แชร์

บุคคลต้องสงสัย

ผู้เขียน: Hawaii
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-12-01 19:54:03

“คุณโปรดมาหาลัดดาถึงบ้านแบบนี้มันดูแปลกดีนะคะ”อดีตเลขาแสดงสีหน้าประหลาดใจเมื่อเห็นอดีตเจ้านายมาหาถึงบ้าน

“คุณรู้จักผู้ชายคนนี้มากน้อยแค่ไหน”เมื่อชายวัยกลางคนได้พบกับอดีตเลขาอีกครั้งเขาก็ไม่พูดพร่ำทำเพลงรีบยื่นรูปภาพที่พกมาให้กับเธออย่างต้องการรู้ความจริงเกี่ยวกับผู้ชายที่ลักพาตัวลูกสาวของเขา

“ใครอ่ะคะ ลัดดาไม่เห็นคุ้นหน้า”ส่วนอดีตเลขาที่เห็นดังนั้นจึงแสดงท่าทีมึนงง

“ถ้าไม่รู้จักผู้ชายในรูปแล้วเขาเข้ามาในงานของคุณได้ยังไง”ส่วนเขาก็ไม่ปักใจเชื่ออดีตเลขาในทันทีแม้ทั้งสองเคยร่วมงานกันและรู้จักนิสัยกันเป็นอย่างดี

“เดี๋ยวนะคะ นี่มันเรื่องอะไรกัน”เมื่ออดีตเลขาของเขาได้ยินดังนั้นก็ยิ่งงุนงงเข้าไปใหญ่

“ถ้าคุณไม่ยอมพูดความจริง ผมจะเอาเรื่องที่ลูกสาวผมถูกลักพาตัวในงานเลี้ยงของคุณไปแจ้งตำรวจ ถ้าผมทำแบบนั้นคุณกับสามีจะเดือดร้อนอย่างแน่นอน”แม้อดีตเลขาจะแสดงออกว่าเธอนั้นไม่รู้เรื่องแต่เขาก็ยังไม่ปักใจเชื่ออยู่ดี

“ลัดดาไม่รู้จักผู้ชายที่อยู่ในรูปจริงๆ แต่ลัดดาคิดว่าแมทธิวน่าจะรู้จักกับเขาและแมทธิวน่าจะเป็นคนเชิญผู้ชายในรูปนี้เข้ามาในงาน”อดีตเลขารีบอธิบาย

“แล้วแมทธิวอยู่ไหน ผมอยากคุยกับเขา”ส่วนเขาที่ได้ยินดังนั้นก็นั่งไม่ติดโซฟา

“วันนี้เขาไปตีกอล์ฟ”

“ที่ไหน บอกผมมา”เขาเริ่มควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่อยู่เมื่อคิดว่าสามีของอดีตเลขามีส่วนเกี่ยวข้องกับการลักพาตัวลูกสาวของเขา

“เดี๋ยวลัดดาโทรหาให้”ส่วนอดีตเลขาของเขาก็พยายามให้ความร่วมมืออย่างเต็มที่เมื่อเข้าใจว่าสามีของเธอนั้นรู้จักกับชายที่ลักพาตัวลูกสาวของอดีตเจ้านาย

“ไม่ต้อง ผมจะไปหาเขาเอง แค่บอกที่ที่เขาไปก็พอ”ส่วนเขาที่ต้องการเผชิญหน้ากับสามีของอดีตเลขาจึงตัดสินใจไปหาเขาด้วยตัวเอง

ณ สนามกอล์ฟ

“คุณมีธุระอะไรถึงได้มาหาผมถึงนี่”

“คุณเป็นคนเชิญผู้ชายคนนี้เข้าไปในงานใช่มั้ย”เขายื่นรูปภาพให้กับชายตรงหน้าในขณะที่พยายามควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ให้เผลอทำร้ายร่างกายอีกฝ่าย

