ในทางกลับกันเขารู้สึกกลัวขึ้นมา เพราะเมนูจัดเลี้ยงที่หรูขนาดนี้มีเพียงชุดเดียวสำหรับไดมอนด์สวีทและได้เสิร์ฟให้กับพวกคนเหล่านี้ไปแล้ว เขาจะทำอย่างไรหากแขกผู้มีเกียรติตัวจริงมาที่นี่?ฮาโรลด์ลุกขึ้นยืนและตะโกนด้วยความตกใจ “นี่แกกำลังทำอะไร? ฉันจองห้องสวีทนี้ไว้แกคิดว่าแกเป็นใครถึงมาสร้างปัญหาที่นี่?”บิลชี้ไปที่แฮโรลด์ และถามว่า “แกคือแฮโรลด์ วิลสันใช่ไหม?”แฮโรลด์พยักหน้าและพูดอย่างภาคภูมิใจว่า “ใช่ ฉันเอง!”บิลสั่งอย่างเย็นชา “พามันมานี่!”ชายร่างกำยำสองคนดึงแฮโรลด์ออกจากที่นั่งทันทีและลากเขาออกไป“แกคิดว่าแกกำลังทำอะไรอยู่? ปล่อยฉันนะโว้ย!"“ไอ้เวรนี่ หุบปากซะ!”ชายคนหนึ่งเตะเข่าของแฮโรลด์ให้คุกเข่าตรงหน้าบิลขณะที่เขาร้องเสียงหลงด้วยความเจ็บปวดบิลมองแฮโรลด์ตั้งแต่หัวจรดเท้าด้วยสายตาที่เย็นชาและเฉียบคมทำให้เขาตัวสั่นเหมือนแมวที่กำลังหวาดกลัวเพียะ!ใบเสร็จถูกโยนตรงไปที่หัวของแฮโรลด์บิลตะโกนเสียงดัง “ใครให้สิทธิ์แกใช้ห้องนี้?”แฮโรลด์กระแอมในลำคอเพื่อเรียบเรียงและพูดว่า “มันเป็นเรื่องเข้าใจผิด ฉันจองห้องโกลเด้นสวีทไปล่วงหน้า ฉันจ่ายเงินมัดจำไปสามล้านแล้วด้วยซ้ำ!”เจอรัลด
เจอรัลด์ตกใจมากจนตัวสั่นอย่างควบคุมไม่ได้ เขาแทบจะฉี่ราด เสียงตะกุกตะกักของเขาดังขึ้น “พี่ใหญ่บิล ผมคือคนในตระกูลไวท์…”“ตระกูลไวท์?” บิลยิ้มอย่างน่ากลัว "เชี่*ไรเนี่ย? อย่าทำให้ฉันหัวเราะสิวะ โอเค้!”บิลถ่มน้ำลายอย่างเหยียดหยาม เขาเตะเจอรัลด์ล้มลงกับพื้นและคำราม “ดอนเพิ่งจะสั่งสอนไอ้คนงี่เง่าจากตระกูลไวท์ไปหมาด ๆ เมื่อวานนี้ ไอ้เวรนั่นโดนตบหน้าไปหมื่นครั้ง! นี่แกยังกล้าพูดถึงชื่อตระกูลไวท์กับฉันอีกเหรอ!”"ฮะ?" เจอรัลด์ตกใจมากสุดขีดเขาคิดว่าเควินถูกทุบตีขณะถูกปล้น แต่กลับกลายเป็นว่าดอน อัลเบิร์ต เป็นคนทุบตีเขา!ในขณะที่เขายังคงอยู่ท่ามกลางความตกใจและหวาดกลัวขั้นสุด บิลก็ยกไม้เบสบอลฟาดมันลงไปบนหัวของเขา!ปัง!เจอรัลด์รู้สึกว่าโลกหมุน เสียงวิ๊งยังคงวนอยู่ในหัว เลือดไหลออกจากปากและจมูก การมองเห็นของเขาพร่ามัวและในที่สุดเขาก็หมดสติไปเวนดี้กรีดร้องอย่างหวาดกลัว!เจอรัลด์เป็นคู่หมั้นของเธอและเธอมีโอกาสเดียวที่จะได้แต่งงานกับตระกูลไวท์ เธอต้องแย่แน่ถ้าหากมีอะไรเกิดขึ้นกับเขา“รถพยาบาล! โทรเรียกรถพยาบาลเดี๋ยวนี้!”เวนดี้ตะโกนด้วยความตื่นตระหนก เธอหยิบโทรศัพท์ออกมาด้วยมือที่สั่นระร
