เอเอฟเอ่ย

"อยู่ที่บ้าน จะเอาไม่เอา จะขึ้นเรียนแล้วนะ"ฟารินเอ่ย

"เอาดิ ยังดีกว่าต้องนั่งแท็กซี่ไปวะ"

เอเอฟคว้ากุญแจรถจากมือฟารินก่อนเดินไปที่จอดรถของมหาลัยเพื่อไปเอารถ ฟารินที่มองไปรอบๆเหมือนว่าเธอกับเอเอฟจะตกเป็นเป้าสายตาไม่น้อย นี่อย่าบอกนะว่าทุกคนคิดว่าเธอกินเด็กมัธยมจริงๆ ดูไม่ออกเหรอว่าหน้าตาเหมือนกันอย่างกับแกะ

"ทำไมเวลานี้น้องปีหนึ่งถึงเดินอยู่นอกห้องเรียน?"

ฟารินชะงักเท้าเมื่อเจอกับลีวายที่ยืนอยู่ตรงหน้ามือนึงล้วงกระเป๋ากางเกง อีกมือยกขึ้นดูนาฬิกาที่ข้อมือใบหน้านิ่งๆ

"รินลงมาเข้าห้องน้ำค่ะ"

"เมื่อกี้เห็นยืนคุยกับหนุ่มมัธยม?"ลีวายเอ่ย

"นั่นน้องชายรินค่ะ ไม่ใช่หนุ่มที่ไหนสักหน่อยค่ะ"ฟารินเอ่ย

"อ่อ..ขึ้นเรียนได้แล้ว น้องรหัสประธานรุ่นไม่ควรเกเรคลาสเรียนนะ"

"รับทราบคร่ารุ่นพี่ พี่รหัสผู้เป็นประธานรุ่น" ฟารินเอ่ยอย่างหยอกล้อก่อนรีบวิ่งขึ้นเรียนทันที ลีวายได้แต่กดขำเบาๆก่อนที่จะได้ยินเสียงๆนึงเอ่ยตามมา

"ไงไอ้เสือ ไม่เคยเห็นสนใจใคร จีบก็ยากแบบมึงนี่ ทำไมดูสนใจน้องฟารินนักวะ"เสียงโฟเอ่ย

"นั่นน้องรหัสกู"ลีวายเอ่ย

"น้องรหัส? ประวัติศาสตร์จะซ้ำรอยหรือเปล่าวะ"โฟเอ่ย

"พูดมาก ไปเข้าเรียนได้แล้ว"

ลีวายเดินนำหน้าไป เขาคือหนุ่มหล่อที่ใครๆต่างเรียกว่า นี่คือของดีประจำคณะ เขาเป็นทั้งเดือนคณะ และเป็นประธานรุ่น แต่ค่อนข้างพูดน้อย ไม่ค่อยสนใจใครนัก ขึ้นชื่อว่าจีบยากสำหรับสาวๆที่ต่างพากันผิดหวังไปตามๆกัน ลีวายวางตัวเว้นระยะจากสาวๆรอบตัวเสมอ นั่นทำให้หลายคนคิดว่าเขาเป็นแบบชายรักชายจริง หรือแอบซ่อนแฟนเอาไว้กันแน่