ตอนที่ 10 เปิดเทอม

      เช้าวันต่อมา

      @โต๊ะอาหาร

      อาริสเดินมาในชุดนักศึกษาปีหนึ่งอย่างสดใส สายตาคมของพี่ชายมองสำรวจเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า พร้อมยกกาแฟขึ้นดื่มหลบสายตาคมกลัวว่าน้องจะว่าเขามองเธออย่างจับผิด ดีที่เสื้อของเธอโคร่งใหญ่ กระโปรงก็ไม่สั้นมาก ไม่เหมือนสาวๆ ในสต็อกของเขาที่ใส่กันอย่างรัดฟิต เขาเลยปล่อยผ่าน

        “มองอะไรพี่บรู๊ค?”

        “เปล่าหนิ” ยัยตัวแสบอุตส่าห์หลบสายตาแล้วก็ยังจะเห็นอีก เขาได้แต่ปฏิเสธและบ่นพึมพำ

        "ไม่ต้องซ่าส์มาก ตั้งใจเรียน แล้วก็ห้ามมีแฟน เข้าใจที่พี่พูดไหม ฮะ...ยัยตัวแสบ"

        ฉันพยายามทำหูทวนลม พี่บรู๊คก็ยังจะเดินเข้ามาตะโกนใส่หน้าฉันอีก

        " โห....รู้แล้วน่า! มีกฎใหม่ๆ เกิดขึ้นทุกวันเลยนะ! ให้ตายสิ อาริสโตแล้วนะ เลิกตั้งกฎบ้าบออะไรนั่นได้แล้ว"

        "ไม่ได้ พ่อแม่ฝากเธอไว้กับพี่ ถ้าเธอเป็นอะไรขึ้นมาพี่โดนเล่นงานตาย"

        “ไปเรียนดีกว่า...เบื่อพี่บรู๊คแล้ว” เธอพูดเชิงแกล้งรำคาญ รีบเดินออกไปรอเพื่อนด้านนอก

        "เออๆ ทำตามกฎด้วยล่ะ"

        "ไม่รับปาก"

        "ยัยเด็กบ้า!!!"

        อาริสวิ่งออกจากโต๊ะอาหารไปที่รถโดยเร็ว

        "ว้าวๆ ยัยอาริส แกใส่ชุดนักศึกษาแล้วมันดูโตมากเลยวะแก" โรสพูดขึ้นในขณะที่ยืนรอเธออยู่ที่รถในตัวบ้านของอาริส

        พวกเธอทิ้งคราบเด็กมัธยมปรายกันอย่างหมดจด กลายเป็นสาวใสวัยแรกรุ่น และก็ดูสวยงดงามไม่แพ้กัน

        "แกก็ดูดีใช้ได้เลยนะโรส แล้วยัยลูน่าล่ะ?

        "มาแล้วฉันมาแล้ว" ลูน่าส่งเสียงพรางวิ่งมาแต่ไกล

        "ว้าวๆ ฉันขอถ่ายรูปหน่อย"

        แชะ แชะ แชะ

        "โอเครค่า.....ไปเรียนได้" ลูน่าพูดอย่างร่าเริง

        ทั้งสามสาวขึ้นรถโดยมีอาริสเป็นคนขับ อาริสดูจะขับรถแข็งกว่าใครในกลุ่มเพราะพ่อและพี่ชายของเธอสอนให้ตั้งแต่อายุ 15 แต่ก็ยังไม่อนุญาตให้ขับ จนมาวันนี้ เธอได้ขับมันออกมาในวัยที่ได้รับการอนุญาตและดูท่าทางจะร่าเริงกับการขับรถในวันนี้เป็นพิเศษ

        บรู๊ครู้ดีว่ามหาลัยที่น้องของเขาเข้าไปเรียนมันคือมหาลัยของคู่อริ แต่หวังว่ามันคงไม่มาเจอน้องของเขา เพราะแค่อีกปีเดียวเท่านั้นมันก็จะจบจากที่นั่นแล้ว เขาไม่อยากพูดกับอาริสเรื่องนี้ได้แต่เตือนน้องว่าห้ามมองผู้ชายห้ามมีแฟน

        ถ้าขืนพูดไปยัยอาริสตัวแสบคงจะอยากรู้อยากเห็นอีกแน่ๆ ยัยเด็กนี่ ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุอยู่ด้วย

