ตอนที่ 13 ปล่อยใน

ตอนที่ 13 ปล่อยใน

อีกด้าน

ร่างอรชรนอนพลิกไปพลิกมาก่อนที่เปลือกตาคู่สวยจะค่อยๆเปิดออก ภาพความจำที่เธอถูกกระทำฉายชัดเข้ามาในหัว หลังจากเมื่อวานที่เธอโดนผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นอดีตเพื่อนรังแกจนป่นปี้ ส่งผลให้ตอนนี้สภาพของเธอไม่ต่างอะไรกับผู้หญิงที่พึ่งโดนรุมโทรมมา เพราะนอกจากมันจะแย่แล้วมันยังบอบช้ำไปหมดทั้งตัวอีกด้วย มันทำให้เธอรู้สึกว่าสภาพตอนนี้ไม่ต่างอะไรจากเมื่อครั้งที่แล้วเลยเขาก็ยังคงทำเหมือนเธอไม่ใช่คนอยู่ดี

ฮึก ฮือ ฮือ

ทำไม ทำไม เรื่องทุกอย่างมันถึงต้องเป็นแบบนี้ ทำไมถึงต้องใจร้ายกับพลอยด้วย ยังเห็นว่าพลอยเป็นคนอยู่บ้างไหม ถ้าไม่รักกันถ้าไม่ได้รู้สึกดีจะมาย่ำยีกันทำไม

คนตัวเล็กบ่นกับตัวเองพึมพำเธอรู้สึกว่าโลกนี้มันช่างใจร้ายกับเธอเหลือเกิน เธอไม่รู้ว่าเขาทำแบบนี้ไปเพราะอะไรถ้าแค่อารมณ์โกรธก็ไม่เห็นต้องทำถึงขนาดนี้เลย ถ้าไม่ได้รักถ้าไม่ได้ชอบแล้วจะมาย่ำยีกันทำไม

แค่เมื่อครั้งก่อนที่เขาถูกวางยาเธอก็รู้สึกว่ามันมากเกินพอแล้ว นี่ยังจะมีครั้งนี้อีกไม่รู้เลยว่าตัวเธอจะต้องเจ็บช้ำน้ำใจไปอีกถึงเมื่อไหร่ มีอะไรกับผู้ชายที่เขาไม่ได้รักไม่ได้ชอบ หนำซ้ำเขายังรังเกียจและขยะแขยงเธออีกด้วย

ความรู้สึกในใจมันบอกว่าเหมือนผู้หญิงขายตัวที่ใช้สนองตัณหาของผู้ชาย แต่หนักหน่อยตรงที่ว่าเขาทำกับเธอฟรีๆ ส่วนผู้หญิงที่ขายบริการยังได้เงินยิ่งคิดน้ำตาก็ยิ่งตกใน

สองขาเรียวทำการลุกขึ้นหวังที่จะไปเข้าห้องน้ำเพราะเธอต้องการที่จะกลับบ้านของตัวเอง แต่ในขณะที่ขาทั้งสองข้างแตะลงพื้นความเจ็บปวดรวดร้าวก็พันเข้าสู่ร่างกายทันที ส่งผลให้ตัวเธอถึงกลับต้องเซถลาล้มลงไปกองกับพื้น ก่อนที่มือบางจะทำการปัดแจกันตกลงไปด้วย และนั่นก็ทำให้คนที่ยืนสูบบุหรี่อยู่ข้างนอกได้ยิน มันเป็นสัญญาณบ่งบอกว่าเธอคนนี้ได้ตื่นนอนแล้ว

เพล้ง

สองขายาวทำการก้าวเข้ามาในบริเวณห้อง ก็หลังจากที่เขายืนสูดอากาศบริสุทธิ์ปล่อยให้สมองโล่งโปร่งไปตามบรรยากาศยามเช้าก็ได้ยินเสียงอะไรตกลงกระทบกับพื้น มันบ่งบอกได้เป็นอย่างดีว่าคนในห้องได้ตื่นนอนแล้ว

ก่อนที่เขาจะเดินเข้ามาและภาพที่เห็นตรงหน้าช่างน่าสมเพชรเหลือเกิน นอกจากเธอคนนี้จะมีสภาพที่ย่ำแย่แล้วเขายังรู้สึกว่าทุเรศมากอีกด้วย สภาพของเธอในตอนนี้ไม่ต่างอะไรกับคนไร้บ้านที่อยู่ข้างถนนเลย เนื้อตัวมีแต่รอยจ้ำแดงเต็มไปหมด ดูไปดูมาเขาก็รู้สึกพึงพอใจกับร่องรอยที่เขาได้กระทำเอาไว้บนเนื้อตัวของเธอ