“ผมเปล่านะ”ส่วนชายอีกคนก็ปฏิเสธเสียงแข็ง

“ถ้าคุณไม่ได้เชิญผู้ชายคนนี้แล้วเขาจะเข้าไปในงานได้ยังไง”ส่วนเขาที่เห็นดังนั้นก็ไม่ปักใจเชื่อและเขาก็เชื่อในสัญชาตญาณของตัวเองว่าชายตรงหน้ามีส่วนรู้เห็นเป็นใจกับผู้ชายที่ลักพาตัวลูกสาวเขาอย่างแน่นอน

“ผมไม่รู้ ว่าแต่มีเรื่องอะไรหรือเปล่า”ส่วนชายตรงหน้ายังคงตีมึนพร้อมกับปฏิเสธ

“ลูกสาวผมถูกลักพาตัวโดยผู้ชายคนนี้ และเขาก็ลักพาตัวลูกสาวผมในงานเลี้ยงของคุณ ถ้าไม่อยากเดือดร้อนก็บอกมาว่าคุณรู้จักเขาได้ยังไง”

“ผมยอมรับก็ได้ว่าเป็นคนเชิญเขาเข้าร่วมงานเลี้ยงเอง แต่สาบานได้ว่าผมไม่รู้จักตัวตนของเขา”ส่วนชายตรงหน้าที่ไม่อยากเดือดร้อนจึงยอมสารภาพทันที

“ถ้าไม่รู้จักกันเป็นการส่วนตัวแล้วคุณเชิญเขาเข้ามาในงานทำไม ฟังดูไม่ค่อยสมเหตุสมผล”แม้ชายตรงหน้าจะพูดตามความเป็นจริงแต่เขาก็ยังไม่ปักใจเชื่ออยู่ดี

“ก็มันขู่จะแบล็คเมล์ผม ถ้าผมไม่เชิญเขาเข้าร่วมงานเลี้ยง”ชายตรงหน้ารีบแก้ตัวเพื่อแสดงความบริสุทธิ์ใจ

“แบล็คเมล์เรื่องอะไรทำไมคุณถึงได้กลัวถึงขั้นยอมเชิญชายแปลกหน้าเข้ามาในงานโดยที่ไม่คำนึงถึงความปลอดภัยของแขกเลยแม้แต่นิด”ส่วนเขาที่ได้ยินดังนั้นก็อดไม่ได้ที่จะตำหนิชายตรงหน้า

“ผมขอถามอะไรคุณหน่อยในฐานะที่คุณเคยทำผิดพลาดกับภรรยา คุณจะเลือกอะไรระหว่างเชิญผู้ชายซึ่งไม่รู้จักเข้าร่วมงานเลี้ยงตามที่เขาขอให้มันจบๆ หรือยอมให้เขาแบล็คเมล์จนครอบครัวอาจจะพังได้”ชายตรงหน้ากล่าวกับเขาเป็นนัยยะ

“ผมไม่อยากเชื่อเลยว่าคุณจะพลาดกับเรื่องแค่นี้”แม้ชายตรงหน้าไม่พูดรายละเอียดตรงๆแต่เขาก็สามารถเข้าใจสารที่อีกฝ่ายต้องการจะสื่อ

“คุณเองก็เคยพลาด เราทั้งสองต่างเคยพลาด ดังนั้นผมหวังว่าคุณคงเข้าใจหัวอกผมนะ”

“ของผมแค่อารมณ์ชั่ววูบแต่กับคุณมันเกิดขึ้นเพราะสันดานล้วนๆ”เมื่อเขาโดนย้อนจึงแสดงอาการไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัด

“ไม่ว่าเรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้นด้วยเหตุผลอะไรก็ตามมันก็ดูเลวทั้งคู่และไม่มีใครดูดีไปกว่าใคร”

“โอเค เรื่องแบบนี้ไม่มีใครดีไปกว่าใครและไม่มีใครเลวไปกว่าใครเราทั้งสองพอๆกัน ดังนั้นผมจะไม่ก้าวล่วงคุณเกี่ยวกับเรื่องนั้น แต่ผมขอตำหนิในเรื่องที่คุณเลือกปกป้องแต่ครอบครัวตัวเองโดยไม่คำนึงถึงความปลอดภัยของคนอื่นจนทำให้ลูกสาวผมตกอยู่ในอันตราย ซึ่งมันไม่แฟร์กับครอบครัวผม”