        @มหาลัย คณะนิเทศน์

      ทั้งสามสาวจอดรถที่ใต้ตึกของคณะ เดินเข้าไปโซนด้านใน

        “ว้าว....พวกแก มันน่าสนุกจัง” อาริสพูดพร้อมกับหายใจลึกๆ สูดดมกลิ่นอายของความสนุกในรั้วมหาลัยที่เธอหวังไว้ข้างหน้า เพราะเท่าที่อ่านเรื่องราวจากในอินเตอร์เน็ตมาเขาบอกกันว่า ตอนเรียนในรั้วมหาลัยสนุกสุดให้เก็บเกี่ยวประสบการณ์ช่วงนี้เอาไว้ให้ได้มากที่สุด

        เธอทั้งสามเดินเข้าไปนั่งที่ม้าหินใต้ตึก เพราะมาก่อนเวลาเรียนอยู่มาก

        “โรส เราเรียนตึกนี้จริงๆ เหรอ แกดูดีๆ นะ” ลูน่าถามขึ้น เพราะตอนนี้ด้านหน้าเหมือนจะมีเด็กปีหนึ่งกำลังเดินหาตึกเรียนกันจ้าละหวั่น

        “น่าจะใช่นะ ก็ข้างหน้ามันเขียนว่าตึกนิเทศศาสตร์หนิ!!!”

        “ขะ...ขอโทษนะครับ ตึกนี้ตึก B คณะนิเทศหรือเปล่าครับ?”

        ระหว่างที่โรสกับลูน่ากำลังนั่งเถียงกัน ก็มีผู้ชายหน้าตาดีคนนึงเดินเข้ามาทางพวกเธอ

        “มันมีแยกตึก A B ด้วยเหรอคะ?” โรสถามผู้ชายที่เข้ามาใหม่อย่างแปลกใจ

        “มีครับ เขาว่ามีถึง ตึก E เลยนะครับ”

        “ตายแล้ว! แล้วเรานั่งอยู่ตึกไหนกันล่ะ?”

        “เลขตึกมันดูตรงไหนกัน?” อาริสรีบหันไปดู

        “เดี๋ยวผมเดินไปดูข้างๆ ตึกให้” เขาวิ่งไปดูที่ข้างตึกแล้วก็รีบกลับมาหาตรงที่สามสาวนั่งอยู่

        “อันนี้ตึก A นะครับ”

        “ฉันว่าแล้วไงยัยโรส!!!” ลูน่าหันไปพูดกับโรสที่เป็นคนคอยเปิดตารางเรียนในมือถือและนำพวกเธอมานั่งที่ตรงนี้

        “จะถึงเวลาเรียนแล้วด้วยสิ อีก 5 นาที” โรสยกข้อมือดูนาฬิกาของตัวเอง

        “งั้นก็ต้องไปหาครับ”

        ทั้งสามสาวรีบร้อนเดินออกจากโต๊ะม้าหิน เดินหาตึก B ตามตารางเรียน

        “วันแรกก็เอาซะแล้วเหรอวะ ยัยโรส”

        “เอาน่ามันก็น่าตื่นเต้นดีออก” อาริสเอ่ยห้ามเพราะสองสาวเริ่มจะเถียงกัน

        “เราชื่อ เติ้ล นะ นิเทศฯ ปี 1”  ชายหนุ่มหน้าคมเอ่ยแนะนำตัวระหว่างที่เดินหาตึกเรียนด้วยกัน

        “เราอาริส เพื่อนสองคนข้างหน้า ผมยาวสีดำนั่นชื่อโรส ส่วนผมสีออกแดงๆ ชื่อ  ลูน่า”

        “อ๋อ...ครับ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ”

        “พวกแกเจอยัง” อาริสถามคนที่เดินนำอยู่ข้างหน้า

        “เจอแล้ว นั่นไงตึก B”

        “ชั้น 3 เราต้องขึ้นไปชั้นสาม ถึงเวลาเรียนแล้วสายแน่เลยวิชาแรกด้วย”

        “ลิฟต์เต็ม ทำไงดีอ่ะ?”

        “ชั้น 3 แค่นี้เราขึ้นบันไดกันไหม” เติ้ลเสนอ

        “เอาก็เอาไป...”