“ ไงถึงขนาดเดินไม่ไหวเลยหรอ “

“ พะ พี โอ้ยย “

เฮ้ย นี่เขามาตั้งแต่เมื่อไหร่มาตอนไหนทำไมฉันไม่ได้ยิน แล้วดูสิ่งที่เขาถามสิถามมาได้ยังไงว่าเดินไม่ไหวเหรอ ก็ใช่น่ะสิถ้าฉันเดินไหวฉันคงไม่ล้มลงไปกองกับพื้นอยู่แบบนี้หรอก ทุกสิ่งทุกอย่างและต้นเหตุทั้งหมดมันก็มาจากเขาคนนี้คนเดียว ถ้าไม่กระทำจนฉันปวดระบมถ้าไม่กระทำจนฉันไม่ไหว ป่านนี้ฉันคงวิ่งแจ้นออกจากที่นี่ไปตั้งนานแล้ว ไม่รอให้เขามานั่งเยาะเย้ยอยู่แบบนี้หรอก

คนตัวเล็กบ่นกับตัวเองพึมพำเพราะในขณะที่เธอกำลังจะพยุงร่างอันบอบช้ำลุกขึ้น อยู่ๆคนตัวโตก็เดินเข้ามาประชิดตัวซะก่อน และคำพูดที่เขาเปล่งออกมานั้นมันเหมือนกับว่าเป็นการเยาะเย้ยเธอไปในตัว ซึ่งมันทำให้เธอรู้สึกไม่ค่อยชอบใจสักเท่าไหร่ ถ้าเขาไม่ทำแบบนี้ถ้าเขาไม่ย่ำยีร่างกายของเธอ ป่านนี้เธอก็คงมีเรี่ยวมีแรงที่จะออกไปจากที่นี่ตั้งนานแล้ว คงไม่อยู่รอให้เขามาสมน้ำหน้าอยู่หรอก

“ หึ แค่นี้ทำมาเป็นสำออย ทีตอนโดนฉันเปิดซิงครั้งแรกทำไมถึงหนีกลับบ้านไปได้ แค่นี้ไม่ตายหรอกเพราะถ้ามันจะตายมันก็คงตายไปตั้งนานแล้ว “

ประโยคที่ได้ฟังมันทำให้ร่างอรชรน้ำตาตกใน มันเหมือนเป็นเครื่องตอกย้ำว่าที่ผ่านมาความบริสุทธิ์ของเธอที่สั่งสมมาโดยตลอดได้เสียให้เขาไปเป็นก่อนหน้านี้แล้ว ทั้งๆที่เขาไม่ได้ต้องการอะไรเลยแต่มันเป็นเพราะความโง่ของเธอเอง ความโง่ที่ปล่อยให้ใครอีกคนวางแผนในทุกๆอย่างและกลับกลายเป็นว่าตัวเธอต้องเสียเปรียบ

มารู้ตัวอีกทีก็ทำอะไรไม่ได้ มันจึงเป็นที่มาที่ทำให้คนข้างกายของเธอดูถูกหยามเหยียดเธอได้ถึงเพียงนี้ ทั้งๆที่มันควรจะเก็บเอาไว้ให้สำหรับคนที่รักทั้งๆที่มันควรจะยินยอมพร้อมใจด้วยกันทั้งสองฝ่าย แต่กลับกลายเป็นเธอที่ทำเรื่องน่าอายพวกนี้ซะเอง มันก็คงไม่แปลกอะไรที่คนตรงหน้าจะมองว่าเธอเป็นผู้หญิงไม่ดี และถ้าไม่ใช่เป็นเพราะเหตุการณ์ในครั้งนั้นเธอก็คงไม่ต้องมีจุดจบมาถึงทุกวันนี้

ลองนึกย้อนกลับไปแล้วคนที่เป็นเหยื่อจริงๆไม่ใช่ใครที่ไหนแต่กลับเป็นเธอเอง ยิ่งคิดก็ยิ่งช้ำใจอุตส่าห์ทำทุกอย่างเพื่อให้ตัวเองหลุดรอดปลอดภัยแต่สุดท้ายกลับกลายเป็นคนไม่ดีในสายตาของทุกคน แต่ก็นะขึ้นชื่อว่าเป็นเธอก็ไม่มีใครมองว่าเป็นคนดีอยู่แล้ว ทุกคนก็จะมองเธอเป็นผู้ร้ายเป็นตัวน่ารังเกียจน่าขยะแขยงที่ไม่มีใครต้องการ

คนตัวเล็กจัดการช้อนสายตาขึ้นไปมองคนที่ยืนอยู่ข้างกายก่อนที่แววตาจะเปลี่ยนไป จากเดิมที่เธอมีน้ำตากับกลายเป็นแน่วแน่นิ่งไม่ไหวติงใดๆ ยอมรับเลยว่าทุกคำพูดทุกการกระทำของคนตัวโตมันทำให้เธอรู้สึกเจ็บไม่น้อย คำพูดของเขาแต่ละคำมันเหมือนเป็นหอกทิ่มแทงจิตใจ แต่ไม่ว่ายังไงเธอก็จะไม่แสดงความอ่อนแอและอ่อนไหวให้เขาเห็นอีกเด็ดขาด ก่อนที่ริมฝีปากจะแสยะยิ้มออกมาทำทีเป็นว่าไม่ได้รู้สึกอะไรเลย