“ใครๆก็ต้องเลือกครอบครัวตัวเองมั้ย ถ้าเราสลับร่างกันคุณจะเลือกปกป้องคนอื่นแล้วปล่อยให้ครอบครัวตัวเองพังหรอ”

“ดูคุณไม่สะทกสะท้านกับความเดือดร้อนของคนอื่นซึ่งเกิดจากตัวคุณเลยนะ”

“ผมเสียใจที่ปล่อยให้เกิดเรื่องแบบนั้นกับครอบครัวคุณ อันนี้ผมพูดจากใจจริงๆ”ชายตรงหน้าแสดงสีหน้ารู้สึกผิดต่อการกระทำของตัวเอง

“ถ้ารู้สึกผิดจริงๆคุณต้องให้ความร่วมมือกับผม”

“ผมยินดี แต่ขออย่างเดียวคืออย่าให้ภรรยาผมรู้เรื่องที่เกิดขึ้นเด็ดขาด”

“อืม ผมจะเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับ”เขารับปากด้วยสีหน้าจริงจัง

“ขอบคุณ”เมื่อเขาได้ยินดังนั้นก็คลายความกังวล และนับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาเขาก็ให้ความร่วมมือในการช่วยเหลืออีกฝ่ายด้วยความเต็มใจ

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • กลแค้นซ่อนรัก   ลมพายุ

    “นายไม่ไปทำงานตั้งหลายวันแล้วไม่กลัวโดนไล่ออกหรอ”หญิงสาวตัดสินใจถามในสิ่งที่สงสัยเมื่อเห็นว่าชายหนุ่มไม่ไปทำงานติดต่อกันได้สี่วันถ้านับวันที่เขาลาด้วย“ก็ลาออกไปแล้ว”ชายหนุ่มเงยหน้าตอบหญิงสาวในขณะที่เขากำลังประคบเย็นตรงข้อเท้าให้กับเธอ“ห๊า นายพูดจริงหรือพูดเล่น”หญิงสาวแสดงสีหน้าตกใจเมื่อได้รู้ความจริงว่าชายหนุ่มได้ลาออกจากงานแล้ว แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ยังไม่ปักใจเชื่อ“พูดจริง”ชายหนุ่มตอบด้วยน้ำเสียงเรียบๆ“นี่ฉันทำนายตกงานหรอ ขอโทษ”“ถ้าฉันไปทำงานแล้วใครจะดูแลเธอ กว่าข้อเท้าเธอจะหายคาดว่าต้องใช้เวลาประมาณสองอาทิตย์”“ต่อไปฉันจะไม่ทำให้นายต้องเดือดร้อนอีก”“ช่างมันเถอะ แค่เธอไม่เป็นอะไรมากก็ดีแค่ไหนแล้ว”“ทำไมนายดูเป็นห่วงเป็นใยฉันทั้งที่มันไม่ควรเป็นแบบนั้นนี่”ตลอดระยะสองวันที่ผ่านมาชายหนุ่มดูแลเอาใจใส่หญิงสาวในยามที่เธอมีไข้และคอยประคบเย็นให้เธอทุกวันแถมยังอุ้มเธอห้องน้ำวันละหลายรอบอย่างไม่มีบ่น นั่นจึงทำให้หญิงสาวเกิดความสงสัยว่าเขาทำดีกับเธอไปเพื่ออะไร “ที่ฉันเป็นห่วงเธอและดูแลเธอเป็นอย่างดีก็เพราะว่าฉันรู้สึกผิดที่ทำเธอเจ็บตัว”“ไม่ นายอย่าคิดแบบนั้น”“ทำไมถึงไม่อยากให้ฉันคิดแบบน