        ทั้ง 4 คนสับเท้ากันวิ่งขึ้นบันไดด้วยความรีบเร่ง

        “ขออนุญาตครับ/ค่ะ”

        “เชิญ...วันแรกก็สายเลยเหรอไงครับ?”

        ทั้ง 4 คนยืนอยู่หน้าห้องด้วยความหอบเหนื่อย สายตาคมของอาจารย์ที่ยืนหล่อสอนอยู่หน้าห้องเอ่ยอนุญาตให้กับคนที่พึ่งมาใหม่ แต่ก็แฝงไปด้วยความดุ

        ทั้ง 4 เดินเข้าไปหาที่นั่งด้านใน

        “โรส อาจารย์โคตรหล่อเลยว่ะ” ลูน่าเอ่ยชมอาจารย์หนุ่มหล่อกล้ามแน่น และมองเขาตาหวานเยิ้ม

        “ตั้งใจเรียนค่า....คุณลูน่า” โรสพูดออกเชิงประชด

        “วิชานี้ฉันจะตั้งใจมากๆ เลยล่ะ” ลูน่าพูดพร้อมส่งสายตาเป็นประกาย

        หลังจากเรียนเสร็จ ไม่นานเพื่อนๆ ในห้องก็ต่างออกไปแนะนำตัวและทำความรู้จักกัน

        ที่โต๊ะของฉันมีฉัน 3 คน และดูเหมือนเติ้ลก็จะเข้ามาในแก๊งของฉันเพิ่มอีกคน

        “พรุ่งนี้พวกเราต้องมาเข้ากิจกรรมรับน้องกันแต่เช้านะ” บี เพื่อนร่วมห้องยืนขึ้นประกาศ

        ”กี่โมงเหรอ? ที่ไหน?” เติ้ลถามขึ้น

        “ห้ามเกิน 8 โมง ที่ตึก A ตรงสนามบอล และก็ห้ามสายนะ เดี๋ยวโดนทำโทษ”

        “น่าตื่นเต้นว่ะ มีรับน้องด้วย” อาริสหันมาพูดกับเพื่อนทั้งสามคนของเธอ

        Rrrrrr

        ในช่วงเวลาเลิกเรียนบรู๊คพยายามโทรหาน้องสาวหลายสาย

        “ทำไมไม่รับวะ ยัยเด็กบ้า!”

        “โหล...ว่าไงพี่บรู๊ค”

        “ทำไมพึ่งรับสายฮะ?”

        “ก็เรียนพึ่งเสร็จจะโทรมาทำไมล่ะ?”

        “กลับบ้านหรือยัง?”

        ตอนนี้พวกเธอกำลังนั่งเล่นอยู่ใต้ตึกคณะ และก็ทำความรู้จักกับเพื่อนๆ ให้มากขึ้นกว่าเดิม

        “มาแล้วครับ...น้ำส้มปั่นมาแล้วครับ” เติ้ลเดินมาพร้อมกับน้ำส้มปั่น 4 แก้ว

        “เสียงผู้ชายที่ไหนวะ อาริส?”

        “เพื่อนในคณะไง พี่เป็นอะไรของพี่เนี่ย”

        “เออ! รีบกลับบ้านด้วย”

        “รู้แล้ว” เธอรีบตัดบท และวางสายพี่ชายจอมเจ้ากี้เจ้าการไป

        “ยัยบ้าตัดสายฉันเลยเหรอ” บรู๊คบ่นพึมพำ

        ถ้าไม่ติดว่าเป็นมหาลัยของคู่อริ เขาจะไปลากตัวยัยเด็กแสบอาริสกับบ้านเลยคอยดู

        หลังจากที่ได้นั่งพูดคุยกับเพื่อนๆ ร่วมห้องกันอย่างสนุกสนานไม่เกิน 6 โมงพวกเธอก็แยกย้ายกันกลับ

        @บ้านของอาริส

        “หึ! ทำมาเป็นโทรตามตัวเองก็ยังไม่ถึงบ้านเหมือนกันนั้นแหละ คงจะไปกินเหล้ากับเพื่อนอีกตามเคย เชอะ!” เธอบ่นพึมพำในระหว่างที่จอดรถและไม่เห็นรถคันโปรดของพี่ชายตัวเองจอดอยู่

        “ฉันกลับไปอาบน้ำที่บ้านก่อนนะอาริส เดี๋ยวฉันมา” โรสพูดขึ้น

        “ฉันก็เหมือนกัน”