และการกระทำนั้นก็ส่งผลให้ร่างหนารู้สึกหงุดหงิดและไม่ชอบใจเป็นอย่างมาก ทั้งๆที่ควรจะโมโหทั้งๆที่เธอควรจะโกรธแต่กลับกลายเป็นว่าเธอยินดีเปรมปรีดา ยิ่งทำให้เขารู้สึกไม่พอใจไปกันใหญ่ นี่แหละคือธาตุแท้ของเธอในความคิดของเขาไอ้ที่เห็นว่ามีน้ำตาก็คงจะเป็นแค่การแสดง

“ ใครบอกว่าพลอยสำออยล่ะคะ พลอยไม่ได้รู้สึกอะไรกลับกันยังรู้สึกชอบซะอีก ต้องขอบคุณพีมากเลยนะที่เปิดความบริสุทธิ์ของพลอยในวันนั้นจนทำให้พลอยโชกโชนมาถึงทุกวันนี้ ต่อไปพลอยก็คงจะต้องเก็บแต้มให้ได้เยอะๆแล้ว ตอนนี้ก็มี 2 คนมีทั้งณัฐมีทั้งพีที่สำคัญเป็นหมอด้วยกันทั้งคู่ ถ้าใครรู้คงอิจฉาพลอยตายเลย ขอบคุณจริงๆนะคะ ขอบคุณจากใจเลย “

ว่าจบพลอยไพลินก็ส่งยิ้มไปให้อีกทีก่อนที่จะยักคิ้วหลิ่วตาทำทีเป็นว่าไม่ได้รู้สึกอะไร และนั่นก็สร้างความไม่พอใจให้แก่คนตัวโตมากพอสมควร ทั้งๆที่เขาอุตส่าห์ระงับอารมณ์โกรธทั้งๆที่เขาอุตส่าห์จะไม่อะไร แต่พอมาได้ยินแบบนี้มันยิ่งทำให้เขารู้สึกว่าไม่สามารถปล่อยเธอออกไปไหนได้จริงๆ

ไหนๆเธอก็ต้องการจะล่าแต้มไหนๆเธอก็ให้เขาเอาฟรีๆ สู้ให้เขาจับเธอกระแทกให้หนำใจไปเลยไม่ดีกว่าเหรอ ที่สำคัญตอนนี้ตระกูลของเขาก็เสื่อมเสียชื่อเสียงไปแล้วมีเรื่องอื้อฉาวไม่เว้นแต่ละวัน การที่เขาจะเอาคืนบ้างนั้นมันก็คงไม่เป็นอะไร

เขาก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าถ้าตัวเขาทำให้ลูกสาวคนเล็กของตระกูลสกุลวัฒน์ต้องย่อยยับป่นปี้ คนเป็นพ่อจะรู้สึกยังไงเขาก็อยากจะรู้ว่าประเสริฐจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนที่ลูกสาวคนเดียวของตระกูลโดนผู้ชายกระทำจนไม่เหลืออะไร

ยิ่งคิดก็ยิ่งสนุกเหมือนเป็นการแลกวัดดวงกันไปเลย ในเมื่อคนคนนั้นก็ต้องการทำลายแวดวงศ์ตระกูลของเขากับเพื่อนชายอยู่แล้วเขาก็แค่ทำลายกลับบ้างไม่เห็นจะเป็นอะไร เขาคิดว่ามันก็แฟร์ๆด้วยกันทั้งสองฝ่ายสุดท้ายตำแหน่งรัฐมนตรีจะเป็นของใครเขาก็ไม่สน เขารู้แค่ว่าในเมื่อมาทำความเดือดร้อนให้ครอบครัวของเขาก็ต้องรับผลกรรมไปตามๆกัน

“ หึ ก่อนจะล่าแต้มให้ฉันจับกระแทกให้หายเบื่อก่อนนะ เอาไว้เธอโบ๋เมื่อไหร่ฉันค่อยปล่อยเธอไปให้คนอื่นอีกที มานี่ “

ว่าจบคนตัวโตก็จัดการกระชากร่างบางขึ้นมาจากพื้นก่อนที่จะเหวี่ยงร่างของเธอกระแทกลงเตียงทันที ส่งผลให้คนตัวเล็กต้องร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด ทั้งๆที่ตอนนี้ร่างกายของเธอก็บอบช้ำไปหมดทั้งตัวแล้วยังไม่วายที่คนตรงหน้าจะมากระทำแบบนี้อีก มันยิ่งทำให้เธอระบมไปหมดเลย

อ๊ะ

“ ปล่อยพลอยนะพี ไม่ ไม่นะ “

“ หึ ปล่อยอะปล่อยแน่ แต่ปล่อยในนะ เธอจะได้มีหลานไปฝากพ่อเธอ ในตอนที่ฉันเบื่อแล้ว “

กรี๊ดดดดดด