ดอน อัลเบิร์ตอยู่ที่นี่แล้ว!คุณเวด? คุณเวดคือใคร?อัลเบิร์ตเดินเข้าไปในห้องและทุบบิลลงกับพื้น “ไอ้โง่ นี้แกจำคุณเวดไม่ได้เหรอไง! ฉันจะฆ่าแก!”อัลเบิร์ตสาปแช่งพร้อมเตะบิลอย่างตาเหลือกตาพองบิลผู้ซึ่งอยู่หนังเหนียวและผึ่งผายก่อนหน้านี้กำลังหมอบอยู่บนพื้นร้องโหยหวนเหมือนสุนัขถูกทุบตีลอรีนรู้สึกสับสนสุด ๆ นี่มันเกิดอะไรขึ้น?ลูกน้องทุกคนก็ตื่นตระหนกเช่นกัน ชายหนุ่มคนนั้นคือคุณเวดอย่างนั้นหรือ? พวกเขาเกือบจะลงมือกับชายหนุ่มคนนั้นแล้ว นี่พวกเขาขุดหลุมฝังศพของตัวเองอย่างแท้จริง!อัลเบิร์ตคำรามใส่กลุ่มคนที่เหลือ “ส่วนพวกแกก็โง่เหมือนกัน! ยังจะยืนเป็นท่อนไม้โง่ ๆ อยู่อีกทำไม? ไปขอโทษคุณเวดสิวะ!”"คุณเวด พวกเราขอโทษครับ พวกเรามันคนโง่ที่จำคุณไม่ได้! โปรดยกโทษให้เราด้วยเถอะครับ!”ผู้ชายทุกคนคุกเข่าลงพร้อมกันและขอโทษอย่างลนลานบิลก็กลัวไม่แพ้กัน เขาตบหน้าตัวเองพร้อมร้องขอความเมตตา "คุณเวดครับ ผมขอโทษอย่างสุดซึ้ง โปรดยกโทษให้ผมด้วยสำหรับความหยาบคายและโปรดไว้ชีวิตผมเถอะครับ!”อัลเบิร์ตตบหน้าตัวเองเพื่อเป็นการลงโทษและพูดอย่างประหม่า “คุณเวดครับ ผมขอโทษจริง ๆ สำหรับความสามารถของผมที่ส่งผล
ลอรีนได้ตกลงกับดอริส ยังจากเอ็มแกรนด์กรุ๊ปที่จะเริ่มทำงานในวันพรุ่งนี้หลังออกจากเฮเว่นสปริงส์ ชาร์ลีก็ส่งเธอกลับไปที่โรงแรมที่เธอพักอยู่จากนั้นก็เขาก็กลับไปลอรีนยังคงตกตะลึงกับสิ่งที่เกิดขึ้นที่ร้านอาหารก่อนหน้านี้ในขณะที่ครุ่นคิดถึงโอกาสในอนาคตของเธอเธอได้รับมอบหมายภารกิจสำคัญสำหรับการเดินทางมาโอลรัสฮิลล์ในครั้งนี้ จากมุมมองที่ชัดเจน เธอมาที่นี่เพื่อทำงานใหม่ในเอ็มแกรนด์กรุ๊ป แต่เธอมีวาระซ่อนเร้นที่ใหญ่กว่ามากจากครอบครัวของเธอพ่อของเธอบอกเธอว่า จากข้อมูลลับสุดยอด ตระกูลเวดซึ่งเป็นตระกูลที่โดดเด่นที่สุดในอีสต์คลิฟฟ์ ตอนนี้ตระกูลเวดได้เจอนายน้อยของพวกเขาที่หายไปหลายปี พวกเขาซื้อเอ็มแกรนด์กรุ๊ปทั้งหมดเพื่อเป็นของขวัญให้กับนายน้อยของพวกเขาเพื่อฝึกฝนทักษะการเป็นประธานบริษัทของเขากล่าวอีกนัยหนึ่ง นายน้อยของตระกูลเวดอยู่ในโอลรัสฮิลล์ในขณะนี้ และเขาเป็นประธานคนใหม่ของเอ็มแกรนด์กรุ๊ปในอีสต์คลิฟฟ์ซึ่งเต็มไปด้วยตระกูลลึกลับและมีอำนาจ ถึงแม้ว่าตระกูลโธมัสจะอยู่ในระดับบนของพีระมิดทางสังคมในอีสต์คลิฟฟ์ แต่พวกเขาก็ยังคงอยู่ในอันดับที่สองของพีระมิดซึ่งตระกูลเวดมีอำนาจและมีอิทธิพลมากกว่า