  • กลแค้นซ่อนรัก   อุบัติเหตุ

    ชายหนุ่มพยายามเร่งมือในการซ่อมแซมหลังคาเพื่อที่จะได้กลับมาดูแลหญิงสาวต่อ แต่แล้วเขากลับพบว่าเธอนั้นได้หลับไปแล้ว “ทำไมมันปวดขนาดนี้เนี่ย!”หญิงสาวตื่นขึ้นมาด้วยสีหน้าที่ดูเจ็บปวดจากการที่ข้อเท้าของเธอเริ่มบวมช้ำ “ตื่นสักที แล้วนี่เธอหิวหรือยัง อาการเป็นยังไงบ้าง”เมื่อชายหนุ่มรู้ว่าหญิงสาวตื่นแล้วจึงรีบกลับเข้ามาในห้องจากนั้นเขาก็รีบเข้าไปดูข้อเท้าข้างที่ได้รับบาดเจ็บ“มันเจ็บกว่าเดิมอีก”หญิงสาวกล่าวด้วยสีหน้าเจ็บปวดจนน้ำตาแทบไหลออกมา“เดี๋ยวฉันจะไปเอานำแข็งมาประคบให้อีกรอบ”พูดจบเขาก็เดินออกจากห้องไป ชายหนุ่มเดินกลับเข้ามาหาหญิงสาวอีกครั้งพร้อมกับถือชามข้าวกับน้ำแข็งที่ถูกห่อด้วยผ้า “เธอทานข้าวไข่เจียวไปก่อนเดี๋ยวฉันจะคอยประคบข้อเท้าให้”ชายหนุ่มยื่นข้าวไข่เจียวที่อยู่ในจานให้หญิงสาวก่อนที่เขาจะค่อยๆนั่งคุกเข่าเพื่อทำการประคบเย็นข้อเท้าข้างที่บวม“ไม่ต้อง เดี๋ยวทานข้าวเสร็จฉันจะประคบเอง”ส่วนหญิงสาวที่เห็นดังนั้นจึงรีบปฏิเสธไม่ให้ชายหนุ่มประคบเย็นให้“เจ็บเอวด้วยไม่ใช่หรอ ถ้าก้มบ่อยๆมันจะยิ่งเจ็บเข้าไปใหญ่”ชายหนุ่มให้เหตุผลที่ไม่ต้องการให้หญิงสาวประคบเย็นด้วยตัวเองหญิงสาวนั่งตัวตรงแล

  • กลแค้นซ่อนรัก   ความหลัง

    “โอม มานั่งพักได้แล้วเดี๋ยวก็เป็นลมตายพอดี”ผู้เป็นพี่สาวตะโกนบอกน้องชายวัยสิบห้าที่กำลังพรวนดินอย่างขยันขันแข็ง“พี่อันพักคนเดียวเถอะ เดี๋ยวน้องจะพยายามพรวนดินให้เสร็จเราจะได้กลับบ้านไวๆ”“แต่ว่าโอมยังไม่ได้พักเลยทั้งที่พี่มานั่งพักแล้วตั้งสองรอบ”“ก็พี่เป็นผู้หญิงส่วนผมเป็นผู้ชาย อีกอย่างผมไม่อยากให้พี่เหนื่อย”ผู้เป็นพี่สาวทราบซึ้งในความเสียสละของน้องชายดังนั้นเธอจึงจัดสินใจออกไปช่วยผู้เป็นน้องเพื่อที่จะให้งานเสร็จไวๆแล้วน้องชายของเธอจะได้พัก และสองพี่น้องก็ช่วยกันทำงานกลางทุ่งนาโดยปราศจากเงาของผู้เป็นแม่ที่วันๆเอาแต่กินเหล้าและออกไปเล่นการพนันจนสองพี่น้องต้องดูแลกันเพียงลำพัง “ถ้าพี่ไม่เอาอนาคตตัวเองมาทิ้งไว้กับผม ป่านนี้พี่คงได้ไปเป็นดาราไปแล้ว”ผู้เป็นน้องอดไม่ได้ที่จะกล่าวโทษตัวเองเมื่อเห็นว่าพี่สาวมีโอกาสหลายครั้งที่จะได้ไปเป็นดาราแต่พี่สาวของเขากลับปฏิเสธ“การจะเป็นดาราได้มันไม่ง่ายขนาดนั้น อีกอย่างเรามีกันแค่สองคนพี่ไม่อยากทิ้งโอมไว้กับแม่ ถ้าโอมอยู่กับแม่พี่กลัวว่าโอมจะไปยุ่งเกี่ยวกับยาเสพติด”ส่วนผู้เป็นพี่สาวก็ให้เหตุผลกับน้องชายอย่างต้องการให้น้องชายเข้าใจเธอ“ไม่หรอกพี่ ผ