ดอริสตื่นตัว และเริ่มระมัดระวังทันทีหลังจากที่ลอรีนพูดอย่างนั้นชาร์ลีเพิ่งขอให้เธอจับตาดูลอรีนเมื่อวาน ทันทีที่ลอรีนรายงานตัวเธอก็ถามถึงประธานบริษัท มันดูแปลกและผิดปกติมากดอริสมองหญิงสาวที่น่ารักและคิดกับตัวเองว่า 'อะไรคือจุดประสงค์ของเธอในการมาที่เอ็มแกรนด์กรุ๊ปกันนะ?'เธอกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “ท่านประธานของเราไม่ค่อยเข้ามาที่ออฟฟิศหรอกค่ะ แต่ถ้าท่านเข้ามา ดิฉันจะบอกท่านให้นะคะ แล้วเดี๋ยวจะแจ้งให้คุณทราบหากท่านต้องการพบคุณ”ลอรีนรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย แต่เธอยังคงยิ้มและพูดว่า “ได้ค่ะ ขอบคุณนะคะคุณดอริส!”ทันทีที่ดอริสกลับไปที่ห้องทำงานของเธอ เธอก็รายงานเรื่องนี้ให้ชาร์ลีทราบทันทีชาร์ลีระมัดระวังตัวมากขึ้นเช่นกันเมื่อเขาได้ยินว่าลอรีนขอพบเขาทันทีที่เธอไปรายงานตัวแน่นอนว่าผู้หญิงคนนั้นมาหาเขาอย่างแน่นอนเธอมีจุดประสงค์อะไรในการเข้าหาเขา?เธอพยายามทำร้ายเขา หรือหลอกล่อเขา?ไม่ว่าเธอจะมีจุดประสงค์อะไร ชาร์ลีก็รู้สึกเคืองและหงุดหงิดอยู่ดีดังนั้นเขาจึงตัดสินใจที่จะรักษาระยะห่างจากลอรีน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขาไม่สามารถปล่อยให้เธอพบตัวตนที่แท้จริงของเขาได้!***ในคืนวันแรกในก
ชาร์ลีดีใจมากที่ได้ยินภรรยาพูดแบบนั้นดูเหมือนว่าเขาจะเลือกสถานที่ที่ดีที่สุดสำหรับวันครบรอบแต่งงานของพวกเขา เธอต้องตื่นเต้นและมีความสุขมากในวันนั้นแน่นอน!พวกเขาเดินเข้าไปในสกายการ์เด้นและนั่งลงตรงโต๊ะที่จองไว้ ไม่นานลอรีนก็มาถึง“แคลร์!”“ลอรีน!”สองเพื่อนซี้กอดกันความสุขท่วมล้นจากนั้นพวกเขาก็ระลึกถึงอดีตอย่างตื่นเต้นขณะจับมือกัน พวกเขาใช้เวลาสักพักจนในที่สุดพวกเขาก็สงบลงจากความตื่นเต้นลอรีนพูดว่า “แคลร์ เธอนี่ใจป้ำมากเลยนะ ถึงกับจองสกายการ์เด้นเพื่อทานมื้อค่ำเนี่ย!”แคลร์หัวเราะคิกคักอย่างยินดี “ก็เธออยู่ที่นี่ทั้งที! แน่นอนว่าฉันต้องใช้เงินบ้างสิ!”ลอรีนยิ้มกว้าง "เธอคือเพื่อนที่ดีที่สุดของฉันนะยะ!"“พูดตามตรงนะ ฉันไม่มีคุณสมบัติที่จะทานอาหารที่นี่หรอก ฉันรบกวนให้คุณดอริส ยังจองผ่านบัตรสมาชิกของเธอให้ฉันน่ะ!”ลอรีนถอนหายใจ “สกายการ์เด้นมีความต้องการค่อนข้างสูงใช่ไหมล่ะ? ฉันได้ยินมาว่ามันมีไว้สำหรับสมาชิกระดับไดมอนด์เท่านั้นไม่ใช่เหรอ?”"ใช่" แคลร์พยักหน้า “จริง ๆ แล้วนี่เป็นครั้งแรกของฉันเลย!”ลอรีนยิ้ม “ขอบคุณมากนะแคลร์ที่รักของฉัน!”จากนั้นเธอก็พูดต่อว่า “ระหว่างท