  • กลแค้นซ่อนรัก   หวั่นไหว

    เช้าวันรุ่งขึ้น..“ตื่นได้แล้ว!”“ฉันเพิ่งได้นอนไม่กี่ชั่วโมงเองนะ”กว่าอาการปวดท้องของหญิงสาวทุเลาก็ปาไปเช้ามืดของอีกวันและนั่นจึงส่งผลให้เธอนอนไม่เต็มอิ่ม “ฉันไม่สน”พูดจบเขาก็ลากหญิงสาวลุกจากที่นอน“เดี๋ยวฉันไปเอง”หญิงสาวกล่าวด้วยเสียงเบาก่อนที่เธอจำใจลงไปหุงข้าวเช้าให้เขาตามปกติแม้จะอยากนอนต่อก็ตาม ความลำบากที่หญิงสาวพบเจอทำให้เธอคิดถึงชีวิตที่สุขสบาย เมื่อคิดได้ดังนั้นเธอก็อดไม่ได้ที่จะร้องไห้น้ำตาคลอ “วันนี้ฉันกลับดึกนะ พอดีต้องไปงานวันเกิดเพื่อน”ชายหนุ่มกล่าวกับหญิงสาวก่อนจะเดินจากไป ส่วนหญิงสาวที่ได้ยินดังนั้นก็ทำได้แค่พยักหน้ารับทราบแม้จะไม่เห็นด้วยกับเขาก็ตาม และพอรถกระคันเก่าขับแล่นออกไปแล้ว หญิงสาวจึงรีบซักผ้าต่อให้มันแล้วเสร็จจากนั้นเธอก็กลับขึ้นไปบนห้องพร้อมกับลากโซ่เล็กเส้นสาวขึ้นไปด้วย เมื่อถึงที่นอนร่างเล็กไม่รอช้าที่จะทิ้งตัวนอนลงด้วยความรู้สึกอ่อนเพลียจากการที่เธอพักผ่อนไม่เพียงพอ ใกล้ค่ำหญิงสาวก็ปิดประตูหน้าต่างแล้วนอนคดตัวโดยที่เอาผ้าห่มคลุมหัวจรดเท้า เธอรอคอยให้ชายหนุ่มกลับมาแต่จนแล้วจนเล่าก็ไม่มีวี่แววของเขาจนกระทั่งตกดึกเกือบเที่ยงคืน เสียงรถกระบะอันคุ้นเคยทำให

  • กลแค้นซ่อนรัก   ต่อต้าน

    เช้าวันต่อมา..“กรี๊ด!”เสียงกรีดร้องของหญิงสาวทำให้ชายหนุ่มตกใจจนวิ่งออกมาจากห้องน้ำทั้งที่ยังไม่ทันได้แปรงฟัน“เกิดอะไรขึ้น?”ชายหนุ่มเดินเข้าไปหาหญิงสาวที่กำลังฝึกหุงข้าวด้วยตัวเอง แต่โชคร้ายโดนน้ำซาวข้าวลวกใส่แขน“น้ำแข็งๆขึ้นไปเอาน้ำแข็งมาให้ฉันหน่อย”หญิงสาวยื่นแขนที่โดนน้ำซาวข้าวร้อนๆลวกให้ชายหนุ่มดู ส่วนเขาที่เห็นดังนั้นจึงวิ่งขึ้นไปหยิบน้ำแข็งจากบนบ้านจากนั้นเขาก็ค่อยๆประคบน้ำแข็งบริเวณแผลที่บวมแดงของหญิงสาว “ฮือๆๆๆฉันเจ็บ”หญิงสาวร้องไห้โฮราวกับเด็กน้อยเมื่อไม่สามารถทนต่อความรู้สึกแสบร้อนบริเวณแขน ส่วนชายหนุ่มที่เห็นดังนั้นจึงพาเธอขึ้นไปบนห้อง “ร้องไห้เป็นเด็กไปได้”ชายหนุ่มกล่าวกับหญิงสาวด้วยน้ำเสียงเรียบๆในขณะที่กำลังปฐมพยาบาลเบื้องต้นให้กับเธอ“ก็มันทั้งเจ็บทั้งแสบร้อน ใครมันจะไปทนได้”หญิงสาวกล่าวด้วยความน้อยใจ“ก็เข้าใจว่ามันปวดแสบแต่ไม่จำเป็นต้องร้องไห้ขี้มูกโป่งขนาดนั้น”ส่วนชายหนุ่มแม้จะบ่นกับหญิงสาวแต่ในใจลึกๆเขาก็อดเป็นห่วงเธอไม่ได้เช่นกัน“แล้วใครกันที่ทำให้ฉันต้องเป็นแบบนี้”หญิงสาวที่ได้ยินดังนั้นก็ยิ่งน้อยใจเข้าไปใหญ่จนอดไม่ได้ที่จะกล่าวโทษเขาแบบทางอ้อม“ฉันไม่ได้เอา

  • กลแค้นซ่อนรัก   กระท่อมหลังน้อย

    ณ กระท่อมหลังน้อย“นายซื้ออะไรมาเยอะแยะเต็มรถเลย”หญิงสาวถามชายหนุ่มด้วยความสงสัยเมื่อเห็นข้าวของเต็มท้ายกระบะ “ก็เห็นอยู่ว่าของเยอะทำไมถึงได้นั่งดูเฉยๆไม่คิดจะช่วยกันขนของเข้าบ้าน”“ก็เดี๋ยวนายจะหาว่าฉันยุ่งเลยขออยู่เฉยๆดีกว่า อีกอย่างฉันโดนล่ามโซ่อยู่”เมื่อชายหนุ่มเห็นว่าใกล้ค่ำแล้วเขาจึงตัดสินใจไขกุญแจให้หญิงสาว จากนั้นทั้งสองก็ช่วยกันขนของที่อยู่ท้ายกระบะเข้าไปไว้ในบ้าน และในขณะที่ชายหนุ่มยกฟูกที่นอนเข้าไปไว้ในบ้านอย่างทุลักทุเลหญิงสาวจึงใช้โอกาสนั้นแอบหยิบกุญแจรถกระบะคันเก่าอย่างระมัดระวังไม่ให้เขารู้ตัว เมื่อได้กุญแจมาแล้วเธอก็รวบรวมความกล้าทั้งหมดที่มีค่อยๆไขประตูรถกระบะ ส่วนชายหนุ่มที่จัดการวางฟูกที่นอนบนแคร่ไม้ไผ่เสร็จก็รีบเดินออกจากห้องเพื่อช่วยหญิงสาวขนของต่อ แต่แล้วเขาก็พบว่าเธอกำลังพยายามจะสตาร์ทรถยนต์เพื่อหนี “ให้ตายเถอะมันขับยังไงเนี่ย!”หญิงสาวหายใจเข้าออกลึกๆแล้วตั้งสติเพื่อคิดหาวิธีสตาร์ทรถกระบะคันเก่า โดยที่ไม่รู้ตัวว่ากระกระทำของเธอนั้นอยู่ในสายตาของเขา “ให้ฉันสอนวิธีสตาร์ทมั้ย”ชายหนุ่มเปิดประตูรถออกแล้วยืนดูการกระทำของเธออย่างใจเย็น “ไอ่บ้า! ฉันตกใจหมด”ส่วนหญิง

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status