นี่มันเริ่มจะยุ่งยากขึ้นแล้วนะชาร์ลีรู้สึกว่าเขาจำเป็นต้องคุยกับไอแซคล่วงหน้าและเตรียมการป้องกันอย่างเต็มที่ในวันนั้น เขาไม่สามารถเปิดเผยตัวตนได้ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในระหว่างมื้อค่ำลอรีนเริ่มพูดว่า “ก่อนที่ฉันจะมาที่โอลรัสฮิลล์ ฉันได้คุยกับเพื่อนร่วมวิทยาลัยบางคนเกี่ยวกับเรื่องนี้ พวกเขาแนะนำให้จัดงานเลี้ยงรุ่น เธอคิดว่าไงบ้าง?"ชาร์ลีพูดทันทีว่า “ไม่ล่ะ ขอบคุณ ผมไม่ไปนะ”"ทำไมล่ะ?" ลอรีนถามอย่างสงสัย “ถึงเราจะไม่ได้เป็นเพื่อนร่วมวิทยาลัยกันสี่ปี แต่เราก็ใช้เวลาร่วมกันหนึ่งปีเลยนะ!”อดีตนายท่านวิลสันได้ส่งเขาไปที่มหาวิทยาลัยโอลรัสเพื่อให้เขาได้รู้จักกับแคลร์ล่วงหน้า เขาและแคลร์ใช้เวลาปีสุดท้ายร่วมกันในชั้นเรียนเดียวกันหลังจากจบการศึกษาทั้งสองได้แต่งงานกันทันทีชาร์ลีไม่ได้สร้างมิตรภาพกับใครในชั้นเรียน นอกจากนี้พวกเขาส่วนใหญ่ยังดูถูกชาร์ลีดังนั้นเขาจึงไม่สนใจเลยเมื่อได้ยินเรื่องงานเลี้ยงรุ่นครั้งนี้แคลร์แสดงความไม่เต็มใจเช่นเดียวกัน เธอพูดกับลอรีนว่า “ชาร์ลีกับฉันขอผ่านนะ ฉันไม่ได้ติดต่อกับเพื่อนร่วมชั้นส่วนใหญ่เลยหลังจากเรียนจบ”ลอรีนกล่าวอย่างรวดเร็วว่า “สาเหตุหลักของการเ
เนื่องจากชาร์ลีตกลงที่จะเข้าร่วมการเลี้ยงรุ่นในชั้นเรียน แคลร์จึงเตือนเขาว่า "เราต้องเตรียมของขวัญสำหรับการเปิดร้านอาหารของดักลาสด้วยนะคะ เราจะไปมือเปล่าไม่ได้"ชาร์ลีพยักหน้า “ได้เลย ผมจะไปซื้อของขวัญให้เขาพรุ่งนี้เช้า”“เยี่ยมเลย” แคลร์พูด “ฉันต้องไปที่สำนักงานของเอ็มแกรนด์กรุ๊ปพรุ่งนี้เช้า”ลอรีนพูดด้วยความประหลาดใจ “อ้าวเหรอ? เสร็จแล้วก็แวะมาที่ห้องทำงานของฉันสิ ถ้าเธอเสร็จธุระแล้วตอนเที่ยงเราจะได้ไปที่ร้านอาหารของดักลาสพร้อมกันเลย”แคลร์ยิ้มอย่างเขินอาย “หยุดความฝันของเธอเลยนะยะ! ฉันไม่มีรถ ฉันมักจะขึ้นแท็กซี่หรือรถประจำทาง บางครั้งชาร์ลีก็จะเอาสกู๊ตเตอร์ของเขามารับฉันด้วย”"อะไรนะ?" ลอรีนโพล่งอย่างตกใจ “ตอนนี้เธอเป็นผู้อำนวยการบริษัทแล้วทำไมเธอถึงไม่ซื้อรถให้ตัวเองล่ะ?”“ฉันเพิ่งเริ่มทำงาน ยังไม่ได้ทำเงินเลย ปกติเงินเดือนของฉันจะใช้เป็นค่าใช้จ่ายของเราและฉันต้องให้ค่าเลี้ยงดูแม่ พอสิ้นเดือนฉันก็เหลือเงินแค่หมื่นเดียวเอง มันไม่เพียงพอสำหรับฉันที่จะซื้อรถหรอก”จากนั้นแคลร์กล่าวต่อว่า “บอกตามตรง ฉันชอบขึ้นรถประจำทางนะ มันค่อนข้างสะดวก การขี่สกู๊ตเตอร์ของชาร์ลีในวันที่อากาศดีก